واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: درويش:سينماي دفاعمقدس محدود به يك قشر نيست
احمدرضا درويش در يك نشست اظهار اميدواري كرد، بزرگان سينما در عرصه سينماي دفاع مقدس تجربه كنند و تاكيد كرد بر اينكه سينماي دفاع مقدس به يك قشر و جناح محدود نيست و توصيههايي هم به جوانان فيلمساز داشت.
احمدرضا درويش در يك نشست اظهار اميدواري كرد، بزرگان سينما در عرصه سينماي دفاع مقدس تجربه كنند و تاكيد كرد بر اينكه سينماي دفاع مقدس به يك قشر و جناح محدود نيست و توصيههايي هم به جوانان فيلمساز داشت.
اين كارگردان سينماي ايران شامگاه گذشته ـ دوم خرداد ماه ـ در حاشيه برپايي جشنواره فيلم كوتاه جم در نشستي دو ساعته با فيلمسازان جوان تاكيد كرد بر اينكه؛ حوزه سينماي دفاع مقدس به يك قشر و جناح محدود نيست؛ سفرهاي است كه به همه روزي ميرساند و غذا ميدهد و هركسي كه تشنه و اشتهاي سيرشدن داشته باشد از اين سفره به اندازه كافي بهرهمند ميشود.
او همچنين اظهار اميدواري كرد: روزي بزرگان سينما در عرصه سينماي دفاع مقدس وارد شوند و در اين زمينه فيلمي را توليد كنند و در عين حال به آنها ايرادي هم گرفته نشود كه حتما بايد جنگ را تجربه كرده باشند بنابراين در اين راستا نامداران سينماي كشور در كارنامهي خودشان اثري هم در خصوص جنگ با نگاه و گرايش خاص خود خواهند داشت و سرانجام اين فيلمها به سرمايهي ملي كه در مجموعهي آثار آنها خواهد درخشيد، تبديل ميشود.
كارگردان «دوئل» با تاكيد بر اينكه؛ واقعه خرمشهر مهمترين حادثهي تاريخ معاصر است، گفت: بايد چنين اتفاقات مباركي همچون جشنواره جم در اين ايام بيافتد تا رفتهرفته اين موضوع به جريان فرهنگي تبديل شود. خصوصا اينكه، اين جشنواره به عطر و بوي كساني مزين است كه نشانههاي غرور يك ملت هستند، افرادي كه در عرصهي دفاع مقدس از جان و اصليترين ثروت خودشان مايه گذاشتند و موجب عزت ملت ايران شدند.
او درباره ورود فيلمسازان جوان به حوزه سينماي دفاع مقدس هم بيان كرد: در اين زمينه قطعا بايد در آينده اميدوار باشيم تا چهرههاي برجستهاي از ميان همين جواناني كه حضور دارند ظهور پيدا كنند و عرصه تجربهها را به عمل نزديك كنند و جامعه از آثار آنها بهرهمند شود.
احمدرضا درويش، عرصه جنگ و دفاع مقدس را يك درياي بيكران دانست و ادامه داد: هرمقدار از اين دريا براي بهرهگيري استفاده شود تمامشدني نيست بنابراين لايههاي متنوعي وجود دارد كه هنوز دستنخورده باقي مانده است و ميتواند دستمايهي هنرمندان براي بيان دغدغههاي درونيشان بشود.
او گفت: زمانيكه درباره فيلم كوتاه يا سينماي تجربي صحبت ميكنيم به مولفههاي خاص اشاره داريم كه بعضا از سينماي حرفهاي متفاوت است، به طور كلي چه در سينماي حرفهاي و چه در كار فيلمسازي لوكيشن و تجهيزات باعث ساخت فيلم نميشود و درواقع زاويه ديد و انديشهي هنرمند مهمترين عنصر در شكلدهي مجموعه عناصر، ارتباطات، شخصيتها و حوادث يك پروژه است، پس ارزش يك اثر به پروداكشن، حجم صحنهها و حركتهاي دوربين آنچناني و بازيهاي آنچناني نيست.
او مهمترين دستاورد فيلمسازي جوان را ساختهشدن هنرمند فيلمساز دانست و ادامه داد: كاركرد انجمنهاي سينماي جوانان يا سينماي تجربي قبل از آنكه كاركرد تخصصي فيلمسازي باشد، يك كاركرد اجتماعي است.
سينماي جوان عرصهي ساختهشدن ذهن جوان و تزريق عناصر و شكلهاي خاص براي شكلگيري شخصيت اوست و اين انجمن يك كار وسيع اجتماعي را برعهده گرفته است و با بخش مهم و خاصي از جامعه كه جوانان هستند ارتباط دارد.
درويش خاطرنشان كرد: شايد يك درصد از اين فيلمسازان جوان هم وارد سينماي حرفهاي نشوند، بنابراين سوال اينجاست كه بقيه به كجا ميروند و چهكار ميكنند؟! بنده اعتقاد دارم اينها رها نميشوند و آن دستهاي كه وارد سينماي حرفهاي نميشوند وارد عرصهي زندگي شخصي خود خواهند شد و قطعا آدمهاي ديگري هستند كه به شناخت مسايلي موفق شدهاند كه در زندگيشان به دردشان ميخورد.
او با اظهار تاسف از اينكه؛ هنوز تعريف درستي از سينماي جوان و تجربي ارايه نشده است، ادامه داد: سينماي جوان حتا در حوزهي امنيت ملي كار بزرگي انجام ميدهد چون رفتهرفته به دانشگاهي فراگير تبديل ميشود كه مجموعهي جوانان علاقهمند به حوزهي فيلمسازي اعضايش را تشكيل ميدهند كه هدف اصلي يادگرفتن مسايلي است كه در يك شكل خاص ياد داده ميشود.
اين كارگردان با اشاره به فضاي نمايشي اينگونه آثار هم گفت: در بحث اكران اين فيلمها بايد همانطور نگاه كرد كه به فضاي توليد در سينماي جوان نگاه ميشود. فرهنگسراها بايد فضاي امني براي نمايش آثار سينماي جوان باشند كه متأسفانه اين ارتباط نهادينه نيست و مكانهايي كه امكان نمايش آثار تجربي دارند به وجود نيامده است. به هر حال امكانات بالقوهاي در كانونها و نهادها هست كه در اختيار نمايش اينگونه آثار قرار داده نميشود و بايد هماهنگيهايي صورت بگيرد كه بخش اصلياش با همت خود جوانان اتفاق ميافتد.
اين كارگردان در بخش ديگري از سخنانش وجه بومي و هويتي سينماي ملي را وجه مهمي برشمرد و افزود: اما به اين وجه كمتر توجه ميشود. زمانيكه ميگوييم صنعت سينماي ملي، يعني سينمايي كه به خودش متكي است و وجوه بسيار متنوعي دارد. سينمايي كه فيلمبردارش، نورپردازي شرقي ياد داشته باشد و طراح صحنه، گريمور و تدوينگر ايراني متعلق به سينماي ملي داشته باشد.
احمدرضا درويش در پاسخ به سوالي با بيان اينكه جفاي بزرگي به حوادث مهم تاريخ 300-200 ساله كشورمان صورت گرفته است اين جفا را نابخشودني دانست و گفت: كشوري كه خودش را پيشرو ميداند و در عرصه تاريخ و در حوزه فرهنگ مدلساز و يكي از نمونهها بوده است چهطور در دورهاي كه دوران شكوفايي فرهنگي است، سينمايش آيينهي تمامنماي واقعيت نيست و اين تناقض يك عارضهي بزرگ است و بايد پرسيد اتفاقات مربوط به سالهاي دور اين كشور در سينما و هنرهاي ديگر كجاست.
او اظهار تاسف كرد از اينكه؛ معيارهاي ارزشي جامعه به معيارهاي كمي تبديل شدهاند و افزود: جامعه ما از ديرباز وارد عرصه عرض و طول مسايل شده و در حوزهي توليد و فرهنگ اين نگاه كمي در زندگي ما حاكميت دارد.
در شرايطي كه توجهاي به ارزش افزوده حوزه فرهنگ نميشود، چه توقعي است كه سينماي ايران تهيهكنندهاش با 150 ميليون تومان اثري بسازد كه غيركليشهاي و خلاقانه باشد بنابراين شخصيتهايي هم كه در سينماي ايران حرف ميزنند با شخصيتهاي واقعي اجتماعي ما فاصلهي زياد دارند و همه شئون زندگي در سينما و تلويزيون چيز ديگري است براي اينكه اين شئون را معيارهاي متفاوتي تعيين ميكنند.
او مطرح كرد: ما به يك خيزشي كه تأخير 30 ساله هم در اين راستا داشتهايم نيازمنديم بنابراين من مسايلي همانند نهضت برخورد با فيلم «300» و چنين مواردي را قبول ندارم و خطر نميدانم. اصل خود ما هستيم و اميد من به فيلمسازان جوان است كه گاهي وقتها در ميان آثار كوتاهشان مسايلي را شاهد هستيم كه در كارهاي بلند كمتر ديده ميشود.
درويش خطاب به فيلمسازان جوان گفت: توصيه ميكنم اگر قرار شد به سينما ادامه بدهيد، اولين رسالت شما شناخت خودتان باشد و ديگر اينكه شما يك منتقد نسبت به هستي و جهان هستيد و بايد به سوالات خودتان پاسخ بدهيد.
اين كارگردان در پاسخ به سوال يكي از حاضران كه خود را پسردايي شهيد جهانآرا معرفي كرد، درباره عدم نشاندادن بعضي از واقعيات جنگ در آثار دفاع مقدس گفت: متأسفانه در كمتر اثري شاهد هستيم كه آن جريان واقعي كه در دفاع مقدس وجود داشت جريان داشته باشد. در عين حال همهي آنچه در جنگ شاهد آن بوديم، قابل تصويرشدن نيست. اتفاقاتي هم هست كه وقتي به سينما ميآيد خوب نيست، بنابراين تشخيص اينكه چه چيزي سينما هست يا نيست با خود هنرمند است.
كارگردان «سرزمين خورشيد» همچنين با انتقاد از قديسساختن، ادامه داد: بنده نسبت به رفتاري كه با زندهياد رسول ملاقليپور ميشود انتقاد دارم و خواهش ميكنم آدمها را قديس نكنند و به آنها مثل آدمهاي كنار خودمان نگاه بكنيم و حتي به آنها نقد داشته باشيم، چون خود آنها از جمله شهيد آويني هم راضي هستند كه شما جوانان آنها را نقد كنيد.
وي افزود: احترام بگذاريد اما وقتي از كسي قديس ساخته ميشود ديگر نميشود، دربارهي او حرف زد و بايد مرتب از آنها تجليل كرد. از آنجاييكه رسول رفيق و همكارم بود و كارهاي مشترك زيادي با هم داشتيم، ميدانم كه خودش هم راضي نيست كه قديس شود بنابراين اينكار را نكنيد.
درويش با اشاره به بزرگداشتاش در نخستين جشنوارهي فيلم جم گفت: وقتي كه عنايت دوستان را ديدم، از چهرهي رسول ملاقليپور خيلي شرمنده شدم، من خودم را شاگرد او ميدانستم و ميدانم. همينطور خودم را شاگرد برادر و همكار گراميام ابراهيم حاتميكيا در اين عرصه ميدانم، دوستان عزيز زحمات زيادي در اين عرصه كشيدهاند، اين درحالي است كه بنده گامهاي كمي برداشتهام و اميدوارم در گامهاي بعدي شرمنده نباشم.
در ابتداي اين جلسه پژمان لشكريپور ـ دبير جشنواره – به دلايل انتخاب احمدرضا درويش براي نكوداشت در اين جشنواره اشاره كرد و توضيح داد: ايشان از جمله كارگردانهايي هستند كه در تشكيل سينماي نوين ايران موثر بودند و از فيلمهاي
«كيميا» تا «سرزمين خورشيد» ، «متولد ماه مهر» و «دوئل» به لحاظ بار معنايي به موضوع خرمشهر توجه داشتهاند.
او اظهار اميدواري كرد: روزي همين جمع حاضر، براي نمايش فيلم «شكوه پيروزي» احمدرضا درويش كه درباره فتح خرمشهر است، در سينما فلسطين جمع شوند.
جمعه 3 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هموطن سلام]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 296]