محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854800682
بيماري مردانه
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
بيماري مردانه ترجمه: دكتر زهرا عباسپور تميجاني علل و راه‌حل درمان فتق مغبني پزشکان مي‌گويند تشخيص فتق آسان است؛ هرچند که ممکن است عارضه‌اي آزاردهنده براي مردان باشد. مردي متوجه برآمدگي در کشاله‌رانش ميشود، پزشکش آن را معاينه مي‌کند و فتق تشخيص مي‌دهد و از جراح مي‌خواهد آن را ترميم کند. اين رويکرد ساده، امروزه جاي خود را به راهبرد پيچيده‌تري داده و هر مرحله به صورت يک پرسش درآمده است: اصلا آيا بايد فتق را ترميم کرد؟ کدام روش ترميم، بهتر است؟ چه نوع بيهوشي‌اي بايد مورد استفاده قرار گيرد؟ فتق هنگامي رخ مي‌دهد كه يك ساختار بدني از درون منفذ غيرطبيعي در بافت‌هاي بدن بيرون زده باشد. به اين ترتيب، فتق ممکن است در بسياري از نقاط بدن رخ دهد اما براي اغلب مردان، وقتي صحبت از فتق به ميان مي‌آيد، به فتق کشاله ران (يا مغبني) اشاره دارد؛ امري که با توجه به اينکه فتقهاي مغبني شايع‌ترين نوع فتق در مردان هستند، قابل درک است؛ در واقع، هر مردي 27 درصد احتمال دارد که زماني در طول زندگي‌اش به فتق مبتلا شود. فتق مغبني چيست؟ هنگامي که بيضه‌ها در ابتداي زندگي جنيني شروع به تکوين مي‌کنند، در نزديک کليه‌ها در بخش بالايي پشت شکم قرار دارند. بيضه‌ها حدود هفته 17 زندگي جنيني، در شکم پايين و به سوي کشاله ران مي‌روند. در 3 ماهه سوم بارداري، بيضه‌ها به سمت جلو مهاجرت مي‌کنند و با عبور از کشاله ران، وارد کيسه بيضه يا اسکروتوم ميشوند. هنگامي که بيضه‌ها وارد اسکروتوم ميشوند، منفذي در پشت سر خود به جا مي‌گذارند. در اغلب موارد، اين کانال مغبني تا زمان تولد بسته خواهد شد. اما اگر اين بسته‌شدن به طور کامل انجام نگيرد، ناحيه‌اي ضعيف به جا ميگذارد که بعدها به منفذي غيرطبيعي براي بيرون زدن اندام‌هاي دروني، يعني يک فتق بدل ميشود. شايع‌ترين نوع فتق راني، «فتق غيرمستقيم مغبني» است که در طول مسير اين مهاجرت جنيني بيضه رخ مي‌دهد. از آنجايي که اين فتق‌ها ناشي از نقايص مادرزادي است، ممکن است در هر مرحله‌اي از زندگي رخ دهند؛ از هنگام تولد تا سنين پيري. اما از آنجا که بافت‌ها به مرور زمان ضعيف ميشوند، فتقهاي مغبني غيرمستقيم، شايع‌ترين فتق‌ها در مردان سالمند هستند. افزايش سن همچنين عامل خطر ساز قوي‌تري براي نوع شايع ديگري از فتق کشاله ران، يعني «فتق مستقيم مغبني» است که ربطي به نقايص مادرزادي ندارد. فرويد مي‌گفت: «آناتومي سرنوشت ماست» و دست‌کم درباره فتقهاي مغبني، گفته او صدق مي‌کند؛ زيرا اين فتق‌ها در مردان 9 بار شايع‌تر از زنان‌اند اما رفتار مردان نيز يک عامل خطرساز عمده است؛ چرا که معمولا مردان، اشياي سنگين را بلند مي‌کنند و اين، فشار داخل شکمي را بالا مي‌برد و به کشاله ران فشار ميآورد. اما جدا از آسيب‌پذيري مردان از لحاظ آناتومي و رفتاري، زنان يقينا به ساير عواملي که فشار داخل‌شکمي را مي‌افزايند (مانند سرفه، چاقي، يبوست و زورزدن براي اجابت مزاج) حساس‌ترند و بارداري هم که جاي خود را دارد. فتق را از کجا بشناسيم؟ اغلب مردان مبتلا به فتق داراي 2 علامت هستند: درد مبهم و برجستگي در کشاله ران يا اسکروتوم. اين علايم معمولا به تدريج رخ مي‌دهند اما گاهي به طور ناگهاني شروع ميشوند که در اين مورد، بلند کردن چيزهاي سنگين ممکن است آغازگر علايم باشد. در برخي از مردان، برجستگي فتق کاملا بي‌درد است. در واقع، گاهي فتق‌ها آنقدر بي‌سروصدا رخ مي‌دهند که تنها در جريان يک معاينه جسمي معمول به وسيله پزشک کشف ميشوند. در ابتداي سير فتق، برجستگي آن، نوساني است. گاهي هنگام زور زدن يا ايستادن، مرد متوجه آن ميشود اما هنگام درازکشيدن برطرف ميشود. اين برجستگي هنگامي رخ مي‌دهد که محتواي شکمي- بخشي از روده، بافت چربي احاطه‌کننده روده يا هر دوي آنها- از طريق اين منفذ بيرون مي‌زند و روي پوست فشار ميآورد. فتق‌هايي که يا به طور خودبه‌خودي يا در نتيجه فشار ملايم با دست روي برجستگي محو ميشوند را فتقهاي قابلجاانداختن مي‌‌نامند. فتقهاي قابلجاانداختن ممکن است آزاردهنده يا بدمنظره باشند اما عارضه وخيمي ايجاد نمي‌کنند؛در حالي که فتق‌هايي که نمي‌توان آنها را جا انداخت، فرق دارند. چنين فتق‌هايي که محتويات شکم به درون آنها آمده است، با احتمال بيشتري ممکن است دردناک شوند و عوارض ثانوي مانند اختناق ايجاد کنند؛ يعني هنگام فشار آوردن بر عروق خوني روده، جريان خون روده را دچار اشکال کنند. همه فتقهاي دچار اختناق، دردناک و حساس هستند و در مدت کوتاهي، درد تشديد و بيمار دچار تهوع، استفراغ، تورم شکم و تب ميشود. جراحي فوري در اين وضعيت، اجباري است. خوشبختانه اين عوارض در فتق غيرمستقيم مغبني شيوع چنداني ندارد و در فتق مستقيم مغبني حتي ناشايع‌تر است. اما از آنجايي که تنها شمار اندکي از مبتلايان به فتق مغبني دچار گيرکردن يا اختناق فتق ميشوند، اغلب مردان بايد تصميم بگيرند که کدام درمان برايشان بهتر است. به عبارت ديگر، آيا بايد فتقشان را جراحي کنند يا نه؟ روش تشخيص پزشکان حتي در عصر کاربرد تکنولوژي‌هاي پيشرفته در پزشکي نيز تشخيص فتق کشاله ران اصولا به معاينه طبي دقيق بستگي دارد. اغلب پزشکان از بيماران مي‌خواهند براي معاينه فتق بايستند. پزشک ابتدا به کشاله ران و کيسه بيضه نگاه و بعد برجستگي ايجاد شده در اين نواحي را لمس مي‌کند. فتق مغبني به دو صورت ممكن است بروز كند: 1. فتق مستقيم معمولا يک برجستگي بيضي‌شکل نزديک به استخوان عانه (در بخش جلويي ميانه لگن) ايجاد مي‌کند. 2. فتق غيرمستقيم ممکن است توده‌ا‌ي ايجاد کند که به سمت کيسه بيضه به پايين کشيده شده يا درون کيسه بيضه قرار گرفته است. اگر ايستادن و نيروي جاذبه نتواند باعث بيرون‌زدگي فتق و تشخيص آن شود، پزشک انگشتش را در پايه کيسه بيضه قرار مي‌دهد و از بيمار مي‌خواهد سرفه کند يا زور بزند. اين کار باعث افزايش فشار درون شکم ميشود و محتويات شکم از منفذ بازمانده بيرون خواهند زد و به انگشت پزشک ضربه مي‌زنند. گرچه يک معاينه جسمي ساده اغلب فتق‌ها را شناسايي مي‌کند، اما روش‌هاي تشخيص ديگر هم ممکن است کمک‌کننده باشد؛ به خصوص معاينه با سونوگرافي گاهي به پزشک کمک مي‌کند فتقي را که هنوز در مراحل اوليه قرار دارد و باعث ناراحتي بيمار ميشود اما برجستگي ايجاد نمي‌کند، تشخيص دهد. سونوگرافي همچنين ممکن است ساير عوارض که ممکن است شبيه فتق جلوه کنند، مانند بزرگي گره‌هاي لنفاوي، وجود مايع در کيسه بيضه (هيدروسل)، کيست‌ها و التهاب اپيديديم (لوله دراز و باريکي که اسپرم را از بيضه‌ها خارج مي‌کند)، چرخش بيضه (تورشن که يک اورژانس اورولوژي است) و سرطان بيضه را تشخيص دهد. آيا جراحي ضرورت دارد؟ اولين سوالي که هر مرد مبتلا به فتق در کشاله ران با آن مواجه ميشود، اين است که آيا بايد فتقش را عمل کند؟ تنها درمان موثر براي فتق، ترميم جراحي است. در گذشته، برخي مردان سعي مي‌کردند با استفاده از فتق‌بند و فشار خارجي ناشي از آن، مشکل‌شان را حل کنند. پوشيدن فتق‌بند فقط در فتق‌هايي موثر است که به طور کامل و آسان قابل جاانداختن باشند و تنها هنگامي که فتق‌بند هنگام انجام فعاليت‌هاي روزمره در جاي خود باقي بماند. فتق فقط در اين شرايط خاص مي‌تواند به کاهش ناراحتي مرداني که در انتظار جراحي براي فتق هستند، کمک کند. اما تنها کمتر از يک‌سوم مردان مي‌توانند فتقهايشان را با فتق‌بند کنترل کنند و براي بيش از دوسوم مردان، استفاده از فتق‌بند آزاردهنده است. براي مرداني که فتقهايشان باعث آزار و ناراحتي ميشود و باعث اختلال زندگي روزمره‌شان ميشود. ترديدي وجود ندارد که بايد جراحي انجام شود. مردان جوان و سالم نيز حتي اگر فتقهايشان بدون درد باشد، بهتر است جراحي را انتخاب کنند. اما به غير از اين 2 گروه، در ساير مردان ممکن است انتخاب جراحي، مشکل باشد. چند تحقيق که در مورد مقايسه بين درمان جراحي و درمان به صورت مراقبت محتاطانه انجام شده است، نشان داده که براي مرداني که فتقهايشان علايم چنداني ندارند، به تاخير انداختن جراحي بي‌خطر است؛ زيرا خطر گير کردن يا اختناق فتق بسيار کم است. بنابراين اين مردان ممکن است منتظر و مراقب بمانند و تنها اگر ناراحتي شديدي پيدا کردند که نياز به جراحي دارد، ترميم را انجام دهند. يک مشکل شيوه انتظار و مراقبت اين است که با افزايش سن ممکن است خطرات جراحي افزوده شود، اما در صورتي که عمل فتق با بي‌حسي موضعي انجام شود،خطرات عمل در سنين بالا هم زياد نيست. برخي از اين مردان ممکن است به خاطر عوارض پس از عمل شيوه انتظار و مراقبت را انتخاب کنند، از جمله احتمال بالاي درد پس از عمل و نيز احتمال اندک عود فتق پس از ترميم جراحي (که ترميم مجدد را مشکل‌تر مي‌کند.) آيا فتقي را كه علايم چنداني ندارد، بايد جراحي کرد؟ واقعيت اين است که پاسخ قطعي به اين سوال وجود ندارد. بهتر است با پزشکتان در اين مورد مشورت کنيد و عواملي مانند راحتي خودتان و هزينه عمل و آرامش ذهني و دسترسي به مراقبت جراحي مناسب را مورد بحث قرار دهيد و خطرات و منافع رويکرد جراحي يا رويکرد انتظار و مراقبت را بسنجيد. کدام عمل؟ در چند سال گذشته پاسخ به اين سوال کمي آسان‌تر شده است زيرا اکنون به جاي 3 گزينه با 2 گزينه براي درمان فتق روبه‌رو هستيد. اولين ترميم فتق يا «هرنيورافي»، در سال 1887 انجام شد. جراحان براي حدود 100 سال مشغول انجام اين کار بودند، يعني ترميم فتق، صرفا با بخيه‌‌زدن بافت‌هاي جدا شده به يکديگر. اين عمل موثر بود اما از آنجايي که بافت‌هاي بخيه‌زده‌شده زير کشش بودند، تا 10 درصد موارد از هم جدا مي‌شدند و فتق عود مي‌کرد. دکتر ايروينگ ليکتنستاين در دهه 1960 شيوه‌اي براي ترميم فتق بدون تحت كشش قرار دادن بافت‌ها تنش ابداع کرد. ليکتنستاين در آن زمان از صفحه‌اي توري (مش) براي به هم رساندن بافت‌هاي دو طرف شکاف استفاده کرد. فتق بدون کشش بافتي را مي‌توان مانند عمل قديمي با بي‌حسي موضعي يا نخاعي انجام داد. از آنجايي که بيماران درد کمتري تجربه مي‌کنند و خطر عود فتق پايين‌تر است، ترميم‌هاي بدون کشش به سرعت به عمل جراحي مطلوب براي فتق بدل شدند. در حال حاضر چند نوع آنها وجود دارند. يک رقيب جديدتر، جراحي لاپاراسکوپي در اوايل دهه 1990 وارد صحنه شد. در حالي که هر دو نوع عمل قبلي فتق، نياز يک برش 10 تا 5/12سانتي‌متري روي کشاله ران داشتند، ترميم فتق با لاپاراسکوپي تنها سه برش 25/1 سانتي‌متري روي شکم دارد. در برش اول، جراح شکم را با دي‌اکسيدکربن باد مي‌کند. بعد يک لوله فيبر نوري باريک، لاپاراسکوپ، را از راه برش ديگر وارد بدن مي‌کند. جراح در حالي که از طريق يک دوربين ويديويي درون شکم را مي‌بيند، ابزارهاي مورد استفاده‌اش را از راه برش سوم وارد بدن مي‌کند و روده‌ها را از درون فتق بيرون مي‌‌کشد و با نصب يک گيره محل شکاف را مي‌بندد. از آنجايي که باد کردن شکم دردناک است،جراحي لاپاراسکوپيک نياز به بيهوشي عمومي دارد و به خاطر نياز تجهيزات اختصاصي و تعليم بيشتر جراحان، از جراحي باز گران‌قيمت‌تر است. کدام عمل بهتر است؟ جراحي با لاپاراسکوپ درد پس از عمل کمتري ايجاد مي‌کند و بيماراني که با آن فتقشان عمل ميشود، نسبت به عمل جراحي باز اندکي سريع‌تر مي‌توانند به سر کار باز گردند. بررسي‌هاي کوچک مقدماتي که نشان داده‌اند خطر عود فتق در هر دو شيوه مشابه است، باعث ميشود لاپاراسکوپي مناسب‌تر به نظر برسد. اما يک بررسي در سال 2004 باعث ايجاد برخي از ترديدها شد. اين بررسي نشان داد در مرداني که با لاپاراسکوپي عمل شده بودند درد ابتدايي کمتر و برگشت به فعاليت‌هاي روزمره سريع‌تر بود اما اين مردان همچنين دچار عوارض بيشتري شدند و با احتمال بيشتري فتقشان عود مي‌کرد. البته اين بررسي حرف آخر در مورد ترميم فتق با لاپاراسکوپي را بيان نمي‌کند. يکي از يافته‌هاي اين بررسي اين بود که در جراحان با تجربه زياد که بيش از 250 عمل لاپاراسکوپي انجام داده بودند، نتايج عمل به همان خوبي ترميم فتق به وسيله جراحان با تجربه در عمل باز بود و جراحان باتجربه اغلب عمل لاپاراسکوپي را در موارد فتق دوطرفه و براي مردان دچار عود فتق ترجيح مي‌دادند. حتي با جراحي باز به شيوه سنتي، تجربه جراح اهميت دارد: يک بررسي در سال 2008 نشان داد که خطر عود فتق هنگامي که جراح کمتر از 5 عمل فتق در سال انجام مي‌دهد، افزايش مي‌يابد. کدام روش بي‌حسي بهتر است؟ اين ساده‌ترين سوال ميان 3 سوالي است که در ابتدا آورديم. اگر شما لاپاراسکوپي انجام دهيد، نياز به بيهوشي عمومي خواهيد داشت. جراحي باز را مي‌توان با بي‌حسي موضعي، بي‌حسي نخاعي يا بيهوشي عمومي انجام داد، اما يک بررسي در سوئد نشان داده که بيماراني که با بي‌حسي موضعي عمل شدهاند، درد پس از عمل کمتر و مشکلات کمتر ادرار کردن را نسبت به بيماراني که با بيهوشي عمومي عمل شدهاند، داشته‌اند. يک بررسي ديگر در هلند هم نشان داده که بي‌حسي موضعي نسبت به بي‌حسي نخاعي بهتر است. البته در هر دوي اين بررسي‌ها مزيت بي‌حسي موضعي مربوط به هفته اول پس از عمل مي‌شد بنابراين اگر شما يا پزشکتان به دلايلي مي‌خواهيد بيهوشي عمومي يا بي‌حسي نخاعي را انتخاب کنيد، اين شيوه‌ها هنوز گزينه‌هاي قابل‌قبول هستند. تصميم بگيريد! پزشکي فاصله بسياري با عصر پدرسالاري گرفته است، دوراني که پزشک تشخيص بيماري را مي‌داد و در مورد بهترين برنامه درماني تصميم مي‌گرفت بدون اينکه جايي براي بحث با بيمار يا شنيدن اعتراض او باشد. اما امروزه تصميمگيري براي درمان نتيجه همکاري مشترک پزشک و بيمار است. چه بخواهيم و چه نخواهيم، پژوهش‌ها اکنون مردان مبتلا به فتق مغبني را در حلقه تصميمگيري براي نوع درمان‌شان قرار داده است. ارتباط برقرار کردن مناسب ميان پزشک و بيمار کليد انتخاب گزينه مناسب درماني است. به گزينه‌هاي درماني که در اختيار شماست و شيوه‌اي که جراح شما بيشترين مهارت را در آن دارد، فکر کنيد. با دوستان و خانواده‌تان صحبت کنيد. اگر ترديد داريد، نظر يک متخصص ديگر را هم جويا شويد. منبع: www.salamat.com ae
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1111]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها