واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
چرا استفاده از MMS جذابیت دارد؟ (2) بارزترین تفاوت استفاده پیام کوتاه در ایران، در چگونگی آن نهفته است: ایرانیان ارسال و دریافت SMS را ورای مکالمه و کاملا جدا از آن می دانند و استفاده می کنند و نه به عنوان جایگزینی برای آن؛ فارغ از این که هر دو راهی هستند برای ارتباط کوتاه، سریع و بی واسطه با افراد دیگر. نکته جالب آن که SMS در ایران به شبکه تلفن همراه محدود می شود و برخلاف برخی کشورها امکان ارسال پیام های متنی از طریق خطوط تلفن ثابت وجود ندارد. با این اوصاف، فرهنگ کاربری SMS در کشور ما تنها و تنها مختص به موبایل است که ارسال جوک و پیام های سرگرم کننده گروهی را شامل می شود. شاید تا به حال واژه " SMSبازی" را شنیده باشید. SMS بازی در کشور ما به یک تفریح تبدیل شده است و دارندگان ایرانی موبایل از طرفداران پر و پا قرص آن هستند؛ به گونه ای که پس از یک مکالمه نه چندان کوتاه، تازه اقدام به SMSبازی می کنند و یا ارسال و دریافت SMSهای بامزه را جزو وظایف خود در قبال داشتن وسیله ای به نام موبایل می دانند(!) و از همین روست که به هنگام دریافت قبوض تلفن همراه خود، به اندازه و چه بسا بیشتر از هزینه مکالمه، باید پول SMSهای ارسالی خود را بپردازند. مواردی چون مناسبت ها و اعیاد ملی یا مذهبی همچون عیدهای نوروز یا فطر را [که هر ساله رکورد ارسال SMS در کشور (و شاید دنیا) را جا به جا می کند] هم اگر به این معادله اضافه کنیم، نتیجه می شود یک فرهنگ که ویژه ایرانیان است و با آن خو گرفته اند.
تمام شواهد و قراین نشان از نوع خاص کاربری پیام های تلفنی در کشور دارد: کاربری غالب، سرگرمی است و نه کاربری های ضروری و کاربردی و این درحالی است که ارائه خدمات اطلاع رسانی از طریق پیام های تلفن همراه، جزو آسان ترین راه های دسترسی برای مخاطبان و درآمدزاترین حوزه ها برای ارائه دهندگان به شمار می آید. تا بدین جای کار، داستان از یک تجربه شیرین تجاری برای اپراتور[های] تلفن همراه در کشور ما حکایت دارد که اگر علاقه مندی ایشان به جا به جا کردن فایل های صوتی و تصویری به مدد بلوتوث را هم در نظر بگیریم، حکم موفقیت تجاری خدمتی چون MMS برای ارائه کنندگان صادر می شود و می توان نتیجه گرفت که دارندگان ایرانی تلفن همراه، به MMSبازی نیز مشتاقانه تن خواهند داد تا جایی که شاید در ایران هم تغییراتی در نوع کاربری SMS صورت گیرد و با همه گیر شدن MMS، بازار کوته پیام (یا همان پیامک) کساد و SMS تا حد زیادی به حاشیه رانده شود. یک رسانه همراه همان طور که در نام MMS مستتر است، قابلیت چندرسانه ای، مهم ترین عامل تفاوت این گونه از پیام با سایر نمونه هاست و جذابیت آن را نیز باید در عناصر رسانه ای جستجو کرد. البته "چندرسانه ای بودن" با "رسانه بودن" تفاوت معنایی آشکاری دارد؛ ولی MMS دارای هر دوی آنهاست و این موضوع همان جذابیت پنهان و آشکار را برای MMS به همراه دارد. چندرسانه ای (Multi Media) بودن، الزاما به یک "رسانه" نخواهد انجامید، اما ابزار کاملی در اختیار کاربر قرار می دهد که بتواند در بستری مناسب، یک رسانه در اختیار داشته باشد. در واقع "چند رسانه ای" یک سیستم است که استفاده هم زمان از تصویر، صدا و متن را شامل می شود، ولی "رسانه" یک وسیله است که با "انتشار و پخش اطلاعات" (Broadcasting) برای توده مخاطبان معنا می گیرد، خواه از طریق سیستم های چندرسانه ای و خواه با استفاده از یکی از عناصر تشکیل دهنده آن مانند روزنامه (متن) یا رادیو ( صدا). MMS دقیقا از همین طریق است که جذاب می نماید: یک پیام چندرسانه ای در بستر مخابراتی قرار می گیرد و انتشار و پخش اطلاعات را میسر می کند و بدین ترتیب "موبایل در قامت یک رسانه" کامل ساخته می شود؛ پدیده ای که پیش از این نمی توانستیم با چنین نامی بخوانیمش. موبایل ها پیش از این امکان رسانه بودن نداشتند، چون همواره ابزار کافی برای تبدیل شدن به یک رسانه در اختیارشان نبود؛ یا SMS بود که تنها متن را در شرایط بسیار محدود منتقل می کرد و یا فایل های چندرسانه ای که از طریق کابل، مادون قرمز (Infrared)، بلوتوث و... جابه جا می شد و خاصیت دربرگیری رسانه را نداشت. اما MMS بر خلاف آن ها یک رسانه کامل است که حتی [در صورت پشتیبانی گوشی] پخش مستقیم رویدادها را نیز امکان پذیر می کند و این است جذابیت استفاده از خدمات پیام چندرسانه ای.منبع: www.poroge.parsiblog.com/ن
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 348]