سعید آذری: یک مشت غیرورزشی ، ورزش مان را گردن می زنند

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > چهره‌ها - سعید آذری فرهاد عشوندی / سعید آذری هم به صف منتقدان سازمان ورزش پیوست. مدیر جوان و موفق باشگاه ذوب آهن که در وقایع انتخابات ریاست جمهوری قربانی اختلافات سیاسی مدیران دولتی با مدیران ورزشی تیم اصفهانی شد ، به بهانه اتفاق تلخ رخ داده برای سعید علی حسینی به مشکلاتی اشاره می کند که سبب همه حوادث تلخ ورزش کشور شده اند. او که خود قهرمانی در وزنه برداری آسیا را در کارنامه ورزشی دارد سیطره سیاسیون بر ورزش را دلیل منجلابی می داند که یک به یک قهرمانان ملی را در خود فرو می کشد. حتما خبر محرومیت مادام العمر علی حسینی را شنیده اید؟ بله اما معتقدم هنوز کور سوی امیدی برای سعید هست. هنوز هم می توان مانع از فنا شدن این قهرمان مان بشویم. البته نمی خواهم موضوع را باز کنم اما اگر رئیس سازمان ورزش بنا بر حل مشکل داشته باشند حاضرم در جلسه ای محرمانه با او راهکار پیشنهادی ام را اعلام کنم. البته اگر قرار بود اتفاقی بیفتد در این یک سال می افتاد! تا زمانی که ورزش مان سیستماتیک نباشد ، همین آش است و همین کاسه. مدام قهرمان تربیت می شود ، به طور طبیعی این استعدادها بالا می آیند و خیل راحت فنا می شوند. این یک کشت دیم است. هیچ وقت هم سیکل معیوب فعلی حل نخواهد شد. سالهای سال است که استیلای غیر ورزشی ها به ورزش لطمه زده. عدم تخصصی بودن ورزش ماست که این درد را ایجاد می کند. اگر ورزش ما ورزشی باشد اگر مدیران مان ورزش را بشناسند، اگر رده های مختلف را برای رسیدن به مدیریت کلان طی کرده باشند ، هیچ وقت دغدغه چنین معضلاتی را نخواهیم داشت. ورود مدیرانی غیر تخصصی می خواهند یک شبه ره صد ساله را بروند سرانجامش می شود پرپر شدن استعدادی مثل سعید علی حسینی. اما در پرونده علی حسینی که همه متهمان ورزشی هستند. از بهرام افشارزاده و داراب ریاحی گرفته تا بهمن زارع و حسین رضازاده! اتفاقا این مشکل هم ناشی از ضعف تصمیم سازان است. کسانی که مدیریت کلان ورزش را در اختیار دارند. در ورزش ، مدیریت بقدری سخت است و تخصصی که خود ورزشی ها هم نمی تواند در خارج از حوزه تخصص شان موفقیت کامل داشته باشند. افشارزاده خودش ورزشی است اما حتی او هم چم و خم کار در وزنه برداری را بلد نبود. او بقدری در تصمیم گیری هایش اشتباه داشت که با انتخاب یک کادرفنی ناپخته شرایط کنونی را به بار آورد. مربیانی که توان مدیریت تیم شان را نداشتند و نمی دانستند اصلا چه دارویی مجاز است و کدام دارو ممنوعه. کسانی که توان دفاع از ورزشکاران شان را نداشتند و نتوانستند آنها را طوری زیر چتر حمایتی شان بگیرند که دردسر ساز نشود. در ماجرای علی حسینی تقریبا افکار عمومی معتقد است مربیان قصد حذف سعید را داشته اند. من خیلی کلان تر فکر می کنم. علی رغم اینکه به باورهای مردم احترام می گذاریم اما می گویم نباید این بحث را محدود به مشکلات شخصی دو نفر کنیم. مشکل خیلی بزرگتر است. این حاصل یک ندانم کاری است. آنها اصلا نمی دانستند چه دارند انجام می دهند. ما الان در حیطه به دست آوردن انرژی صلح آمیز هستیم و دنبال حق مان هستیم ، در ورزش هم باید به سمتی حرکت کنیم که بدانیم چه طوری به این انرژی برسیم. مشکل را در فدراسیون نباید جست باید رفت سراغ گردانندگان ورزش کشور. تا مدیریت ورزش ما تخصصی نشوداوضاع همین است. امروز سعید علی حسینی فنا شد ، فردا نوبت نفرات دیگر می رسد. یعنی می گویید چون شیوه رایزنی های مان اشتباه بوده در فدراسیون جهانی علیه مان دسیسه کردند؟ نه من بحثم این است که تفکر حرفه ای قهرمانی را نداریم. طبق اطلاعاتی که آقایان دادند ، فدراسیون جهانی را مقصر قلمداد می کنند و اینکه در حق ما طلم شده می خواهند فدراسیون جهانی را سیبل کنند اما این طور که به نظر می رسد روند تصمیم گیری درست بوده. آنها بر اساس مستندات ، هر دو نمونه را تست کرده و رای را صادر کرده اند. پس معتقدید ورزشکار ما دوپینگی بوده؟ ما نمی توانیم منکر انجامش باشیم. اما مشکل اینجاست که باید روشن کنیم هر کسی چقدرسهم داشته است. قربانی این اتفاق یک قهرمان جوان است که باید اسطوره می شد در این کشور اما با اشتباه عده ای دیگر دوران طلایی ورزش او نابود شد. البته الان دیگر خیلی هم مهم این نیست که چه کسی مقصر بوده. ما باید کسانی را برای مدیریت ورزش را بیاوریم که همه قوانین را بدانند و لمس کرده باشند. اگر این تفکر حاکم شود درصد خط می آید پایین. وقتی مدیر ما قوانین اولیه را نمی دانند ، حدود مربی در مسائل مختلف را نمی دانند ، این مشکلات پیش می آید. این بر می گردد به تفکرات کاری. دیدم این روزها نمایندگان محترم هم به این مسئله واکنش نشان دادند. گفته بودند باید مسببین اصلی این اتفاق از ورزش محو شوند اما می خواهم از جناب آقای یحیی زاده به عنوان رئیس کمیته تربیت بدنی مجلس بپرسم که واقعا چه نظارتی روی ورزش انجام داده اید ؟ بر چه اساسی انتظار دارید کار ورزش به این معضلات نرسد. انگار شما هم معتقدید این اظهار نظرها روی تب احساس است و فراموش می شود! من به دوستان احترام می گذارم و معتقدم بنای کمک به ورزش را دارند اما می پرسم چرا همیشه آدم هایی زمام ورزش را در دست داشتند که اصلا مبانی ورزش را نمی دانند. اگر ورزش این قدر برای مجلسی ها مهم است باید واکنش نشان می دادند. در همین مورد اخیر ، صرف اینکه یکی قهرمان المپیک بوده پس سکان هدایت یک فدراسیون را در دست بگیرد ، نتایج بهتری هم به بار نخواهد داشت. اینکه ندانیم او توان و دانش مدیریتی دارد یا نه. دوستان کی با اتهام زنی به مدیران برجسته ورزشی برخورد کردند و مانع از فرار ورزشی ها و حذف آنها از ورزش شدند. این همه قهرمان مدیری که خانه نشین هستند. اگر ورزش دست ورزشی ها بود این اتفاقات نمی افتاد؟ برایت یک مثال می زنم ، دوره قبل از من برای فدراسیون وزنه برداری برنامه خواستند، به علی آبادی گفتم در وزنه برداری شرایط با همه جا فرق دارد. ما بدون استفاده از تکنولوژی های جدید نمی توانیم موفق باشیم. ما داریم با آتش بازی می کنیم و دامن مان را می گیرد. یکبار 9 تا محروم شدند یکبار هم 5 وزنه بردار سنگین وزن مان در یک سال محروم شدند و یکی از آنها هم شد همین سعید علی حسینی . بچه ای که انگار خدا خلقش کرده بود برای وزنه برداری. این حرف که فدراسیون جهانی خودش مافیایی عمل می کند واقعیت دارد؟ حرف هایی که وکیل فدراسیون زده و... نه این دروغ است. این ها من درآوردی است که روی کسی نظر داشته باشند. یک ماه پیش می گفتند رفتیم پیش آیان همه چیز خوب بود و به مردم قول می دادند سعید بخشیده می شود اما حالا که رای به ضرر ورزش ما شده آنها مافیایی هستند؟ آن موقع آیان خوب بود و الان بد؟ این ها یکسری مسائل ذهنی آدم هاست تا عملکرد نامطلوب شان را توجیه کنند. از وزنه برداری فاصله بگیریم و برویم سراغ بازی های گوانگژو. فکر می کنید می توانیم موفق باشیم؟ والله خیلی ساده لوحانه است که پیش بینی کنیم. من حرفی درباره نتایج نمی زنم که چه اتفاقی می افتد. از یک کلیت سخن می گویم. شواهد نشان می دهد در ورزش مان لجام گسیختگی داریم . ورزش شده عرصه تسویه حساب های شخصی مدیران غیر ورزشی. حیطه انتقام گیری آدم هایی که اصلا ورزشی نیستند. آدم هایی که هیچ کارنامه ورزشی ندارند ، شمشیر در دست گرفته اند و برای مبارزه با هم ورزش را گردن می زنند.در باشگاه ، فدراسیون و قالب های دیگر گرفتند. همه جا این آدم ها را می بینید و روزنامه ها پر از دعواهای شان است. خط و نشان هایی که برای هم می کشند. تا زمانی که ما ساختارسازی نکنیم این شکست ها یا ورزشی است ، یا قهرمان از دست می دهیم.مدیریت کشور تا زمانی که این شرایط را تغییر ندهد و نگاهش به ورزش عوض نشود شرایط بدر می شود. باید به این باور برسند که ورزش مثل نفت و هسته ای کار تخصصی است. تا این اتفاق نیفتد ورزش دنبال اما و اگر است. تا کی می خواهند بر اساس استعداد های خدادادی ورزش را پیش ببرند. بزرگترین معضل ورز ما نگاه غیر تخصصی است که هر کسی می تواند اداره اش کند. فکر می کنید تشکیل وزارت ورزش این مشکل را حل می کند؟ وعده ای که زمان انتخابات بارها طرح شد؟ وزارت ورزش را تشکیل نمی دهند چون اگر ورزش وزارتخانه داشته باشد روی آن نظارت صورت می گیرد. می توانند وزیرش زا استیضاح کنند و این طور نیست که آقایان بیایند و همین طور برای خود تصمیم بگیرند. تا وقتی که ما از این رویه دست نکشیم ورزش مان استاندارد نشود ، هر روز باید خبرهای تلخ تری را بشنویم. می گویند ورزش عرصه مناسبی است برای رسیدن به شهرت اما حداقل در این چندساله با ناکامی های متوالی فقط بدنامی برای سیاسی ها مانده. پس چرا این روند ورودشان قطع نمی شود؟ ورزش دو رو دارد. همان قدر که می تواند باعث شهرت و خوشنامی باشد ، به همین نسبت هم برای شان بدنامی می آورد. آدم هایی که تخصص ندارند خودشان نباید قبول کنند. مثل این است که من را ببرند وزارت نفت. دلیلی ندارد بروم در حیطه ای که اصلا چیزی از آن نمی فهمم . هم عرصه ای که در آن تخصص دارم را رها می کنم و هم می روم جایی را که به کارش آشنایی ندارم را به لجن می کشم. سعید آذری از این که قربانی سیاسی بازی در ورزش شده ناراحت است؟ این برای من مهم نیست . با افتخار رفتم. کسی که 5 سال ماند و خیلی چیز ها را ثابت کرد . من سی سال در ورزش بودم با تمام توان کار کردم. ذوب آهن در کارنامه ام ثبت شده. خیلی ها دارند تلاش می کنند موفقیت ها را به نام خودشان ثبت کنند. این سهم 4 دهه مدیریت اصولی در باشگاه است. اگر انشاالله تیم قهرمان آسیا شود حاصل بذر است که سال ها برایش زحمت کشیده شده. مهم قضاوت مردم است. ورزش یک سکه دو رو دارد . موفقیت و ناکامی . خوشحالم که روی موفقیت را در ذوب دیدم. مردم ما کاملا عادلانه برخورد می کنند. اما به هر حال اتهامی که خوردید و کنار رفتید ، خیلی سنگین بود. این قدر سخت که مانع از برگشت یک مدیر موفق شود! می دانی وقتی سونامی می آید همه را می برد. با افتخار از ذوب رفتم و به تیمم افتخار می کنم. انشاالله اگر قهرمان آسیا بشود همان افتخار در کارنامه من هم می ماند. بچه هایی که ما را می شناسند همه عادل هستند. ولی حیف است که ورزشی ها را کنار می زنند . اگر این بچه ها در حوزه تخصصی خودشان بودند شاهد چنین فجایعی در ورزش نبودیم. چرا علیرضا دبیر باید برود در یک حوزه دیگر؟چرا هادی و رسول باید دور باشند؟ یک جریانی است که این قضایا را رقم می زند. بودن ورزشی ها در ورزش عرصه را برای غیر ورزشی ها تنگ می کند پس ما باید نباشیم!

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 612]

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب

صفحات پیشنهادی

سعید آذری: یک مشت غیرورزشی ، ورزش مان را گردن می زنند
سعید آذری: یک مشت غیرورزشی ، ورزش مان را گردن می زنند.

آلبوم تصاویر نمایش کوری
يك فروند موتور لنج در آب هاي جزيره كيش غرق شد · سعید آذری: یک مشت غیرورزشی ، ورزش مان را گردن می زنند · خاتمي: تحمل آقاي احمدينژاد در آذر 85 را تأييد ميكنم ...

گوناگون

نوین قفسه انتخابی هوشمندانه برای مدیریت انبارها و فروشگاه‌...

قبل از خرید دستگاه لیبلینگ یا دستگاه لیبل چسبان چه چیزهایی...

اعتیاد کودکان و نوجوانان به فضای مجازی + راهکارهای جلوگیری...

تجهیزات لازم برای ساخت جکوزی

نصب آسانسور

مواد نانو کارواش : انتخابی هوشمندانه برای مراکز شستشوی خود...

آشنایی با آیکاس (IQOS): یک جایگزین نوین برای دخانیات سنتی

لوازم جانبی اپل

معرفی انواع مزوژل

ترخیص کالا چیست؟

مراکز خرید مدرن و سنتی شیراز؛ از بازار وکیل تا مجتمع‌های خ...