تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835157168
گفتوگو با رييس سازمان نظام صنفي رايانهاي
واضح آرشیو وب فارسی:آی تی ایران: گفتوگو با رييس سازمان نظام صنفي رايانهاي
- دنياي اقتصاد - اميرحسين سعيدي نائيني هرآنقدر كه در نامه‌هاي سرگشاده معروفش با ايهام و كلمات غامض منظور خود را به ديگران منتقل مي‌كند در يك مصاحبه رو‌در‌رو رك و راحت حرف مي‌زند.
براي همين است كه گفتوگو با او چندان دشوار به نظر نمي‌رسد با اين حال رييس سازمان نظام صنفي رايانهاي آن‌قدر طي اين سال‌ها در جلسات شركت كرده كه به خوبي مي‌داند پس از نمايشگاه الكامپ كه سازمان متبوعش آن را تلويحا تحريم كرده و از قضا با تعداد بازديدكننده قابل‌توجهي هم روبه‌رو بوده، چه پرسش‌هايي از او مطرح مي‌شود. او در لابه‌لاي پاسخ‌ها بيش از همه بر حضور بخش‌خصوصي و شفاف‌سازي امور تاكيد مي‌كند. دو نكته‌اي كه به نظر او راه‌حل برون رفت از وضعيت نابسامان بازار فن‌آوري اطلاعات كنوني است. يك بعد از ظهر آخر هفته را با سعيدي نائيني گذرانديم كه بخش نخست اين گفتوگو را مي‌خوانيد.
اجازه بدهيد با نمايشگاه الكامپ كه به تازگي برگزار شده است، آغاز كنيم. سازمان نظام صنفي به دلايلي كه خود شما بهتر مي‌دانيد، امسال هم مثل دو دوره قبل در نمايشگاه شركت نكرد. البته شما هيچ‌گاه به طور واضح از تحريم صحبت نكرديد.در مقابل تعداد قابل توجهي از شركتها به دعوت رقيبتان در الكامپ امسال شركت كردند، آيا اين عدم قاطعيت در تحريم الكامپ را مي‌توان به كاهش قدرت سازمان نسبت داد؟
الكامپ موضوع مهمي است. هم از لحاظ صنف و شركتها يي كه سالي يكبار براي نمايش توانمندي‌هاي خود در اين نمايشگاه حاضر مي‌شوند و هم از لحاظ بازار رقابت. شما در سوالتان به برگزاري نمايشگاه توسط رقيب اشاره كرديد. ما به رقابت سالم معتقديم و بر اين باور هستيم كه بدون رقابت، بخش‌خصوصي معنا ندارد، تنوع و كيفيت خدمات افزايش پيدا نمي‌كند و قيمت‌ها كاهش نمي‌يابد؛ اما رقابت هميشه بايد در يك محيط سالم برگزار شود و ما بعد از چند سال تلاش موفق شديم كه مصوبه مجلس شوراي اسلامي را به همراه لايحه دولت براي سازمان نظام صنفي رايانهاي كشور اخذ كنيم. همان‌طور كه مي‌دانيد، حكم رييس اين سازمان از سوي رييس‌جمهور صادر مي‌شود و براساس صراحت قانون، تنها نقطه تعامل با دولت اين سازمان است. همچنين قانون تعيين كرده است كه هر كسي مي‌خواهد در اين صنف فعاليت داشته باشد، بايد عضو اين سازمان باشد. اگر ما اصل قانون‌گرايي را مورد احترام قرار دهيم، هيچ تشكلي نمي‌تواند بگويد كه من رقيب سازمان نظام صنفي هستم؛ چرا كه اين امر براساس صراحت قانون، غيرقانوني است.
انتخابات سازمان زير نظر شوراي‌عالي انفورماتيك فرمانداري و سه وزارتخانه برگزار شد. حال اگر كسي در اين انتخابات شركت كرد و راي نياورد، درست برخلاف قانون است كه بخواهيم آن را به عنوان رقيب حساب كنيم.
ولي لزوما قانون و قدرت در خيلي از موارد با هم منطبق نيستند، اينطور نيست؟
درست است، توضيح قانوني را دادم. اگر ادعايي از سوي اين تشكل‌ها مطرح شود، اول بايد قانوني بودن فعاليت آنها به اثبات برسد. اين تشكل‌ها بايد شماره ثبت داشته باشد.
اما در مورد قدرت، مقايسه نهادي كه سه‌هزار عضو در 15استان كشور دارد با نهادهايي كه حتي آدرس مشخصي ندارد، غيرممكن است. از 1090راي اخذ شده در انتخابات اين تشكل‌ها در مجموع 63راي را به خود اختصاص دادند؛ درنتيجه با اين تعداد راي باز هم نمي‌توان براي آنها قدرتي تصور كرد.
سوالي كه مطرح است آن است كه چرا نمادهايي كه مورد حمايت اعضاي صنف قرار ندارند و وجاهت قانوني ندارند، هميشه مورد حمايت برخي از نمادهاي قانوني قرار مي‌گيرند؟
شما ابزاري نداريد كه بخواهيد جلوي فعاليت غير قانوني شركتها و تشكل‌هاي ديگر را بگيريد؟
چرا داريم.
پس چرا اين كار را انجام نمي‌دهيد؟
ما در فعاليت‌هاي بخش‌خصوصي، با مشكلات زيادي روبه‌رو هستيم. نهادهاي زيادي هستند كه مي‌توانند مانع از فعاليت شركتها شوند، مانند دارايي، بيمه، گمرك و.... ما هم مي‌توانيم اين كار را انجام دهيم؛ ولي سياست ما الان اين نيست كه بخواهيم جلوي فعاليت اين شركتها را بگيريم. قانون اين اجازه را به ما داده است. ما در سازمان، شوراي انتظامي را داريم كه نماينده قوه قضاييه در آن حضور دارد.
با اين تفاسير اين كار جزو مسووليت‌هاي شماست، چرا به اين مسووليت تا به حال عمل نكرده‌ايد؟
طبق قانون ما بايد به اين شركتها براي عضويت فرصت دهيم. ما نمي‌خواهيم از زور و قدرت براي اين كار استفاده كنيم، بلكه در نظر داريم طي يك دوره فعاليت سازمان عملكردي داشته باشيم كه شركتها و نهادهاي غير عضو، خود براي عضويت در سازمان ترغيب شوند. ما مي‌خواهيم مسائلي از اين دست به شكل فرهنگي حل شود، نه اعمال قانوني.
اجازه بدهيد دوباره به الكامپ امسال برگرديم، چرا شركت نكرديد؟
شما چه فكر مي‌كنيد؟
نمي‌دانم، اما تصور مي‌كنم مشكل بر سر درصد و سود حاصل از برگزاري بوده باشد. البته اين طبيعي است كه سازمان نظام صنفي براي برگزاري الكامپ منافع خود را پيگيري كند.
فكر مي‌كنيد الكامپ براي ما چقدر سود داشته است؟ شما به عنوان يك روزنامه‌نگار تحقيق كنيد كه در الكامپ دهم، ما چقدر به شركت نمايشگاه‌ها پول داده‌ايم و اين مبلغ را با درآمد نمايشگاه سيزدهم مقايسه كنيد.
شما در نمايشگاه دهم چقدر سود داشته‌ايد؟
اگر ما نمايشگاه الكامپ را برگزار كرديم، به دليل ايجاد يك الگوي استاندارد در اين زمينه است؛ چراكه برگزاري نمايشگاه در درازمدت در حد شان سازمان نظام صنفي نيست. برگزاري نمايشگاه از دو بعد براي ما مهم است: اول اينكه برگزاري نمايشگاه بايد توسط بخش‌خصوصي انجام شود، طبق فرمان مقام معظم رهبري مبني بر واگذاري امور به بخش‌خصوصي. اينكه شركت سهامي نمايشگاه، خود عهده‌دار برگزاري الكامپ مي‌شود، خلاف قانون است.
چرا مديران اين شركت برگزاري ساير نمايشگاه‌ها را به بخش‌خصوصي واگذار مي‌كنند؛ اما الكامپ را نه؟
شركت سهامي مي‌گويد: چون بين بخش‌هاي خصوصي در حوزه آي‌تي اختلاف وجود دارد، برگزاري نمايشگاه را به آنها نمي‌دهيم.
اين اختلاف به شركت نمايشگاه‌ها مربوط نمي‌شود، نكته ديگر براي ما سيستم شفاف‌سازي يك نمايشگاه است. ما معتقديم كه در نمايشگاه دهم با عوض كردن سيصد فرآيند در تمام مراحل نمايشگاه، شفاف‌سازي را به وجود آورديم. بعد از نمايشگاه هم يك كتاب چاپ كرديم كه در آن تمام دريافت‌ها و پرداخت‌ها در جريان الكامپ دهم درج شده بود.
آيا در نمايشگاه يازدهم، دوازدهم و سيزدهم چنين شفاف‌سازي انجام شده است؟
چرا در زماني كه شركت سهامي نمايشگاه با انجمن شركت‌هاي انفورماتيك اختلاف پيدا كرد، هيچ‌كدام از شركت‌هاي حاضر در الكامپ دهم حاضر به شكايت از انجمن نشدند؟
مهم‌ترين دليل اين سوال شفاف‌سازي‌هايي بود كه ما در جريان الكامپ دهم به وجود آورده بوديم.
از نمايشگاه الكامپ سيزدهم چه انتظاري داشتيد كه شركت سهامي نمايشگاه‌ها آن را براي حضور شما به عنوان سازمان نظام صنفي رايانهاي فراهم نكرد، چند درصد از سهم برگزاري نمايشگاه مي‌توانست به حضور سازمان در الكامپ سيزدهم منجر شود؟
مهم‌ترين مساله براي ما شفاف‌سازي است، نه سهم از برگزاري. روند برگزاري و نام‌نويسي و… بايد آنلاين باشد، درست همان‌گونه كه ما در دور دهم برگزار كرديم.
يعني تنها دليل شما براي شركت نكردن در الكامپ اين بود كه چرا شفاف‌سازي صورت نگرفته است؟
دلايل زيادي در اين مورد وجود دارد. اين كه شما در تمام طول مصاحبه به دنبال دليل هستيد به اين معنا است كه گويا نمايشگاه يك غذاي چرب است كه ما خيلي دنبال برگزاري آن هستيم.
حداقل در فضاي عمومي آي‌تي اين گونه تعبير مي‌شود.
اين تعبير اشتباهي است. مگر برگزاري يك نمايشگاه چه‌قدر مي‌تواند سود داشته باشد كه مديران دولتي خود را به خاطر برگزار كردن آن همانند سيبلي در مقابل انتقادات خبرنگاران قرار دهند.
شما از نمايشگاه سيزدهم بازديد كرديد؟
نه، ولي در مورد آن شنيدم.
چه چيزهايي شنيديد، چگونه بود؟
اگر به بهترين شكل موجود برگزار شود، اما نتواند روند خصوصي‌سازي را دنبال كند، من شركت نمي‌كنم؛ اما اگر به بدترين شكل ممكن برگزار شود، اما روند خصوصي را دنبال كند و در بهبود آن كمك كند، من حتما در آن شركت كرده و تشويق‌اش هم مي‌كنم.
آقاي سعيدي شما رييس سازمان خصوصي‌سازي هستيد يا رييس سازمان نظام صنفي؟
رييس سازمان نظام صنفي.
براي صنف شما حضور در نمايشگاه سيزدهم مهم بود يا نه؟
بله مهم بود.
از لحاظ كيفيت بايد بگويم بسيار نمايشگاه ضعيفي بود، سايت اطلاع‌رساني نداشت، جانمايي غرفه‌ها نامناسب بود و…؛ اما مورد استقبال مردم قرار گرفت. دليل اين استقبال را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
اين مساله بسيار غم‌انگيز است. توان بالقوه كشور ما بسيار بالا است؛ اما بلد نيستيم از آن استفاده كنيم. هر كسي با زاويه ديد خود به اين مساله نگاه مي‌كند. اگر شما با يك شركت گفتوگو كنيد به شما مي‌گويد فروش من در الكامپ دهم، 10ميليون بود. در سيزدهم به 20ميليون رسيده است. در نتيجه الكامپ سيزدهم بهتر است. من به عنوان يك شركت و يا بازديدكننده با شما صحبت نمي‌كنم. من به عنوان سازماني با شما صحبت مي‌كنم كه آينده صنفش را مي‌بينيد. آينده صنف من زماني تامين مي‌شود كه دولت روند خصوصي‌سازي را جدي بگيرد.
زماني كه من روي تشك كشتي براي مسابقه بروم و دستم هم از پشت بسته باشد و حريفم هم دوپينگ كرده باشد، مسلم است كه شكست خواهم خورد؛ اين موضوع براي بازديدكنندگان اهميت زيادي ندارد.
اما من فكر مي‌كنم حضور در الكامپ سيزدهم براي بسياري از شركت‌هايي كه محصولاتي با دامنه فروش عام دارند، مي‌توانست بسيار مفيد باشد؛ حداقل چند شركت مطرح كه عضو هيات‌مديره سازمان شما هم هستند در اين گروه قرار مي‌گيرند كه البته شركت هم نكردند؟
فكر مي‌كنيد مقصر اين موضوع ما هستيم؟
ما به دنبال مقصر نيستيم، صرفا مي‌خواهيم به دامنه تاثير تصميمات اشاره كنيم.
ما خيلي تلاش كرديم كه نمايشگاه سيزدهم را ما و يا هر كس ديگري با يك استاندارد بالا برگزار كند.
اما اين موضوع در سياست‌هاي شما خيلي نمايان نبود.
نامه‌نگاري‌هاي انجام شده كاملا موجود است.
اما آنچه كه حداقل در سايت سازمان موجود بود، نشانگر موضوع ديگري بود.
خبرهاي سايت ما بازتاب عملكرد شما در رسانه‌ها است.
ولي خبرهاي شما به هر حال گزينشي است و به نظر مي‌رسيد اخبار تحريم بيشتر مورد علاقه سازمان است؟
ما هيچ خبري را گزينشي انتخاب نمي‌كنيم، بلكه هر چيزي را كه منتشر شده باشد، روي سايت قرار مي‌دهيم.
اينطور نيست، به عنوان مثال من يادداشتي در مورد الكامپ نوشته بودم كه در سايت شما منعكس نشد.
اما من مي‌توانم به شما خبرهاي منفي و مثبت موجود را روي سايت نشان دهم.
منظور من هم همين است.در مورد الكامپ نكات منفي روي سايت سازمان بيشتر نمايان شده است تا نكات مثبت. بگذريم در مورد تلاش‌ها براي برگزاري صحبت مي‌كرديد.
اگر بخواهيم يك نمايشگاه مطلوب برگزار كنيم، نمي‌توانيم يك ماه مانده به تاريخ برگزاري فعاليت‌هاي خود را آغاز كنيم. ما شش قبل پيشنهاد‌هايمان را داديم. در جريان نمايشگاه الكامپ دهم پس از حل اختلافات موجود، آقاي شريعتمداري وزير وقت بازرگاني با شجاعت اعلام كرد كه حق با انجمن شركت‌هاي انفورماتيك بوده است و برگزاري نمايشگاه را براي 5سال به ما واگذار كرد كه اينها همه حاصل تلاش ما بود. در نمايشگاه يازدهم، دوازدهم و سيزدهم همه ما براي برگزاري يك نمايشگاه استاندارد، تلاش‌هاي زيادي كرديم.
شما مي‌گوييد كه من مسوول سازمان نظام صنفي هستم، مسوول پيشرفت صنف هستم، مسوول درآمد و رونق بازار صنف هستم. مسوول خصوصي‌سازي و شفاف‌سازي نيستم، چرا نسبت به اين مسائل حساسيت بيش از حد نشان مي‌دهم؟
اگر شما هم‌سن من بوديد، اگر تجربيات من را داشتيد و اگر آن چيزهايي را كه ما ديده بوديم، شما هم مي‌ديديد قطعا شما هم به اين شكل فكر مي‌كرديد.
ما كه از امام(ره) بالاتر در اين كشور نداشتيم. ايشان چندين بار تاكيد كردند كه كار مردم را به دست مردم بسپاريد. حالا كه 27سال از انقلاب مي‌گذرد، هنوز مي‌گويند بخش‌خصوصي اما توجهي نمي‌شود. اگر بخواهيم اين‌گونه فكر نكنيم، بايد هميشه با دولتي‌ها تعامل داشته باشيم كه در اين صورت هيچ‌وقت سهم بخش‌خصوصي بيشتر از اين نخواهد شد. بالاخره يك نهاد و يا صنفي بايد در برابر اين جريان‌ها بايستد. ما 27سال پيش به رهنمودهاي حضرت امام(ره) گوش نكرديم. اگر الان هم كه مقام معظم رهبري بر خصوصي‌سازي تاكيد دارند، اين امر را جدي نگيريم تا 30سال آينده وضعمان همين خواهد بود.
پس معتقديد روشي كه پيش گرفته‌ايد، روشي است كه درنهايت در آينده به رشد اقتصادي صنف كمك خواهد كرد؟
شما جواب دهيد. اگر سهم ما از 20درصد به 40درصد افزايش يابد، بهتر است يا اينكه با دولت تعامل برقرار كنيم و پول‌ها را به جيب زده و به خارج برويم؟
با شما موافقم اما به هر حال جايگاه شما و مسووليت شما كمك به كسب و كار اعضاي صنف هم هست، اين جايگاه منافع و ديد تجاري است كه مي‌تواند در تصميم‌گيري‌ها مبنا قرار گيرد؟
تجارت هم قانون و قواعد خاص خود را دارد. تجارت به اين معني نيست كه به واسطه حمايت دولتي شركتي ثبت كنيم و بعد در مناقصات دولتي شركت كنيم و با زدوبند مناقصه را برنده شويم. تجارت به اين معني نيست كه قرارداد بخش‌خصوصي را با 110ميليارد تومان اعتبار به صاايران بدهيم كه بعد از 2سال هنوز معلوم نيست كه چه خروجي داشته است؟
در نشست مطبوعاتي اخير دبير شوراي‌عالي آي‌تي آقاي رياضي گفت بخش‌خصوصي از ارائه طرح صادرات يك‌ميليارد دلاري كنار كشيد. اين مساله را تاييد مي‌كنيد؟
در ابتدا ايشان فرمودند يك‌ميليارد دلار صادرات نرم‌افزار خواهيم داشت. بعد صورت مساله را عوض كردند و گفتند چرا ما نمي‌توانيم يك‌ميليارد دلار صادرات داشته باشيم؟ در نتيجه صورت مساله عوض شد. يعني هيچ كس نمي‌داند كه چرا ما نمي‌توانيم يك‌ميليارد دلار صادرات داشته باشيم.
جهت اطلاع مي‌گويم كه پيش از اين با صرف يك بودجه ميليوني طرحي با عنوان مشكلات صادرات نرم‌افزار در كشور جمعآوري شده بود كه دبير شوراي‌عالي آي‌تي مي‌توانند با صرف وقت و مطالعه اين تحقيق به چرايي اين موضوع پي ببرند.
يكي از مشكلاتي كه وجود دارد و منجر به ناكارآمدي شوراي‌عالي فناوري اطلاعات هم شده اين است كه طرح‌هاي نسنجيده‌اي عنوان مي‌شود. وقتي شوراي‌عالي فناوري اطلاعات تشكيل شد، آقاي احمدي‌نژاد به عنوان رييس‌جمهوري به طور مستمر در جلسات شورا حضور داشتند؛ چرا كه دوست داشتند آي‌تي توسعه پيدا كند. رييس‌جمهوري با توجه به حسن نيتي كه به آي‌تي داشتند مسائل مطرح شده در شورا را تاييد مي‌كردند، اما در بيرون جلسات شورا مي‌پرسيدند، اينترنت ملي يعني چه؟ يك‌ميليارد دلار صادرات يعني چه؟ همين مسائل باعث شد تا رييس‌جمهوري دستور ادغام شوراها را صادر كنند وگرنه اگر از عملكرد نهادي رضايت وجود داشته باشد آيا آن را ادغام مي‌كنند؟
آقاي رياضي به جاي آنكه پذيراي اشتباهاتشان باشند آنها را به گردن بخش‌خصوصي مي‌اندازند. مگر بخش‌خصوصي بيكار است كه به دنبال تدوين طرح باشد؟
شما به عنوان رييس شوراي عالي فناوري اطلاعات وقتي كه طرح و برنامه‌اي در اين زمينه نداريد، چرا مسووليت قبول كرده‌ايد؟
اگر منظور آقاي رياضي از بخش‌خصوصي ما هستيم متاسفانه و به رغم اعلام آمادگي ما در جلساتي كه با او داشته‌ايم، كوچكترين همكاري را با ما نكردند. تعريف بخش‌خصوصي از نظر آقاي رياضي چيست؟ وزير ارتباطات بگويد توهمي بيش نبود. سه سال است كه جلوي پيشرفت آي‌تي گرفته شده است. چه كسي جوابگوي طرح‌هاي شوراي عالي فن‌آوري اطلاعات است؟ سرنوشت اينترنت ملي چه شد؟
آقاي رياضي طرحي مطرح كردند با عنوان حساب‌هاي اينترنتي دانش‌آموزان. 20ميليارد تومان هم براي اين طرح بودجه گرفته شده است، تا هزار تومان در حساب 20ميليون دانش‌آموز قرار گيرد. حسابي كه به گفته مسوولان بانكي افتتاح آن براي هر فرد 5هزار تومان هزينه دارد. اين طرح چه مشكلي از آي‌تي كشور حل مي‌كند كه شما 20ميليارد تومان را بين 20ميليون نفر تقسيم كنيد؟
حساب اينترنتي به چه درد يك دانش‌آموز مي‌خورد؟ اصلا آيا ما 15ميليون كامپيوتر در كشور داريم كه مي‌خواهيم براي 20ميليون دانش‌آموز حساب اينترنتي افتتاح كنيم؟ در كدام كشور اين اتفاق افتاده است كه دانش‌آموز يا فرد زير 18 سال حساب بانكي داشته باشد؟ نخنديد اينها جوك نيست، اينها همه درد است.
دبير شوراي عالي فناوري اطلاعات اخيرا طرحي را با عنوان سازمان نظام مهندسي فناوري اطلاعات مطرح كردند كه طبق گفته خودشان بخش‌هايي از آن اصلاح و تصويب هم شده است.
البته به گفته وي، اين طرح به هيچ عنوان با سازمان نظام صنفي موازي نيست. نظرتان در مورد اين طرح و اهدافش چيست؟
اين طرح هنوز تصويب نشده است، به دولت ارائه شده، دولت از ما نظر خواست و ما همه نظراتمان را داديم و آقاي رياضي را موظف كردند در جلسه‌اي كه براي بررسي پيشنهاد تشكيل مي‌شود، حتما سازمان نظام صنفي حضور داشته باشد. ما هم در آن جلسه شركت كرديم. تعداد اعضاي جلسه كه آقاي رياضي رياست آن را به عهده داشت به حدنصاب نرسيد. جلسه شروع شد و آقاي رياضي جزوه‌‌اي به ما داد و گفت: مي‌خواهيم اين جزوه را امروز تصويب كنيم. ما گفتيم كه اين جزوه را شما همين الان به ما داديد و قرار هم نيست الان تصويب شود. براساس حكمي كه از سوي دولت ارائه شده اين سازمان قرار نيست با نظام صنفي موازي كاري داشته باشد از سوي ديگر، هم نبايد دولتي باشد.
گفت كه نظرتان را راجع به طرح بگوييد، من هم بعد از خواندن جزوه گفتم در چند بند با سازمان نظام صنفي هم‌پوشاني دارد كه بايد اصلاح شوند. به هر حال آن جلسه به حدنصاب نرسيد و تصميمات گرفته شده به همين دليل اجرا نشد. حتي آقاي محمودي، دبير شوراي عالي انفورماتيك به صراحت اعلام كردند كه دعوتنامه جلسه روز چهارشنبه، شنبه هفته بعد به دستشان رسيده است.
در نتيجه طرح سازمان نظام مهندسي فناوري اطلاعات به دليل به حد نصاب نرسيدن كميته تصويب نشد، اگر هم تصويب مي‌شد، بعد از آن بايد در كميته زيربنايي وزارت مطرح شود. بعد از تصويب در كميته زيربنايي تازه براي تصويب نهايي به هيات‌دولت ارجاع داده مي‌شود.
اما فرض كنيم كه اساسنامه اين سازمان تصويب شود. وقتي كه تصويب شود به مصوبه مجلس شوراي اسلامي نياز دارد. مجلس شوراي اسلامي هم در اين دوره لايحه‌اي قبول نمي‌كند. در نتيجه به دور بعدي مجلس كشيده خواهد شد و در بهترين شرايط ممكن تصويب آن 4سال طول مي‌كشد. حال فرض كنيم كه اين سازمان فردا تشكيل شود، اين سوال پيش مي‌آيد كه چرا زماني كه سازماني با 3هزار عضو تشكيل شده و در حال فعاليت است، بايد يك سازمان موازي ديگر در كنار آن شكل بگيرد؟ چرا در زماني كه رهبر معظم انقلاب مي‌گويد كارها را به دست بخش‌خصوصي بسپاريد، دولت به تاسيس سازمان‌هاي موازي با بخش‌خصوصي اقدام مي‌كند؟
چرا زماني كه دولت مي‌گويد شوراها با هم ادغام شوند، زيرمجموعه‌هاي دولتي تصميم بر تشكيل و تاسيس سازمان‌ها و نهادهاي موازي مي‌گيرند؟
به غير از اين است كه هدف و نيت ايشان از تشكيل اين سازمان جديد آن است كه خود رهبري آن را به عهده بگيرد؟
يك ايده در اين بين وجود دارد كه مي‌گويد بخش‌خصوصي دزد است و رشوه‌گير، اما بخش دولتي پاك است. در نتيجه تمام توان خود را براي نگه داشتن تصدي‌گري‌هاي دولتي به كار بنديم. دولت هيچ وقت به صراحت اين موضوع را اعلام نكرده؛ چرا كه خلاف اصل 44است، اما در رفتار مي‌بينيم كه تمايل به تشكيل سازمان‌هاي موازي وجود دارد. متاسفانه اين تنها برداشتي است كه من مي‌توانم از اين موضوع داشته باشم. سازمان نظام مهندسي فناوري اطلاعات صد در صد با سازمان نظام صنفي رايانهاي هم پوشاني دارد.
اعضاي سازمان نظام صنفي تا چه حد از مديريت شما رضايت دارند؟
شرايط فرق مي‌كند. ممكن است فردي به نام سعيدي بيشتر براي زمان تشكيل يك سازمان خوب باشد و با گذشت زمان به فرد ديگري در مديريت نياز باشد.
يعني شما معتقديد كه مدير زمان جنگ و نبرد هستيد؟
من مي‌خواهم به سوال در ذهن شما پاسخ دهم، اما رضايت نسبي است. من نبايد به اين سوال جواب دهم، بلكه اعضاي صنف بايد پاسخ دهند.
بر اساس اساسنامه سازمان عضويت رايگان است، اما بعد با تصويب يك آيين‌نامه داخلي مبالغي بابت عضويت دريافت مي‌كنيد كه به گفته برخي از اعضا، خدمات خاصي هم در ازاي مبالغ دريافتي ارائه نمي‌شود.
درگرفتن حق عضويت فرمولي رعايت مي‌شود كه به امتياز شركتها بازمي‌گردد، چون عضويت در سازمان الزامي است؛ در نتيجه اخذ حق عضويت نبايد الزامي باشد مگر آن كه مجمع تصويب كند، اما در اساسنامه آمده كه اگر اعضا خواستند در راي‌گيري شركت كنند، و ... از آنجا كه خدماتي كه سازمان مي‌دهد مستلزم صرف هزينه است، در نتيجه اين هزينه بايد از سوي اعضا پرداخت شود.
اما شما اول راي‌گيري را انجام داديد و بعد به شركتها گفته‌ايد كه چون در راي‌گيري شركت كرده‌ايد بايد پول دهيد.
من دفاعي در اين زمينه ندارم. ايده‌آل من اين است كه سازمان نظام صنفي بايد هميشه مستقل باشد و براي اين استقلال، اعضا بايد كمك كنند. اين بيشتر يك مساله فرهنگي است و به توان و قابليت‌هاي ما بازمي‌گردد. اگر ما بخواهيم مبلغي را اخذ كنيم، بايد براي آنها كاري انجام دهيم. سازمان نظام صنفي وجودش لازم است. اين مساله‌اي است كه در كشورهاي مطرح به اثبات رسيده است.
زماني بخشنامه‌اي صادر مي‌شود با اين عنوان كه تمام خريدهاي دولتي بايد زيرنظر وزارت ارتباطات صورت گيرد. هرگز يك فرد نمي‌تواند به تنهايي اين مشكل را حل كند، بلكه به يك سازمان نياز است. همين كه سازمان جلوي اين بخشنامه را مي‌گيرد خود يك فعاليت مثبت است.
شايع شده كه براي دور بعدي سازمان نمي خواهيد كانديدا شويد. اين شايعه را تاييد مي‌كنيد؟
معلوم نيست. البته مهم هم نيست كه ما باشيم يا نباشيم مهم اين است كه سازمان پابرجا است.
از وقتي كه در اختيار ما گذاشتيد سپاسگزاريم.
جمعه 3 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آی تی ایران]
[مشاهده در: www.itiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]
-
گوناگون
پربازدیدترینها