واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: اختلالات رواني در افراد متأهل بيشتر از مجردها نوربالا گفت: انگزدايي از بيماران رواني نسبت به بيماران ايدزي كمتر صورت گرفته است و آمار اختلالات رواني در جامعه ايراني شيوع بالايي پيدا كرده است. در ايران وضعيت خانوادههاي متأهل نسبت به مجرد بدتر است و اعتياد نيز يكي از عوامل اختلالات رواني است. فارس: استاد روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت: در بررسي سال 87 شيوع اختلالات رواني 34،2 درصد بوده است كه اين آمار در متأهلين 32.6 درصد و در مجردين 30.6 درصد است. اختلالات رواني در متأهلان بيشتر از افراد مجرد است.احمدعلي نوربالا امروز در همايش يكروزه سلامت روان و رسانه كه در تالار بيمارستان مركز طبي كودكان برگزار شد، افزود: اختلالات روانپزشكي منجر به پيامدهاي زيانباري در زمينههاي اقتصادي، اجتماعي و حتي سياسي ميشود كه ناشي از تأثير مستقيم يا غير مستقيم اين بيماري است و مفهوم سلامت و روان از نظر سازمان جهاني بهداشت چيزي فراتر از اختلالات رواني است.وي گفت: نيازهاي اجتماعي و بهداشتي از دست رفتن شغل و كاهش قابليت توليد، تأثير بر خانواده، ميزان جنايات و امنيت عمومي و اثر منفي مرگ و مير زودهنگام و هزينههاي دارو و درمان بيماري از مواردي است كه ناشي از تأثير مستقيم اين بيماري است.استاد روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران اضافه كرد: تأثيرات زيانباري كه اين افراد موجب اشتباه، انحراف در تعيين اهداف، راهبردها، روشهاي اجراي دستگاهها، سازمان و يا نهادي در سطوح مختلف ناشي از كجفهمي و بينش مرضي آنها ميشود، غير قابل محاسبه و گاهي ميتواند فاجعهآميز باشد.نوربالا گفت: حدود 154 ميليون نفر در جهان از اختلالات افسردگي رنج ميبرند و 25 ميليون نفر از اختلال اسكيزوفرينا، 92 ميليون نفر از اختلال سوء مصرف الكل، 17 ميليون نفر از سوء مصرف مواد، 50 ميليون نفر از بيماري صرع و 24 ميليون نفر از آلزايمر و ساير بيماريهاي رواني در رنج هستند و 877 هزار نفر خود كشي ميكنند.استاد روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران افزود: در بررسي كه در سال 1378 بر روي 35 هزار و 14 نفر افراد بالاي 15 سال انجام گرفت شيوع اختلالات رواني در كل كشور 21 درصد بوده كه 25.9 درصد در زنان و 14.9 درصد در مردان بوده است.وي گفت: در بررسي سال 1380 كه بر 25 هزار و 180 نفر جمعيت افراد بالاي 18 سال كه انجام شد شيوع اختلالات رواني 17،1 درصد بوده و در بين زنان 23،4 درصد شيوع داشته است. در تهران حدود 14،29 درصد بوده است كه در بين متأهلان 11.3 درصد و در بين مجردان 8.7 درصد بوده است كه بالا بودن اختلالات رواني در بين متأهلان بسيار قابل چشمگير است.نوربالا گفت: در بررسي سال 87 در تهران جمعيت بالاي 15 سال صورت گرفت 34.2 درصد از افراد دچار اختلالات رواني بودند كه 37.9 درصد در زنان و 28.6 درصد در مردان دچار اختلالات رواني بودند كه اين آمار در متأهلين 32.6 درصد و در مجردين 30.6 درصد و در افراد مطلقه و بيوه 47.2 درصد بوده است كه نسبت به سال 77 شيوع اختلالات رواني رشد 60 درصدي داشته است كه بسيار نگرانكننده است.استاد روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت: در سراسر جهان بسيار از افراد مبتلا به بيماريهاي رواني هدف اند و تبيعض قرار ميگيرند و با در نظر گرفتن اينكه جمعيت مسن شود و برتر شدن مشكلات اجتماعي و ناآراميهاي مدني افزايش بيشتر تعداد مبتلايان به اين بيماري را نشان ميدهد. در حال حاضر ميتوان گفت كه اختلالات رواني 5 مورد از 10 علت عمده ناتواني در سراسر جهان است كه موجب افزايش هزينههاي سرسامآور از نظر رنج بشري، ناتواني و زيان اقتصادي ميشود.وي افزود: پس از انقلاب 11 ميليون نفر مرتبط با مواد مخدر دستگير شده است و حدود 10 هزار ميليارد تومان بار اقتصادي گذاشته است در ايران سالانه 22 هزار نفر در هر 25 دقيقه يكي را بر اثر تصادف جادهاي كشته ميشود و متوسط حدود هزار و 833 نفر ماهانه ميميرند. در افغانستان طبق آمار ملل متحد تلفات غيرنظاميان افغان در سال 2008 از (2 هزار 118 نفر) اعلام كردند كه اين آمار كمتر از تعداد كشتههاي مهرماه سال 88 در ايران است. تعداد تلفات غيرنظاميان عراقي در ماه اوت كه به نظر خود آنها خونينترين ماه در چند سال گذشته است هزار و 595 نفر بوده است كه كمتر از آمار كشته شدههاي ايران در يك ماه تصادفات بوده است.نوربالا گفت: انگزدايي از بيماران رواني نسبت به بيماران ايدزي كمتر صورت گرفته است و آمار اختلالات رواني در جامعه ايراني شيوع بالايي پيدا كرده است. در ايران وضعيت خانوادههاي متأهل نسبت به مجرد بدتر است و اعتياد نيز يكي از عوامل اختلالات رواني است.وي گفت: در سال 1990 اختلالات عصبي و رواني عامل 10 درصد از كل سالهاي زندگي تعديل شده برحسب ناتواني بوده است كه اين آمار در سال 2000 به 12 درصد رسيده است و در سال 2002 به 13 درصد كه پيشبيني ميشود بار اختلالات تا سال 2020 به 15 درصد برسد كه اختلالات رواني 31 درصد سالهاي زندگي را با معلوليت تشكيل ميدهد.استاد روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران افزود: بودجههاي سلامت روان در اكثر كشورها كمتر از يك درصد هزينههاي كلي سلامت را تشكيل ميدهد. اگر اين پيشبينيها با جديدترين پيشبيني كه مربوط به سازمان جهاني بهداشت در سال 2008 منتشر شده است مقايسه كنيم ميفهميم كه شرايط كماكان در مورد سلامت روان نامطلوب است به گونهاي كه پيشبيني ميشود در سال 2030 نسبت به سال 2000 بار افسردگي از رتبه چهارم به رتبه دوم، حوادث رانندگي از رتبه هشتم به چهارم، خشونت از رتبه پانزدهم به سيزدهم و صدمه به خود از رتبه هفدهم به چهاردهم و سرانجام بيماري روانتني ديابت از رتبه بيستم به يازدهم ارتقاع پيدا كند.نوربالا افزود: اختلالات رواني و رفتاري اختلالات شايعهايي هستند كه 25 درصد افراد در طول زندگي به آن دچار ميشوند كه اين اختلالات در همه گروههاي فقير، غني و افراد جوامع شهري و روستايي رخ ميدهد. براساس مطالعهايي كه در سال 82 صورت گرفت بالاترين بار بيماريها مربوط به حوادث عمدي و غيرعمدي است با اختصاص 2.6 درصد از كل بار و اختلالات رفتاري و رواني با اختصاص 16درصد از كل بار در منطقه دوم قرار ميگيرد و توجه همگاني به سلامت رواني و اجتماعي از ضروريات است.استاد روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران اضافه كرد: در پژوهشي كه در آمريكا انجام شد مشخص شد كه 3 درصد مردان و 4.5 درصد زناني كه قادر به كار و كسب درآمد نيستند دچار اختلالات رواني و يا مشكلات هيجاني هستند و مردان با اختلال رواني 21 درصد كمتر از مردان مشابه قادر به كسب درآمد بودهاند. و در اين پژوهش تخمين زده شده است كه تأثير ابتلا به بيماري رواني، كاهش 14 درصدي استخدام در زنان و 12.6 درصدي استخدام مردان را در آمريكا ميشود.استاد روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت: در پژوهش جديد ديگر كه در سال 2008 ميلادي انجام شد ميزان معلوليت و تأثير اقتصادي برخي اختلالات رواني در آمريكا محاسبه شد، ميتوان گفت كه در مورد 11 اختلال عمده روانپزشكي به جز اختلال شخصيت كه قابل محاسبه نبوده است ميزان 816.5 ميليارد دلار سالانه خسارت اقتصادي برآورد شده است.وي خاطرنشان كرد: به هر حال ميتوان نتيجه گرفت كه اختلالات رواني و رفتاري پيامدهاي سنگين و ناگوار اقتصادي، اجتماعي دارد و در اكثر جوامع از جمله ايران مورد غفلت واقع شده است.استاد روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران افزود: در وهله اول بايد از مقوله انگ نسبت به اين بيماران پرهيز كرد و در مرحله بعد به صورت اساسي به پيشگيري و درمان اين اختلالات با اختصاص بودجه مورد نياز اقدام كرد كه اين همكاري همگاني را ميطلبد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 516]