تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836091967
محبوبترین فیلمساز سینمای جنگ
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: اما اهل فن و تماشاگران خاص سینما وسواس و تسلط حاتمیكیا را در چیدمان درست و سنجیده دكوپاژها و میزانسنهایش ستودند و از روبان قرمز به عنوان یكی از... یادداشتی در مورد كارنامه فیلم سازی ابراهیم حاتمیكیا به مناسبت روز تولد و اكران "دعوت"اش سینمای دفاع مقدس یكی از ژانرهای مخصوص سینمای ایران است كه مناسبات و ویژگی های آن دیگر برای تمام سینما دوستان و تماشاگران عادی سینما عادی و آشنا است. در سینمای پس از انقلاب خاستگاه برخی از سینماگران موفق ایرانی از همین ژانر بوده و خیلی از آنها در همین گونه سینمایی فعالیت خود را ادامه داده‌اند و اگر هر از چند گاهی در موضوع‌های اجتماعی و سیاسی سرك كشیده‌اند، باز هم دغدغه‌های خود را نسبت به فضای هشت سال جنگ تحمیلی و آدم‌های آن دوره حساس از تاریخ ایران زمین از یاد نبرده‌اند. بدون شك مشهورترین فیلم ساز سینمای دفاع مقدس كسی نیست جز ابراهیم حاتمیكیا كه در میان نسل جوان سینمارو هواداران بسیاری دارد. بیشتر فیلم‌های حاتمیكیا جدا از آن كه از لحاظ بصری و محتوایی حرف‌هایی برای گفتن دارند، از منظر ارتباط ساده و راحت با عموم تماشاگران نیز از آثار موفق سینمای ایران به حساب می‌آیند. ابراهیم حاتمیكیا در دوم مهرماه 1340 در تهران به دنیا آمد و پس از پایان تحصیلات دوره دبیرستان وارد دانشكده سینما و تئاتر دانشگاه هنر شد و با این كه تا میانه های دوران تحصیلش در دانشگاه به دلیل انجام كارهای هنری و فیلم‌سازی اشتیاق چندانی به آموزش در زمینه تئاتر نداشت، سرانجام با تغییر شاخه تحصیلی‌اش در رشته فیلمنامه نویسی از دانشگاه هنر فارغ التحصیل شد. در همان سال ها در گروه تلویزیونی روایت فتح و در كنار شهید آوینی به كار فیلم برداری مشغول شد و در سال 1364 نخستین فیلم بلند خود را برای گروه فیلم و سریال شبكه دوم سیما با نام هویت ساخت. هویت كه تمام مشخصه‌های فیلم‌های نمونه‌ای و قالبی دهه شصت را داشت، داستان جوانی بی قید و بند (با بازی جلیل فرجاد) را روایت می‌كرد كه در جریان یك سانحه رانندگی سلامتی صورت خود را از دست می‌دهد و در بیمارستان، اطرافیانش او را با یك رزمنده جنگ اشتباه می‌گیرند. مطابق انتظار تماشاگران آن سال ها جوان فیلم هویت از لحاظ روحی متحول می‌شد. فیلم در زمان خودش چندان تحویل گرفته نشد و تم روایی و ساختار معمولی اش توجهی را به خود جلب نكرد. با این وجود هویت سنگ بنای خوبی برای ورود حاتمی‌كیای جوان به دنیای فیلم سازی شد. در واپسین سال جنگ، حاتمیكیا كه تجربه سال ها تصویر‌برداری از جبهه‌ها را به یدك می‌كشید، فیلم دیده بان را ساخت كه هنوز هم از آن به عنوان یكی از نقطه های عطف سینمای دفاع مقدس یاد میشود. فیلم از این جهت كه به درونیات یك رزمنده ساده و معمولی نزدیك شده بود، با آثار مشابه پیش از خود كه برای جذب مخاطب بیشتر بر وجه حادثه‌ای جنگ تحمیلی تكیه داشتند، تفاوت های آشكاری داشت. آدم هایی كه در این فیلم به عنوان رزمنده های جنگ به تصویر كشیده شدند، در طول یك دهه بعد به عنوان الگویی تك بعدی برای شخصیت پردازی قهرمانان گمنام جبهه های جنگ تحمیلی در فیلم‌های ژانر وطنی دفاع مقدس مورد استفاده قرار گرفتند. حاتمیكیا در سال بعد از پایان جنگ نیز فیلم مهاجر را با همان حال و هوای دیده بان ساخت كه مورد پسند داوران جشنواره فجر و مسئولین وقت سینمایی كشور قرار گرفت و منتقدان آن را به نسبت دیده بان پیشرفتی قابل ملاحظه در كارنامه فیلم سازی حاتمیكیا دانستند. حاتمیكیا كه به عنوان یكی از اندك فیلم سازان موفق سینمای جنگ به حساب می‌آمد، در پایان دهه شصت فیلم وصل نیكان را مقابل دوربین برد كه نتوانست با آن موفقیت دو فیلم پیشین‌اش را تكرار كند. فیلم كه داستانش به طور موازی در شهر و جبهه ها و در زمان بمباران شهرها می‌گذشت، ساختاری غیر منسجم و قالبی (مشابه با فیلم های تلویزیونی) داشت و ضعف در فیلمنامه و شخصیت پردازی اجازه نداد كه حاتمیكیا طعم خوش موفقیت را، چه در نزد منتقدان و چه در میان تماشاگران، بچشد. عدم توفیق وصل نیكان سبب شد كه حاتمیكیا در فیلم بعدی خود به سراغ عوامل حرفه‌ای برود. این رویكرد به همراه استفاده از داستانی احساس برانگیز و لوكیشن‌های چشم نواز كشور آلمان، سبب شد كه از كرخه تا راین (1371) عنوان بهترین و محبوب ترین اثر حاتمیكیا تا آن زمان را از آن خود كند و تا مرز جابه جایی ركورد فروش در تاریخ سینمای ایران نزدیك شود. حاتمیكیا در از كرخه تا راین آدم‌های مورد علاقه اش را كه روز به روز در مناسبات جامعه رو به پیشرفت پس از جنگ به حاشیه رانده می‌شدند، در فضای غریب كشوری اروپایی همچون آلمان رها كرد و مرثیه ای جاندار و احساس برانگیز خلق كرد كه سانتی مانتالیسم جاری در آن چندان هم گل درشت به نظر نمی‌رسید و با روح تلخ اثر همخوانی داشت. خاكستر سبز (1372) با محوریت جنگ بالكان یكی از شخصی ترین فیلم های حاتمیكیا بود كه تصویرها و قاب بندی های دل نشین و شبه شاعرانه اش هنوز هم در نزد منتقدان و مورخان سینمای ایران به عنوان یكی از بهترین كارهای حاتمیكیا شناخته میشود. اما در سال 1374 حاتمیكیا دو فیلم را به چهاردهمین جشنواره فیلم فجر فرستاد. با این كه در ظاهر داستان برج مینو و بوی پیراهن یوسف در زمان حال می‌گذشت، اما در آنها دغدغه های حاتمیكیا در مورد آدم ها و فضای جنگ تحمیلی موج می‌زد. این دو فیلم هر یك نظرهای متفاوتی را برانگیختند. ساختار روایی برج مینو بر پایه روایت سیال ذهن بنا شده بود و سكانس های فیلم مابین زمان حال و دوران جنگ در نوسان بودند. این شكل روایت بعدها به وسیله مرحوم رسول ملاقلی پور چندین بار تكرار و آزموده شد و به عنوان ویژگی مهم دوران جدید كارنامه فیلم سازی این كارگردان برجسته سینمای دفاع مقدس شناخته شد. بوی پیراهن یوسف به دلیل ساختار خطی و ساده اش و استفاده از مولفه های تماشاگر پسند، نسبت به برج مینو، ارتباط بیشتری با مخاطبانش برقرار كرد اما هیچ یك از این دو فیلم نتوانستند در گیشه توفیق چشمگیری را تجربه كنند. با این وجود منتقدان از برج مینو، به عنوان یكی از آثار خاص و قابل تامل سینمای دفاع مقدس تقدیر كردند. اما موفقیت چشمگیر و تكرار ناشدنی حاتمیكیا دو سال بعد و با فیلم آژانس شیشه ای رقم خورد. آژانس شیشه ای در جشنواره شانزدهم فیلم فجر، اولین جشنواره در زمان دولت اصلاحات، سر و صدای بسیاری به پا كرد و جایزه های اصلی را از آن خود كرد. حتی برخی گروه های تندروی سیاسی در آن زمان به اظهارنظر در مورد آژانس شیشه ای پرداختند و در پیرامون اش حاشیه سازی كردند. اما آژانس شیشه ای كه عده ای بر این عقیده بودند با نگاهی به فیلم درخشان بعد از ظهر سگی (سیدنی لومت) ساخته شده، جایگاه خود را در میان تماشاگران و پیگیران سینمای ایران باز كرد و در سال های بعد به فیلم محبوب جوانان بدل شد. حاج كاظم (پرویز پرستویی) و عباس (حبیب رضایی)، دو قهرمان فیلم حاتمیكیا، نمادی از آدم های قدر نادیده و به حاشیه رانده شده بودند كه جامعه متحول آن زمان دیگر جایگاهی برای آن ها متصور نبود. موفقیت بی نظیر آژانس شیشه ای سبب شد كه خیلی ها برای دیدن روبان قرمز (1377) سر و دست بشكنند. روبان قرمز به دلیل فضای منحصر به فردش، محور قرار دادن حضور سه كاراكتر در یك بیابان بی سر و ته كه زمانی منطقه جنگی بوده، با مخاطبان عام سینما ارتباط گسترده ای را برقرار نكرد. اما اهل فن و تماشاگران خاص سینما وسواس و تسلط حاتمیكیا را در چیدمان درست و سنجیده دكوپاژها و میزانسن هایش ستودند و از روبان قرمز به عنوان یكی از بهترین آثار سینمای پس از انقلاب یاد كردند. سه گانه حاتمیكیا در مورد تقابل آدم های زمان جنگ با دنیای امروز با فیلم موج مرده (1379) تكمیل شد. روبان قرمز به خاطر حاشیه‌های فراوانی كه در زمان جشنواره نوزدهم فیلم فجر از سر گذارند و در نهایت منجر به بیرون كشیده شدن اش از جشنواره شد، كنجكاوی های بسیاری را برانگیخت. اما در زمان اكران نگاه نه چندان تازه حاتمیكیا نسبت به قهرمان داستانش، فرمانده راشد (پرویز پرستویی) و تقابل او با خانواده و اطرافیانش، انتظارها را برآورده نكرد. شكست تجاری موج مرده در كنار كم توجهی منتقدان به فیلم سبب شد كه حاتمیكیا توانایی خود را در مدیوم تلویزیون نیز در بوته آزمایش بگذارد. مجموعه تلویزیونی خاك سرخ (1380) با بهره گیری از یك تم داستانی آشنا اما همیشه جذاب، دختری كه به دنبال یافتن گذشته اش است، و نیز به مدد بهره گیری از بازیگران شناخته شده و محبوب و مولفه های روایی و تصویری تماشاگرپسند توانست خیلی‌ها را پای تلویزیون بنشاند. اما ریتم كند مجموعه در تعدادی از قسمت‌هایش و رویكرد حاتمیكیا به برخی كلیشه ها سبب شد كه منتقدان خاك سرخ را در جایگاهی برابر با آثار معمولی حاتمیكیا ارزیابی كنند. اما ارتفاع پست (1381) توانست بار دیگر جایگاه حاتمیكیا را در میان منتقدان بالا ببرد. توانایی حاتمیكیا در خلق فضایی سینمایی و خفقان آور، آن هم در یك لوكیشن محدود (هواپیمایی كوچك)، به كمك فیلمنامه قابل قبول اصغر فرهادی و نقش آفرینی چشمگیر بازیگران اصلی فیلم به چشم آمد و ارتفاع پست را به تجربه ای محكم و قابل اتكا برای ابراهیم حاتمیكیا و هوادارانش تبدیل كرد. به رنگ ارغوان (1383) تجربه بعدی حاتمیكیا بود كه همكاری دوباره او را با حمید فرخ نژاد رقم زد. فیلم به دلیل بروز برخی حساسیت‌ها حتی فرصت اكران در یك سانس از جشنواره بیست و سوم فجر را پیدا نكرد و بنا به صلاح دید مسئولین امنیتی و كشوری نمایش اش برای مدتی نامعلوم به عقب افتاد. تلاش‌ها جهت دریافت مجوز نمایش برای به رنگ ارغوان به جایی نرسید و فیلم كماكان در محاق توقیف قرار دارد. حاتمیكیا كه از نمایش به رنگ ارغوان نا امید شده بود، دست به ساخت فیلم به نام پدر (1384) زد كه با وجود جلب رضایت اعضای هیات داوران جشنواره بیستم فجر و كسب چند بلورین، نتوانست نظر چندان مساعد منتقدان و نویسندگان سینمایی را برانگیزد. خیلی ها پس از نمایش به نام پدر معتقد بودند كه استحقاق فیلمی همچون چهارشنبه سوری (اصغر فرهادی) در رشته هایی كه فیلم حاتمیكیا برنده آن ها شده، به مراتب بیشتر است. به نام پدر با این كه داستانش را نسبتا روان و همه فهم تعریف می‌كرد، اما قربانی شیفتگی بی حد و حصر حاتمیكیا نسبت به ایده اولیه فیلمنامه و نیز تلاش سازندگانش برای جلب رضایت اسپانسر فیلم شد. فیلم پیامی‌ضد جنگ را با خود به یدك می‌كشید، اما شعارهایش سطحی و گل درشت به نظر می‌رسید و در مقایسه با پیام فیلم های متاخر سازنده اش تازگی چندانی نداشت. طبع آزمایی حاتمیكیا در تلویزیون منجر به ساخت مجموعه تلویزیونی حلقه سبز (1385) شد. حلقه سبز كه موضوع پیوند عضو را دستمایه كار خود قرار داده بود، با وجود كارگردانی با حوصله حاتمیكیا، چوب فیلمنامه ضعیف و ریتم بیش از اندازه كند و گاه عذاب آورش را خورد و در همان زمان پخش قسمت های ابتدایی اش با ریزش شدید مخاطبان روبه رو شد و در ادامه انتقادهای بسیاری را در رسانه ها و مطبوعات به دنبال داشت. اما عده ای از هواداران سینمای حاتمیكیا جنس نگاه او را در این مجموعه پسندیدند و بحث و نظر در مورد این مجموعه تا مدت ها نقل محفل های مطبوعاتی و تخصصی بود. حاتمیكیا زمستان سال گذشته فیلم دعوت را با ساختاری اپیزودیك و طبق شنیده ها در مورد مشكلات خانوادگی ناشی ازسقط جنین مقابل دوربین برد و بدون این كه منتظر فرا رسیدن جشنواره فجر شود، آن را آماده نمایش و رهسپار اكران كرد. قرار است دعوت، به عنوان پانزدهمین فیلم سینمایی ابراهیم حاتمیكیا، از همین هفته به روی پرده سینماها بیاید. بدون شك دغدغه‌های اجتماعی حاتمیكیا، نه تنها به عنوان یك فیلم ساز ژانر دفاع مقدس، بلكه به مثابه سینماگری كاربلد، شناخته شده و مسلط به مدیوم سینما، دعوت را بدل به فیلمی‌كرده كه از هم اكنون می‌توان ادعا كرد كنجكاوی و عطش خیلی‌ها برای دیدن‌اش برانگیخته شده است. ابراهیم حاتمیكیا قصد دارد جدیدترین فیلم خود را با نام قبل از دعوت مقابل دوربین ببرد و اگر دعوت در زمان اكران در جلب نظر منتقدان و تماشاگران موفق عمل كند، شاید بتوان پیش بینی كرد كه حاتمیكیا در ادامه روند كارنامه فیلم سازی اش به مسیری تازه گام خواهد گذاشت و عرصه های جدیدی را تجربه خواهد كرد. گردآورى: گروه فرهنگ و هنر سيمرغ /culture منبع: سينماى ما
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 500]
-
گوناگون
پربازدیدترینها