واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : دیزی یا كوكتل پنیر ahmaad 31329th December 2006, 06:14 AMدیزی یا كوكتل پنیر از زمانی كه غذاهای ساندویچی و پیتزا به قلب خانواده های ایرانی راه پیدا كرد و جایگاه ویژه ای برای خود كسب كرد، تنها كمتر از یك دهه می گذرد و این جای بسی شگفت است كه چه طور فرهنگ ایرانی با آن قدمت و پیشینه سنتی، تسلیم فرهنگ تازه راه پیدا كرده غربی ها شد، همان فرهنگی كه از ابتدا، غذایش یك همبرگر، سیب زمینی سرخ كرده و یك عدد كوكاكولا بوده و البته همیشه مورد تمسخر جامعه ایرانی! کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند يادم مى آيد زمانى كه بچه بودم، به عشق خوردن چلوكباب تمام هفته را منتظر مى مانديم تا جمعه از راه برسد و به همراه خانواده به رستوران برويم. گاهى نيز كه هوس يك ديزى خورى مفصل به سرمان مى زد، كوله بار مى بستيم و به اوشان فشم مى رفتيم، اما متاسفانه امروز كه بزرگ شده ايم و بيشتر اوقات خود را در جمع دوستان سپرى مى كنيم، ديگر از آن روز هاى طلايى خبرى نيست. امروز ديگر رفتن به يك رستوران قديمى و سفارش يك پرس چلوكباب به پاى لذت خوردن يك برش پيتزا، آن هم در رستوران Fast Food نمى رسد.اكنون در دل پروراندن هوس خوردن يك سيخ كباب يا ديزى سنگى چنان مسخره و بى كلاس است كه براى كسى كه مى خواهد يادى از گذشته كند، جز لب بر چيدن و خفه كردن اين روياى شيرين در نطفه، راه ديگرى باقى نمى گذارد. ولى واقعاً چرا غذاى ايرانى كه حقيقتاً طعم و طبخى متفاوت از ساير غذاها دارد، در ميان جوانان ما مورد بى مهرى قرار گرفته و روز به روز از تعداد طرفدارانش كاسته مى شود؟ كاش به اين سادگى غذاى ايرانى، آداب و رسوم ايرانى و... خلاصه، فرهنگ ايرانى را از ياد نبريم و آن را با تمدن هاى نو خاسته مبادله نكنيم. گذشته از تبادل فرهنگ ها كه رفته رفته بر پيكره اين مرز و بوم خدشه وارد مى سازد، آن چيزى كه مى رود در اين خطه به دست فراموشى سپرده شود، اصولگرايى است. ما هنوز نتوانسته ايم همگام با ديگر كشور ها، يك رستوران Fast Food بر مبناى آنچه نامش ايجاب مى كند، بسازيم. خدا نكند روزى از فرط گرسنگى، مجبور به تسليم در برابر خواسته نامعقول دل شده و رهسپار يكى از همين رستوران ها شويم. از دركه وارد مى شوى لباس قرمز و زرد كاركنان آن، آدم را چنان عصبى مى كند كه جز افزودن شدت گرسنگى نتيجه ديگرى به دنبال نخواهد داشت. كاش صاحبان رستوران ها به جاى يادگيرى طرز تهيه سس مكزيكى، فقط چند صفحه كتاب روانشناسى مطالعه مى كردند كه بفهمند چه رنگى مايه آرامش است و به عوض اين رنگ هاى جنون آميز گشنگى برانگيز به كار مى بردند. از نوع رنگ آميزى و دكوراسيون داخلى كه بگذريم، نوبت به سر و سامان بخشيدن به اين طفل گرسنه كه در اندرونمان آه و فغان راه انداخته، مى رسد.پس از گذران پروسه اى طولانى كه همانا سفارش غذا، تهيه فيش و تحويل غذا باشد، اگر بتوان جايى براى نشستن پيدا كرد، آنگاه است كه مى توانى لقمه اى نوش جان كنى. نهايتاً به ساعت كه نگاه مى كنى، مى بينى دست كم نيم ساعت از وقت گرانبهايت را در يك رستوران به اصطلاح Fast Food گذرانده اى. اينجا است كه آدم به ياد دوران خوش كودكى مى افتد. چلوكباب سلطانى، دوغ آبعلى و سماق فرد اعلا... و ناگهان سئوالى بزرگ در ذهنش نقش مى بندد كه چرا بايد همه چيز دست به دست هم دهد تا واژگانى چون چلوكباب، آبگوشت، تاس كباب، يتيمچه و... از گنجينه غذاهاى ايرانى حذف شوند. از پيك هاى تبليغاتى گرفته تا لوكيشن هاى تلويزيونى و سينمايى، همه و همه سعى در تبليغ فرهنگ غذايى اروپايى و آمريكايى دارد. تبليغ رستوران مكزيكى، غذاى چينى، سوپ اروگوئه، گپ زدن در يك رستوران هندى، مراسم خواستگارى در پيتزا فروشى همه و همه در راستاى پيشبرد حذف غذاى ايرانى گام برمى دارد و اينگونه است كه مى توان حدس زد، بچه هاى ما از ميان ديزى و كوكتل پنير كدام را خواهند پذيرفت! روزنامه شرق سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 246]