واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: روانشناسان هشدار دادند: میل به معروف و مشهور شدن با ابتلا به اختلال روانی افسردگی در ارتباط است... روانشناسان هشدار دادند: میل به معروف و مشهور شدن با ابتلا به اختلال روانی افسردگی در ارتباط است. به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، نتایج مطالعات جدید نشان داده است كه افراد مبتلا به مانیا – افسردگی یا اختلال دو قطبی بیشتر به دنبال دستیابی به اهداف بزرگتر و بلند پروازانه هستند. بر اساس این مطالعات كه از سوی پژوهشگران دانشگاه كالیفرنیا انجام گرفته، افرادی كه به افسردگی مبتلا هستند بیشتر از افراد سالم روی مسائلی چون موفقیت، پول و شهرت متمركز میشوند. دكتر جانسون محقق دانشگاه كالیفرنیا در این باره گفت: ویژگیهای دورههای مانیا یا شیدایی اغلب با افزایش خلق، حرف زدن زیاد و پرحرفی، هجوم افكار و كاهش نیاز به خوابیدن شناخته شده هستند. وی افزود: در حالت شیدایی بدست آوردن موقعیتهای بالاتر برای فرد مبتلا مهمتر است. بنابراین ما تلاش كردیم دریابیم كه آیا این میل باعث میشود كه فرد در آینده توقعات و انتظارات بیشتری داشته باشد. برای این منظور محققان روی 103 نفر مطالعه كردند كه 27 نفر از آنها به مانیا – افسردگی یا همان اختلال دو قطبی مبتلا بودهاند. در این افراد میزان افسردگی و شیدایی مورد ارزیابی قرار گرفت. محققان با بررسی نتایج مطالعات خود دریافتند: افرادی كه دورههای شیدایی را در طول عمر خود تجربه میكنند بیشتر توقع دارند كه به موفقیتهای مالی و شهرت دست پیدا كنند و این میل در آنها بیشتر از افراد عادی است. اختلال دو قطبی با نام علمی Bipolar disorder یا شیدایی – افسردگی، نوعی اختلال خلقی و یك بیماری روانی است. افراد مبتلا به این بیماری معمولا خیلی سریع دچار تغییر حالات روانی و خلقی میشوند. اختلال دو قطبی به طور معمول در اواخر دوره نوجوانی و یا اوایل دوره بزرگسالی تظاهر پیدا میكند. به گفته متخصصان؛ دورههای شیدایی از چند روز تا چند ماه طول میكشد و معمولا به طور ناگهانی به پایان میرسند و پس از آن جریان برعكس میشود؛ به طوری كه فرد به افسردگی گرایش پیدا میكند. دوره افسردگی بعدی معمولا سه برابر طولانیتر از دوره شیدایی است. بیماران مبتلا به این اختلال ممكن است ناگهان از اوج شادی و خوشحالی به اوج غم و اندوه فرو روند و ارتباطی بین خلق بیمار و آنچه كه واقعا در زندگی بیمار رخ میدهد وجود ندارد. برخی از علائم و نشانههای این بیماری شامل بی قراری، افزایش انرژی و میزان فعالیت، خلق خیلی بالا و احساس نشاط شدید همراه با احساس خود بزرگ بینی، تحریك پذیری مفرط، صحبت كردن زیاد، مسابقه افكار، پریدن از یك موضوع به موضوع دیگر با سرعت خیلی زیاد، عدم توان تمركز و حواس پرتی، اعتقادات غیر واقعی در مورد توانمندیها و قدرت فردی، قضاوت ضعیف، ولخرجی، رفتار متفاوت از حالت معمول كه مدتی طولانی ادامه داشته باشد، افزایش تمایلات جنسی، سوء مصرف داروها، الكل و داروهای محرك و بالاخره رفتارهای اغواگرانه، مداخله جویانه و پرخاشگرانه هستند. مهمترین راه كار برای كنترل این اختلال مراجعه به روانشناس و متخصص و بكار بستن توصیههای آنها است. در موارد شدید ممكن است مصرف دارو نیز برای فرد مبتلا تجویز شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 383]