محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830461798
يادگيري براي همه
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: يادگيري براي همههمه جا و در تمام لحظات زندگياشارهبيش از 75 درصد از يادگيري هايي که در کودکان و بزرگسالان رخ مي دهد (که غالباً خيلي هم با ارزش هستند)، يادگيري غير رسمي است که بر اساس نيازها و علاقه هاي يادگيرنده هدايت مي شود. مادامي که با دوستان و خانواده در تعامل هستيم، از موزه ها، کتاب خانه ها و پارک ها ديدن مي کنيم، تلويزيون تماشا مي کنيم و مشغول کتاب يا روزنامه خواندنيم، درگير يادگيري غير رسمي هستيم. به گفته ي ويکتور هوگو، «هر حکايت دل نشيني و هر شعر زيبايي، سرشار از آموزش است.»
مي توان گفت، ترويج يادگيري غير رسمي در کشور، يک فرايند خود انگيزشي و کارآمد يادگيري در بسياري زمينه هاست که متأسفانه به علت عدم مطالعه در مورد اهميت آن، به وسيله ي مؤسسات يادگيري به رسميت شناخته نشده است. در واقع در نظام آموزش رسمي، به يادگيري غير رسمي کم توجهي شده است. يادگيري غير رسمي نبايد به عنوان شکل نامرغوب و درجه ي دوم يادگيري تلقي شود، بلکه بايد پيشرو يادگيري رسمي باشد و همه ي مديران آموزشي بايد با ايجاد انگيزه در دانش آموزان، براي توسعه ي مطالعه و فعال کردن گروه هاي آموزشي مرتبط، در ترويج يادگيري غير رسمي بکوشند. مقاله ي حاضر با هدف شناخت انواع يادگيري غير رسمي، به معرفي منابع و تحليل وضعيت آن در ايران مي پرازد. يادگيري غير رسمي چيست؟خرد متعارف مي گويد، تجربه بهترين آموزگار است و آدمي شاگردي است که مشکلات او را آموزش مي دهند. در عين حال ، اغلب اوقات افراد از موفقيت ها، شکست ها و يا تجربيات خود چيزي نمي آموزند. گرچه آنان درباره ي تجربه سخن مي گويند، اما اکثراً براي آموختن درس هاي مناسب، موفقيت چنداني نداشته اند. آن ها نمي پرسند: «اين واقعه چه چيزي را به ما مي آموزد؟» به اعتقاد رالف والدوامرسن «هر کس که آموزش روزگار او را نرم و دانا نکند، هيچ دانا را در آموزش به او رنج نبايد بردن که رنج او ضايع است.»
مي توان گفت، يادگيري با ايجاد تغيير نسبتاً پايدار به عنوان يک نتيجه از کسب تجربه در ارتباط است. اين يادگيري مي تواند، به طور سازمان يافته و رسمي، در داخل مدارس فراگرفته شود يا در خانه، محل کار و در طول زندگي، به صورت غير رسمي، غير سازمان يافته يا پيش بيني نشده، از طريق مشاهده و کسب تجربه ي مستقيم ب وسيله ي عمل کردن، آموخته شود. بنابراين، نوعي از يادگيري که در طول زندگي، توأم با کار و خارج از مدرسه و در تعطيلات به دست آيد، «يادگيري غير رسمي » ناميده مي شود. هاوکينگ در سال 2004 خاطر نشان کرد:«ادعا کردن اين موضوع که يادگيري رسمي است يا غير رسمي، خيي ساده نيست. در واقع، يادگيرنده با هر دو، پيوستگي و وابستگي دارد و فعاليت ها ي تدريس و يادگيري ممکن است در دو روش رسمي و غير رسمي، مشروط بر اين که فعاليت ها به صورت گروهي و يا دو به دو باشد، تقسيم شود».طبق گفته ي مارک اسميت «مبناي يادگيري غير رسمي، تعاملات و فعاليت هاي اجتماعي و کسب تجربه هايي است که در هر زمينه اي مي تواند اتفاق بيفتد.» عده اي معتقدند، يادگيري غير رسمي برنامه اي است که ما براي خودمان طراحي مي کنيم. براي مثال، ممکن است شروع کنيم به خواندن در مورد موضوع مورد علاقه مان. در واقع، زماني که در اينترنت جست وجو مي کنيم، در گروه هاي اجتماعي شرکت مي کنيم،فيلم هاي مستند تلويزيون را تماشا مي کنيم، کتاب هاي کتاب خانه ها را مرور مي کنيم يا با دوستان و خانواده از موزه ها و حيات وحش ها ديدن مي کنيم، به طور ناخودآگاه در حال يادگيري هستيم. يادگيري غير رسمي مي تواند همه ي اين موارد باشد. به هر حال، روشي است براي کمک به افراد به منظور بسط دانش و يادگيري شان. به طور کلي، يادگيري غير رسمي:
- از گفت وگو با افراد (دوستان، هم کلاسان و اعضاي خانواده) به دست مي آيد.- از درگيري با مسائل روزانه و تجربيات حاصل از آن شکل مي گيرد.- مي تواند در هر زمينه اي اتفاق بيفتد.- اختياري و داوطلبانه است.- بر اساس نيازها و علاقه هاي شخصي هدايت مي شود.- محصول يادگيري، اصول از پيش تعيين شده نيست.- منابع آن فرار تر از يادگيري رسمي است. چه چيزي يادگيري غير رسمي را متفاوت ساخته است؟گاهي اوقات در محيط هاي دانشگاهي، شاهد دانشجوياني هستيم که با بالابردن دست سؤال مي کنند: «ببخشيد استاد، اين قسمت جزو آزمون پايان ترم هست يا نه؟» دليل آشکارش اين است که اگر موضوع مورد نظر در امتحان پايان ترم نيايد، دانشجو اجباري در يادگيري آن موضوع ندارد و در يادگيري مختار است. اين مثال، تفاوت بارز يادگيري غير رسمي با رسمي است. يادگيرنده مختار است، خودانگيخته است و خواستار يادگيري موضوعاتي است که اطلاعات او را از جهان اطرافش کامل مي کند. بنابراين، احتمال اين که مطالب آموخته شده از يادگيري غير رسمي، بعد از امتحان پايان ترم فراموش شود، اندک است، زيرا آن يادگيري پاياني ندارد. شناخت اين موضوع، ما را براي تفاوت قائل شدن بين يادگيري غير رسمي و رسمي ياري مي کند.رابطه ي بين يادگيري رسمي و غير رسمي و يادگيري هدف دار و تصادفي، با ذکر مثال در شکل زير نشان داده شده است. يادگيري انتخاب آزاد
موزه ها، کتاب خانه ها، برنامه هاي راديو، تلويزيون و اينترنت، چالش شگفت انگيزي را در قرن حاضر ايجاد و آموزش و تدريس را دگرگون کرده اند. اما در عين حال به نظر مي رسد، در طول زمان، همواره بعضي از آن ها به عنوان اشياي هنري، از زندگي روزمره بيرون کشيده و از آن جدا شده اند. يادگيري انتخاب آزاد، به نوعي، يادگيري غير رسمي است که در يادگيري افراد تأثير شگفت انگيزي دارد و امري حياتي است که خارج از مدارس و محل کار اتفاق مي افتد. زيرا افراد خود انتخاب ميکنند که چه چيزي را و چگونه ياد بگيرند. به اعتقاد رومارسس «بهترين معلومات ما آن هايي هستند که خود به شخصه فرا گرفته ايم». براي مثال، اگر شخصي بخواهد در مورد هنر ياد بگيرد، مي تواند به موزه ي هنر برود و يا کتابي را از کتاب خانه امانت بگيرد و مطالعه کند. اگر مي خواهد در مورد طبيعت بداند، مي تواند به نزديکترين پارک محله ي خود برود. منابع يادگيري غير رسمي منابع يادگيري غير رسمي معمولاً از چهار جنبه ي زير به دست مي آيد:• جنبه ي شخصي:يادگيري غير رسمي مي تواند در يک جنبه ي شخصي، به دور از سيستم آموزش سازمان يافته، اتفاق افتد که به پيشينه ي تجربه هاي فراگيرنده، دانش قبلي او، علاقه ها، مهارت هاي اجتماعي و مهارت هوشي او مربوط است. هم چنين با دست رسي به تکنولوژي آموزشي، محيط ها ي يادگيري شخصي براي هر شخص که مي خواهد يادگيري اش را سامان دهد، توسعه يافته اند. • جنبه ي فرهنگي – اجتماعي:
اين جنبه از يادگيري غير رسمي، به تعاملات دانش آموزان با اشخاص ديگر «والدين، اعضاي خانواده، معلم، هم کلاسي ها، دوستان، کارکنان موزه و ...» مربوط است. از موارد ديگر جنبه ي فرهنگي – اجتماعي، مي توان به نمايشگاه و موزه ها، مقالات علمي، اسناد علمي، فيلم ها، وب سايت ها و وبلاگ ها اشاره کرد. • جنبه ي فيزيکي:محيط فيزيکي بي شک در زندگي روزمره ي انسان ها نقش غير قابل انکاري دارد و بخش مهم و غير قابل تفکيکي از بافت هر روزه ي زندگي را تشکيل مي دهد. اين جنبه به فضاي فيزيکي احاطه شده ي فراگيرنده مربوط است که مي تواند باعث ارتقاي يادگيري آن بر عکس مانع يادگيري او شود. اين موارد، به زيبايي محيط و يا در شبکه ي اينترنت به طرح بندي و وبلاگ ها و ... که همه منشأ آموزش غير رسمي هستند، وابسته است. • جنبه ي آموزشي:اين جنبه به ارتقاي دانش فراگيرندگان از طريق فرصت دادن به آن ها براي شرکت در کارها و پروژه هاي گروهي در محيط هاي آموزشي مربوط است که فراگيرندگان را به گسترش تجربياتشان از طريق اکتشاف و جست و جو در محيط، شبکه ي اينترنت و ... وا مي دارد. وضعيت يادگيري غير رسمي در ايران
از آن جا که آموزش هاي سنتي و رسمي در بسياري از کشورهاي در حال توسعه، نارسايي هايي را از خود نشان داده و توفيق چنداني در پاسخگويي به نيازهاي دانش آموزان حاصل نکرده است، برنامه ريزان آموزشي کشورهاي گوناگون به فکر احياي يادگيري هاي خارج از مدرسه افتادند و در سطح متوسطه و عالي، جايي براي اين آموخته ها در نظر گرفتند. بدين منظور، تقويت و توصعه ي آموزش هاي غير رسمي خارج از مدرسه، از راه دور و آموزش هاي حضوري در بسياري از کشورهاي پيشرفته و در حال توسعه ي جهان متداول گشته و ضرورت چنين آموخته هايي، در کنار آموزش هاي رسمي و حضوري، به خوبي احساس شده است. در کشور ما نيز باتوجه به نظام و ترسيم وضعيت مطلوب آموزشي در قالب نظام جديد متوسطه، به آموخته هاي نظري و عملي دانش آموزان در خارج از مدرسه عنايت شده و براي چنين آموخته هايي، ارزش تحصيلي قائل شده اند. بديهي است، اگر به مجلات رشد صرفاً با ديدگاه سرگرمي نگريسته نشود، نوعي آموزش غير رسمي محسوب مي شوند که مدارس مي توانند آن را براي مطالعه ي دانش آموزان مهيا کنند. مهم ترين هدف از اين کار هم بايد فراهم ساختن زمينه ي ايجاد خلاقيت، ابتکار،تحرک علمي، روحيه ي پرسشگري، ترويج فرهنگ کار و تلاش، و ميدان گشايي براي توليد و ايجاد فرصت فکر کردن باشد.رشد تکنولوژي آموزشي مرکز يادگيري سايت تبيان - گردآورنده : شکوفه باصريتنظيم: نوربخش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 352]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها