تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 12 مهر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):مؤمن نرمخوست و براى برادرش جا (ى نشستن) باز مى كند و منافق درشتخوست و جا را بر ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1820122204




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

درون يک کامپيوتر همراه از نگاهي ديگر


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
درون يک کامپيوتر همراه از نگاهي ديگر
درون يک کامپيوتر همراه از نگاهي ديگر     اگر شما هم دوست داريد بدانيد درون يک کامپيوتر همراه چه چيزهايي وجود دارد ، بهتر است فکر استفاده از پيچ گوشتي را از سرتان بيرون کنيد و اين مقاله را بخوانيد. با خواندن اين مقاله خواهيد فهميد که درون يک کامپيوتر همراه چيست، چگونه کنار هم قرار گرفته اند و جنس آن ها چيست.همچنين شما را با خطرات آن ها نيز آشنا خواهيم کرد. نخست مي خواهيم ببينيم که کوارتز چگونه به کامپيوتر تبديل مي شود تا پاي آن به پنج قاره جهان و هزاران شرکت برسد. بخش اصلي و قلب هر سيستم کامپيوتري ، ريزپردازنده آن است که از يک صفحه سيليکون با ميليون ها مدار ميکروسکپي و دقيق تشکيل شده که امروزه محاسباتي انجام مي دهد که تا 30 سال پيش حتي تصور آن هم نمي شد. اما سيليکون کوچک ما پيش از آنکه به يک پردازنده تبديل شود،جايي در يک سنگ يا صخره بوده که با پتک يا ديناميت خرد و سپس با ماشين هاي سنگين حمل شده است. البته مطمئنم تنها کار کسي که اين سيليکون را به کامپيوتر تبديل مي کند براي تان جالب است. به گفته Eric Williams استاديار دانشکده مهندسي عمران در دانشگاه ايالت آريزونا که روي زنجيره تامين کامپيوترهاي شخصي تحقيق مي کند در درون کامپيوترهاي HP يا Dell هيچ چيزي که توليد اين کارخانه ها باشد وجود ندارد.اين شرکت ها در حقيقت کامپيوترها را طراحي کرده،قطعات لازم را خريده و سپس روي هم سوار مي کنند. بنابراين بايد گفت که صدها شرکت در ساخت يک کامپيوتر همراه نقش دارند. اما همانطور که گفتيم اصلي ترين بخش کامپيوتر يعني پردازنده آن براي ما در اين مقاله اهميت دارد.%تولد يک ريزتراشه: همه ريزپردازنده ها زندگي خود را از يک قطعه استوانه کوراتزي همراه با يک منبع کربن مانند زغال آغاز مي کنند. کوراتزي که در اصل از اکسيد سيلسيم تشکيل شده يکي از مواد معدني بي پايان در سطح زمين است وهمه جاي کره زمين هم پيدا مي شود.زغال هم هر جا که چوب و آتش باشد در دسترس است. اين به آن معني است که سيليکون را هر جايي مي توان ساخت.اما در عمل کشورهاي پيشرفته اي مانند چين،آمريکا،برزيل و نروژ اين ماده را توليد مي کنند. اکنون بياييد فرض کنيم پردازنده ما زندگي خود را از يک استوانه کوراتزي و کربن در کارخانه اي در برزيل آغاز مي کند. اکسيد سيليسيوم از ذوب شدن کوراتز در کوره اي الکتريکي با حرارت2000 درجه و واکنش با دي اکسيد کربن به دست مي آيد. نا خالصي ها با دميدن اکسيژن و گازهاي ديگر درون سيليکون از آن جدا مي شوند. سپس سيليکون فلزي براي فروش در قالب ريخته مي شود. در اين مرحله،خلوص سيليکون در حد صنعتي و حدود 95 تا 99 درصد است. اما براي استفاده از آن در صنايع الکترونيک بايد خيلي خالص تر باشد. بنابراين سيليکون فلزي به يک کارخانه پلايش براي نمونه Wacker Chemie در آلمان يا Dow Corning در آمريکا منتقل مي شود. در اين مرحله از ترکيب با اسيد هيدروکلريک، خلوص ماده بالاتر مي رود. در پايان ماده پلي سيليکون با خلوص 99/9999 درصد به دست مي آيد. عمده ترين توليد کنندگان اين ماده،آمريکا و سپس ژاپن هستند. ساختن مدارها:در مرحله بعدي ، پلي سيليکون به کارخانه ساخت ويفر مي رود. ويفرهاي سيليکوني بستري هستند که زير تراشه ها روي آن ها ساخته مي شوند. هر ويفر ، يک صفحه نازک و گرد است که از سيليکون تقريباً خالص ساخته شده. قطر اين صفحات 150 ، 200 يا 300 ميلي متر و ضخامت آن ها بين0/5 ميلي متر يا 0/75 ميلي متر است. ژاپن وسپس آمريکا اصلي ترين سازندگان ويفرهاي سيليکوني هستند. در کارخانه ساخت ويفر ، پلي سيليکون ذوب شده و سپس با دقت در قالب هاي استوانه اي به کريستال تبديل مي شود. سپس اين استوانه ها اره شده و به ويفرهاي دايره اي شکل تبديل مي شوند.
درون يک کامپيوتر همراه از نگاهي ديگر

درون يک کامپيوتر همراه از نگاهي ديگر
سپس اين ويفرها پرداخت مي شوند تا سطح شان کاملاً صاف و صيقلي گردد. در پايان ويفرها به کارخانه توليد پردازنده حمل مي شوند. در کل زنجيره ساخت کامپيوترهاي خانگي، اين تنها مرحله اي است که هنوز بخش اصلي و کليدي آن در دست آمريکاست. شرکت اينتل حدود نيمي از پردازنده هايش را در آمريکا مي سازد. اي ام دي هم بيشتر پردازنده هايش را در آلمان مي سازد. پس از انجام عمليات، روي هر ويفر صدها تراشه ريز و چهارگوش ايجاد مي گردد.تراشه ها در همان حال که هنوز روي ويفر هستند، آزمايش مي شوند. سپس (اگر فرض کنيم که در اينتل هستيم) همه ويفرها به کشورهاي مالزي يا فيليپين فرستاده مي شوند تا آنجا پس از برش و آزمايش دوباره ، در همان بدنه هاي آشناي سراميکي نصب شده و سيم کشي هاي لازم ميان تراشه و پايه ها انجام بگيرد. اين همان پردازنده اي است که ما ديده ايم.
درون يک کامپيوتر همراه از نگاهي ديگر
از پردازنده تا کامپيوتر :   گام بعدي در ساخت کامپيوتر همراه ،نشاندن پردازنده روي برد اصلي کامپيوتر است. اين کار معمولاً در کارخانه هايي در چين انجام مي گيرد. بردهاي اصلي معمولاً از چسب اپوکسي و شيشه يا سراميک ساخته مي شوند که روي آن ها مسيرهاي انتقال جريان الکتريکي تعبيه شده. تايوان از اواخر دهه 1970 به صنعت ساخت بردهاي اصلي پا گذاشت و به سرعت بازار را به تسخير درآورد. اما خود شرکت هاي تايواني هم امروزه سفارشات را به دليل هزينه هاي پايين تر به سازندگان چيني مي دهند. برد اصلي گذشته از پردازنده به چند صد قطعه ديگر هم نياز دارد که شامل، ترانزيستور،خازن،ديود،LED،مقاومت و قطعات ديگر مي شود که همگي آن ها بايد سرجاي خود روي برد اصلي لحيم شوند. اين قطعات بيشتر در چين و با مواد گوناگون ساخته مي شوند. براي نمونه ترانزيستور و ديود معمولاً از سيليکون يا ژرمانيوم ساخته مي شوند در حاليکه در ساخت ديودهاي نوري بسته به نوري که ايجاد مي کنند، مواد ديگري مانند آرسيند آلومينيوم-گاليوم براي نور قرمز يا نيتريد گاليوم اينديوم براي نور آبي به کار مي رود. برخي قطعات جانبي هم مانند مودم يا کارت هاي بي سيم به برد اصلي اضافه مي شوند. سخت ديسک،ديسک گردان نوري،باتري،صفحه نمايشLCD،صفحه کليد و صفحه لمسي ماوس هم به مجموعه اضافه مي شوند. سپس بدنه بيروني کامپيوتر همراه،به آن متصل و پيچ مي شود.توليدکنندگان اصلي تقريباً همگي اين قطعات در چين يا آسياي جنوب شرقي هستند. آخرين مرحله،چسباندن لوگوي"سازنده!" روي بدنه کامپيوتر است. پس از اينکار، کامپيوتر همراه براي فروش به آمريکا،اروپا،آسيا و يا هر جاي ديگري فرستاده مي شود. قطعات الکترونيکي سمي :   ليست مواردي که در ساخت يک کامپيوتر همراه به کار مي رود ، طولاني است و حتي برخي مواد شيميايي آن مانند ترکيبات بريليوم،سرب،کرم و جيوه، سمي و براي سلامت انسان مضر است. اما واقعاً خطر اين مواد چقدر است؟پاسخ بستگي به اين دارد که خطر را چگونه تعبير کنيم. براي کاربران کامپيوتر بسياري از اين مواد خطري ندارند،چون مقدارشان بسيار کم و بخوبي پوشيده شده اند. اما BFR که در قطعات پلاستيکي به کار مي رود يک استثناء است.کامپيوتر و ديگر دستگاه هاي الکترونيکي از خودشان BFR توليد مي کنند و اين ماده در غبار بسياري از محيط ها اداري ديده شده. اگرچه هنوز سمي بودن BFR ثابت نشده اما برخي معتقدند که دست هاي سازندگان در اين پنهان کاري است. Ted Smith پايه گذار Silicon Valley Toxic Coalition که يک موسسه حقوقي در زمينه محيط زيست است،مي گويد ما مي خواهيم شرکت ها را کلاً استفاده از ترکيبات برم را در محصولات خود کنار گذاشته و قطعاتي بدون گازهاي جانبي توليد کننده . گذشته از خطراتي که متوجه کاربران است،استفاده از مواد شيميايي سمي باعث آسيب به کارکنان خود کارخانه هاي سازنده نيز مي شود. به همين دليل موسس SVTC از کاربران خواسته کامپيوترهاي خود را دور نيندازند و شرکت هاي توليد کننده را تحت فشار گذاشته تا کامپيوترها را پس از پايان عمرشان ، جمع آوري و بازيابي کنند. براي دريافت اطلاعات بيشتر در اين زمينه مي توانيد به نشاني www.computertakeback.com مراجعه کنيد.نتيجه پاياني اين زنجيره بلند توليد آن است که کامپيوترهايي مانند Dell،HPياApple را که تصور مي کنيم آمريکايي است در بيرون از آمريکا و با همکاري شرکت هاي مختلف از کشورهاي گوناگون ساخته شده. در حقيقت کامپيوترهايي که در آسياي جنوب شرقي مانند Compal،QuantaوAsus Tek توليد مي شوند در مقايسه با کامپيوترهايي با مارک هاي غربي با هزينه هاي حمل و نقل کمتري ساخته شده اند. بر پايه يک آمار از isupli، تقريباً82/6 درصد از کامپيوترهاي همراه توليد شده در سال 2006 در شرکت هاي تايواني ساخته شده اند و بيش از85 درصد قطعات آن ها از شانگهاي چين آمده است. يکي از تحليلگران IDC به نام Michael J.Palma مي گويد:"آنچه روي داده اين است که شرکت هاي تايواني در اواخر دهه1970 و اوايل دهه 1980کار خود را با ساخت فيبرهاي برد اصلي آغاز کردند و اکنون به حلقه هاي مهمي در زنجيره ساخت کامپيوترهاي همراه تبديل شده اند."صنعت ساخت کامپيوترهاي همراه چنان در آسيا ريشه کرده که تا مدت هاي دور نبايد انتظار توليد آن ها را در جاي ديگري داشته باشيم و اينکه دليل عدم حضور شرکت هاي آمريکايي در اين عرصه را از زرنگي يا سستي آن ها بدانيم،به تخيل خود شما بستگي دارد اما يک نکته مسلم است:حتي اگر کامپيوتر همراه خود را در سفرها همراه خود نمي بريد بدانيد او تا اينجا سفرهاي زيا دي کرده است.
درون يک کامپيوتر همراه از نگاهي ديگر
سم ها در کامپيوترتان :   برخي مواد شيميايي که در کامپيوترهاي شخصي به کار مي روند،خطرناکند. اگرچه پاره اي اين مواد، به عنوان يک کاربر کامپيوتر به ما ضرري نمي رسانند،اما اگر پس از پايان عمر کامپيوتر،بدرستي بازيافت شوند،براي محيط زيست خطرناک خواهند بود.بنابراين انداختن قطعات کامپيوتر به سطل زباله مي تواند به محيط زيست آسيب برساند ولازم است مسئولين هرچه زودتر مراکز بازيافت ويژه قطعات کامپيوتري را راه اندازي کنند.
درون يک کامپيوتر همراه از نگاهي ديگر
منبع:ماهنامه ي رايانه شماره 188  





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 518]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن