تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835326445
بازسازي سازوكارهاي تئاتري كشور
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: بازسازي سازوكارهاي تئاتري كشور
تئاتر- حسين مسافر آستانه*:
اگرچه روز جهاني تئاتر در اين زماني كه ما آن را جشن گرفتيم، نيست؛ اما همين مراسم هم براي تئاتر غنيمت است.
به همين خاطر نبايد با آن در حد يك مراسم سمبليك برخورد كرد. چون نه در آن رقابتي در كار است و نه نقد و بررسي و داوري وجود دارد. اين مراسم في نفسه فرصتي است براي كنار هم آمدن خانواده تئاتر. باهم بودن و در كنار يكديگر بودن اهالي تئاتر بسيار خوب است و نوعي شور و شعف را به ميان خانواده تئاتر مي‌آورد كه اين يك ضرورت است.
روز تئاتر تنها موقعيتي است كه تئاتري‌ها آن‌را متعلق به‌خودشان مي‌دانند. البته اين تعلق بايد دستاورد‌هايي هم داشته باشد تا در ادامه و در برنامه ريزي‌ها و تصميم‌هاي اجرايي تئاتر از آن استفاده كرد؛ پس نبايد حاصل اين گردهمايي بزرگ خانواده تئاتر هيچ باشد و در نهايت اين همايش بزرگ بدون اتفاق مؤثري براي تئاتر كشورمان برگزار شود.
براي هدفمند كردن اين نشست‌ها بايد تصميم‌هايي كه در جلسات مختلف روز جهاني تئاتر گرفته ميشود اجرايي كرد نه اين كه آنها را به باد فراموشي سپرد.
حاصل و برآيند اين همكاري و گردهمايي‌ها و روحيه شاد و همدلي در روز جهاني تئاتر را بايد در اجراهاي تئاتر شاهد باشيم. اين اتفاق هم به‌خود هنرمندان و مسئولان بستگي دارد كه بتوانند با به كارگيري اين خردجمعي نهايت استفاده را ببرند و پيامد آن برنامه‌ريزي جامع و كاملي براي تئاتر در سطح كشور باشد.
در سال‌هاي گذشته تنها به برپايي يك روز و يك مراسم به‌عنوان روز جهاني تئاتر اكتفا مي‌شد كه آن هم مراسم تئاتري‌ها نبود. زيرا مسئولان تنها به بهانه روز جهاني تئاتر عده‌اي خاص از بازيگران، كارگردانان و نمايش‌نامه‌نويسان را گرد هم مي‌آوردند و اين مراسم را در يك روز خلاصه مي‌كردند.
اما خوشبختانه در چند سال اخير به‌خصوص امسال، اين مراسم گستره كاملي در مورد همه رشته‌ها داشت. فكر نمي‌كنم هيچ كدام از اعضاي تئاتر از پيشكسوتان تا نسل جوان نتوانسته باشند از اين برنامه‌ها و مراسم بي‌بهره مانده باشند و اين انگيزه و اميد مضاعفي براي اهالي تئاتر در سراسر كشور ايجاد مي‌كند.
به هرحال اين تنفس، براي اهميت بخشيدن به هنر تئاتر و روحيه دادن به هنرمندان تئاتر لازم و ضروري بود. خوشبختانه تقديرهاي انجام شده در سال‌هاي اخير نسبت به تقديرهاي فرمايشي سال‌هاي گذشته، تفاوت‌هاي فراواني داشت كه اميدوارم نتايج اين جشن‌ها در تصميم‌گيري‌هاي بعدي تئاتر نقش اساسي داشته باشد.
متأسفانه آمار نشان مي‌دهد كه سال گذشته تئاتر ما تماشاچيان كمي داشته است. هرچند كه ممكن است اين آمارنسبت به دوره‌هاي گذشته چند درصدي رشد داشته باشد اما به‌نظر مي‌رسد بايد به اين فكر باشيم كه در كشور 70 ميليوني‌مان چند سالن تئاتر داريم تا براساس تعداد جمعيت آماري تماشاگران، اين سالن‌ها را بسنجيم. من تماشاگر را براساس سالن‌هاي تئاتر مي‌سنجم زيرا ما نمي‌توانيم تئاتر را با هيچ هنر ديگري ازجمله سينما مقايسه كنيم.
ما بايد در ابتدا ببينيم كه چه مقدار كار روي صحنه برده‌ايم تا بعد براساس سالن‌هايي كه اين آثار در آنها به نمايش درآمده متوجه شويم كه چه مقدار تماشاگر تئاتر داشته‌ايم و در نهايت واقعيت را از ذيل اين آمارگيري استخراج كنيم. با اين وجود معتقدم امروز آمار موجود در مورد استقبال تماشاگران از تئاتر، بسيار پائين است و يكي از علل اين ضعف و عدم‌استقبال تماشاگر، نبود سالن‌هاي حرفه‌اي تئاتر در تهران و شهرستان‌هاست.
امروز تئاتر ما اين ظرفيت را براي اجراي تئاتر با3 برابر ظرفيت اكنون دارد؛ پس ظرفيت‌هاي سالني ما هم بايد به 3 تا 4 برابر افزايش پيدا كند.
اين سؤال را بايد از مسئولان و سياست گذاران عرصه فرهنگ پرسيد كه چرا امروز همچنان تئاتر ما با نيمي از امكانات گذشته كار مي‌كند. با اين حساب نمي‌توانيم بگوييم فلان ميزان آمار تماشاگر براي تئاتر ما خوب بوده يا خير؟ زماني مي‌توانيم اين آمار را نشان قوت و يا ضعف تئاترمان بدانيم كه امكان تئاتر ديدن را براي تماشاگرانمان در تهران فراهم كنيم.
اگر شرايط ديدن تئاتر براي آنها فراهم باشد، مردم از تئاترهاي خوبي كه رعايت مسائل فرهنگي اجتماعي را بكنند حمايت و استقبال خواهند كرد. در شرايط فعلي اگر تماشاگر از تئاترحمايت نمي‌كند بايد ضعف را در سازوكارهاي تئاترمان جست‌وجو كنيم، نه در تماشاگر؛ بايد امكان اين مواجهه درست مردم با تئاتر فراهم شود تا به نتيجه درستي دست پيدا كنيم.
* مدير مجموعه تئاتر شهر
تاريخ درج: 31 ارديبهشت 1387 ساعت 14:32 تاريخ تاييد: 31 ارديبهشت 1387 ساعت 21:25 تاريخ به روز رساني: 31 ارديبهشت 1387 ساعت 21:22
سه شنبه 31 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 276]
-
گوناگون
پربازدیدترینها