واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: چون خبر ولادت امام حسين (ع) به پيامبر گرامي اسلام (ص) رسيد،به خانه حضرت علي و فاطمه (ع) آمد و اسماء را فرمود تا كودكش را بياورد.اسماء او را در پارچهاي سپيد پيچيد و خدمت رسول اكرم (ص) برد،آن گرامي به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت. در روز اول يا هفتم ولادت با سعادتش، امين وحي الهي، جبرئيل، فرود آمد و گفت: سلام خداوند بر تو باد اي رسول خدا،اين نوزاد را به نام پسر كوچك هارون شبير كه به عربي حسين خوانده مي شود،نام بگذار. چون علي (ع) براي تو بسان هارون براي موسي بن عمران است جز آنكه تو خاتم پيغمبران هستي. و به اين ترتيب نام پر عظمت حسين از جانب پروردگار،براي دومين فرزند فاطمه انتخاب شد. به روز هفتم ولادتش،فاطمه ي زهراء (كه سلام خداوند بر او باد) ،گوسفندي را براي فرزندش به عنوان عقيقه كشت و سر آن حضرت را تراشيد و هم وزن موي سر او نقره صدقه داد. ** امام حسين و پيامبر (ص) از ولادت حسين بن علي (ع) كه در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص) كه شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد، مردم ، صحنه هاي بسياري از اظهار محبت و لطفي كه پيامبر راستين اسلام (ص) در باره حسين (ع) ابراز مي داشت،ديدند و به بزرگواري و مقام شامخ پيشواي سوم آگاه شدند. سلمان فارسي مي گويد: ديدم كه رسول خدا (ص) حسين (ع) را بر زانوي خويش نهاده او را مي بوسيد و مي فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگواراني،تو امام و پسر امام و پدر امامان هستي،تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجت هاي خدايي كه نه نفرند و خاتم ايشان،قائم ايشان (امام زمان عج) مي باشد. انس بن مالك روايت مي كند: وقتي از پيامبر پرسيدند كداميك از اهل بيت خود را بيشتر دوست مي داري، فرمود:حسن و حسين را، بارها رسول گرامي حسن و حسين را به سينه مي فشرد و آنان را مي بوييد و مي بوسيد. ابو هريره كه از مزدوران معاويه و از دشمنان خاندان امامت است در عين حال اعتراف مي كند كه: رسول اكرم (ص) را ديدم كه حسن و حسين (ع) را بر شانه هاي خويش نشانده بود و به سوي ما مي آمد،وقتي به ما رسيد فرمود: هر كس اين دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر كه با آنان دشمني ورزد با من دشمني كرده است. عالي ترين،صميمي ترين و گوياترين رابطه ي معنوي و ملكوتي بين پيامبر و حسين را مي توان در اين جمله ي رسول گرامي اسلام (ص) خواند كه فرمود: حسين از من و من از حسينم ** ده كلام گهر بار از امام حسين (ع) 1- جز به يكي از سه نفر حاجت مبر: به ديندار، يا صاحب مروت، يا كسي كه اصالت خانوادگي داشته باشد.(تحف العقول ، ص 251) 2- هر يك از دو نفـري كه ميان آنها نزاعي واقع مي شود و يكـي از آن دو رضايت ديگري را بجـويـد ، سبقت گيـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود . (محجه البيصاء ج 4،ص 228) 3-رستگـار نمي شوند مـردمـي كه خشنـودي مخلـوق را در مقـابل غضب خـالق خريدنـد. (تاريخ طبري،ص 1،ص 239 4- بدرستي كه شيعيان ما قلبشان از هرناخالصي و حيله و تزوير پاك است . (فرهنگ سخنان امام حسين ص/ 476) 5- كسي در قيامت در امان نيست مگر كسي كه در دنيا ترس از خدا در دل داشت. مناقب ابن شهر آشوب ج/4 ص/ 69 6- عاجزترين مردم كسي است كه نتواند دعا كند. بحارالانوارج/ 93 ص/ 294) 7- گريه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است .(حيات امام حسين ج 1 /ص 183) 8- آن كه در كاري كه نافرماني خداست بكوشد اميدش را از دست مي دهد و نگرانيها به او رو مي آورد. (بحار الانوار ، ج 3 ، ص 397) 9- بخشنده ترين مردم كسي است كه در هنگام قدرت مي بخشد.(الدره الباهره ، ص24) 10- هيچ كس روز قيامت در امان نيست ، مگر آن كه در دنيا خدا ترس باشد.(بحار الانوار،ج 4،ص 19) 550/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 404]