محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845890592
اکران فیلم خارجی در ایران؟
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اکران فیلم خارجی در ایران؟آیا اکران فیلمها خارجی بنابر آنچه اخیراً علیرضا سجادپور اعلام کردهاست به سود سینمای ایران خواهد بود!؟
بحث «اکران عمومی فیلمهای سینمایی خارجی در کشور» چند سالی است که باوجود فرازوفرود همچنان در میان موافقان و مخالفان جریان دارد. برخی حال و روز نه‌چندان مطلوب سینمای ایران در زمینه برقراری ارتباط با مخاطب را حاصل نبود رقیبی قدر از جنس تولیدات مطرح سینمای جهان دانسته‌اند و در مقابل برخی دیگر اکران این آثار را باعث محدود شدن فضای اکران و به تبع بحرانی‌تر شدن حال و روز سینمای ایران تحلیل می‌کنند. در این میان هم هر از گاهی وعده و وعیدها درباره اکران فیلمهای خارجی بازار مباحثه را گرم‌تر می‌کند. تازهترین اظهارنظر در این زمینه از آن علیرضا سجادپور است؛ مدیری که صریح است و غالباً هم اظهاراتش خبر از اتفاقی در راه دارد. پیش از بازخوانی وعده‌های اخیر مدیرکل اداره نظارت و ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مروری بر مواضع موافقان و مخالفان اکران فیلمهای روز جهان خالی از لطف نیست.یک رقابت مبارکیکی از اصلی‌ترین طراحان و پیگیران تحقق اکران عمومی فیلمهای روز سینمای جهان در ایران امیرحسین علم‌الهدی است. اقتصاددان و سینماداری که اتفاقاً در کنار این طرح پیشنهادات حاشیه‌ساز دیگری هم در زمینه اکران داشته است از طرح اکران «افطار تا سحر» برای ایام ماه رمضان گرفته تا پخش زنده مسابقات فوتبال در سینماها. علم‌الهدی که مدتی عهده‌دار مدیریت پردیس سینمایی ملت بود این روزها بر کرسی مدیریت پردیس‌های سینمایی پایتخت تکیه زده معتقد است: «اكران 25 درصدی فیلمهای خارجی، فروش فیلم ایرانی را بالا می‌برد.» برای بررسی راهکارهای قانونی نمایش فیلم خارجی در سینماها، بیش از هر چیز می‌توان به ماده 51 آیین‌نامه اکران سال 90 رجوع کرد. براساس آنچه در این ماده آمده‌است به جز فصل تابستان، سینماهای آزاد می‌توانند در هر فصل یک فیلم خارجی اکران اول را به صورت تمام وقت و حداکثر به مدت دو هفته به نمایش بگذارند.علم‌الهدی برای اثبات این نظریه این گونه استدلال آورده‌است: «سینمای ایران از سال 62 به بعد در عرصه تولید، توزیع و سینماداری به پایین‌ترین حد خود رسید و مخاطب با نیامدن به سینما، اعتراض خود را نشان دادند. حال اگر از 4 هزار فیلمی كه سالانه در جهان اكران می‌شود 30- 40 فیلم خارجی در ایران اكران شود، بی‌شك استقبال از سینما بالا خواهد رفت.» این کارشناس اقتصادی دربرابر برخی منتقدان این طرح هم اینگونه موضع‌گیری می‌کند: «ابتدا باید دید تعریفتان از اكران فیلم خارجی چیست؟ اگر منظور اكران همزمان فیلم خارجی به موازات آن در جهان است باید بگویم به طور مثال فیلمی مثل «آواتار» را نمی‌شود در سینماهای ایران اكران كرد چرا كه ما باورهای مذهبی-فرهنگی متفاوت داریم و البته نباید فراموش كرد مسئله سالن در كشور ما با سایر كشورها فرق دارد. اما سینما آزمایشگاهی برای آزمون و خطا نیست. قبلا هر كسی قهر می‌كرد، خواننده می‌شد حالا هر كس قهر می‌كند فیلم‌ساز می‌شود. چه لزومی دارد همه فیلمهای ایرانی اكران شوند؟»
راه حل اشتباهیدر برابر این استدلال‌ها اما مخالفان اکران فیلمهای روز سینمای جهان سویه دیگری را مدنظر قرار میدهند و آن ظرفیت اکران در سینمای ایران است. رئیس سابق کانون کارگردانان سینمای ایران از جمله این منتقدان است. علیرضا رئیسیان نمایش گسترده فیلمهای خارجی را عامل نابودی هنر- صنعت سینما در ایران و تنها راه جذب مخاطب را گسترش سالن‌های با کیفیت می‌داند. رئیسیان می‌گوید: بعضی از سینماداران 30 سال است خواب اکران فیلم خارجی می‌بینند، منظور این سینماداران از اکران فیلم خارجی، نمایش فیلمهای آمریکایی و هندی است و اکران این فیلمها سینمای ایران را نابود می‌کند. این تجربه را کشورهای ترکیه، استرالیا، ژاپن و کره دهه 80 داشته‌اند و نمایش گسترده فیلمهای خارجی زمینه نابودی صنعت سینما در این کشورها را به وجود آورد. کارگردان «چهل سالگی» معتقد است: این سینماداران به دنبال هزینه کمتر و سودآوری بیشتر هستند، اکران گسترده فیلم خارجی راه حلی اشتباه است و سینماگران باید نسبت به آن هوشیار باشند، فیلمهای ایرانی قابلیت‌های هنری بالایی دارند و اگر از آنها حمایت شود رونق به سینماها برمی‌گردد. جمال شورجه کارگردان و از اعضای اولیه شورایعالی سینما (که چند روزی است از این سمت استعفا کردهاست) هم در این زمینه با رئیسیان هم‌نظر است. او معتقد است «حجم زیاد تولید فیلم در سینما و در نقطه مقابل امکانات محدود نمایش، در این صنعت تعادل اقتصادی سینما را برهم زده‌است.» و بر این اساس می‌گوید: سینمای کشور به علت ظهور قارچ‌گونه کمبودها و مشکلات در بستر اکران در بعد درآمدزایی از قالبی فرسوده برخوردار است. در دریای متلاطم اکران در سینماهای کشور، ورود فیلمهای خارجی به صحنه اکران منجر به رکود اقتصادی این صنعت در آینده نزدیک خواهد شد. علیرضا رئیسیان نمایش گسترده فیلمهای خارجی را عامل نابودی هنر- صنعت سینما در ایران و تنها راه جذب مخاطب را گسترش سالن‌های با کیفیت می‌دانددیدگاه سوم؛ بی‌تأثیر است!در میان این دو دیدگاه که یکی الزاماً اکران آثار خارجی را باعث رونق سینماها می‌داند و دیگری آن را عامل رکود اقتصادی، برخی معتقدند این پدیده تأثیری در فروش سینماهای ایران ندارد. جهانگیر کوثری در این زمینه معتقد است اکران گسترده فیلمهای خارجی نمی‌تواند تاثیری بر فروش فیلمهای ایرانی و رونق سالن‌های سینما داشته باشد. این تهیه‌کننده درباره اکران فیلمهای خارجی برای جذب مخاطبان به سینماها می‌گوید: من مخالف اکران فیلمهای خارجی در سینماهای کشور نیستم اما معتقدم که اکران این فیلمها نمی‌تواند مخاطبان را به سینماهای کشور بازگرداند. تهیه‌کننده «خون بازی» تصریح می‌کند «اکران فیلمهای خارجی هیچ تاثیری در فروش فیلمهای ایرانی ندارد.» و بعنوان استدلال می‌افزاید: در جهان هر فیلمی برای جذب مخاطب از فاکتورهای مختلفی بهره می‌برد که باعث فروش آن فیلم می‌شود. اما در ایران برای اکران فیلمهای خارجی کامل پخش نمی‌شوند. سانسور و دوبله‌های نامناسب این فیلمها نمی‌تواند باعث جذب مخاطب به سینماها شود. مخاطب امروزی حاضر نیست فیلمها را بریده بریده و کوتاه شده را ببیند در صورتی که می‌تواند CD و DVD اصل این فیلمها را در بازار با هزینه‌ای کمتر به دست آورد.
در انتظار یک تصمیمباوجود این تبادل نظرات در فضای رسانه‌ای اما در سطح تصمیم‌گیری داستان مسیر متفاوتی طی می‌کند. در آغاز به کار دولت نهم، در مهر 84 شورایعالی انقلاب فرهنگی، سیاست‌های عرضه و نمایش فیلمهای سینمایی و مواد سمعی و بصری خارجی را به تصویب رسانید که براساس آن سیاست «توزیع و نمایش فیلم‌هایی که به تبلیغ مکاتبی همچون سکولاریسم، لیبرالیسم، نیهیلیسم یا فمنیسم می‌پردازند و فرهنگ‌های اصیل جوامع شرقی (دینی) را تخریب و تحقیر می‌کنند، فیلم‌هایی که به تلویح یا تصریح، حاکمیت دین در زندگی دنیوی را نفی کرده و نظام‌های غیردینی را برتر از نظام‌های دینی معرفی می‌کنند» ممنوع اعلام شد. این مصوبه دارای حک و اصلاح‌هایی شد، اما هرچه بود شرایط و اوضاع به سمتی رفت که اکران فیلمهای خارجی تقریباً به فراموشی سپرده شد. حال و پس از 6 سال برای بررسی راهکارهای قانونی نمایش فیلم خارجی در سینماها، بیش از هر چیز می‌توان به ماده 51 آیین‌نامه اکران سال 90 رجوع کرد. براساس آنچه در این ماده آمده‌است به جز فصل تابستان، سینماهای آزاد می‌توانند در هر فصل یک فیلم خارجی اکران اول را به صورت تمام وقت و حداکثر به مدت دو هفته به نمایش بگذارند. هرچند هنوز هیچ اقدامی در راستای اجرای این قانون صورت نگرفته ولی همین آیین‌نامه می‌تواند کورسوی امیدی باشد برای اکران آثار خارجی در سال جدید باشد البته اگر سینماداران به اجرای این ماده قانونی علاقه داشته باشند. علیرضا سجادپور اخیراً در این باره گفته‌است: درباره بحث مربوط به اکران آثار مطرح سینمای جهان هیچ مشکلی وجود ندارد اما ترجیح می‌دهیم این آثار به صورت محدود و سهمیه‌‌بندی شده اکران شوند یعنی می‌بایستی تعدادی از آثار مطرح سینمای جهان را در چند سالن سینمای شهر اکران کرده و با توجه به استقبال مخاطبان نسبت به آنها بر سئانس‌های نمایش بیفزاییم. وی بااشاره به بحث کپی رایت این آثار تأکید کرد: بسیاری از این سخن گفته‌اند که سازمان سینمایی فارابی توانایی خرید رایت آثار برتر روز را به دلیل هزینه‌های زیاد برآمده از آن، ندارد اما من به‌شدت این مساله را تکذیب می‌کنم و این قول را به مخاطبان می‌دهم که بنیاد فارابی توانایی خرید رایت اینگونه آثار را دارد و بدین لحاظ هیچ مشکل مالی وجود ندارد. فرآوری: امید صبوریبخش سینما و تلویزیون تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 453]
-
گوناگون
پربازدیدترینها