واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: كميتۀ بين المللي صليب سرخ؛ نهادي براي فعاليتهاي انسان دوستانه
------------
كميته بين المللي صليب سرخ تا كنون سه بار جايزه صلح نوبل را به خود اختصاص داده است.
تاريخچۀ تاسيس كميتۀ بين المللي صليب سرخ؛ در فوريۀ سال 1863 ميلادي در ژنو در كشور سوئيس،انجمن خيريۀ عمومي ژنو با الهام از نظرياتي كه ژان هانري دونان در كتاب خاطرات سولفورينو به آنها اشاره كرده بود، به منظور حمايت و امداد رساني به بيماران و مجروحان جنگي ، كميته اي متشكل از پنج شهروند سوئيسي را تشكيل داد.
نخستين اعضاي كميته عبارت بودند از:
_گويلامو هنري دوفو(1787-4875)،ژنرال ارتش سوئيس و نويسندۀ تاكتيك هاي نظامي كه به مدت يك سال به عنوان اولين رئيس اين كميته برگزيده شد و بعدها بعنوان رئيس افتخاري اين كميته به فعاليتهاي خود ادامه داد.
_گوستاو موينر (1826-1910) حقوقدان جوان و مسئول انجمن خيريۀ عمومي ژنو كه تمام زندگي خود را وقف فعاليتهاي صليب سرخ كرد.
_لوئيز آپيا (1818-1898) و تئودور مونوار(1806-1869) پزشكان اين كميته .
_ژان هانري دونان (1828-1910)
به دنبال تلاش فراوان موينر،اين كميته نخستين كنفرانس بين المللي خود را در اكتبر سال 1863 با حضور نمايندگاني از 16 كشور جهان برگزار كرده و به شرح و بررسي اصول ،كنوانسيون ها و نشان بين المللي اين كميته پرداخت.
علاوه بر اين در اين كنفرانس از تمام كشورها خواسته شد تا بطور داوطلبانه با تشكيل جمعيت هايي، به بيماران و مجروحان در زمان جنگ و سوانح و بلاياي طبيعي رسيدگي كنند. اين تشكل ها انجمن هاي ملي صليب سرخ نام گرفتند.
كميتۀ پنج نفرۀ صليب سرخ در ژنو نيز بعدها با عنوان كميتۀ بين المللي صليب سرخ به فعاليتهاي خود ادامه داد .
يك سال پس از كنفرانس 1863 اين كميته،دولت سوئيس نشست بين المللي ديپلماتيك را در ژنو برگزار كرد كه در نتيجۀ آن كنوانسيون 1864 ژنو به امضاي نمايندگان كشورها رسيد.
رسيدگي و بهبود شرايط بيماران و مجروحان در زمان جنگ؛ درمان مجروحين به صورت داوطلبانه، بي طرفانه و بدور از تعلقات سياسي، نژادي، عقيدتي و همچنين انتخاب پرچم كميته با پيش زمينۀ سفيد و صليب سرخ بر آن از جمله مواردي بود كه در نشست 22 آگوست 1864 به امضاي 12 كشور رسيد و بعدها از سوي تمامي كشورها پذيرفته شد.
مواردي از قبيل حمايت و امداد رساني به قربانيان جنگ هاي دريايي، اسراي جنگي و غيرنظامي،نيز بعدها به كنوانسيون 1864 ژنو اضافه شد كه در سال 1949 شكل جامع تري به خود گرفت.
كميتۀ بين المللي صليب سرخ همواره در زمان جنگ و صلح به خدمت رساني و فعاليتهاي بشر دوستانۀ خود نظير امداد رساني، جستجوي مفقودين، هماهنگي با ساير سازمان هاي بين المللي، توسعه و بهبود حقوق انسان دوستانه در مناطق جنگي ادامه داده است.
سازمان ها؛
- جمعيت هاي ملي كه سازمان هايي غير دولتي و عام المنفعه بوده و وظايف آنها حمايت از آسيب ديدگان نظامي و غير نظامي،آمادگي در برابر سوانح و بلاياي طبيعي و امداد رساني ،كمك به بهبود بهداشت و سلامت جامعه و گسترش اصول هفتگانۀ نهضت بين المللي صليب سرخ و هلال احمر است.
-كميتۀ بين المللي صليب سرخ (ICRC)
-فدراسيون بين المللي جمعيتهاي صليب سرخ يا هلال احمر (IFRC) اين سازمان توسط هانري دويسون، به منظور كمك و ياري رساني به سازمان هاي ملي در سوانح و بلاياي طبيعي در هشتم ماه مي 1919 در پاريس تاسيس شد.و هدف آن كه بعنوان استراتژي 2010 نام گرفته بود،بهبود و ارتقاءزندگي مردم آسيب پذير است.
اصول هفتگانۀ نهضت بين المللي صليب سرخ و هلال احمر به شرح ذيل است؛
1-انسان دوستي:نهضت بين الملي صليب سرخ و هلال احمر زائيدۀ ارادۀ فراهم آوردن كمك هاي بشر دوستانه و انساني در زمان جنگ بوده و هدف اصلي اين نهضت حمايت از زندگي و سلامت انسان ها ،ضمانت احترام به حقوق بشر،تشويق تفاهم،دوستي،همكاري متقابل و برقراري صلح پايدار در ميان انسان ها است.
2- بي غرضي:صليب سرخ و هلال احمر هيچ گونه تبعيضي در نژاد،مذهب،اعتقادات،طبقه و ديدگاه هاي سياسي قائل نيست.
3- بي طرفي: اين نهاد به منظور جلب اعتماد و اطمينان عمومي ،در منازعات و اختلافات بين المللي ، سياسي،نژادي و عقيدتي كمال بي طرفي را رعايت مي كند.
4- استقلال: اين نهضت مستقل بوده و در عين حال كه تحت قوانين و مقررات كشورهاي متبوع خود فعاليت مي كنند ،مي توانند در هر زمان طبق اصول هفتگانه با استقلال از دولت ها فعاليت كند.
5- خدمات داوطلبانه: امداد رساني به قصد انتفاع نبوده و داوطلبانه انجام مي گيرد.
6- انحصار:در هر كشور تنها يك جمعيت ملي صليب سرخ و يا هلال احمر مي تواند وجود داشته باشد و سازمان هاي مربوطه در تمام نقاط كشور بايد تحت پوشش جمعيت ملي صليب سرخ يا هلال احمر آن كشور قرار بگيرند.
7 –جهاني بودن: تمامي سازمان ها و تشكلات در سطحي يكسان قرار داشته و مسئوليت و وظايف مشتركي را در كمك به يكديگر دنيال مي كنند.
كميتۀ بين المللي صليب سرخ تا كنون سه جايزۀ صلح نوبل را درسال هاي 1963،1944،1917،به خود اختصاص داد و در سال 1901 نيز همانطور كه پيش از اين بدان اشاره شده بود اين جايزه به ژان هانري دونان، از بانيان اين كميته تعلق گرفت.
توضيحات؛
گفته مي شود در سازمان صليب سرخ 2 نشان به رسميت شناخته شده اند كه يكي از آنها شير خورشيد سرخ است .در سال 1874 دولت ايران اولين كنوانسيون ژنو مورخ 1864را تصويب كرد.در سال 1906 نماينده دولت وقت ايران در سومين كنفرانس صليب سرخ در ژنو شركت و در آن علامت شير و خورشيد سرخ را به عنوان علامت رسمي جمعيت ملي ايران پيشنهاد كرد .
در سال 1301 جمعيت ملي امدادي ايران با نام جمعيت شير و خورشيد سرخ تاسيس شد و در كنفرانس بين المللي 1308 در ژنو اين علامت به تصويب رسيد . اما در اين كنفرانس در كنار اين نشان علامت هلال احمر به عنوان نشاني كه تاريخ آن به سال 1876 و به امپراتوري عثماني باز مي گردد ،تصويب شد .
امپراتوري عثماني در اين سال براي جمعيت امدادي خود به جاي صليب سرخ از علامت هلال احمر در زمينه سفيد استفاده كرد و بعدها بسياري از كشور هاي اسلامي پس از فروپاشي امپراتوري عثماني علامت هلال احمر را به عنوان علامت رسمي جمعيت امدادي خود برگزيدند .
ايران هم در سال 59 و بعد از انقلاب اسلامي در نامه اي كه به صليب سرخ جهاني نوشت ، رسما اعلام كرد كه دوست دارد علامت شير و خورشيد سرخ به نام ايران محفوظ بماند اما علامت خود را به هلال احمر تغيير مي دهد . ايران در اصل با اين كار نشان هلال احمر را كه تاريخي مربوط به امپراتوري عثماني داشت به جاي علامت و نشان ملي خود تغيير داد .
اما در سالهاي گذشته و بعد از گذشت بيش از 30 سال از تغيير نشان ايران در سازمان صليب سرخ نشان شير و خورشيد كه همچنان حق استفاده از آن براي ايران محفوظ است به خطر افتاد .
اسرائيل در اجلاس فدراسيوني كه سال گذشته و با حضور بسياري از اعضا از جمله ايران برگزار شد نشان جديدي تحت عنوان كريستال سرخ را پيشنهاد داد تا به عنوان يك علامت جديد به رسميت شناخته شود . انتخابي كه نياز داشت تمام اعضاي حاضر به آن راي دهند تا به رسميت برسد . اما با مخالفت كشورهايي مثل سوريه ، چين و ايران اين نشان رسميت نيافت.
*** الهام رفيع زاده
------------
مطلب قبلي
لافونتن؛ اصلاح طلب فدايي
چهارشنبه 1 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 530]