تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 15 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام رضا (ع):روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1826105438




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

حشيش شوخي نمي‌كند، معتاد مي‌كند


واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: حشيش شوخي نمي‌كند، معتاد مي‌كند
حشيش و مواد هم خانواده آن مواد مخدر محسوب مي‌شوند و متاسفانه هنوز داروي جايگزيني براي درمان اعتياد به آن‌ها وجود ندارد.
تصورعامه مردم اين است كه حشيش يا مواد هم خانواده آن به دليل دارا نبودن مرفين، اعتيادآور نيستند و اگر هم اعتيادآور باشند، اعتياد يا وابستگي به آن‌ها روحي و رواني است، اما بعد از چندين بار استفاده، اگر اين مواد به آنها نرسد، دچار علايم جسمي محروميت مي‌شوند.
ساعت حدود سه بعدازظهر است. دو زانو روي موزائيك‌هاي پارك انديشه نشسته‌اند دور هم؛ هفت نفري مي‌شوند و بين 17 تا 25 سال سن دارند.
پارك زياد هم خلوت نيست اما براي آن‌ها اهميتي ندارد. با دقت توتون سيگارهايشان را روي يك تكه مقوا كه در وسط قرار داده‌اند، خالي و با ماده نرم سياه‌رنگي مخلوط مي‌كنند.
تقريبا روبه‌رويشان روي صندلي مي‌نشينم. خيره‌ شده‌ام به دست‌هايشان. توتون را با ماده سياه مخلوط مي‌كنند و يكي‌يكي كاغذ سيگارهايشان را پر مي‌كنند.
كارشان كه تمام مي‌شود، مقوا را مي‌گذارند زير نيمكت كنارشان و رديفي كنار هم روي جدول مي‌نشينند. تازه متوجه حضور من مي‌شوند و پرسش‌گرانه نگاهم مي‌كنند. جوان‌ترين‌شان با نگراني دور و برش را مي‌پايد و پسر مو بلندي كه به نظر از همه بزرگ‌تر است، مي‌پرسد: "فرمايشي بود؟"
يك ‌آن، دست‌پاچه مي‌شوم. جواب مي‌دهم: "هيچي، كنجكاو شدم ببينم چه كار مي‌كنيد!" و آرام ادامه دادم: "حشيشه ديگه؟"
وقتي مطمئن مي‌شوند كه فقط كنجكاوم، پسر مو بلند برايم توضيح مي‌دهد كه ماده‌اي كه با توتون مخلوط كردند همان حشيش است و كاري كه انجام مي‌دهند را مي‌گويند "سيگاري بار زدن."
سيگارش را كه مثل سيگارهاي معمولي صاف و مرتب نيست گرفته لاي دو انگشتش. نگاهي به دوستانش مي‌اندازم كه سيگارهايشان را آتش زده‌اند و تند و تند دودش را به درو‌ن‌شان مي‌فرستند.
كوچك‌ترينشان كه 16-17 ساله مي‌نمايد، چشمانش را بسته، سرش را بالا گرفته از عمق جانش به سيگار پك مي‌زند. حواسش اصلا به اطرافش نيست، انگار كه مهمترين كار دنيا را انجام مي‌دهد!
مي‌پرسم: "اين كه خيلي بچه‌ است، اين چرا معتاد شده؟"
پسر مو بلند كه دوستانش مسعود صدايش مي‌كنند رو ترش مي‌كند كه: "حشيش اعتياد نداره، اينم بچه نيست. 16 سالشه. حشيش فقط محض حال كردنه. هر وقت بخواي مي‌كشي، نخواستي هم تعطيل."
خودش چهار سالي مي‌شود كه حشيش مي‌كشد: "من تا حالا نخواستم بذارمش كنار. هر وقت خواستم ديگه نمي‌كشم."
سيگاري دوستانش تمام شده و حالا يكي دوتاشان حرف مي‌زنند و همه بلند بلند ريسه مي‌روند از خنده. پسر مو بلند مي‌رود سمت آن‌ها و با دست به من اشاره مي‌كند كه بروم: "خيلي خوب! كنجكاويت بر طرف شد ديگه! به سلامت. خوش گذشت!"
بلند مي‌شوم. خودش را مي‌اندازد روي نيمكت. سيگارش را آتش مي‌زند و با ولع اولين كام را مي‌گيرد.
حشيش چيست؟
حشيش كه از درختچه‌اي به نام شاهدانه يا كانابيس به دست مي‌آيد، يكي از موادي است كه از زمان‌هاي بسيار قديم به منظور خروج از حالت تعادل طبيعي مورد استفاده بشر بوده است.
موادي كه از بخش‌هاي مختلف اين گياه به دست مي‌آيد، نام‌هاي مختلفي مانند بنگ، حشيش، گرس يا علف (ماري جوانا) كه بسته به مقدار THC موجود در آن‌ها (تتراهيدروكانابينول يا ماده اصلي اين خانواده كه مقدار آن در بخش‌هاي مختلف گياه متفاوت است)، از قدرت كمتر يا بيشتري برخوردارند.
بيشترين مقدار THC در صمغ يا شيره‌اي است كه از سطح برگ‌هاي اين گياه تراوش مي‌كند و از جمع‌آوري آن‌ها، حشيش كه قويترين فرآورده آن است، به دست مي‌آيد.
بنگ(روغن حشيش) و همچنين علف يا گرس(ماري جوانا) نيز به ترتيب از جوشانده تركيب ساقه و برگ‌ها و از خشك كردن و پودركردن برگ‌هاي گياه شاهدانه به دست مي‌آيند.
از نظر علمي به گروه مواد حشيش و شبه حشيش، مواد كانابينوئيد گفته مي‌شود. اين گروه از مواد از هزاران سال پيش، از گياه شاهدانه هندي تهيه و به عنوان مواد سرخوش كننده يا نئشه‌آور مصرف مي‌شده‌اند.
نام اين گياه پسوند هندي دارد ولي در بسياري از نقاط دنيا به خوبي رشد مي‌كند.از قسمت‌هاي گوناگون گياه شاهدانه هندي مواد متعددي تهيه مي‌شود كه اسامي ‌گوناگوني دارند، ولي ماده موثر تمام آنها يكي است.
ناگفته نماند كه در قرن نوزدهم ميلادي اين مواد به عنوان ضد درد، ضدتشنج و خواب‌آور مصرف مي‌شدند و در سال‌هاي اخير در درمان گلوكوم يا بيماري آب سياه چشم و در درمان تهوع و استفراغ ناشي از شيمي‌درماني سرطان‌ها مورد توجه دوباره قرار گرفته است. پژوهش‌هاي اخير هم يافته‌هايي به نفع آثار پاد زيستي يا آنتي‌بيوتيكي و آثار ضد سرطاني آن داشته‌اند.
بر خلاف تصور عامه حشيش اعتياد آور است
تصورعامه مردم اين است كه حشيش يا مواد هم خانواده آن به دليل دارا نبودن مرفين، اعتيادآور نيستند و اگر هم اعتيادآور باشند، اعتياد يا وابستگي به آن‌ها روحي و رواني است.
اما دكتر رحمان جنتي، پزشك يكي از مراكز درمان نگهدارنده با متادون، در اين‌باره مي‌گويد: بر خلاف اين تصور و به اعتقاد بسياري از پزشكان، اعتياد به حشيش و هم خانواده‌هاي آن كاملا جسمي است، زيرا THC مستقيما روي سيستم ضد درد يا توليد كننده مواد شبه افيوني جسم (سيستمي كه قوي‌ترين موادمخدر طبيعي و شبه افيوني را توليد مي‌كند) اثر مي‌گذارد و از تعادل خارج‌شدن و تخريب آن را موجب مي‌شود كه اين تخريب، بروز اختلالات جسمي وعوارض رواني بسياري اعم از بي‌ثباتي رواني را در پي دارد.
وي همچنين با اشاره به اين كه هر نوع ماده‌اي كه مصرف آن انسان را از حال تعادل طبيعي خارج مي‌كند، بر سيستم ضد درد اثر سوء و مخرب دارد، مي‌افزايد: از مهمترين اثرات مصرف حشيش مي‌توان به توهم، خيره ماندن به نقطه‌اي خاص، گريه و خنده غيرطبيعي، پرخوري شديد (نئشه‌خوري) و اختلال در درك زمان، مكان و فواصل اشاره كرد.
اين متخصص در ادامه خاطرنشان مي‌كند: حشيش و مواد هم خانواده آن مواد مخدر محسوب مي‌شوند و متاسفانه هنوز داروي جايگزيني براي درمان اعتياد به آن‌ها وجود ندارد.
حشيش به قليان‌ها هم رسيده است
سيد كمال واحدي روانپزشك و استاد دانشگاه اهواز، در اعتقاد دارد كه حشيش شايع‌ترين ماده غير قانوني در سطح جهان است به طوري كه سه‌چهارم معتادها از اين ماده استفاده مي‌كنند و شيوع آن در جامعه ما 13 درصد است.
وي با اشاره به اين‌كه حشيش‌هايي كه امروزه در بازار به‌طور غيرقانوني مصرف مي‌شود، خطرناك‌تر از گذشته است ادامه ‌مي‌دهد: در سال‌هاي اخير با پيشرفت‌هايي كه در علم كشاورزي حاصل شده، گياهان با تتراهيدروكانابينول بيشتري كشت مي‌شوند به‌طوري كه غلظت اين ماده در اين گياه سه برابر شده است. بنابراين مواد كانابينوئيد جديد، نئشه‌آورتر هستند. اين مواد بيشتر به صورت پيچيده شده در كاغذ شبيه به سيگار و با شيوع كمتري به صورت پيپ يا به تازگي به صورت قليان (به خصوص در قهوه‌خانه‌هاي به اصطلاح سنتي) تدخين مي‌شوند اما گاهي در غذا طبخ مي‌شوند، يا دم كرده آنها مانند چاي مصرف مي‌شود.
واحدي درباره تفاوت حشيش با ديگر مواد مخدر مي‌گويد: مواد گوناگون، آثار متفاوتي دارند. مواد كانابينوئيد بر افراد گوناگون به راه‌هاي متفاوتي اثر مي‌كنند كه بستگي به وضعيت خلقي آنها، انتظاري كه از اين ماده دارند، مقدار مصرف آنها، قدرت ماده مصرفي و طريقه مصرف دارد. چهارده ثانيه پس از استفاده از ماده دخاني، اين ماده از طريق مويرگ‌هاي ريه به مغز مي‌رسد و به گيرنده‌هايي كه در قسمت‌هاي گوناگون مغز قرار دارد متصل مي‌شود. در اين زمان بيشتر افراد احساس خوشي و آرامش مي‌كنند، پر حرف‌تر مي‌شوند، و كمتر مراقب گفتار و كردار خود هستند. البته بعضي از افراد با مصرف مواد كانابينوئيد، عصبي، گيج، منگ و دمغ مي‌شوند. پس از مدتي حالت برگشتگي و خواب‌آلودگي پيش مي‌آيد. اينها ناشي از اثر مواد كانابينوئيد بر مغز است. از نظر جسمي، چشم‌ها قرمز مي‌شوند، ضربان قلب زياد مي‌شود و اشتها به طور غير معمولي زياد مي‌شود.
اين استاده دانشگاه درباره تاثيرات اين ماده مخدر بر مغز اضافه مي‌كند: كانابينوئيد با تاثير بر مخچه و عقده‌هاي قائده‌اي مغز، وضعيت تعادل و حركات فرد را مختل مي‌كنند.
قضاوت حافظه، واكنش‌ها و ادراك فرد نيز مشكل پيدا مي‌كند. مصرف مقادير زياد توهم‌زا نيز هست. تاثير بر قسمت هيپوكمپوس مغز، حافظه فرد را مختل مي‌كند. يكي از تفاوت‌هاي اصلي مواد كانابينوئيد با ساير مواد اين است كه در قسمت ساقه مغز گيرنده‌اي ندارند. به همين دليل مسموميت با آنها بر خلاف مسموميت با ساير مواد ايجاد وقفه تنفسي نمي‌كند. يعني مسموميت با آنها مرگ‌زا نيست. ولي از آنجا كه بيشتر افراد در كنار مواد كانابينوئيد، مواد ديگري هم مصرف مي‌كنند، وقفه تنفسي و مرگ و مير ناشي از آن در اين افراد هم ديده مي‌شود.
واحدي با رد اعتقاد به عدم اعتيادآوري حشيش تاكيد مي‌كند: بايد بگويم كه اعتياد دو نوع است. اعتياد رواني و اعتياد جسماني. مصرف مقادير كم مواد كانابينوئيد اعتياد رواني ايجاد مي‌كند. با مصرف اين مواد، حالت نئشه ايجاد مي‌شود و اگر اين مواد به فرد نرسد، مضطرب، عصبي و بي‌خواب مي‌شود و احساس ناامني و افسردگي پيدا مي‌كند. كساني كه هر روز مقدار زيادي مصرف مي‌كنند، اعتياد جسماني هم پيدا مي‌كنند و اگر اين مواد به آنها نرسد، دچار علايم محروميت مي‌شوند؛ بي‌خواب، مضطرب و تحريك‌پذير مي‌شوند و اشتهايشان را از دست مي‌دهند. لرزش، تعريق، تهوع، استفراغ، دردها و گرفتگي‌هاي عضلاني و احساس ناخوشي. علايم محروميت اغلب پس از 24 تا 48 ساعت شروع مي‌شوند و طي دو تا چهار روز به حداكثر مي‌رسند. اين علايم اغلب حدود يك هفته طول مي‌كشند.
وي با توجه به اين‌كه تا 30 سال گذشته پژوهش كافي در زمينه مخاطرات مواد كانابينوئيد انجام نشده بود و برخي ادعا مي‌كردند كه اين مواد كم خطرتر از الكل يا سيگار هستند مي‌گويد:امروزه دانشمندان معتقدند كه اين‌طور نيست و شواهد روزافزوني دال بر عوارض خطرناك حشيش پيدا كرده‌اند. پس از رفع نئشگي، اين مواد در مغز باقي مي‌مانند و حافظه و يادگيري را مختل مي‌كنند.
قدرت استدلال، محاسبه، خواندن و صحبت كردن كم مي‌شود. قدرت واكنش فرد كم مي‌شود و به همين دليل انجام اموري كه به واكنش سريع نياز دارد مخاطره آميز مي‌شود.
بسياري از سوانح رانندگي را اين افراد به وجود مي‌آورند. خطر حوادث رانندگي تا چهار ساعت پس از رفع نئشگي بالا باقي مي‌ماند. از عوارض رواني مهم مي‌توان به اختلالات اضطرابي، افسردگي، شوريدگي، اختلالات خواب، اختلالات جنسي و اختلالات روان‌پريشانه يا جنون اشاره كرد.
حالت بي‌انگيزگي از ديگر عوارض رواني اين مواد است. حشيش و ساير مواد كانابينوئيد عوارض جسماني متعددي هم دارند. اين مواد سبب كاهش قدرت ايمني بدن مي‌شوند و در نتيجه كاهش قدرت ايمني، بيماري‌هاي گوناگون عفوني و غيره به وجود مي‌آيد. تغييرات هورموني موجب اختلال رشد و مشكلات جنسي مي‌شود.
اگر خانم‌هاي باردار از اين مواد مصرف كنند، جنين آنها نارس مي‌شود و نابهنجاري‌هاي متعدد مغزي، عصبي و غيره پيدا مي‌كند. مواد سرطان‌زاي تركيبات كانابينوئيدي، 50 درصد بيشتر از سيگار است. خطر آسم و ذات الريه را زياد مي‌كنند و عامل خطري براي فشار خون محسوب مي‌شوند.
 پنجشنبه 2 خرداد 1387     





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هموطن سلام]
[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 845]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن