واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: این هوو کیه؟من دوستش ندارم
آیا میدانید كه وقتی فرزند دومتان به دنیا می آید، چگونه باید فرزند اولتان را آماده ورود او كنید؟ ابتدا باید دقت داشته باشید كه فرزند اولتان نیازمند دنیایی از توجه و علاقه است تا اطمینان پیدا كند كه بچه دوم و جدید جایگزین او نخواهد شد. در این مقوله طرف مقابل ما برای اتفاقی که برایش نه چندان جالب و زیباست یک کودک در 4 تا 7 یا 8 سالگی است، فرق نمی کند در هر کدام از این سنها که باشد راههایی برای آگاهی و آماده سازی این کودک وجود دارد که می تواند پس از به دنیا آمدن فرزند دوم بسیار در روابط این دو فرزند مؤثر بوده و نتیجه ی مطلوب و دلخواه شما را به همراه داشته باشد.ما بزرگترها همیشه فکر می کنیم که برای آماده سازی فرزند اول بهتر است به او بگوییم یک خواهر یا برادر در راه است و دائما توصیه کنیم که مواظب او باش ،با او دوست باش و اسباب بازیهایت را به او بده و مکررا توصیه هایی که فکر می کنیم او را برای یک رابطه آماده می کنیم،در صورتی که غافلیم که دقیقا بین این رابطه فاصله می اندازیم و او را دور می کنیم،حال راه بهتر چیست؟ در اینجا به چند راهکار مفید و سودمند اشاره می كنیم كه با به كار بستن آنها می توانید به راحتی فرزند اولتان را برای ورود بچه دوم آماده سازید. - در مورد این مهمان کوچک با او گفتگو کنید. راه بهتر این است که در همان اوایلی که می فهمیم فرزند دومی در راه است با لحنی ساده و شیرین به فرزندمان بگوییم که خواهر یا برادری در راه است که می خواهد با تو دوست وهمبازی شده و تو را از تنهایی در بیاورد و موضوع را به گونه ای مطرح نکنیم که او احساس مسئولیتی بزرگ را بر دوش احساس کند و خالی از آن توجهی شود که قبل از به دنیا آمدن فرزند اول متوجه او بود. راه ساده ی دیگری که همه ی این گروه سنی(بین 4 تا 8 سال)برایشان بسیار لذت بخش ودوست داشتنی است این است که مادر می تواند از همان ابتدای بارداری در طول روز به جای فرزندی که در شکم اوست با فرزند اول با همان لحن بچه گانه و ساده صحبت کرده و ارتباط بر قرار کند کما اینکه در این گفتگو ها خواسته ها و توقعات فرزندش و احساس او را از چنین اتفاقی از زبان خودش خواهد شنید و اگر جایی مشکلی وجود داشت در همین مرحله راحت تر می تواند حل کند. - برنامه ای ترتیب دهید كه فرزند اولتان اوقات زیادی را با پدرش تنها باشد. توجه پدر در مرحله ی به دنیا آمدن فرزند دوم بسیار حائز اهمیت است چون مادر بدون اینکه خودش بخواهد یا متوجه باشد بیشتر وقتش را به رسیدگی و مراقبت از نوزاد می گذراند در نتیجه اینجاست که توجه پدر بیش از پیش به فرزند اول می تواند ذهنیت او را نسبت به کم توجهی مادر به خود عوض کرده و احساس مورد توجه بودن و دوست داشتن را در او همچنان ماندگار سازد و حتی او را به این دوران ،از این جهت که بیشتر مورد توجه پدر است علاقه مند تر کند و خاطره ای خوش در بزرگسالی برایش باقی بگذارد.البته نا گفته نماند که مادر نیز می تواند در کنار رسیدگی به نوزاد با فرزند اولش هم صحبت شده و با یاد آوری اینکه تو هم اینگونه بزرگ شدی و یا این کارها را می کردی وهم اکنون هم می توانی در بزرگ شدن نوزادمان به من کمک کنی او را تنها نگذارد.باید بدانید كه اختلاف سنی خیلی كم ( كمتر از سه سال ) بین بچه ها، همیشه می تواند باعث به وجود آمدن برخوردها و اختلافاتی بین بچه ها شود، چرا كه هر دو نیاز شدید و فراوانی به توجه والدین دارند. پس، در صورتی كه اختلاف سن بین فرزند اولتان با فرزند دوم كمتر از سه سال است، اطمینان حاصل نمایید كه وقت كافی در اختیار بچه اول قرار می دهید تا او احساس كمبود پیدا نكند. به خصوص، او نیاز خواهد داشت كه اوقات زیادی را با پدرش به تنهایی به سر ببرد. - كتابهای مربوط به اطفال شیرخواره و كوچك را برای فرزندتان بخوانید. حتی زمانی كه باردار و در انتظار ورود فرزند دومتان هستید، توجه، عشق و علاقه كامل و صددرصد شما معطوف به فرزند اولتان خواهد بود و همین به او كمك می كند كه خودش را با آن موقعیت جدید منطبق و سازگار سازد. كتابهایی را برایش بخوانید كه با به دنیا آمدن بچه های كوچك و اضافه شدن آنها به جمع خانواده مرتبط هستند و در مورد طفل داخل شكم تان با او صحبت كنید. گرچه، ممكن است فرزند اولتان، به طور كامل صحبت های شما را درك نكند. ولی به این شكل، اطلاعات لازم را كسب می كند و در رابطه با ورود بچه جدید به خانواده توجیه و آماده می شود. - زمان تغییر دادن ها را به طور متناوب تنظیم كنید. اگر لازم می دانید كه تخت یا اتاق جدیدی را برای ورود فرزند دومتان تهیه كنید، این تغییرات را دست كم چهار تا شش هفته قبل از به دنیا آمدنش صورت دهید. به این ترتیب، احتمالش خیلی كم خواهد بود كه فرزند اولتان در رابطه با این تغییر و تحولات احساس ناراحتی پیدا كند و حس حسادتش تحریك شود. به هر صورت، هر گونه تغییر و تحولی را كه لازم می دانید صورت دهید وبه هیچ وجه این تحولات نباید همزمان با به دنیا آمدن بچه جدید انجام شود.
- فرزند اولتان را تشویق كنید كه رابطه ملایم و خوبی با بچه جدید برقرار كند. به او مفهوم ملایمت در نوازش طفل شیرخواره را یاد بدهید و قبل از به دنیا آمدن بچه دوم، این اعمال ملایم را با او تمرین كنید. به این ترتیب، قبل از آن كه خواهر یا برادر بزرگ یك بچه شود، مفهوم برقراری یك ارتباط ملایم را می فهمد. -بهتر است اتفاقات شیرین ومطلوبی را که در آینده با آمدن فرزند دوم می تواند به وقوع بپیوندد برایش باز گو کنیم . بطور مثال :با هم رفتن به شهر بازی وپارک،با هم بازی کردن وصدها اتفاق خوشایند دیگری که مطمئنیم ذهنیت فرزندمان را نسبت به ورود فرزند دوم به خانه زیباتر ومطلوبتر خواهد کرد. - بگذارید كه فـــــرزند اولتان یك بچه باقی بماند و دوران خوش و خاطره انگیـــز خردسالــــی اش حفظ شود.علیرغم این حقیقت كه فرزند اولتان تبدیل به خواهر یا برادر بزرگتر میشود، او را از فعالیتهای مختص دوران خردسالی اش محروم نكنید و نشاط وسرخوشی مختص آن زمان را از او نگیرید. تصور نكنید كه با به دنیا آمدن بچه جدید، فرزند اولتان مجبور است كه به جای خوابیدن در گهواره اش،روی یك تخت دیگر بخوابد،به خصوص اگر احساس میكنید كه از خوابیدن در گهواره اش،هنوز لذت میبرد و در آن راحت است. اگر هنوز از پوشك استفاده میكند، بگذارید اوضاع به همان روال پیش برود و اگر به او شیر میدهید آنرا قطع نكنید.چرا كه او هنوز خودش یك بچه است و نیازهای خاص خودش را دارد! انتظار این را داشته باشید كه او دوست داشته باشد مثل سابق در آغوش گرفته شود و از گرمای تن شما و زمزمه ها و راز و نیازهایی كه زیر گوشش نجوا میكردید، برخوردار شود. - خودتان را آماده مواجهه با بداخلاقی ها، عصبانیت ها، تندخویی ها، بی حوصلگی ها و ترشرویی های او كنید . اگرفرزند اولتان نق نقوتر، بداخلاق تر و وابسته تر از همیشه به نظر رسید، غافلگیر و شوكه نشوید. او نیاز دارد كه ابراز وجود كند و اطمینان یابد كه جایش در خانواده هنوز ایمن است. با گذشت زمان و ملاحظات خاص شما، فرزند اولتان به جای حسادت نشان دادن از خودش، در رابطه با نقش جدیدش در خانواده، حس تسلط و كنترل پیدا می كند و خودش را با وضعیت جدید سازگار و منطبق می سازد. توجه پدر بیش از پیش به فرزند اول می تواند ذهنیت او را نسبت به کم توجهی مادر به خود عوض کرده و احساس مورد توجه بودن و دوست داشتن را در او همچنان ماندگار سازد - به او یادآوری كنید كه زمانی خودش هم یك طفل شیرخواره و كوچك بود . به او عكسهای دوران نوزادی اش و هدایایی را نشان دهید كه وقتی تازه متولد شده بود، دریافت میكرد و علاقه و توجهی را به یادش بیندازید كه در آن زمان كسب می كرد. - چند اسباب بازی ویژه و مخصوص برایش بخرید . خریدن اسباب بازی های جدید برای فرزند اولتان هم مفید و سودمند واقع خواهد شد. چرا كه وقتی فرزند دومتان به دنیا می آید و دنیای توجه و هدایا معطوف او می شود، فرزند اولتان چیزهایی برای خودش خواهد داشت كه سرش با آنها گرم باشد وبه خواهر یا برادر كوچكش حسادت نكند. -به فرزندمان نگوییم که قرار است نی نی برایت اسباب بازی بیاورد و پس از به دنیا آمدن نیز به او بگوییم این اسباب بازی را او برایت آورده است. چون کودکان آنقدر با هوشند که می فهمند که نوزادی به این کوچکی نمی تواند برای او اسباب بازی تهیه کند، در نتیجه بی هیچ دروغی به او بگوییم که چون فعلا نی نی ما خیلی کوچیک است ونمی تواند با تو بازی کند ما از طرف او اسباب بازی مورد علاقه ات را خریداری کردیم تا تو با آن بازی کنی چرا که گفتن این مطلب برای او خوشایند است و احساس می کند که چندان هم چیزی تغییر نکرده و او را همچنان مثل قبل دوست دارید.
- پیشاپیش فرزند اولتان را تشویق كنید كه بعد از به دنیا آمدن بچه دوم،كمكتان كند . این عمل به او حس توانایی، كاردانی، شایستگی، لیاقت و توانمندی می بخشد. وقتی بچه جدید به دنیا می آید، فرزند اولتان می تواند با آوردن پوشك برای مادرش یا تكان دادن یك اسباب بازی مقابل صورت بچه كمك سودمندی ارائه دهد. - گاهی اوقات در انتخاب لباس برای نوزاد که مهمان داریم یا می خواهیم به مهمانی برویم چه بپوشد از او کمک بگیریم و به انتخاب او احترام بگذاریم و در صورت مناسب نبودن تنها با گفتن بهتر نیست این یکی را بپوشد با او مشورت کنیم تا به نتیجه برسیم که در این مرحله هم به او احساس بزرگی و مسئو لیت پذیری را القا کرده ایم و هم توجه داشتن به او را یاد آور شده ایم. - به او مزایای خواهر یا برادر بزرگتر بودن را نشان دهید . فرزند اولتان را درگیر فعالیت هایی كنید كه قادر به انجامشان است و می تواند او را از بچه تازه متولد شده مجزا كند، و به این ترتیب این پیام را به او برسانید كه چون دیگر یك طفل كوچك نیست، می تواند كارهای خاصی را انجام دهد. او را در آغوش بگیرید، درحالی كه برایش كتاب می خوانید عكس هایش را به او نشان دهید، یك جدول یا معمای ساده را باهم حل كنید و دیگر فعالیت هایی را با او انجام دهید كه لازمه و متناسب با سن و رشدش هستند، به این ترتیب، شور و شوق او از بزرگ شدنش و انجام كارهایی ادامه پیدا می كند كه وقتی نوزاد بود قادر به انجامشان نبود، ولی حالا از توانایی انجام آن برخوردار است. خواه بچه جدیدی به جمع خانواده اضافه شود و یا فرزند نوجوانتان به قصد تشكیل زندگی یا ادامه تحصیل، جمع خانواده را ترك كند، همواره تغییر و تحولات در خانواده ها نیازمند سازگاری های بنیادین و ریشه ای روانی، ذهنی، روحی و جسمانی هستند. پژوهشگران و محققان مسایل خانوادگی، پیدایش این تغییر و تحولات در زندگی روزمره اعضای خانواده را تنش زاترین حالت ممكن معرفی كرده اند. پس، اگر فرزندان نوپا و كوچك تان در خلال این چارچوب زمانی، تا حدی سیر قهقرایی را طی كنند، نبایستی نگران شوید و باید آن را امری طبیعی بدانید كه بسیار موقتی، گذرا و زود گذر است. فرآوری: نسرین صفریبخش خانواده ایرانی سایت تبیان سلامت برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید با بخش مشاوره روانشناسی سایت تبیان تماس برقرار کنید.تهیه کتاب " چگونه با کودکم رفتار کنم "به شما کاربران محترم توصیه می گردد. کوچولوی ما خوش آمدی!فرزند دوّم، هووی فرزند اوّلفقط مال من باشپس کی منو دوست داری؟هیچ کس منو دوست نداره!(1)فرشته های حسود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 570]