تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833745921
جاذبه هاي طبيعي
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : جاذبه هاي طبيعي amir_20007th February 2007, 05:32 PMبيابانهاي ايران در استان يزد يكي از زيباترين منظرههاي اكوتوريستي دنيا به شمار مي آيند. تپه‌هاي ماسه‌اي يكي از فرآيند‌هاي مناطق بياباني است كه در اطراف شهر يزد با مساحتي در حدود ٣٠ هزار هكتار گسترش يافته است. سن تپه‌هاي ماسه‌اي اطراف شهر يزد كم تر از ٢ هزار سال برآورده شده كه ريشه در تاريخ فعاليت‌هاي انساني و به طور كلي بيابان زدايي انسان ساز داشته و حاصل استفاده‌ي بي‌رويه از گياهان توسط جوامع گذشته است. عمده‌ترين و شايد تنها كانون‌هاي طبيعي و ديدني استان يزد، دامنه‌هاي شيركوه اعم از پيش كوه، ميان كوه و پشت كوه است. دره‌هاي سرسبز و زيباي منشاد، بنادك سادات (بنافت)، طرزجان، ده‌بالا، باقي‌آباد، فخرآباد و ثاني‌آباد در ميان كوه و دره‌هاي سانيچ، بردستان، بنادك ديزره، سخويد، شواز، بيداخويد، نصرآباد، مزرعه *****، علي‌آباد، شاه‌آباد، شريف‌آباد، صادق‌آباد در پشتكوه به دليل برخورداري از آب و هواي خنك در تابستان‌هاي گرم، ييلاق‌سنتي مردم بومي محسوب مي‌شوند و هر ساله در فصل تابستان هزاران خانواده يزدي، ايراني و جهانگردان را پذيرايي مي‌كنند. amir_20007th February 2007, 05:35 PMشور و كويرها تقسيم می شوند. در سطح استان يزد، دو رشته كوه متمايز از هم وجود دارد. يكی در بخشی از كوه هايی است كه در جهت شمال باختری - جنوب خاوری از مركز ايران عبور می كنند و به كوه های مركزی ايران معروف هستند و دومی شامل رشته كوه هايی است كه در مناطق مركزی، شمالی و خاوری استان قرار دارند. کوه های مهم استان يزد شيرکوه و کوه های خرانق هستند. در قسمت خاوری يزد يعنی در نواحی نواحی خور و بيابانك، جندق و رباط پشت بادام، نيز کوه هايی وجود دارند که بلندی آن ها از كوه های ديگر كم تر است. غارها دارای طبيعت بسيار زيبايی هستند، به همين دليل همواره يكی از مراكز جلب جهانگردان، پژوهشگران و غارنوردان محسوب می شوند. در كوه های كهن استان يزد، غارهای جالب و ديدنی متعددی وجود دارد كه مشتاقان غارنوردی، زمين شناسان و علاقه مندان به اين رشته را به خود جلب می كند. اين غارها عبارتند از: غار ابركوه و غارچك و علا در ابركوه، غار هامانه در هامانه خرانق ها، غار اسلاميه فراشاه، غار باد معصوم در اسلاميه، غار نباتی در ندوشن، غار اشكفت در عقدا، غار ايوب در دهج، غار چهارتاقی، غار دره زنجير و ده كفتر در يزد و غار هشتاد در مهريز. دشت های استان يزد در بين كوه های شيركوه، خرانق و کوه های خاوری قرار دارند. دشت يزد - اردكان و دشت بافق دو دشت مهم اين استان هستند. با توجه به جايگاه آب و هوايی استان يزد، روزهای توفانی در اين منطقه زياد است و شمار آن ها در دشت يزد - اردكان به 40 تا 60 روز در سال می رسد. اين توفان ها که گاه به خاطر شدت زياد منطقه را برای زمان كوتاهی در تاريكی فرو می برند با توده های بزرگ شن و ريگ همراه هستند که در اثر آن ها، در نواحی پيرامون يزد، اشك زر، بافق، ساعند و خاور اردكان، تپه های شن و ريگ ايجاد شده اند که پهنه آن ها در استان يزد، به حدود 30 هزار هكتار می رسد. علاوه بر تپه های شنی، کفه های نمک متعددی نيز در اين استان ديده می شود. وقتی کفه يا باتلاقی انباشته از نمک باشد، ولی شرايط باتلاقی نداشته باشد، نام کفه نمک به آن ناحيه اطلاق می شود. در كفه نمك حداقل در تابستان ها مشكلی از طريق لجن و آب نمك انباشته زير پوشش صفحات ضخيم و زرهی نمك، ايجاد نمی شود و می توان با پای پياده به راحتی از آن گذر كرد. گاه آب های سطحی به سوی بعضی از دشت های استان يزد كه نسبت به نواحی پيرامون خود گودتر هستند، جريان می يابند و در اثر تابش شديد خورشيد، اين آب ها تبخير شده و نمك آن ها بر جای می ماند و آن قسمت دشت، تبديل به كفه های نمك می شود. كفه نمك در انجير، كفه نمك عقدا، كفه نمك ساغد، كفه نمك طاقستان و كفه نمك ابرقو مهمترين كفه های نمك استان يزد هستند. واژه كوير، در ايران به طور عام به نقاط خشك و بی آب و علف اطلاق می شود. در منابع علمی بين المللی نيز هنگامی كه صحبت از كويرهای ايران، از جمله استان يزد است، از همين واژه كوير، استفاده می شود، اما در کوير نشين استان يزد، اين واژه شامل بيابان های ويران، خوفناك و غير زيست است كه در اين بين بدترين شكل كوير به پهنه های پوشيده از نمك و نازا نسبت داده می شود. كويرهای استان يزد، عبارتند از: سياه كوه، درانجير، ابركوه، زرين، مروست، دشت كوير ساغند، بهادران، الله آباد، توت، طاقستان و شهيديه. اين كويرها قابليت رواج گردشگري مناطق كويري را دارد. در ميان منابع متنوع جهانگردی در ايران، كوير نيز از جاذبه های خاص خود برخوردار است. خصوصا اين كه بعضی از كويرهای ايران در نوع خود منحصر به فرد هستند و از جالب ترين مناظر و ديدنی های دنيا محسوب می شوند. گشت و گذار در ميان فضاهای وسيعی كه نگاه را تا دوردست می كشاند، غافل گير شدن در چشم انداز شن های روان و شوره زارهای خشك و سوزان، ابنيه تاريخی، سايه تك آبادی ها، بناهای آجری رنگ، ساختمان های ساده و خشن، كاروان سراها و رباط های قديمی برای هرجهانگردی جذاب و ديدنی است. از ميان جهانگردانی كه در نيمه راه خاور و باختر از ايران ديدن كرده اند، سون هدين - سياح سوئدی - به خاطر كار بزرگ و ژرف خود، جايگاهی والا دارد. او ماه ها و سال ها بر پشت شتر در كوره راه های ايران، به ويژه در كوره راه های كويری، هزاران كيلومتر راه را درنورديد و از ديده های خود گزارشی جامع تهيه كرد كه اثری مهم در شناخت يكی از مهم ترين جاذبه های جهانگردی ايران يعنی کوير به شمار می رود. انواع گياهان كويری در كنار تپه های شن روان و بقايای قلعه هايی كه بر اثر پيشروی كوير ويران شده اند، در كنار روستاهای آباد و گزستان هايی كه اين جا و آن جا پيشروی كوير را مهار كرده اند و به صورت بيشه ای در اقيانوسی بی انتها پديد آمده اند، توجه هر تازه واردی را به خود جلب می كنند. جاذبه های اين بخش در استان يزد از طريق دو محور مورد توجه قرار گرفته است. اول محور يزد به بافق كه با گذر از مسجد كهن فهرج، در حاشيه كوير تا بافق ادامه می يابد. در طول راه، جنگل های گزی وجود دارد كه حاشيه های كوير را تسخير كرده و زيبايی و جذابيت خاصی به اين مسير بخشيده است. در انتهای مسير بافق، پارك بسيار زيبای آهن شهر وجود دارد كه حدود 20 هكتار وسعت دارد و از نخل های كهنسال و انواع گل ها پوشيده شده است و همچون بهشتی موعود در انتهای راه كويری خود نمايی می كند. مسير ديگر، محور يزد، خرانق، بياضه تا خور بيابانك است كه سرشار از تپه های گنبدی شكل شنی پوشيده از بوته های صحرايی و كويری است. در هر گوشه اين مسير، رباط هايی زيبا و متعدد با پنجره هايی قوسی و معماری شگفت انگيز قرار گرفته و مجموعه ای ديدنی و جذاب را پديد آورده است. از آن جمله قلعه بياضه است كه بدون شك يكی از ديدنی ترين قلعه های نظامی نسبتا سالم كهن است كه در كنار باغ های زيبای آبادی خوربيابانك در جوار درختان نخل و سنجد و انواع ميوه و مركبات قرار گرفته و جاذبه بی مانند اين مسير را كامل می كند. اين قلعه که حكيم ناصر خسرو قباديانی نيز از آن ديدن كرده است، يادگار دليری ها و مقاومت های گسترده مردم اين خطه در مقابل چپاول گران و زورمندان است. از ديدنی های ديگر اين محل، درخت زيتون تناوری است كه عمر آن به بيش از يك هزار سال می رسد. مناطق كويری استان يزد را می توان به نواحی زير تقسيم كرد: كوير اردكان (سيان كوه)، کوير ساغند، كوير ابرقو، كوير در انجير، كوير هرات و مروست، كوير بهشت آباد، كوير بهادران، کوير حاجی آباد و کوير زرين آباد. عمده ترين و شايد تنها كانون های طبيعی و ديدنی در اين استان، دامنه های شيركوه است. اين ارتفاعات كه به موازات شهرهای عمده استان يعنی اردكان، ميبد، يزد و مهريز (غير از بافق) در فاصله كمی از آن ها امتداد دارند، جاذبه های طبيعی متنوعی پديد آورده اند كه در درجه اول برای مردم استان و بعد از آن برای مسافران ايرانی و خارجی جذاب و ديدنی است. دامنه های شيركوه اعم از پيش كوه، ميان كوه و پشت كوه كه به علت بهره گيری از آب فراوان ناشی از ذوب برف در ارتفاعات، از پوشش گياهی خوبی برخوردار است، به كوشش كشاورزان سخت كوش يزدی به باغستان هايی سرسبز و زيبا تبديل شده است و تراکم روستاها در اطراف اين حوزه بسيار زياد است. دره های سرسبز و زيبای منشاد، بنادك سادات (بنافت)، طرزجان، ده بالا در ميان كوه و دره های سانيج و بردستان در پشت كوه كه پوشيده از پوشش گياهی طبيعی و باغستان است، به دليل برخورداری از آب و هوای خنك در تابستان گرم منطقه يزد، ييلاق سنتی اهالی بومی محسوب می شود و هر ساله در فصل تابستان پذيرای هزاران خانواده يزدی است. ده بالا كه معروف ترين و خوش آب و هوا ترين ييلاق يزد است، با باغ ها و مزارع خرم و پر طراوت و درختان ميوه و چشمه سارهای متعدد خود، نخستين ييلاق خوش آب و هوا در مسير تفت به ميان كوه به شمار می رود و در كتب تاريخی هم از آن به نام هدش ياد شده است. باقی آباد، طرزجان، بنادك، سادات، منشاد، فخرآباد، ثانی آباد و... ييلاق های ديگر ميان كوه هستند. در ادامه مسير ميان كوه از جاده ای آسفالته كه از ميان كوه ها می گذرد، به نيز و گاريزات يعنی پشت کوه می رسيم. پشت كوه در جنوب و پشت رشته كوه هاي شيركوه واقع شده است، از همين رو به نام پشت کوه معروف شده است. اين منطقه در ميان دره ای سنگلاخی واقع شده و بخش ديگر آن جلگه ای وسيع است كه در آن می توان از جايگاهی بلند و زيبا به نام سنگ عروس زيبايی های اطراف را به خوبی نظاره كرد. بنادك، ديزه، سخويد، شواز، و بيداخويد و... از ييلاق های ديگر منطقه يزد هستند كه بخش بزرگی از آبادی های رشته كوه هاي پشت كوه را در بر گرفته و ميان ندوشن، دهشير و تفت قرار دارند. از جمله ييلاق های آن: نصرآباد، مزرعه *****، علی آباد، شاه آباد، شريف آباد، صادق آباد و سانيچ هستند. از پشت كوه می توان با طی بيست و دو كيلومتر راه دوباره به تفت رسيد. كوه خرانق یزد اين كوه در بخش مركزي استان و در شمال شهر يزد قرار دارد. بلندترين قله آن «خوانزا» به ارتفاع 3158 متر است. كوه‌هاي «چك‌چك»، «اشتري» و «هامانه» با ارتفاع بيش از دو هزار متر از سطح دريا، از بخش‌هاي معروف اين كوه هستند. كوه‌هاي «هرش»، «سياه‌كوه»، «معراجي»، «ساغند»، «هرات و مروست»، «ندوشن»، «جوستان» و قله «بن لخت» نيز از ديگر كوه‌هاي شاخص منطقه است. amir_20007th February 2007, 05:36 PMاستان يزد به دليل بارش اندك، نوسان درجه حرارت، تبخير زياد، پايين بودن سطح آب های زيرزمينی و نامساعد بودن خاك ها با كمبود پوشش گياهی رو به رو است. به علاوه استفاده بی رويه مردم از اين پوشش ناچيز، موجب نابودی پوشش گياهی اين منطقه می شود. بوته كنی، تهيه زغال چوب و چرای بسيار و عدم رعايت اصول درست كشاورزی، از عواملی است كه سبب كاهش پوشش گياهی استان می شود. در آثار تاريخی از جنگل های بزرگ گز، قيج، تاغ و مراتع سرسبز پهناور دامنه شيركوه ياد شده است كه به جز چند ناحيه محدود همه آن ها از بين رفته اند. گياهان اين سرزمين با شرايط خشكی وكويری سازگاری پيدا كرده اند و می توانند بدون باران، مدت درازی دوام بياورند. گياهان يك ساله نيز دراين بيابان ها وجود دارند كه با خشكی و گرمای تابستان های دراز سازش يافته اند. بذر گياهان يك ساله می توانند سال ها به حالت خواب به سر برده و با بارش باران شروع به رشد كنند. از اين رو در سال هايی كه در كوير باران زياد می بارد، سراسر بيابان پوشيده از گل های وحشی می شود. تا كنون گونه های گياهی تاغ، قيج، گز، ديرينه، ريپس، چرخان، اشنان، اسگنبيل، سبد، گون، خارشتر، بادام كوهی، پدن و اسپند، در اين منطقه شناخته شده است كه پوشش گياهی عمده استان يزد به شمار می رود. اين گياهان از پايدارترين گونه های كويری هستند كه می توانند در برابر كم آبی و توفان های شديد و وزش شن های روان پايداری نمايند. استان يزد در حال حاضر استعداد رويش گياهی مطلوبی ندارد و بايستی به منظور نگاه داشتن پوشش گياهی موجود از نابودی آن ها جلوگيری به عمل می آورد. amir_20007th February 2007, 05:39 PMكوير ابرقو كه به شكل دايره بين دو رشته كوه قرار گرفته و به فاصله كمي از آن كوير تاغستان واقع شده‌است از مهم ترين مناطق توريستي – طبيعي خاص استان يزد است. كوير درانجير كه با ١٥٠٠ كيلومتر مربع مساحت در شرق استان يزد قرار گرفته و كوير هرات و مروست با مساحت تقريبي ٥٠٠ كيلومتر مربع و نسبتاً مرطوب همراه با كوير بهشت آباد بين انار و رفسنجان با جهت شمال غربي به جنوب شرقي و كوير بهادران در جنوب شرق مهريز، با جهت شمال غربي به جنوب شرقي مهم ترين و جذاب ترين منطقه ي توريستي – طبيعي خاص استان يزد به شمار مي آيند. محوطه‌ي غربالبيز نيز در كنار بخشي از ارتفاعات شيركوه قرار دارد و يكي از دو چشمه مهم استان است. نام غربالبيز به دليل حفره‌هاي متعدد دامنه كوه بر اين منطقه گذاشته شده كه در فصل‌هاي پر باران، آب چشمه‌ي غربالبيز از دامنه كوه جاري مي‌كند. ماهي‌هايي كه همراه با اين آب از كوه بيرون مي‌آيند، از نوع ماهي كور هستند و مردم معتقدند كه اين ماهي‌ها در طول قرن‌ها در زير زمين و داخل كوه توليد مثل كرده و پرورش مي‌يابند؛ اين ماهي‌ها به دليل آن كه در معرض نور خورشيد قرار نداشتند رنگي روشن دارند. ماهي‌هاي كور منبع غذايي پرنده‌هاي ماهي‌خواري هستند كه در فصل كوچ، از طرف بخش‌هاي شمالي به سمت جنوب مهاجرت مي‌كنند. اين مساله يكي از جاذبههاي طبيعي منطقه است؛ چراكه هيچ‌كس انتظار ندارد در استان يزد كه منطقه‌اي كويري است، مرغ ماهي‌خوار ديده شود. دره‌هاي سرسبز و مناطق ييلاقي، چشمه سارها، ارتفاعات و قله‌ها، غارها، حيات وحش و شكارگاهها و به‌ويژه جاذبههاي كويري از خصوصيات جالب توجه طبيعت يزد است كه برخي از آنها جزو گردشگاه هاي طبيعي مردم استان به شمار مي‌آيند. amir_20007th February 2007, 05:44 PMرودخانه ها، چشمه ها، آبشارها به دليل جايگاه ويژه جغرافيايی استان يزد و نزديكی با كوير و داشتن آب و هوای كويری و بارش اندك و منابع آب محدود، دشواری هايی در استان پديد آمده است كه عمده ترين آن ها عدم گسترش كشاورزی استان است. نبود آب مناسب، بازتاب منفی زيادی بر مسايل ديگر استان نهاده كه سبب فقر پوشش گياهی، محدود بودن سطح زير كشت و كاهش بازده است. كمی باران و بی نظمی در ريزش آن، موجب شده است كه جز رودهای هرات و مروست، رودخانه دايمی ديگری در اين منطقه جريان نداشته باشد. تنها جويبارهای فصلی پيرامون شيركوه، جريان های موقتی هستند كه در سطح استان ديده می شوند. رودهای استان يزد عبارتند از: آب سيده، پايين در، چاه متك، خرانق ، رحمت آباد، سفيدان، شور، شوراب، شور بافق، شور سيريز و كال هزار چيل. آب های زيرزمينی استان يزد بيش تر از طريق كاريزها، چاه های ژرف و نيمه ژرف و در بعضی نواحی از چشمه ها تامين می شود. در فصل‌هاي پر باران، آب چشمه‌ي غربالبيز از دامنه كوه جاري مي‌شود. ماهي‌هايي كه همراه با اين آب از كوه بيرون مي‌آيند، از نوع ماهي كور هستند و مردم معتقدند كه اين ماهي‌ها در طول قرن‌ها در زير زمين و داخل كوه توليد مثل كرده و پرورش مي‌يابند؛ اين ماهي‌ها به دليل آن كه در معرض نور خورشيد قرار نداشتند رنگي روشن دارند. ماهي‌هاي كور منبع غذايي پرنده‌هاي ماهي‌خواري هستند كه در فصل كوچ، از طرف بخش‌هاي شمالي به سمت جنوب مهاجرت مي‌كنند. اين مساله يكي از جاذبههاي طبيعي منطقه است؛ چراكه هيچ‌كس انتظار ندارد در استان يزد كه منطقه‌اي كويري است، مرغ ماهي‌خوار ديده شود. كمبود شبكه آب های روان از ديرباز مردم يزد را به كاوش منابع آب واداشته و سبب كندن كاريزها و چاه های بسياری در اين سرزمين شده است. چنان كه مقنی های سخت كوش يزدی از نظر كندن كاريز، از شهرت ويژه ای برخوردار هستند. در گذشته بيش تر آب آشاميدنی استان، از طريق چاه هايی به ژرفای 20 تا 50 متر تامين می شده كه با چرخ چاه و به كمك نيروی حيوانات يا انسان به دست می آمده است. از آب كاريزهايی كه از پيرامون به شهرهای استان می رسيد نيز استفاده می شده است. در زمستان كه كشاورزان به آب كم تری برای آبياری زمين های خود نياز داشتند، مردم شهر آب كاريز ها را در آب انبار ها ذخيره می كردند تا در تابستان از آن استفاده كنند. اين آب انبارها باعث جذب جمعيت به شهرها می شدند و نقش ويژه ای در گسترش شهرها داشته اند. بزرگ ترين آب زيرزمينی استان يزد سفره آبی دشت يزد - اردكان است که آب مورد استفاده كشاورزی و صنعت را تامين می كند. بهره برداری از اين ناحيه از طريق چاه ها و كاريزها صورت می گيرد. ژرفای اين سفره زياد است و تا كنون 250 متر آن از طريق حفاری درست شده و احتمال دارد تا ژرفای 400 متری در محور اصلی دشت ادامه داشته باشد. قنات اهرستان (نهر شاه‌جوي)یزد در سي كيلومتري جنوب باختري شهر يزد، در دره‌اي به عرض تقريبي يك و نيم كيلومتر، شش رشته قنات به نام‌هاي «وقف‌آباد»، «رييس‌الديني»، «ميرزايي»، «روشن‌آباد»، «نهر خيلي» و «خواجه غياث» حفر شده كه عمق مادر چاه آنها بين 28 تا 68 متر متفاوت است. آب اين قنات‌ها به شهرستان يزد و آبادي‌هاي «اهرستان»، «خيرآباد» و «عيش‌آباد» مي‌رسد. آب اين قنات‌ها، در نزديكي روستاي «اسلاميه» به هم پيوسته و در يك كانال مشترك زيرزميني به نام «شاه‌جوي» به سمت شهرستان تفت هدايت شده و پس از عبور از تفت به سمت شهرستان يزد جريان مي‌‌يابد و در باغ «خان» وارد يك مقسم مي‌شود. در گذشته اين قنات در مسير خود هفده آسياب آبي را مي‌چرخاند.قنات وقف‌آباد حدود هفت صدسال پيش توسط «سيدركن‌الدين» يكي از علماي مشهور زمان، حفر شد. اين شش قنات هم چنان فعالند. قنات غياث‌آباد پشت كوه یزد مظهر اين قنات در يك طرف كوه، مزارع و باغ های در سمت ديگر كوه قرار دارند و يك تونل زيرزميني به طول سيصد و پنجاه تا چهارصد متر آب را به اين سوي كوه مي‌رساند. عمر قنات طبق سنگ‌نوشته دهانه آن هزار سال و هم چنان فعال است. بدين ترتيب انتقال سنگ‌ها و صخره‌ها در طول تونل چهارصدمتري، آن هم در هزار سال پيش، كار دشواري بوده و حفر آن، بايد در زماني طولاني صورت گرفته باشد. اين قنات تا پنج سال پيش يك آسياب آبي را مي‌چرخاند. چشمه غربالبيز یزد در اطراف اين چشمه آثار تاريخي متعدد مانند سفال، مفرغ، مجسمه و ... در اطراف آن به دست آمده است. اين چشمه از دامن كوه «مذوار»مي‌جوشد و در كتاب‌هاي تاريخي يزد از آن ياد شده است. اين چشمه زيبا و تماشايي به ويژه در فصل بهار مشتاقان بسياري را به ديدار خود مي‌كشاند و يكي از گردشگاه هاي مردم است. ghazal_1828th January 2009, 01:54 PMاخه چيه يزد ديدن داره سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1045]
-
گوناگون
پربازدیدترینها