واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
چطور با فرزندانمان دوست شويم؟ حرف زدن به زبان نوجوانان بسياري از مطالبي که درباره جوانان و نوجوانان گفته ميشود، بر عواملي مانند تغييرات فيزيکي، روحي و اجتماعي همراه با پريشاني و سرگرداني در اين دوران تاکيد دارد. نوجوانان چگونه به مسايل نگاه ميکنند؟ «تا زماني که خودتان را به جاي فرزندتان قرار ندهيد و از ديد او به مسايل نگاه نکنيد، نميتوانيد با او ارتباط برقرار کنيد.» اين جملهاي است که بسياري از روانشناسان کودک و نوجوان روي آن تکيه ميکنند و معتقدند بايد با شيوه نگرش يک نوجوان آشنا شويد. به همين منظور سعي کنيد به دوران نوجواني خود برگرديد و احساسات، اميدها و ايدههايي را که داشتيد، به ياد آوريد. بسياري از والدين اين دوران از زندگي خود را فراموش ميکنند و در برخورد با نوجوانشان خودخواهانه تصميم ميگيرند. تصور کنيد شما يکي از تيزهوشترين نوجوانان جهان هستيد ولي براي فردي کار ميکنيد که بزرگتر از شما است ولي به اندازه شما باهوش نيست و شما مجبوريد برطبق خواستههاي او رفتار کنيد. در چنين وضعيتي چه احساسي خواهيد داشت؟ بلوغ و نوجوان بسياري از پژوهشگران معتقدند، نوجوانان با ورود به سن بلوغ، تيزهوش ميشوند و به مرور زمان اطلاعات عمومي آنها بالا ميرود و سعي ميکنند براي هر پرسش، جواب قانع کنندهاي داشته باشند. طبيعي است که در اين هنگام هوش و ذکاوت دوستان آنها هم افزايش مييابد. کودکاني که شما سالها ميشناختيد، ناگهان مهارتهاي بسيار زيادي به دست ميآورند و اگر سخني از دوستان خود بشنوند آن را حقيقت محض تلقي ميکنند. «نوجوان من زماني درباره همه چيز با خانواده حرف ميزد ولي وقتي به سن بلوغ رسيده حرف کمتري براي گفتن دارد.» اين جملهاي است که بسياري از مراجعهکنندگان به کلينيکهاي روانشناسي کودک و نوجوان به پزشکان ميگويند و به دنبال چارهاي براي آن ميگردند. نوجوان با رسيدن به دوران بلوغ، به پرسشها خيلي کوتاه و فشرده پاسخ ميدهد و رازهايش را با دوستان خود مطرح ميکند. حريم خصوصي نوجوانان تمايل دارند بيشتر وقت خود را در اتاقشان و تنها بگذرانند. شايد به اين دليل که نميخواهند با والديني که مسايل آنها را درک نميکنند، مواجه شوند. اگر تلفن، تلويزيون و ضبط صوتي در اتاق آنها باشد فقط در مواقع ضروري از اتاق خود خارج ميشوند. يکي از ديگر دلايلي که نوجوانان بيشتر اوقات خود را در تنهايي سپري ميکنند، اين است که در اين سنين به خواب بيشتري نياز دارند و در روزهاي تعطيل، اغلب تا ظهر ميخوابند. تغيير ديگري که در سنين بلوغ رخ ميدهد، نياز به داشتن حريم خصوصي است و والدين بايد به اين حقوق نوجوان خود احترام بگذارند. نوجوان در دوران بلوغ تصور ميکند خانواده او گنجي دارد که تمام نشدني است و به همين دليل بدون هيچ محدوديتي با تلفن صحبت ميکند. وقتي موسيقي گوش ميگذارد، صداي آن بسيار گوش خراش است و شايد ساعتها ادامه داشته باشد و حتي لامپها را روشن ميکند. نوجوان زودرنج در سنين بلوغ، عصبانيت، زودرنجي و تاثيرپذيري از دوستان افزايش مييابد و نوجوان به دليل تمايلي که به گذراندن وقت با همسن و سالان خود دارد، از فعاليتهاي خانوادگي دوري ميکند. اگر براي انجام کاري از آنها کمک بخواهيد، ناراحت ميشوند و غرورشان جريحهدار ميشود و اگر دوستشان همراه آنها باشد، ممکن است دعوت شما را براي گردش قبول کنند. نوجوانان دوست دارند مانند همسن و سالهاي خود لباس بپوشند و هويت خودشان را از اين طريق ابراز کنند بنابراين هر لباسي که مد شود به سرعت در ميان نوجوانان رواج پيدا ميکند. فراموش نکنيد که در سنين بلوغ افت تحصيلي اتفاق ميافتد زيرا فعاليتهاي بيشتري وارد زندگي نوجوانان ميشود. بازي فوتبال، توجه به جنس مخالف، مکالمات تلفني و مهمانيهاي دوستانه از جمله فعاليتهايي است که در مراحل سني قبل وجود نداشت. باز هم بلوغ سن بلوغ، دوراني است که بسياري از والدين فرزندان خود را تنبل مينامند. البته اين به معني اين نيست که نوجوانشان فعاليت ندارد بلکه فقط در کارهاي خانه به والدين کمک نميکند و خود را با کارهاي ديگري مانند تفريح با دوستان، تلفني حرف زدن، گوش کردن موسيقي و.... سرگرم ميکند. وجود اين روحيات در نوجوانان طبيعي است و اگر برخي از نشانههاي گفته شده را در نوجوان خود مشاهده کرديد، آگاه باشيد که او در حال گذراندن مرحله بلوغ است و بايد خود را با شرايط او وفق دهيد تا نوجوانتان از شما فاصله نگيرد. اعتماد و مسووليت را به خاطر بسپاريد اگر چه ارتباط ميان والدين و فرزندان اهميت بسياري دارد ولي نوجوانان هميشه با بحث و گفتگو قانع نميشوند. بعضي از آنها اول بايد به يک رفتار عادت کنند و بعد تفکرشان تغيير کند. از هر گونه بحث، نصحيت مستقيم و سر و صدا راه انداختن افراطي پرهيز کنيد. انتظارات و مجازاتها را قبل از انجام هر عمل نامناسبي براي نوجوان خود معين کنيد تا فرزندتان مسووليت عمل خود را برعهده گيرد و کسي غير از خود او مسوول پاداش يا مجازات نباشد. هيچ وقت براي تغيير رفتار فرزندتان از زور استفاده نکنيد چرا که در صورت انجام چنين کاري شما مسوول تغيير رفتار فرزندتان هستيد نه او. اگر جايي حق با فرزند نوجوانتان بود، جبههگيري نکنيد تا بداند آزادي انتخاب دارد و شما خواسته خودتان را به او تحميل نميکنيد. منبع:www.salamat.com /س
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 439]