واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پس از اسلام، مسجد علاوه بر مكان عبادت به عنوان نخستين محل و پايگاه آموزش و پرورش نقش آفريني مي كرد. زيرا در اين مكان مسلمانان هدف خود را كه ترويج دين اسلام و آموزش مباني آن بود، برآورده مي كردند.مواردي كه تدريس مي شد در آغاز عبارت بود از خواندن قرآن، حديث، بحث در اصول دين و مذهب، تفسير قوانين شرع (فقه)، كه بعدها صرف و نحو زبان عربي و ادبيات عرب و منطق و علم كلام نيز بر اين مواد افزوده شد. به مرور زمان مكتبخانه ها به وجود آمدند و اين مكتب خانه ها محلي براي آموزش و تربيت كودكان 5 تا 6 سال شد. گرداننده امور مكتب خانه را معلم، مكتبدار، اديب، مؤدِب، ملا و يا آخوند مي ناميدند. معمولا مكتبدار هر ماه مبلغ اندكي از هر شاگرد مكتبي مي گرفت واز اين راه امرار معاش مي كرد .اميران و اعيان و توانگران به دليل نواقصي كه مكتب داشت، اديبي را كه داراي علم بود، جهت تربيت فرزندان خود به استخدام در مي آوردند. به علت فراگيرنبودن زبان عربي به تدريج زبان فارسي به شكل كنوني رايج شد و با پديد آمدن آثار نظم و نثر و گسترش برنامه هاي درسي،مكتبخانههاي مهمي پديد آمد كه مركز علوم شدند و دانشمندان و اديبان و شاعران بزرگي تحويل جامعه گرديد. سال 1302، دوران سلطنت رضاشاه، وزارت فرهنگ تصميم به اصلاح اين مراكز تربيتي (مكتبخانه) گرفت . فكر تأسيس مدرسه هنگامي پيدا شد كه ايرانيان در فكر يك حيات مستقل بودند و اين گونه بود كه در سده سوم هجري مكتبخانه جاي خود را به مدرسه داد. نخستين مدرسه توسط ناصركبير ، امير تبرستان( آمل) در اواخر سده سوم هجري داير شد. او در خانه خود محلي را براي تدريس اختصاص داد و خود نيز به تدريس مشغول شد. بعدها مدارسي در اين شهر بنياد گذارده شد كه زمينه ساز مدارس مهمي درخراسان ازجمله نيشابور، سبزوار و... شد. در تاريخ 1230 مدرسه دارالفنون به همت و تلاش امير كبير صدراعظم دوره ناصرالدين شاه قاجار به سبك مدارس عالي اروپا تاسيس گرديد. كه اين مدرسه داراي هفت شعبه بود.او براي راه اندازي آن اقدام به استخدام 6 معلم اتريشي در زمينه پياده نظام، سواره نظام، توپخانه ، طب و جراحي، علم مهندسي وعلم معادن كرد. به اعتقاد امير كبير، معلمان خارجي از دخالت در امور سياسي كشور بايد پرهيز مي كردند و تنها مي بايست به تدريس مي پرداختند.به همين سبب با استخدام معلمين روسي ، انگليسي و فرانسوي مخالف و مايل بود كه معلمين مورد نظر خود را از اتريش استخدام نمايد. سال 1268 شمسي مدارس نوين توسط ميرزا حسن رشديه در ششكلات تبريز داير شد. آوازه مدرسه او به خاطر سرعت آموزش، نظم مدرسه و توجه به علوم نوين در اندك زماني در شهر پيچيد و هر روز شمار شاگردان رو به افزايش گذاشت. با تاسيس وزارت علوم در سال 1272شمسي و برگزيدن علينقي ميرزا اعتضادالسلطنه به سمت وزير علوم ، مدرسه هاي زيادي درآن زمان بوجود آمد. گذر از مكتبخانهها به مدارس شايد يكي از موضوعات مهم در تاريخ مشروطيت ايران به شمار رود، زيرا از آغاز مشروطه با توجه به اهميت تعليم و تعلم و افزايش سطح آگاهي جامعه ، قانوني(آبانماه 1290ش) تصويب گرديد كه به موجب آن آموزش اجباري براي هر ايراني از هفت سالگي مقرر شد. مردادماه 1322شمسي نيز اجراي آموزش اجباري به تصويب مجلس رسيد و بر پايه آن مي بايست در ظرف ده سال در همه ي كشور آموزش دبستاني اجرا مي شد. نخستين بار در سال 1324 ه.ق مدرسهاي مختص دختران به نام مدرسه دوشيزگان توسط بانو بيبي خانم وزيراف، گشايش يافت. اما اقدام جسورانه وي با مخالفت بسياري روبرو گشت به طوري كه پارهاي از مخالفان تصميم به ويران كردن مدرسه گرفتند. با مرور اجمالي نسبت به شيوه فعاليت مدارس از گذشته تا به امروز در مي يابيم كه شكل كنوني مدارس با پيشرفت علم و تكنولوژي تغيير كرده است. زيرا پيشرفت علوم در تمام جوانب زندگي اثر گذار است و نحوه تعليم و تربيت در مدارس و حتي شكل گرداندن امورات مدارس نيز بي تاثير از آن نخواهد بود. حضور رايانه و اينترنت در مدارس امروزي باعث شده است درآينده اي نه چندان دور شاهد مدارس مجازي باشيم. تعليم و تربيت فرآيند پيچيده اي است كه بنيان جامعه به طورمستقيم به آن بستگي دارد . به طور حتم جامعه اي مي تواند مسير پيشرفت و توسعه را طي كند كه بتواند ،نيروهاي متخصص و كارآمد تربيت كند.اين مسئوليت خطير برعهده معلمين جامعه مي باشد. اول مهر، آغاز سال تحصيلي ديگر است روزي كه مدرسه با قدوم معلمان و دانش آموزان بار ديگر سبز وپرطراوت مي شود و حلقه اي به حلقه هاي زنجيره دانش در كشورمان افزوده مي شود. اين روز بر تلاشگران عرصه مدارس گرامي باد . ك/1 550/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]