محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804065369
يك حزب به اسم مستضعفين در تمام دنيا (2)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
يك حزب به اسم مستضعفين در تمام دنيا (2) نویسنده : مريم السادات ميرزا حسيني ديدگاههاي نظري امام خميني (ره) در حوزه سياست خارجي وحدت مستضعفان جهان به عنوان يك ماموريت مهم در سياست خارجي امام به عنوان يك رهبر نجات بخش براي همه مستضعفين جهان چه مسلم و چه غيرمسلم و حتي چه الهيون و غيرالهيون هميشه خواستار سعادت تمام ابناء بشر بودند و نسبت به همه افراد بشر احساس مسئوليت مي كردند و اين مسئوليت پذيري جهاني الهي را چه در پيامشان به گورباچف و احساس مسئوليت در برابر نجات مردم كمونيست و چه در قطع رابطه با رژيم نژادپرست سابق افريقاي جنوبي كه ملتي مسلمان نبودند، و چه در برابر ساير مسلمانان بدون در نظر گرفتن رنگ، نژاد، زبان، مذهب و طبقه به وضوح مي بينيم كه مساله وحدت بين مستضعفين عالم را مهمترين و ثمربخش ترين راه براي مقابله با مستكبرين عالم مطرح مي نمايند و اتحاد و يك صدايي و حمايت از يكديگر را در مقابله با ظلم در سراسر جهان تنها راه رفع ظلم در جهان مظلومان مي دانند لذا استراتژي مهمي را در اين زمينه اتخاذ نموده و مي فرمايند: "من اميدوارم كه يك حزب به اسم مستضعفين در تمام دنيا به وجود بيايد و همه مستضعفين با هم در اين حزب شركت كنند و مشكلاتي را كه بر سر راه مستضعفين است از ميان بردارند و در مقابل مستكبرين و چپاولگران شرق و غرب قيام كنند و ديگر اجازه ندهند كه مستكبرين به مستضعفين عالم ظلم كنند " (10) در قانون اساسي جمهوري اسلامي نيز (اصل يازدهم) با استناد به آيه شريفه "ان هذه امتكم واحده و انا ربكم فاعبدون " اصل وحدت بين مسلمين را به عنوان يك فوريت در سياست خارجي تصريح نموده، بيان مي دارد دولت جمهوري اسلامي موظف است سياست كلي خود را بر پايه ائتلاف و اتحاد ملتهاي اسلامي قرار دهد و كوشش كند تا وحدت سياسي و فرهنگي جهان اسلام را تحقق بخشد. (11) در تاييد استراتژي وحدت آفرين امام از قول يكي از نشريات مي خوانيم: امام خميني در تمامي دوران مبارزات خود كه در ايران انجام گرفت طرح اسلامي خود را بر دو اصل وحدت و فلسطين قرار داد و لحظه اي از انديشه تحقق وحدت اسلامي و اهميت آن غافل نماند، وحدت اسلامي را از انبان شعارها و آرزوهاي ذهني بيرون آورده و به طرح عملي جدي و حقيقي مبدل ساخت تا مسلمانان بتوانند آن را محقق سازند. امام به درستي اعتقاد داشت طرح موضوع وحدت اسلامي و فراخوان مسلمانان بدون پشتوانه محكم و تبيين اصول و مباني آن و يا طرح اسلام به عنوان رسالت جهاني دشوار است، بنابراين تلاش مجدانه اي به عمل آورد تا خلل و نقص موجود را كه براي مسلمانان جهت شناخت اسلام ابهاماتي به وجود آورده بود را بوسيله تاءليف كتابهاي مختلف و در زمينه هاي مختلف، سخنرانيها و موضع گيريهايشان، اصلاح نمايند.
توصيه به دولتها و ملتها به همدلي و وحدت همانطوري كه مي دانيم در سيستم و صحنه بين المللي واحدهاي تصميم گيرنده و عمل كننده دولتها هستند و دولتها زبان گوياي ملتهايشان مي باشند اگر قرار باشد همه مستضعفين جهان با هم وحدت داشته باشند اين امر از طريق دولتها سريعتر و سهل تر قابل دسترسي است به اين دليل لازم است دولتها با ملتهاي خود همدل و همصدا باشند تا اين امر محقق شود لذا مي بينيم بنيانگذار جمهوري اسلام ايران به خوبي به اين مساله توجه داشته و آنها را به يكدلي و يك صدايي دعوت مي كنند تا در سايه آن بتوانند بر مشكلات غلبه كرده و به دشمن اجازه سلطه ندهند. "اگر وحدت كلمه اسلامي بود و اگر دولتها و ملتها اسلام به هم پيوسته بودند معنا نداشت كه قريب يك ميليارد جمعيت مسلمين زيردست قدرتها باشند اگر اين قدرت به قدرت بزرگ الهي منظم شود هيچ قدرتي بر آنها غلبه نخواهد كرد " (12) "ملتها و دولتها اگر بخواهند به پيروزي و هدفهاي اسلامي به تمام ابعادش كه سعادت بشر است برسند بايد اعتصام به حبل الله كنند از اختلافات و تفرقه بپرهيزند فرمان حق تعالي را "واعتصموا بحبل الله. . . جميعا ولاتفرقوا " را اطاعت نمايند. " (13) پله هاي بعد يا مرحله بعدي تحقق وحدت بين دولتهاي مستضعف با يكديگر است تا با اين اتحاد و عملكرد همراستاي خود ستم مستكبرين را بر عالم رفع نمايند و در مجامع و صحنه هاي بين المللي با اتخاذ موضعي واحد ظالمين را عاجز كنند و خود قدرتي بزرگ را تشكيل مي دهند در اين مورد امام تاكيد بيشتري بر وحدت بين دولتهاي مسلمان مي كنند و مي فرمايند: "دولتهاي اسلامي بايد به منزله يك دولت باشند كانه يك جامعه هستند، يك پرچم دارند، يك كتاب دارند، يك پيغمبر دارند. اينها هميشه بايد با هم متحد باشند با هم علاقه هاي همه جانبه داشته باشند و اگر چنانچه اين آمال حاصل شود كه بين دولتهاي اسلامي از همه جهت وحدت پيدا بشود اميد است كه بر مشكلات خودشان غلبه كنند و قدرتي بزرگتر از قدرتهاي ديگر در مقابل ساير قدرتها باشند " (14) امام موفقيت استعمارگران در استعمار طبقه محروم را نتيجه تفرقه و جدايي بين مسلمانان و سران كشورهاي اسلامي مي داند. "روزگاري كه پنجه هاي استعمار تا اعماق كشورهاي اسلامي فرو رفته است، روزگاري كه استعمار تمام نيروها و امكانات خود را در راه ايجاد تفرقه ميان مسلمانان و سران كشورهاي اسلامي بسيج كرده است، مي كوشد تا به هر وسيله كه در اختيار دارد از پايبندي و عمل به تعاليم اسلام جلوگيري كند تا بدين وسيله استعمارگران با خيال راحت به هدفهاي غيرانساني، استعمار طبقه محروم نائل شوند " (15) نفي مليت گرايي و قوميت گرايي مهمترين عاملي كه مسلمانان و مستضعفان عالم را در رسيدن به وحدت عمل باز مي دارد مليت گرايي و قوميت گرايي است كه امام خميني آن را نفي كرده و عاملي براي تفرقه و دشمني مسلمانان مي داند همانطور كه مي دانيم تاكنون جهان اسلام به خاطر همين حربه هاي استعماري لطمات فراواني ديده است و چه خونها و امكاناتي كه در اين راه به هدر نرفته است، جنگهاي فرقه اي در پاكستان و افغانستان نمونه بارزي است كه متاسفانه همچنان ادامه دارد و منجر به برادركشي و نسل كشي و عدم آرامش و امنيت در آن منطقه شده است كه ريشه هاي استعماري دارد، تا بدين وسيله آنها را سرگرم اين امور كرده و خود به راحتي بتوانند منابع آنها را غارت كرده و كارخانجات اسلحه سازي خود را پررونق تر سازند. از اين قبيل است جنگ بين عرب و عجم كه صدام راه انداخته و آن را اسباب تفرقه و تشنج قرار داده و جوانان هر دو كشور را كه مي توانستند نقش مهمي در سازندگي كشورشان داشته باشند و مردم را از وابستگي به سلطه گران نجات دهند قرباني كرده و بسيار نمونه هاي ديگري در الجزاير، سودان، يمن و جنگهاي فرقه اي در لبنان و. . . (16) "از مسائلي كه طراحان براي ايجاد اختلاف بين مسلمين طرح و عمال استعمارگران در تبليغ آن به پا خواسته اند قوميت و مليت است، ملي گرايي در مقابل ملتهاي ديگر مسلمانان مساله اي است كه اسلام و قرآن كريم و دستور نبي اكرم برخلاف آن است آن ملي گرايي كه به دشمني بين مسلمين و شكاف در صفوف مؤمنين منجر مي شود برخلاف اسلام و مصلحت مسلمين است و از حيله هاي اجانب است كه از اسلام و گسترش آن رنج مي برند. (17) از تجربيات بارز اين عصر كه ملي گرايي باعث تضعيف و شكست مسلمين شده مي توان از ناسيوناليسم عرب كه جمال عبدالناصر از آن دم مي زد عنوان كرد كه با اين تبليغات و با اين احساسات غيرعاقلانه حمايت بسياري از كشورهاي غيرعرب را نتوانست در جنگ اعراب و اسرائيل جلب نمايد و همين امر منجر به شكست آنها و قدرت گرفتن اسرائيل شده است. "من مكرر عرض مي كنم كه اين ملي گرايي اساس بدبختي مسلمين است براي اين كه اين ملي گرايي ملت ايران را در مقابل ساير ملتهاي مسلمين قرار مي دهد و ملت عراق را در مقابل ديگران (18) "آن چيزي كه دول اسلامي را بيچاره كرده است و از ظل قرآن كريم دارد دور مي كند آن قضيه نژادبازي است. اين نژاد ترك است، اين نژاد ايراني است، اين نژاد عرب است، قضيه نژادبازي ارتجاعي است " (19) مصلحت در سياست خارجي از نگاه امام تعريف مصلحت : چنانكه اهل لغت مصلحت را تعريف كرده اند مصلحت معنا و وزنا منفعت است (20) واژه مصلحت يا اسم مكان به معناي جايگاه و مكان صلاح است كه ضد آن افساد مي باشد و همين طور در يك معنا مفرد مصالح است. (21) ابوحامد غزالي شافعي در تعريف مصلحت آن را در پنج مورد اهم خلاصه مي كند: حفظ دين، جان (نفس) ، مال، عقل و نسل، برخي ديگر عرض را نيز به معيارها و موارد فوق اضافه مي كنند. در تعريف ديگري مصلحت را جلب منفعت و دفع ضرر در حدودي كه مقاصد شرع حفظ شود تعريف كرده اند. (22) حضرت امام مصلحت و سربلندي اسلام و ملت هر دو را همواره فراراه خود قرار داده بودند و به اشكال گوناگون و در مناسبتهاي مختلف بر آن تاكيد مي كردند. تمام محورهاي سياست خارجي از نظر امام مواردي هستند كه تامين منافع ملي و عزت و سربلندي ايران و مصالح اسلام را به دنبال دارد نمي توان گفت كه امام فقط به توسعه و معرفي مجدد اسلام مي پرداختند و بس (حتي اگر اينطور هم باشد باز هيچ منافاتي با تامين منافع بلندمدت مردم ندارد) تمام اصولي كه امام بر روي آن تاكيد مي كردند در درازمدت منافع ملي و مصالح اسلام هر دو را تامين مي كرد نظير خوداتكايي در تمام زمينه ها (عدم وابستگي به شرق و غرب) ، نفي سلطه پذيري و سلطه گري، هم زيستي مسالمت آميز و روابط توام با احترام مقابل و. . . يكي از بزرگترين آموزه هاي بنيانگذار جمهوري اسلامي به ملت ايران و مسلمانان جهان درس عزت طلبي است و در نظر داشتن عزت در سياست خارجي به اين معنا است كه در تصميم گيريهاي بين المللي به گونه اي مصلحت سنجي شود كه عزت كشور و اسلام خدشه دار نشده و آن تصميم منتهي به ذلت مسلمين نگردد. (23) لذا در نظر داشتن عزت كشور و مسلمانان و رعايت اصل نه شرقي و نه غربي و حفظ استقلال كشور هيچ كدام نبايد مجوزي براي غافل شدن از منافع كشور باشد و بايد يك ظرافتهاي خاصي را به كاربرد و برنامه ريزي استراتژيك انجام داد و با درنظر گرفتن مصالح اهم و مهم همه اهداف را تامين كرد. امام معتقد بودند كه ما بايد براي پيشبرد اهداف و منافع ملت محروم ايران برنامه ريزي كنيم و مكرر اين را به مسئولين نظام تذكر مي دادند. (24) در اين راستا به اهم عملكرد امام در اين رابطه مي پردازيم. خنثي كردن توطئه دشمنان امام (ره) با بينش عميق همواره به اين مقوله توجه داشته و در موارد خاص به تذكر و راهنمايي به مسئولين نيز مي پرداختند و به افراد ناآگاه داخلي اين موارد را هشدار مي دادند و نيز توطئه دشمنان را نيز خنثي مي كردند زماني كه بعضي افراد زمزمه انزواگرايي را سر مي دادند و مي گفتند ما روابط با ديگر كشورها را مي خواهيم چكار و يا زماني كه افرادي لازمه ارتباط با كشورهاي ديگر را ست برداشتن از اهداف و اصول آرماني انقلاب و اسلام مي دانستند و نيز در جواب كساني كه فقط به رابطه با ملتها تاكيد مي كردند و رابطه با دولتها را رد مي كردند مي فرمايند: "ابرقدرتها و امريكا خيال مي كردند كه ايران به واسطه انقلابي كه كرده است و مي خواهد استقلال و آزادي را كه يك مساله تازه و برخلاف رويه همه حكومتهاست به دست بياورد، به ناچار منزوي خواهد شد وقتي كه منزوي شد زندگي نمي تواند بكند ديديد كه نشد و ايران روابطش با خارجيها زيادتر گرديد. حالا به اين مطلب افتادند كه ما چكار داريم به دولتها اينها همه ظالم هستند و كذا و ما بايد با ملتها روابط داشته باشيم كه اين هم نقشه تازه و مساله بسيار خطرناك و شيطنت دقيقي است. ما بايد همان گونه كه در زمان صدر اسلام پيامبر سفير به اطراف مي فرستاد كه روابط درست كند عمل كنيم و نمي توانيم بنشينيم و بگوييم كه با دولتها چه كاري داريم. اين برخلاف عقل و شرع است و ما بايد با همه رابطه داشته باشيم منتها چند استثنا دارد كه الان هم با آنها رابطه نداريم. (25) پي نوشت ها: 10. دفتر اول، در جستجوي راه امام از كلام امام، انتشارات اميركبير، چاپ دوم، 1362، ص 185. 11. نشريه نداي القدس، سال سوم، ش 47، مهر 1378، ص 1. 12. صحيفه نور، ج 6، ص 49. 13. صحيفه نور، ج 6، ص 122. 14. صحيفه نور، ج 6، ص 127. 15. دفتر اول، پيشين. 16. ر. ك به منصوري، جواد; نظري به سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران، انتشارات اميركبير، بي تا ص ص 56- 51. 17. صحيفه نور، ج 13، ص 81. 18. صحيفه نور، ج 13، ص 81. 19. صحيفه نور، ج 1، ص 89. 20. تقوي، سيد محمدناصر; حكومت و مصلحت، چاپ اول، انتشارات امير كبير، 1378، ص 13. 21. تقوي، پيشين. 22. تقوي، پيشين. 23. تقوي، سيدمحمدناصر; مصلحت در سياست خارجي، مجله سياست خارجي، سال دوازدهم، ش 3، پاييز 1377، ص 589. 24. صحيفه نور، ج 20، ص 239. 25. صحيفه نور، ج 19، ص 73. منبع:مجله حضور - شماره 34ادامه دارد ... /ج
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 312]
-
گوناگون
پربازدیدترینها