محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855783404
افشاگری دوست قدیمی جواد خیابانی
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: افشاگری دوست قدیمی جواد خیابانی سیامک رحمانی/ آنها اگر یک روز تو را به خاطر اشتباهاتات مواخذه میکردند، اگر به خاطر همه این شلنگتخته انداختنهای پشت میکروفن صدایت میکردند، شاید کمی خودت را جمع می‌کردی. همشهری جوان- یاد دهداری افتادم روز بازی ایران - ژاپن که رفته بودیم استادیوم و علیه‌اش شعار می‌دادیم و طرف نیمکت گلوله برف پرت می‌کردیم. کاش نگویی که یادت نیست. اگرچه این سال‌ها آنقدر درباره گذشته داستان از خودت درآورده‌ای و آنقدر واقعیت‌ها را تکذیب کرده‌ای که این را هم تکذیب کنی تعجب نمیکنم. راستش دیگر از هیچکدام از کارهایت تعجب نمیکنم.یک روز بود که نمی‌فهمیدم چرا باید اینقدر چپ و راست دروغ بگویی و اغراق کنی و همه چیز را جور دیگری جلوه بدهی. نمی‌فهمیدم که آن همه مجیز و مدح و ثنا به چند تکه از دنیا باید بیارزد که تن بدهی. برای آن شلوغ‌بازی و شیرین‌کاری چقدر باید بدهند که ارزش اش را داشته باشد. اما بعدها فکر کردم که هرچه هست آنقدر هست که به خاطرش از خودت بگذری. و فکر کنم آنقدر از خودت گذشتی که تمام شدی. به جایی رسیدی که دیگر نبودی. آدمی که روزی ادعایی داشت، حالا لابد زده زیر همه چیز که از این همه انتقاد و اعتراض کک‌اش هم نمی‌گزد. اگرنه، اگر روزی می‌گفتی همه این انتقادها کار من و دو سه تا روزنامه‌نگار است که باهات خرده‌برده داریم، حالا که ما سالهاست نیستیم و روزنامه‌ها هستند و مردم توی کوچه و خیابان هستند و همه آن انتقادها هست و بیشترش هم هست. توی سایت‌ها و وبلاگ ها همه درباره‌ات می‌نویسند و گفتن ندارد که چه‌ها. کاش نخواهی بگویی که اینها را هم ما سازماندهی می‌کنیم.که آن مجری غیررسمی را هم که آمد قسم‌ات داد که روی اعصاب ملت راه نروی و بگذاری فوتبالمان را ببینیم، ما آنتریک کرده‌ایم. که اگر قدرت‌اش را داشتیم خوب بود. تقصیر تو هم نیست‌ها. تقصیر آن مدیرهای بالاسری است که عین خیالشان نیست چی به سر برنامه و شبکه و اعصاب یک ملت می‌آورند. که چی به سر مجری سابقا محبوب‌شان دارند می آورند. آنها اگر یک روز تو را به خاطر اشتباهاتات مواخذه میکردند، اگر به خاطر همه این شلنگتخته انداختنهای پشت میکروفن صدایت میکردند، شاید کمی خودت را جمع می‌کردی. مثل روز بازی با کره‌جنوبی که کمی معقول‌تر بودی و چون همیشه، با توصیفات و جمله‌پردازی‌های شگفت‌انگیزت همه را عصبی‌تر نکردی. تقصیر آن بالادستی‌هاست که اگر در به هم ریختن اعصاب مردم عمد هم نداشته باشند، این بی‌خیالی‌شان و این بی‌مسوولیتی‌شان در نشناختن نقش رسانه فراگیر جای سوال دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 379]
-
گوناگون
پربازدیدترینها