تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 16 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):سكوت مؤمن تفكر و سكوت منافق غفلت است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1826693169




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

وظیفه اجتماعی منتقدها


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما  - مهرزاد دانش در نوبت قبلی درباره ریشه لغوی فیلمفارسی مختصری گفتیم و این که چنین واژه‌ای ابدا به معنای تحقیر ملیت و زبان‌مان نیست و برعکس تمهیدی است جهت برداشتن نقاب ایران‌دوستیِ کاذب از چهره سینماگران مزوری که ابتذال جاری در آثارشان را پشت سر این معانی محترم موجه می‌سازند. از این دست واژه‌پردازی‌ها که معنایی جدا از معنای اصلی یک لغت خاص در فرایندی مقتضی با یک روند تاریخی و غیره افاده می‌شود، در ادبیات لغوی ما به وفور کاربرد دارد که دانندگان حتما بدان وقوف دارند و ناآشنایان نیز با مراجعه به منابع فراوان این بحث می‌توانند بر دانسته‌های خود بیفزایند و نگارنده را از پرداختن به قاعده‌ای ادبی در مقاله‌ای سینمایی معاف دارند. اما در نوبت حاضر و در واقع در ادامه بحث قبلی، شایسته است وظیفه خود منتقدها را در این باب یادآور شویم. در حال حاضر که سینمای ما آکنده از فیلم‌های نازل شده است و ترویج ساده‌انگاری جای سرگرمی‌های موقر و ساختارهای زیبایی‌شناسانه و اندیشه‌های متعالی را پر کرده است، ما منتقدها چه واکنشی باید در قبال این فاجعه فرهنگی از خود بروز دهیم؟ سال‌ها بود پرداختن به فیلم‌های کم‌ارزش دور از شأن و وقار یک منتقد سینمایی برشمرده می‌شد. اگر به نشریات معتبر سینمایی و سوابق‌شان در این باب نگاهی بیفکنید، ملاحظه خواهید کرد که اغلب از کنار این جور فیلم‌ها سریع رد شده‌اند و می‌شوند و نهایتا با درج شناسنامه و معرفی عوامل فیلم بدان‌ها توجه نشان می‌دهند. البته ریشه‌یابی این نوع موضع‌گیری خود نیاز به مجالی مفصل دارد، ولی در شکل کلی می‌توان از آن تعبیر به یک جور بی‌محلی به این گونه آثار نازل کرد. این واکنش در زمانه‌ای که تعداد این فیلم‌ها کم باشد، البته می‌تواند موجه و منطقی باشد، ولی واقعیت آن است که در زمانه حاضر کمتر پذیرفتنی می‌نماید. یک منتقد سینمایی اگرچه در ذات خود یک تماشاگر/کارشناس است که عمدتا به بررسی فیلم می‌‌پردازد، اما خواسته یا ناخواسته وارد جریانی شده که نمی‌تواند در قبال موقعیت‌های پیرامونی سینما بی‌اهمیت باشد. این که کبک‌وار سر خود را زیر برف کنیم و دلمان خوش باشد هر ماه یکی دو صفحه در وصف گنجینه‌های سینما مطلب می‌نویسیم، هرگز تناسبی با ابعاد اجتماعی موقعیت حرفه‌ای‌مان ندارد. شاید این شیوه، شأنیتی روشنفکرانه را دورمان بتند که گویی کمتر از برگمان و هیچکاک و اوزو گفتن از ابهت آن می‌کاهد؛ ولی چنین پیله‌ای دلخوش‌کنکی بیش نیست که از قضا مسیری پرآفت را در برابر سینمای ارزشمند می‌گشاید. اکنون وظیفه اجتماعی ما منتقدها ایجاب می‌کند به سکوت و انفعال در برابر جریان سهمگین ابتذال پایان دهیم و روشنفکری را نه در بی اهمیتی به ابتذال، بلکه در مخدوش ساختن چهره به اصطلاح مردمی آن بینگاریم. به مدعیات مبتذل‌سازها در مصاحبه‌هایشان دقت کنید: همواره از مفاهیمی مانند «مردم» مایه می‌گذارند و پشت آن پنهان می‌شوند؛ در حالی که عملا با فیلم‌های سخیف خود، شعور همین مردم را با نمایش دندان‌های جواد رضویان، تعارف کیسه محتوی استفراغ،  قر کمر امین حیایی، در حوض افتادن مهران غفوریان، آواز خواندن پورمخبر پشت میکروفون مجلس عروسی، تأکید بر هیکل اسکویی و لرستانی، شوخی با باد معده اکبر عبدی و... در کمترین میزان ممکن دست کم می‌گیرند و ذائقه تماشاگران را از مرزهای حسی و معرفتی متعالی دور نگه می‌دارند و تنها با مقادیری شعارهای دهن‌پرکن، ادعای «ارزشی بودن» کارهایشان را هم دارند. در نوبت آتی، بیش‌تر در این زمینه صحبت می‌کنیم.




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 401]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن