محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855702748
نویسنده خوب، با خطر زندگی می کند
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نویسنده خوب، با خطر زندگی می کندبه اعتقاد مهدی ربی، امروزه اگر نویسندهای بخواهد کارش خوب باشد، مجبور است با خطر کردن زندگی کند.
این داستاننویس اظهار کرد: خالی شدن داستان‌ها از مکان و زمان دلایل مختلفی دارد که از جمله آنها می‌توان به دلایل سیاسی و اجتماعی در نتیجه فضای موجود اشاره کرد. این در حالی است که حتی در صورت پرداختن به بسیاری فضاها، با وجود ممیزی، کار نمی‌تواند چاپ شود.از دیگر دلایل عمده این امر می‌توان به محدود شدن فهرست نویسنده‌ها به خاطر مشکلات اقتصادی و اجتماعی اشاره کرد. نویسندگان در گذشته از آزادی بیشتری برخوردار بودند که این امر باعث می‌شد تا تجربه‌های بسیاری را برای مخاطبان خود داشته باشند.زمانی که نویسنده خیلی درگیر امرار معاش شد، قلم وی به فضاهای بسیار تکراری و بسته محدود خواهد شد که در نهایت منجر به نزدیک شدن فضای بسیاری از داستان‌هایی میشود که می‌خوانیم.نزدیک بودن فضاهای داستانی امروز به یکدیگر به این معنا نیست که نویسندگان از یکدیگر کپی‌برداری کرده باشند؛ بلکه به دلیل یکی شدن شرایط زیستی آن‌هاست و این امکان را به نویسنده نمی‌دهد که چیز نوینی را از لحاظ زیستی و ذهنی تجربه کند. این اتفاق بیشتر مربوط به دهه 70 و حتی اوایل دهه 80 است.دهه 80 برخوردار از نویسندگانی است که سعی کردند نوشتن را به امرار معاش‌شان ربط ندهند. نویسندهای که متوجه شاداب نگه داشتن نوشته‌اش برای موفقیت بیشتر آن بود، سعی کرد تا نوشتن را وسیله امرار معاش خود قرار نداده؛ بلکه آن را به نوعی کار دوم خود بداند. زمانی که نویسنده خیلی درگیر امرار معاش شد، قلم وی به فضاهای بسیار تکراری و بسته محدود خواهد شد که در نهایت منجر به نزدیک شدن فضای بسیاری از داستان‌هایی میشود که می‌خوانیم.داستان‌نویسانی که سعی کردند نوشتن را از امرار معاش جدا کنند، در تلاش بودند تا در نوشتن عجله به خرج نداده و به بسیاری چیزها تن ندهند. از طرف دیگر، نویسندگانی وجود داشتند که بسیار درگیر معاش بودهاند و امکان دارد از نوشتن بازبمانند و نتوانند تمامی وقتشان را صرف ادبیات کنند.کمال مطلوب در دنیای نویسندگی این است که نویسنده یک نویسنده تمام‌وقت بوده و همه زندگی‌اش در خدمت نوشتن باشد.مهدی ربّی متولد مردادماه 1359 در اهواز است و درواقع تمام دوران کودکی‌اش را در جنگ گذرانده. از سال 1383 به طور جدی وارد حوزه ادبیات داستانی شده‌است. «برو ولگردی کن رفیق» عنوان دومین مجموعه داستان «مهدی ربّی» است که پس از مجموعه داستان «آن گوشه دنج سمت چپ» از سوی «نشر چشمه» منتشر شده است.فرآوری: مهسا رضاییبخش ادبیات تبیانمنبع: خبرگزاری دانشجویان ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 420]
-
گوناگون
پربازدیدترینها