تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820961270
اولينها در ايران
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: دانه کولانه23rd October 2006, 11:45 PMبا عرض سلام به همگی دوستان فرهنگدوست کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند همون طوری که از اسم تاپیک مشخصه میخوام در باره ی اولین ها در ایران یه مطالبی بنویسم اولین ها بطور کلی پیدا کردنشون راحتتره مثلا اولین کسی که عکس گرفت اما اولین کسی که در ایران عکس گرفت یه خرده فرق میکنه به هر حال قراره اینا رو بنویسم : اولين هاي هنر و هنرمندان اولين هاي فرهنگ و ادب اولين هاي دانشمندان در ايران اولين هاي ورزش و ورزشکاران در ايران اولين هاي پول و بانک در ايران اولين هاي زنان در ايران اولين هاي وسائط نقليه در ايران اولين هاي پست، تلگراف و تلفن اولين هاي نظامي و دفاعي در ايران اولين هاي صنعت و کشاورزي در ايران اولين هاي نفت و پتروشيمي در ايران اولين هاي دادگستري در ايران .... و بعضی چیزای دیگه دانه کولانه23rd October 2006, 11:48 PM1: اولين هاي هنر و هنرمندان 1عکاسی 2موسيقي 3تاتر و نمايش 4خط و خطاطی 5فيلم و سينما 6نقاشی 7راديو و تلويزيون ================================================ 1-1 عکاسی : اولین مرد عکاس ایرانی : اولين مرد عکاس ايراني را " ناصرالدين شاه " دانسته اند که به قصد عکس گرفتن از زنان حرمسرا و ماردش "مهد عليا"،رعکاسي را از شخصي فرانسوي به نام "موسيو کارليان " که به همراه " امين الملک " براي گرفتن عکس شاه به ايرانآمده بود، آموخت. " اعتماد السلطنه " در جايي در کتاب خاطراتش مي نويسد : " شاه چند روزي است که عکاسي مي فرمايند.". البته کتابهاي معتبر تاريخي، پدر عکاسي ايران را " عبداللهقاجار " مي دانند. اين مرد اولين عکاس مخصوص " ناصرالدين شاه " بود و عکسهاي بسياري به امضاي او موجوداست ================================================== ================= اولين عکاسي که توانست در شب عکس بردارد : اولين عکاسي که توانست در شب عکس برداشته و بر آنتبليغ بکند " عکاس جعفر خادم " نزديک چهار راه حسنآباد بود، ( تا آن زمان بجز در روز و توسط نور آفتاب گرفتنعکس مقدور نبود ). وي از ابتکار يا اطلاعي که به دستآورده بود، به اين صورت عمل مي کرد : پودر منيزيم را درظرف درازي ريخته دو طرف پودر را به سر سيم لخت برقوصل نموده، با آماده شدن عکس خواهان کليد برق را زدهمنيزيم مشتعل و توليد نور درخشان آني مي نمود و در اينهنگام هم بود که فلاش او به کار مي افتاد و به اين خاطردر ابتدا به جهت کمي رقيب عکس شب بسيار گران و تقريباًسه برابر قيمت عکسهاي روز بود. ر================================================ ======================= دانه کولانه23rd October 2006, 11:59 PMاولين زن ايراني اولين زن ايراني که نامش به عنوان اولين زن عکاس ايرانيبه ثبت رسيده، " اشرف السلطنه " همسر " محمد حسن خاناعتماد السلطنه " است که عکاسي را از " شاهزاده محمد ميرزا " آموخته و راًسا به فعاليت در آن پرداخته است ================================================== ================= اولين دست اندرکاران عکاسي در ايران اولين دست اندرکاران عکاسي در ايران، اروپايياني ازفرانسه، اتريش و ايتاليا بودند که در دارالفنون تدريشميکردند. عکاسي نيز پس از 1860 در برنامه هاي درسي دارالفنون گنجانده شد. احتمالا نخستين خارخيکه در ايران عکس را با روش چاپ نقره اي چاپ کردژول ريشار فرانسوي بود که در حدود سالهاي 1844-1846 ربه ايران آمد و در دارالفنون به تدريس زبان فرانسهپرداخت و پس از آنکه اسلام آورد، نام " ميرزا رضا خان" را براي خود انتخاب کرد و ديگري " کرزيز"اتريشيمعلم توپخانه دارالفنون بود. در کتاب مآثروالآثار تاليف محمد حسن خان اعتماد السلطنه که به سال 1307 قمريتاليف يافته است مطلبي با عنوان ترويج علم و عملعکس به اين شرح آمده است: " عکس که از شعبعلم طبيعي است، در اين عهد ( قاجاريه ) رواج گرفتهو انتشار يافت. اگر چه نمونهً آن در اواخر سلطنت مرحوممحمد شاه به دست ريشارخان سرتيپ، معلم زبان فرانسهو انگليسي و غيره ارائه شد، اما اصل شياع و تکميلصفت و انتشار عمل عکس را که مسيو ريشارخان آوردهو بر روي صفحه نقره اي مي انداختند، اسمش را داگروتيپمي گفتند به اسم شخصي که مخترع آن بود و اينک شمارهًاستادان عکاسي و مواقع عکاسخانه ها در دارالخلافهطهران و ساير بلاد معظمهً ايران اشکالي به کمال داردبدين ترتيب مي توان گفت که عکاسي در اواخر حکومتمحمد شاه قاجار يعني در سالهاي قبل از 1264 قمري که ناصرالدين شاه قاجار به سلطنت رسيد - بيش از 140 سالقبل - وارد ايران شده است. درست بعد از ده سالي که از اختراع دوربين عکاسي گذشته بود، اين پديدهً نوظهور به کشورمان راه پيدا کرد. اما عکاسي به وسيلهً خارجيانيکه در چهار چوب روابط سياسي - نظامي به ايران مي آمدندصورت مي گرفت دانه کولانه24th October 2006, 12:01 AMاولین مقاله عکاسی : در سال 1319 هجري قمري يعني حدود شصت سال بعد از پيدايش هنر عکاسي در ايران، براي اولين بار مقاله اي تحت عنوان آقا احمد ما عکاسي مي کند در کتابي به نام سفينهً طالبي که به کتاب احمد معروف است، توسط " عبدالرحيم بن ابوطالب نجار تبريزي" چاپ و منتشر شد که به زباني ساده و همه فهم، نکات علمي و فني عکاسي را به شکلي که در آن زمان رايج بود در قالبي داستان گونه تشريح مي نمود. در قسمتي از اين مقاله آمده است: " احمد آنها را استمالت مي کند که روي کرسي بنشاند و عکس بردارد. هيچکدام راضي نمي شدند ... بالاخره، ماهرخ راضي شده به کرسي نشست. احمد گفت حرکت نکن ... و بعد رفت سرپوش ماهوت دستگاه عکاسي را برداشت و نگاه کرد که ماهرخ چطور نشسته است. بعد يکدفعه پايش را به زمين زد و دستش را تکان داد و همان طور سر پوشيده صدا نمود: خانم آرام باش مرا معطل نکن. ماهرخ گفت: من حرکت نمي کنم. احمد گفت دروغ مي گويي. تا ماهرخ اين حرف قبيح را از برادرش شنيد از کرس پايين آمد و تغير نمود که احمد چرا نسبت دروغگويي به من داد ... احمد گفت: چون ماهرخ را از همه زياده دوست دارم، مي خواستم عکس او را بردارم و نشاندم به کرسي رفتم نگاه بکنم ديدم معلق نشست ... و عمل مرا ضايع کرد...". در اينجا نويسنده اين مقاله در تشريح دوربين عکاسي، آن را چنين توصيف نمود: " دستگاه عکاسي که کاميراوبسکور باشد قوطي مربعي است نصفش ثابت و نصف ديگرش را به واسطهً پرده هاي فنري مي شود قصير و طويل نمود. در سر سه پايه منصوب است. داخل آن را رنگ سياه زده اند و از تابش روشنايي محفوظ ميدارند. شيشهً مدوري در منظرهً آن نسب شده است، سرپوشي و پيچي دارد که به واسطه آن شيشه را قبض و بسط مي دهند آن را شيشه جامعه گويند. ذرات شعاع جمع شده منکسراً به شيشهً جاذبه که در مقطع اندروني قوطي مربع است، مي رسد و در آنجا صورت مي بندد ... ". اين مقاله به تحقيق اولين مقاله اي است که به زبان فارسي نوشته شده و داراي جنبهً آموزشي مي باشد و چهارده سال پس از انتشار آن، يعني در سال 1313 هجري قمري اولين کتاب علمي و آموزشي توسط مسيو پاپاريان انتشار يافت که طي آن تشريح فني کاملي از وسائل و تکنيکهاي عکاسي و ظهور فيلم و چاپ عکس به دست آمده و از نظر تاريخي براي کساني که بخواهند دربارهً تاريخ عکاسي ايران مطالعه و تحقيق نمايند جالب و با ارزش است ================================================== ===== دانه کولانه24th October 2006, 12:03 AMاولین عکاس خانه ی عمومی : در اوان رواج صنعت عکاسي در ايران، تنها عکاسخانه تهران عکاسخانهً مبارکهً دولتي بود و همگان به آنجا راه نداشتند. در سال 1285 هجري قمري آمده است: " اعلا نات: چون اغلب مردم زياده از حد مايل و راغب هستند که عکس خود را بياندازند و در عکاسخانهً مبارکهً دولتي همه کس نمي توانست برود و عکس خود را بياندازد، عکاسباشي " عباسعلي بيگ " آدم خود را، که مدتها در زير دست او بوده و تربيت شده و در عکاسي کمال مهارت را پيدا کرده بود، قرار گذاشت در خيابان جباخانهً مبارکه حجره اي ترتيب و اسباب عکاسي آماده نمايد تا هر کس را ميل انداختن عکس خود باشد، در آنجا رفته عکس بياندازد و قيمت آن هم موقوف به بزرگ و کوچکي عکس است: عکس بزرگ يکي چهار هزار دينار است تا دوازده عدد. پس از آن هر کس زيادتر طالب باشد، يکي سه هزار دينار است، عکس کوچک يکي دوهزار دينار است تا دوازده عدد. بعد از آن هر کس زيادتر بخواهد، يکي سي شاهي است." دربارهً نخستين عکاسخانه تهران روايت ديگري نيز در کتاب دارالخلافه تهران و تهران قديم ذکر شده است بدين شرح که: نخستين عکاسخانهً تهران در خيابان علاءالدوله گشايش يافت و متعلق به روسي خان بود و بعد از وي فردي به نام " ماشاءالله " اقدام به برپايي عکاسخانه اي در بازار بين الحرمين نمود که به عکاسخانهً بين الحرمين ماشاءالله شهرت داشت. روسي خان که نخستين عکاسخانه عمومي را در تهران داير نمود اسم اصلي اش مهدي و مدتها شاگرد " ميرزا عبدالله قاجار" بود و بعد از فوت مظفرالدين شاه و در آغاز سلطنت محمد علي شاه مدتي نيز رياست بخش عکاسي مدرسهً دارالفنون را بر عهده داشت دانه کولانه24th October 2006, 12:08 AMاز فرهنگ و ادب بخش عکاسی مثلا تموم شد حالا بخش دومش : 2-1: موسيقي اولين سرود رسمي ايران: اولين سرود رسمي ايران به نام سلام دولت عليهً ايران در جريان انقلاب مشروطيت توسط سالار معزز ساخته شده و نت (بخش پيانوي آن) به اروپا ارسال شده و در آن ديار به طبع رسيد. و چنانکه گفته اند: اين سرود توسط سالار معزز براي کليهً سازهاي نطامي تنطيم شد و براي دولتهايي که انقلاب مشروطيت ايران را پذيرا شدند ارسال گرديد ================================================== ==== اولين مدرسه موسيقي در ايران شعبه موزيک دارالفنون نخستين مدرسه موسيقي در ايران است که در سال 1248 هجري شمسي به رياست مسيو لومر فرانسوي تأسيس یافت. ======================================== اولين کتاب موسيقي نظري جديد نخستين کتاب موسيقي نظري جديد که از نوشته هاي مسيو لومر فرانسوي بود در همان زمان توسط مزين الدوله نقاشباشي به فارسي برگردانده شد و در دسترس هنر آموزان قرار گرفت و در سال 1312 هجري شمسي تعليم موسيقي رسماً در برنامه مدارس قرار گرفت. ============================================ دانه کولانه24th October 2006, 12:11 AMاولين اثر چاپ شده از موسيقي دستگاهي ايران اولين اثر موسيقي ملي ايران که به خط بين المللي موسيقي نوشته شده و به چاپ رسيده و نسخه آن در دسترس مي باشد مجموعه اي است به قطع تقريبي 20 * 30 سانتيمتر در 50 صفحه که به وسيلهً آ. لومر فرانسوي رئيس موزيک نظامي ايران تنظيم شده و در سال 1900 ميلادي مقدمه اي در يک صفحه به زبان فرانسه بر آن نوشته شده و در پاريس به چاپ رسيده است. ================================================== ==== اولين موسيقيداني که اقدام به نوشتن دستگاه ماهور کرد سالار معزز از نخستين کساني است که نوت را براي ثبت الحان موسيقي ملي ايران برگزيد (قبل از وي لومر دست به اين کار زده بود). اين هنرمند براي فاصله هاي ربع پرده اي (نيم بمل يا کرن امروز) علامتي را که همان ايام احتمالا نزد مصريها و عراقيها متداول بود اختيار کرد و با اتخاذ اين روش براي نخستين بار اقدام به نوشتن دستگاه ماهور کرد. ============================================= اولين کسي که نت و آهنگ را مدون کرد صفي الدين ارموي، متولد اروميه ( قرن هفتم هجري قمري ) در دربار " المستعصم " و " هلاکو " بوده و کتابي دارد به نام ادوار، وي اولين بار نت و آهنگ را مدون کرد و از حالت سماعي به صورت کتاب در آورد. صفي الدين در اصلاح و تکميل نوآوريها و ابداعات قدمها در موسيقي کوشيده و در فواصل گام نيز تحقيقاتي کرده است. او با بصيرتي که در علم و عمل موسيقي داشت نظر قدما را در پرده بندي عود تعديل کرد و با تصرفات استادانه پرده هاي غير لازم را حذف و محل پرده هاي مناسب را تثبيت نمود. صفي الدين اعتدالي در گام موسيقي ايران به وجود آورد و گام او در هر اکتاو شامل هفده فاصله بوده است. نوشته اند که او موسيقي را به ترتيب جديدي تنظيم کرد و روش وي مورد قبول و ملاک عمل استادان پس از او گرديد و اين روش هنوز تا حد زيادي در کشورهاي اسلامي متداول است. ابتکار بعضي الحان و مقامها يا شعبه ها و گوشه ها را به وي نسبت داده اند. چنانکه خود در شرح حال خويش تلويحاً به ساختن آهنگ طرب انگيز اشاره ميکند و طرب انگيز يکي از شعبه ها و گوشه هاي دستگاه ماهور است که اکنون اساتيد، فن آن را مي نوازند. بعضي از تاريخ نويسان، " ارموي " را بزرگترين موسيقيدان ايران و پس از " اسحاق موصلي " بزرگترين موسيقيدان دوره اسلامي مي دانند. کتابهاي او از مهمترين مآخذ موسيقي ايران دوره اسلامي است. وي براي نخستين بار آهنگ موسيقي را با الفباي ابجدي و عدد نوشت، و بدين شيوه توانست نغمه هايي را که پيش از اين از راه گوش و سينه به سينه نقل مي شد ثبت کند. دانه کولانه24th October 2006, 12:15 AMاولين پيانو در ايران اولين پيانويي که به ايران آوردند، پيانويي کوچک بود که به تناسب وسايل حمل و نقل آن زمان انتقال آن از فرانسه به ايران امکان پذير باشد. بدين جهت اين پيانو فقط داراي پنج اکتاو بود که صفحه جاي انگشت آن از پيانو جدا مي شد و حمل آن را تسهيل مي کرد. مشير همايون شهردار، استاد پيانو مي نويسد: " اين پيانو را در سال 1314 هجري شخصاً به اتفاق پدرم در منزل مرحوم " عضدالدوله" پدر " عين الدوله " ديدم که روي آن به زبان فرانسه عبارتي نوشته شده بود حاکي از آنکه پيانوي مذکور را " ناپلئون " به " فتحعلي شاه " اهدا نموده است. ================================================== اولين نوازنده ويولون در ايران: ويولون از ادوات و آلات موسيقي جديد است که در زمان ناصرالدين شاه پس از تاًسيس شعبهً موزيک دارالفنون، و آمدن مستشاران خارجي براي معلمي اين شعبه و آوردن سازهاي جديد مانند فلوت و قره ني در ايران معمول گرديد مسيو دوال فرانسوي که در اواخر عصر ناصري به ايران آمد و دو سال بيشتر در ايران نماند معلمي قسمتي از شعبهً موزيک دارالفنون را بر عهده داشت و استاد و نوازنده ويولون بود و اين ساز را با قواعد مخصوص آن تعليم مي داد. و ظاهراً از قديمي ترين مربي و معلم ويولون بود. " حسن مشحون " در کتاب تاريخ موسيقي ايران حسين هنگ آفرين، را قديمي ترين ايراني نوازندهً ويولون معرفي کرده است وليکن " روح الله خالقي " در کتاب سرگذشت موسيقي، "تقي دانشور " (اعلم السلطان ) را نخستين ايراني مي نويسد که با ويولون آشنا شده است. ========================================= اولين کسي که پيانو را کوک ايراني کرد اولين کسي که پيانو را کوک ايراني کرد و الحان ملي را در آن نواخت " سرورالملک " بود که در هر گام دو پرده را تغيير کوک داد تا بتواند آهنگهاي ملي را با آن اجرا کند که کوک پيانو براي اين آهنگها به همين صورت است. گفته شده در سفري که " حاجي ميرزا حسين خان سپهسالار " ، " ناصرالدين شاه " را به اروپا برد، در مراجعت چند دستگاه پيانوي بزرگ و کامل براي دستگاه سلطنتي آوردند که به قراين در آن زمان کسي در تهران به نواختن پيانو وقوف نداشت. مرحوم " محمد صادق خان سرورالملک " استاد و نوازندهً بي نظير سنتور که در نظر ناصرالدين شاه قدر و منزلت مخصوص داشت به مناسبت نزديک بودن وضع نواختن سنتور و پيانو کوشش کرد که براي خوش آمد شاه نواختن پيانو را فرا گيرد و با آنکه در سنين کهولت بود براي نيل به مقصود از قريحه و نبوغ خويش کمک گرفت و تا حد امکان توفيق حاصل کرد و چون تشخيص داده بود دو صدايي که علاوه بر دوازده صداي موجود در هر گام پيانو مورد لزوم موسيقي ايراني است در صداي پيانو وجود ندارد همچنان که هنگام نواختن سنتور وقتي مي خواهد از آهنگي به آهنگ ديگر بروند و حتي در حين نواختن همان يک آهنگ براي به دست آوردن آن دو صدا نيز خرک سنتور را پس و پيش مي کنند، سرورالملک نيز با تغيير کوک دو صداي مورد احتياج موسيقي ايراني، کوکي را که حالا مشهور به کوک " شور " است ابتکار کرد. دانه کولانه24th October 2006, 12:17 AMاولين انجمن موزيک و اولين کنسرت خيريه در سال 1288 هجري قمري ايران به يکي از بزرگترين قحطيها و مرگامرگيهاي تاريخ معاصر خود دچار گرديد. در آن بحبوحه ميرزا حسين خان سپهسالار به صدارت رسيد. به علاج آن واقعه، نخست " ميرزا عيسي " وزير دارالخلافه را که به همدستي نانوايان، سختي بيش از پيش قحط و غلا را موجب بود، برکنار کرد. کار ديگرش برپايي مجلس اعانه بود در رمضان 1288 هجري قمري. همزمان با اين رويداد، " ژان باتيست لومر" رئيس موزيک چيان سلطنتي و معلم موزيک محفل سرگرمي و تفريح فرنگيان مقيم ايران، به افتتاح انجمن موسيقي تحت عنوان انجمن موزيکان مبادرت ورزيد و در نخستين اقدام خود، جهت معاضدت به مجلس اعانت دارالخلافه به برپايي نخستين کنسرت خيريه اقدام کرد. ============================================ اولين مجموعه آلات و ادوات موزيک در ايران در سال 1304 هجري قمري " کلنل اسميت " انگليسي، رئيس تلگرافخانه انگليس در تهران، مجموعه اي از آلات و ادوات موزيک مفضض (آبکاري شده ) شصت نفره ساخت انگلستان را که همه به نشان دولتي ايران مزين بوده است از طرف ملکهً انگلستان به ناصرالدين شاه هديه کرده و مورد عنايت خاصه پادشاه قاجار واقع شده است. به نظر مي رسد اين مجموعه موزيک اولين و جامعترين مجموعه موزيکي بوده که تا آن تاريخ به ايران رسيده است. دانه کولانه24th October 2006, 12:19 AMاولين ارکستر راديو هنگامي که ايستگاه فرستنده به کار افتاد کار موسيقي راديو را بعهدهً کمسيوني گذاشتند که جزً تشکيلات سازمان پرورش افکار بود و پس از تشکيل ادارهً تبليغات امور هنري موسيقي نيز به ادارهً موسيقي کشور سپرده شد و شامل چند قسمت بدين شرح بود: موسيقي ايراني توسط هياًت نوازندگان و موسيقي اروپايي به وسيله ارکستري از استادان و هنرجويان هنرستان عالي موسيقي و غير از اين دو قسمت، بقيه ساعات پخش موسيقي با صفحه برگزار مي شد. اولين هياًت ارکستر عبارت بودند از نامي ترين نوازندگان آن زمان به شرح زير ابوالحسن صبا (رئيس ارکستر)، ابراهيم منصوري و مهدي خالدي (نوازنده ويلن)، مرتضي ني داود و موسي معروفي و عبدالحسين شهنازي (تار)، حبيب سماعي (سنتور)، مرتضي محجوبي و جواد معروفي (پيانو)، حسين تهراني ( ضرب ). از آذر 1330 ارکستري به نام ارکستر نوين تشکيل شد که رهبري آن را " استاد علينقي وزيري " بعهده داشت و اولين ارکستري بود که آهنگهاي موسيقي ايراني را با هارموني اجرا مي کرد. خوانندهً آن هم " عبدالعلي وزيري " بود. اين ارکستر آهنگهاي بي آواز نيز اجرا مي کرد. ============================================ اولين موسيقيداني که براي پر کردن صفحه هاي گرامافون به خارج از کشور رفتآقا حسينقلي از هنرمندان نامي دورهً قاجاريه است. وي نخست نزد برادر خود "ميرزا عبدالله " و سپس پيش پسر عمويش آقا غلامحسين به نواختن تار مشغول شد و آن قدر تمرين کرد و کوشيد تا در نواختن تار بسيار چيره دست گرديد و ديري نگذشت که بزرگترين استاد اين هنر شناخته شد. آقا حسينقلي نخستين هنرمندي است که به اتفاق چند نوازنده و خواننده براي پر کردن صفحه هاي گرامافون به پاريس رفته و آثاري از او ضبط شده است و اين نخستين بار بود که موسيقي ايران را اروپاييان در آنجا شنيده اند. در مراجعت از سفر اروپا در اسلامبول کنسرت داد و درآمد نمايش را به رسم اعانه به مدرسهً ايرانيان واگذار کرد. =========================================== دانه کولانه24th October 2006, 12:24 AMخوب موسیقی هم تموم حالا تئاتر و نمایش 3-1 تئاتر و نمایش اولين نماشنامه نويس فارسي ميرزا آقا تبريزي نخستين کسي است که با تکنيک و قالب نمايشنامه نويسي جديد، به زبان فارسي نمايشنامه نوشته است در آغاز به علت گمنامي وي، نمايشنامه هايش به نام "ميرزا ملکم خان" چاپ و منتشر شده بود، ولي با تحقيقات و بررسيهاي جديد معلوم شد که آن نمايشنامه ها همه از شخصي به نام ميرزا آقا تبريزي بوده است. از زندگينامه ميرزا آقا تبريزي چندان اطلاعي در دست نيست، جز اينکه دو نامه از او خطاب به "*****زاده" موجود است و نيز رساله اي پرداخته به نام "رساله اخلاقيه" که امروزه خطي آن در دسترس است. از نامه اول او چنين بر مي آيد که ميرزا آقا تبريزي تحت تاثير نمايشنامه هاي *****زاده، دست به نمايشنامه نويسي زده، اول مي خواسته آثار نمايشي *****زاده را ترجمه کند ولي بعد تصميم ميگيرد که خود مستقلا به زبان فارسي نمايشنامه بنويسد، و مي نويسد. از نامه دوم او بر مي آيد که وي به زبان روسي و فرانسوي مسلط بوده و چندي را نيز به مترجمي مدرسه دارالفنون گذرانده و بعدها پس از گذراندن ايامي چند در بغداد و استانبول، منشي اول سفارت فرانسه در تهران شده است. از ميرزا آقا تبريزي پنج نمايشنامه در دست است که همه منتشر شده است. عناوين آنها از اين قرار است: 1- سرگذشت اشرف خان حاکم عربستان در ايام توقف او در تهران. 2- طريقه حکومت زمان خان بروجردي و سرگذشت آن ايام. 3- حکايت کربلا رفتن شاه قلي ميرزا و... 4-حکايت عاشق شدن آقا هاشم خلخالي به سارا نام دختر حاجي پيرقلي و حکايت آن ايام. 5- حکايت حاجي احمد مشهور به حاجي مرشد کيمياگر. بدين ترتيب نام ميرزا آقا تبريزي به عنوان اولين نمايشنامه نويس زبان فارسي، در ادبيات نمايشي ايران رقم خورد. وي ذهني وقاد و سياسي داشته و وقايع را از زاويه ديد سياست و اجتماعيات نگريسته، لذا توانسته در آن ايام که کسي را ياراي سخنگويي نبوده، با بهره جويي از فن تآتر به نقادي سياسي - اجتماعي بپردازد. نمايشنامه هاي او گر چه از حيث تکنيک و اصول نمايشنامه نويسي نقصان دارد و گاه به داستان و قصه بيشتر شباهت دارند، ولي به هر حال نخستين تلاشها در اين زمينه هستند و از اين حيث ارزش آنها محفوظ است. parisa_4006424th October 2006, 08:40 AMاین اولینها فقط می تونه در زمینه موسیقی باشه؟ یا میشه اولینها در هر زمینه ای رو اینجا نوشت؟ دانه کولانه24th October 2006, 08:10 PMجناب parisa_40064 (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) عرض شود که اگه نیگا میکردین در پست اول این تاپیک مقوله هایی رو که قراره در باره شون بنویسم رو موقتا معرفی کردم که کاربرا بدونن که قراره چی ها باشه اینا بودند اولين هاي هنر و هنرمندان اولين هاي فرهنگ و ادب اولين هاي دانشمندان در ايران � سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1497]
-
گوناگون
پربازدیدترینها