تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820448584
جشنواره پاپ مستقل نميشود
واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: جشنواره پاپ مستقل نميشود
كامبيز روشنروان سال 1358 فوق ليسانس آهنگسازي را از دانشگاه جنوب كاليفرنيا دريافت كرد و پس از وقفهاي نسبتا طولاني سال 1380 مدرك دكتري آهنگسازي را از دانشگاه امريكايي هاوايي گرفت.
كامبيز روشنروان 19 خرداد 1328 در تهران به دنيا آمد. پس از اخذ ديپلم موسيقي در سال1346 از هنرستان عالي موسيقي ملي، ليسانس خود را در گرايش آهنگسازي در سال 1351 از دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران دريافت كرد و سپس براي ادامه تحصيل به امريكا رفت.
سال 1358 فوق ليسانس آهنگسازي را از دانشگاه جنوب كاليفرنيا دريافت كرد و پس از وقفهاي نسبتا طولاني سال 1380 مدرك دكتري آهنگسازي را از دانشگاه امريكايي هاوايي گرفت. روشنروان تدريس را از سال 1346 در هنرستان عالي موسيقي ملي آغاز كرد و هم اكنون عضو هيات علمي دانشكده صداوسيماست.
وي آهنگسازي را از سال 1353 آغاز كرده و تاكنون براي بيش از 110 فيلم، كليپ، انيميشن و سريال تلويزيوني موسيقي متن ساخته است. بعلاوه او در زمينه موسيقي ايراني با سازهاي سنتور و تمبك آشنايي دارد و در ميان سازهاي موسيقي كلاسيك نيز نوازندگي فلوت و پيانو را در حد مطلوب مي‌داند.
روشنروان سال1383 نشان درجه يك هنري را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي دريافت كرد. وي امسال دبيري بيست‌و‌سومين دوره جشنواره موسيقي فجر را به‌عهده داشت. به‌اين‌انگيزه با او گفتگويي انجام داديم كه مي‌خوانيد.
به عنوان يك هنرمند چه شد كه تصميم به پذيرش مسووليتي اجرايي گرفتيد؟
وقتي چنين كار سنگيني پيشنهاد مي‌شود عوامل زيادي را در نظر مي‌گيرم از جمله كارهاي آينده‌ام، شرايط موجود كه چه كساني ممكن است بهتر كار را انجام دهند و آيا آنها اين كار را مي‌پذيرند يا نه، مشورت با دوستان درخصوص تاييد يا رد كار و همچنين ميزان همكاريشان و ... . با توجه به اين عوامل اگر احساس كردم كه توان انجام كاري را ندارم، بنابراين آن كار را قبول نمي‌كنم، اما اگر به اين نتيجه برسم كه با پذيرش مسووليتي مي‌توانم فكر تازه‌اي را پياده كنم و حركت نويي به وجود آورم آن را مي‌پذيرم.
پس افراد ديگري هم غير از شما بودند كه اين كار را قبول كنند؟
به‌هر حال سالهاي قبل هم كسان ديگري بودند كه اين كار را انجام دادند، يعني هر سال يكي از موسيقيدان‌هاي خوب كشور مسووليت جشنواره را به‌عهده داشته است. حالا به دلايل گوناگون همچون خستگي و فشار كار يا كمبود امكانات و ... نخواسته‌اند اين مسووليت را ادامه دهند، ضمن اين‌كه خود موسيقي هم وضعيت خاصي در كشور ما دارد و واقعا نيروي زيادي را از انسان مي‌گيرد. از اين‌رو وقتي تمام مي‌شود احساس مي‌كنيم بار سنگيني از دوشمان برداشته شده است، چون كاري را كه مثلا در طول يك‌سال بايد انجام دهيد يك‌باره مجبور مي‌شويد در طول مدتي كوتاه انجام بدهيد. طبيعي است كه خيلي فشار مي‌آورد؛ اما كاري كه تداوم داشته باشد و در طول زمان انجام شود اين‌گونه فشار نمي‌آورد.
سياست‌هاي درنظر گرفته شده براي جشنواره امسال برپايه نظرات خودتان بود يا فقط مجري سياست‌هاي مدنظر ارشاد بوديد؟
نه. همه در پايه نظرات خود من بود. طرح كلي برگزاري جشنواره، شكل اجرايي‌اش و بخش‌هايي كه بايد داشته باشد را ابتدا در شوراي جشنوارههاي دفتر موسيقي مطرح كردم كه پس از بحث‌هاي مفصلي مورد تاييد قرار گرفت، سپس در شوراي راهبردي دفتر موسيقي مطرح شد و آن‌جا هم پس از كلي بحث و بررسي و نظرات موافق و مخالف در نهايت راي به اجراي كار داده شد؛ بنابراين هيچ چيز تحميلي نبود و هر گناهي كه هست گردن من است (مي‌خندد) اما در كل مخالفت‌ها هم كم نبود كه بيشترين آن با حضور بخش پاپ بود كه معتقد بودند اصلا اين نوع موسيقي نبايد در جشنواره باشد. براي همين وقتي اين پيشنهاد را در شورا ارائه كردم مخالفت خيلي شديدي با آن شد. هنوز هم كه 3 ماه از پايان جشنواره مي‌گذرد عده‌اي با انجام اين كار مخالف هستند.
پس يعني اولين سالي بود كه موسيقي پاپ وارد جشنواره ميشد؟
بله، بويژه كه مدتي هم بود هيچ كنسرت موسيقي پاپي برگزار نشده و اين نوع موسيقي در بن‌بست خاصي قرار گرفته بود و از هر سو تحت فشار بود؛ اما از سوي ديگر جامعه هم اشتياق بسياري براي شنيدن موسيقي پاپ داشت.
مسوولان ارشاد كه مخالف حضور موسيقي پاپ بودند چگونه موافقت كردند؟
استدلالي كه من براي طرح برگزاري جشنواره داشتم چنان قوي بود كه وقتي پذيرفته شد تمام جزييات آن هم مورد قبول قرار گرفت به‌علاوه من آن‌چنان به عقيده‌ام ايمان داشتم كه مسووليت تمام آنچه را در اين جشنواره مي‌گذشت به عهده گرفتم. يا كار موفقي از آب در مي‌آمد يا خيلي بد ميشد و بايد براي هميشه موسيقي را در اين مملكت كنار مي‌گذاشتم. با چنين خطري سراغ اين كار آمدم.
اين استدلال چه بود؟
من اعتقاد داشتم برخي واقعيت‌ها ما را ناگزير از اتخاذ چنين تصميمي مي‌كند. اين كه جوان‌ترين كشور دنيا هستيم و جوانان هم اين نوع موسيقي را بيشتر مي‌پسندد يك دليل محكم حجم بالاي پخش موسيقي پاپ در صدا و سيماست كه نشان دهنده علاقه و نياز جامعه است. از سوي ديگر، تصور من اين بود در جشنوارهاي كه به مناسبت سالگرد يك جشن ملي برگزار مي‌شود نبايد فقط به يك نوع موسيقي اكتفا كنيم و همه نوع موسيقي بايد حضور داشته باشد، اما برخي دوستان كه مخالف حضور موسيقي پاپ بودند تعريف من را از موسيقي فجر نداشتند و آن را يك جشنواره تخصصي مي‌دانستند كه فقط بايد يك نوع موسيقي با حضور افراد مشخصي در آن اجرا شود در صورتي كه من معتقدم جشنواره موسيقي فجر يك جشن ملي موسيقايي است كه متعلق به تمام موسيقيدانان و مردم اين سرزمين است، نه فقط قشر خاصي از جامعه روشنفكري كشور؛ بنابراين تا جايي كه ممكن است بايد با گسترده‌ترين شكل ممكن (يعني حتي در سراسر كشور) برگزار شود.
عده‌اي معتقدند حضور همزمان گروههاي موسيقي پاپ و سنتي در جشنواره شايد كار درستي نباشد و بهتر است براي اين دو نوع موسيقي، دو‌جشنواره جدا در نظر گرفته شود؟ آيا در كشورهاي ديگر هم در يك جشنواره تمام انواع موسيقي‌‌ها اجرا مي‌شود يا براي هر نوع موسيقي يك جشنواره جدا وجود دارد؟
جشنوارههاي زيادي در گوشه و كنار دنيا برگزار مي‌شود كه برخي از آنها خيلي تخصصي و برخي ديگر عام هستند. تعداد جشنوارههاي بسيار تخصصي، انگشت‌شمار و برعكس جشنوارههاي عامه بسيار زياد است.
مي‌شود نام ببريد؟
مثلا جشنواره فس كه در مراكش برگزار مي‌شود، جشنوارهاي مذهبي است كه مخاطبان خاصي دارد يا جشنوارهاي كه براي موسيقي‌هاي در حال نابودي در فرانسه برگزار مي‌شود و شركت‌كنندگان و مخاطبان آن عمدتا موزيكولوگها و اتنو موزيكولوگها هستند.
اما جشنوارههاي عامي كه برگزار مي‌شود همه نوع موسيقي در آن وجود دارد و بيشترين تبليغ نيز روي آن صورت مي‌گيرد. زمان آن هم از يك روز تا حتي يك ماه و نيم طول مي‌كشد؛ اما اعتقاد به اشتباه بودن حضور همزمان موسيقي پاپ و سنتي از اين نظر كه جشنوارههاي تخصصي براي هر كدام داشته باشيم شايد درست باشد، اما در شرايطي كه چنين جشنوارههاي جداگانه‌اي نداريم و هيچ طرحي هم براي راه‌اندازي آن وجود ندارد چاره‌اي جز برگزاري جشنواره فجر به اين شكل نخواهيم داشت، چون وقتي در شوراي راهبردي و دفتر موسيقي تنها 3 جشنواره موسيقي جوان، سنتي و نواحي و فجر تعريف شده است، بنابراين هرگز جشنواره جداگانه پاپ نخواهيم داشت.
جشنواره موسيقي فجر بر خلاف جشنواره فيلم كه همواره از 12 تا 22 بهمن برگزار مي‌شده است زمان ثابتي ندارد. با توجه به تاسيس دبيرخانه دائمي آيا در سالهاي بعد اين زمان ثابت مي‌شود يا خير؟
موسيقي به دليل شرايط اجرايي ويژه‌اي كه دارد در برخي زمان‌ها نمي‌تواند اجرا شود. به همين علت از وقتي محرم و صفر در بهمن قرار گرفته است زمان جشنواره هم متغير شده تا تداخل با اين دو ماه پيدا نكند. سال آينده هم باز چنين وضعيتي خواهيم داشت و جشنواره اواخر آذر آغاز مي‌شود، اما پس از طي شدن اين تقارن جشنواره مجدد به زمان اصلي‌اش كه بهمن باشد برمي‌گردد.
اين واقعيت را نميشود از نظر دور داشت كه گاهي اوقات هم (در هر زمينه‌اي نه فقط موسيقي) امكانات، بهانه است نه مشكل واقعي؟
به هر حال اين يك درد تاريخي است كه ظاهرا راه‌حلي ندارد، اما يكي از معضلات اساسي امسال صداي سالن‌ها بود و تا زماني هم كه با فرستادن جوانان علاقه‌مند و مستعد براي تحصيل و كسب تخصص به خارج صدابردار حرفه‌اي تربيت نكنيم اين مشكل وجود خواهد داشت. اين در حالي است كه بهترين تجهيزات و امكانات صوتي با هزينه‌هاي گزاف در بسياري از سالن‌ها نصب شده است، اما كيفيت كار اصلا چيزي نيست كه رضايت گروه‌ها را جلب كند، چون تمام كساني كه الان صدابرداري موسيقي را انجام مي‌دهند تجربي اين كار را ياد گرفته‌اند و متخصص حرفه‌اي نداريم، چون اين رشته در ايران وجود ندارد.
آيا نميشود جايي را براي عرصه هنر گروههاي جوان و رشد آنها در نظر گرفت؟
نه. چون بزرگ‌ترين مشكل ما (حتي در تهران) كمبود سالن است. به نحوي كه حتي براي اجراي گروههاي معروف هم سالن كم داريم چه رسد به گروه‌هايي كه شناخته شده نيستند، بعلاوه اجراي كنسرت هزينه زيادي هم مي‌خواهد كه پرداخت آن براي گروههاي جوان بسيار دشوار است.
براي سال آينده چه برنامه‌اي داريد؟
با توجه به استقبال فوق‌العاده‌اي كه امسال صورت گرفت و نظراتي كه مردم ارائه كردند همين قالب فعلي را براي سال آينده هم خواهيم داشت، ضمن اين كه فكر مي‌كنم انتخاب دوباره من براي جشنواره سال آينده (با توجه به اين كه پيش از آغاز جشنواره اعلام كرده بودم سال آينده قطعا نخواهم بود) تاييدي است بر راهي كه در جشنواره امسال طي شد.
سه شنبه 31 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هموطن سلام]
[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 390]
-
گوناگون
پربازدیدترینها