محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845563341
امام حسین در راه كربلا
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: mahtabi11th January 2008, 06:37 AMامام حسین در راه كربلا کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند امروز اول محرم ۱۴۲۹ هجری قمری مصادف است با سالروز ورود امام حسین(ع) به قصر بنی مقاتل. ۲۰ دی ۱۳۸۶ هجری شمسی برابر است با اول محرم ۱۴۲۹ هجری قمری در این روز كاروان امام حسین(ع) كه به سوی كربلا حركت می كرد در مسیر قصر بنی مقاتل وجود مقدس حضرت ابی عبدالله روی اسبشان خوابشان می برد طولی نمی كشد كه سر را بلند می كنند و می فرماید انا لله و انا الیه راجعون (آیه استرجاع بقره ۱۵۶) تا این جمله را فرمود همه اصحاب به یكدیگر گفتند این جمله برای چه بود؟ آیا خبر تازه ای است؟ فرزند عزیزش همان فرزندی است كه ابی عبدالله او را خیلی دوست داشت همان فرزندی كه شبیه ترین افراد به رسول اكرم بود حضرت علی اكبر (ع) جلو آمد و عرض كرد یا ابتالم استرجعت ؟ چرا آیه استرجاع را قرائت كرد. حضرت فرمودند: در عالم خواب صدای هاتفی به گوشم رسید كه می گفت "القوم یسیرون والموت تسیربهم" این قافله حركت می كند در حالیكه مرگ این قافله را حركت می دهد. از صدای هاتف این طور فهمیدم كه سرنوشت ما مرگ است اینها حضرت علی اكبر (ع) خیلی زیبا و پر معنادار است همان حرفی كه حضرت اسماعیل به حضرت ابراهیم می گوید كه وقتی ابراهیم به اسماعیل می گوید فرزند مكرر در عالم رویا می بینم و می فهم كه از طرف خدا مامورم سر تو را ببرم این فرزند می گوید "یا ابت افعل ما تومر ستجدنی ان شاءالله من الصابرین" صافات ۱۰۲ پدر جان امر خداوند را انجام بده بدان انشاءالله از صابرین خواهی بود. وقتی ابراهیم می خواهد سر اسماعیل را ببرد چنین به او وحی می شود "فلما اسلما و قله للجبین ونا دیناه ان یا ابراهیم قد صدقت الرویا" صافات آیه ۱۰۴ ما نمی خواستیم كه سر فرزندت را ببری هدف ما آن نبود و در آن كار فایده ای نبود هدف این بود كه معلوم شود پدر و پسر در مقابل امر خداوند چقدر تسلیم هستید؟ این تسلیم را هر دو نشان دادید پدر تا سر حد قربان دادن و پسر تا سرحد قربانی شدن ، ما بیشتر از این نمی خواستیم سر فرزندت را نبر علی اكبر (ع) هم فرمود پدرجان او لسنا علی الحق؟ مگر نه این است كه ما بر حقیم؟ چرا فرزندم علی اكبر كه وقتی مطالب از این قرار است ما به سوی هر سرنوشتی كه می رویم ، برویم. حضرت حسین (ع) به وجد آمد و این شادی را از این دعای ایشان می توان فهمید (فرمودند من قادر نیستم پاداشی را كه شایسته پسری چون تو باشد را بدهم از باریتعالی می خواهم خدا با تو آن پاداشی را كه شایسته این فرزند است به جای من بده) جزاك الله عنی خیرالجزاء قربان شما ای اباعبدالله حالا در نظر بیاورید بعد از ظهر عاشورا چگونه جلوی پدر جان می دهد. با تشکر فریبا mahtabi12th January 2008, 07:55 PMروز شمار محرم؛ ورود عمربن سعد به كربلا برای قتل پسر پیامبر(ع) کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند ۲۲ دی ۱۳۸۶هجری شمسی برابر است با سوم محرم ۱۴۲۸ هجری قمری مصادف است با ورود عمربن سعد با چهار هزار سوار به كربلا برای قتل پسر پیامبر(ع). در چنین روزی ۲۲ دی سال ۱۳۸۶ هجری شمسی برابر با سوم محرم ۱۴۲۸ هجری قمری، عمر بن سعد با چهار هزار سوار برای قتل پیامبر (ع) وارد كربلا شد و در مقابل آن حضرت لشكرگاه ساخت و خیمه برافراخت. "عمر بن سعد" یك روز پس از ورود امام حسین علیهالسلام به سرزمین كربلا یعنی روز سوّم محرم با چهار هزار سپاهی از اهل كوفه وارد كربلا شد. امام حسین علیهالسلام قسمتی از زمین كربلا كه قبر مطهرش در آن واقع میشد را از اهالی نینوا و غاضریه به شصت هزار درهم خریداری كرد و با آنها شرط كرد كه مردم را برای زیارت راهنمایی كرد و زوّار او را تا سه روز میهمان كنند. در این روز "عمر بن سعد" مردی بنام "كثیر بن عبداللّه" ـ كه مرد گستاخی بود ـ را نزد امام علیهالسلام فرستاد تا پیغام او را به حضرت برساند. كثیر بن عبداللّه به عمر بن سعد گفت: اگر بخواهید در همین ملاقات حسین را به قتل برسانم ولی عمر نپذیرفت و گفت: فعلاً چنین قصدی نداریم. هنگامی كه وی نزدیك خیام رسید، "ابو ثمامه صیداوی" همان مردی كه ظهر عاشورا نماز را به یاد آورد و حضرت او را دعا كرد نزد امام حسین علیهالسلام بود. همینكه او را دید رو به امام عرض كرد: این شخص كه میآید، بدترین مردم روی زمین است. پس سراسیمه جلو آمد و گفت: شمشیرت را بگذار و نزد امام حسین علیهالسلام برو. گفت: هرگز چنین نمیكنم. ابوثمامه گفت: پس دست من روی شمشیرت باشد تا پیامت را ابلاغ كنی. گفت: هرگز! ابوثمامه گفت: پیغامت را به من بسپار تا برای امام ببرم، تو مرد زشتكاری هستی و من نمیگذارم بر امام وارد شوی. او قبول نكرد، برگشت و ماجرا را برای ابن سعد بازگو كرد. سرانجام عمر بن سعد با فرستادن پیكی دیگر از امام پرسید: برای چه به اینجا آمدهای؟ حضرت در جواب فرمود: "مردم كوفه مرا دعوت كردهاند و پیمان بستهاند، بسوی كوفه میروم و اگر خوش ندارید بازمیگردم... ." با تشکر فریبا mahtabi16th January 2008, 06:54 PMروز شمار محرم؛ منع آب از امام حسین(ع) و یاران با وفایشان کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند ۲۶دی ۱۳۸۶هجری شمسی برابر است با هفتم محرم سال ۱۴۲۹ قمری مصادف است سالروز منع آب از امام حسین(ع) و اهل بیت سید الشهدا(ع). در چنین روزی ۲۶ دی سال ۱۳۸۶ هجری شمسی برابر با هفتم محرم ۱۴۲۸ هجری قمری در این روز هفتم محرم سال ۶۱ عبید اللّه بن زیاد ضمن نامهای به عمر بن سعد از وی خواست تا با سپاهیان خود بین امام حسین و یاران، و آب فرات فاصله ایجاد كرده و اجازه نوشیدن آب به آنها ندهد. عمر بن سعد نیز بدون فاصله "عمرو بن حجاج" را با ۵۰۰ سوار در كنار شریعه فرات مستقر كرد و مانع دسترسی امام حسین علیهالسلام و یارانش به آب شدند. در این روز مردی به نام "عبداللّه بن حصین ازدی" ـ كه از قبیله "بجیله" بود ـ فریاد برآورد: ای حسین! این آب را دیگر بسان رنگ آسمانی نخواهی دید! به خدا سوگند كه قطرهای از آن را نخواهی آشامید، تا از عطش جان دهی! امام علیهالسلام فرمودند: خدایا! او را از تشنگی بكش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار نده. حمید بن مسلم میگوید: به خدا سوگند كه پس از این گفت و گو به دیدار او رفتم در حالی كه بیمار بود، قسم به آن خدایی كه جز او پروردگاری نیست، دیدم كه عبداللّه بن حصین آنقدر آب میآشامید تا شكمش بالا میآمد و آن را بالا میآورد و باز فریاد میزد: العطش! باز آب میخورد، ولی سیراب نمیشد. چنین بود تا به هلاكت رسید. با تشکر فریبا mahtabi18th January 2008, 08:01 AMروز شمار محرم؛ قحط آب در خیمه های اباعبدالله الحسین(ع) کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند ۲۷دی ۱۳۸۶هجری شمسی برابر است با هشتم محرم سال ۱۴۲۹ قمری در این روز آب در خیمه های سید الشهدا(ع) نایاب شد. در چنین روزی ۲۷ دی سال ۱۳۸۶ هجری شمسی برابر با هشتم محرم ۱۴۲۸ هجری قمری در این روز هشتم محرم سال ۶۱ هجری قمری آب در خیمه های سید الشهدا(ع) نایاب شد. "خوارزمی" در مقتل الحسین و "خیابانی" در وقایع الایام نوشتهاند كه در روز هشتم محرم امام حسین علیهالسلام و اصحابش از تشنگی سخت آزرده خاطر شده بودند؛ بنابراین امام علیهالسلام كلنگی برداشت و در پشت خیمهها به فاصله نوزده گام به طرف قبله، زمین را كَند، آبی گوارا بیرون آمد و همه نوشیدند و مشك ها را پر كردند سپس آن آب ناپدید شد و دیگر نشانی از آن دیده نشد. هنگامی كه خبر این ماجرا به عبیداللّه بن زیاد رسید، پیكی نزد عمر بن سعد فرستاد كه: به من خبر رسیده است كه حسین چاه میكَند و آب به دست میآورد. به محض اینكه این نامه به تو رسید، بیش از پیش مراقبت كن كه دست آنها به آب نرسد و كار را بر حسین علیهالسلام و یارانش سخت بگیر. عمر بن سعد دستور وی را عمل نمود. در این روز "یزید بن حصین همدانی" از امام علیه السلام اجازه گرفت تا با عمر بن سعد گفتگو كند. حضرت اجازه داد و او بدون آنكه سلام كند بر عمر بن سعد وارد شد؛ عمر بن سعد گفت: ای مرد همدانی! چه چیز تو را از سلام كردن به من بازداشته است؟ مگر من مسلمان نیستم؟ گفت: اگر تو خود را مسلمان میپنداری پس چرا بر عترت پیامبر شوریده و تصمیم به كشتن آنها گرفتهای و آب فرات را كه حتی حیوانات این وادی از آن مینوشند از آنها مضایقه میكنی؟ عمر بن سعد سر به زیر انداخت و گفت: ای همدانی! من میدانم كه آزار دادن به این خاندان حرام است، من در لحظات حسّاسی قرار گرفتهام و نمیدانم باید چه كنم؛ آیا حكومت ری را رها كنم، حكومتی كه در اشتیاقش میسوزم؟ و یا دستانم به خون حسین آلوده گردد، در حالی كه میدانم كیفر این كار، آتش است؟ ای مرد همدانی! حكومت ری به منزله نور چشمان من است و من در خود نمیبینم كه بتوانم از آن گذشت كنم. یزید بن حصین همدانی بازگشت و ماجرا را به عرض امام علیهالسلام رساند و گفت: عمر بن سعد حاضر شده است شما را در برابر حكومت ری به قتل برساند. امام علیهالسلام مردی از یاران خود بنام "عمرو بن قرظهٔ" را نزد ابن سعد فرستاد و از او خواست تا شب هنگام در فاصله دو سپاه با هم ملاقاتی داشته باشند. شب هنگام امام حسین علیهالسلام با ۲۰ نفر و عمر بن سعد با ۲۰ نفر در محل موعود حاضر شدند. امام حسین علیهالسلام به همراهان خود دستور داد تا برگردند و فقط برادر خود "عباس" و فرزندش "علیاكبر" را نزد خود نگاه داشت. عمر بن سعد نیز فرزندش "حفص" و غلامش را نگه داشت و بقیه را مرخص كرد. در این ملاقات عمر بن سعد هر بار در برابر سؤال امام علیهالسلام كه فرمود: آیا میخواهی با من مقاتله كنی؟ عذری آورد. یك بار گفت: میترسم خانهام را خراب كنند! امام علیهالسلام فرمود: من خانهات را میسازم. ابن سعد گفت: میترسم اموال و املاكم را بگیرند! فرمود: من بهتر از آن را به تو خواهم داد، از اموالی كه در حجاز دارم. عمر بن سعد گفت: من در كوفه بر جان افراد خانوادهام از خشم ابن زیاد بیمناكم و میترسم آنها را از دم شمشیر بگذراند. حضرت هنگامی كه مشاهده كرد عمر بن سعد از تصمیم خود باز نمیگردد، از جای برخاست در حالی كه میفرمود: تو را چه میشود؟ خداوند جانت را در بسترت بگیرد و تو را در قیامت نیامرزد. به خدا سوگند! من میدانم كه از گندم عراق نخواهی خورد! ابن سعد با تمسخر گفت: جو ما را بس است. پس از این ماجرا، عمر بن سعد نامهای به عبیداللّه نوشت و ضمن آن پیشنهاد كرد كه حسین علیهالسلام را رها كنند؛ چرا كه خودش گفته است كه یا به حجاز برمیگردم یا به مملكت دیگری میروم. عبیداللّه در حضور یاران خود نامه ابن سعد را خواند، "شمر بن ذی الجوشن" سخت برآشفت و نگذاشت عبیداللّه با پیشنهاد عمر بن سعد موافقت كند. با تشکر فریبا mahtabi31st January 2008, 02:57 PMروزشمار محرم؛ حاملان سر مقدس سید الشهدا به مشهد النقطه رسیدند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند یازدهم بهمن ۱۳۸۶هجری شمسی برابر است بابیست و دوم محرم ۱۴۲۹ قمری دراین روز مأموران ابن زیاد كه حامل سرمقدس امام بودندبه مشهد النقطه رسیدند. در چنین روزی یازدهم بهمن سال ۱۳۸۶ هجری شمسی برابر با ۲۲ محرم ۱۴۲۸ هجری قمری حاملان سر مقدس در اثنای راه به مشهد النقطه رسیدند و سر مقدس را بر روی سنگ بزرگی كه آنجا بود نهادند، ناگهان قطرهای خون از آن سر مقدس بر آن سنگ چكید و پس از آن هر ساله در روز عاشورا آن سنگ خون میجوشید! و مردم از اطراف بر گرد آن صخره اجتماع میكردند و مجلس عزا و ماتم برای امام حسین علیهالسلام برپا میداشتند. آن صخره تا ایام عبدالملك بن مروان بجای بود، و او دستور داد كه آن سنگ را از آنجا منتقل كردند! و دیگر معلوم نشد كه آن را كجا بردند! ولی مردم، بنای یادبودی در محل آن سنگ احداث كردند و بارگاهی بر روی آن قرار دادند و آنجا را "نقطه" یا "مشهد النقطه" نامیدند. حاملان سر مبارك امام حسین (ع) شب را در وادی النخله فرود آمدند و در طول شب صدای نوحه جنیان را میشنیدند. با تشکر فریبا سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 574]
-
گوناگون
پربازدیدترینها