محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846068645
در اقتصاد ایران هرج و مرج حاکم شده است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > اقتصاد کلان - محمد ستاری فر در بخش دوم مشروح نشست کافه خبر با محمد ستاریفر بررسی برنامه چهارم توسعه و دلایل عدم اجرای این برنامه به پایان می رسد. - آیا شاخص های دیگری نیز در تایید عدم اجرای برنامه چهارم توسط دولت نهم وجود دارد؟ یک شاخص خطرناک دیگه در سال82-81 ما حدود 7 هزار میلیارد تومان از بودجه عمرانی را جذب کرده ایم به قیمت سال 76که ببریم در سال82-81 معادل 2.3هزار میلیارد تومان بودجه عمرانی داشته ایم ؛ در سال 87-86 به قیمت ثابت سال 76 معادل 2.2 میلیارد تومان بودجه عمرانی داریم. یکی دیگر از شاخص ها منابع ارزی است که گفتم باید 88 میلیارد دلار مصرف می کردیم اما 330 میلیارد دلار مصرف کردیم، یکی دیگر از شاخص هایی که خیلی اهمیت دارد تراز عملیاتی جاری دولت است که کشور ایران چقدر صادرات غیر نفتی دارد و چقدر واردات دارد، بر اساس برنامه باید این تراز صفر می شد ولی در سال 88 به منهای 52 میلیارد دلار رسیده ایم؛ این به معنی واگذاری بازار، تولید و اشتغال ایران به خارجی ها است. یک شاخص دیگر متوسط رشد سرمایه گذاری است که بر اساس برنامه چهارم قرار بود بطور متوسط به رقم 12.2 درصد برسد؛ این به معنی ایجاد کارخانه جدید اشتغال جدید است اما چرا این نرخ را اعلام کرده ایم باید به سال 82-80 برگردیم در این سالها متوسط رشد این شاخص 11 درصد بوده است وبر همین مبنا که این رقم در اقتصاد کشور حاصل شده است برای بهتر شدن ان به شکلی منطقی رقم 12.2 را هدف قراردادیم که با انضباط مالی وصرفه جویی بیشتر به راحتی قابل دسترس بود این رقم بر مبنای 82 میلیارد دلار درآمد ارزی پنج ساله و 16 میلیارد دلار درآمد سالانه تعریف شده بود نه برای درآمد ارزی سالانه 80 میلیارد دلار. اما در سال جاری بانک مرکزی اعلام کرده است متوسط نرخ رشد سرمایه گذاری با 330 میلیارد دلار هزینه انجام شده تنها 5 درصد بوده است.در زمینه کشاورزی هم من تعجب می کنم رشد را مثبت اعلام می کنند؛ بانک مرکزی رشد بخش کشاورزی را امسال در حد صفر اعلام کرده است در حالی که در برنامه 6.5 درصد پیش بینی شده بود. رشد بخش صنعت در سالهای 82-80 معادل 11.5 ردصد بوده است عنوان شد در طول برنامه در همون حد یعنی 11.2 درصد باقی بماند،الان می بینیم هر سال در دولت بر سر این بخش دعوا است وزیر قبلی که با بانک مرکزی دعوا کرده بود؛ بانک مرکزی رشد معادل 6 درصد اعلام کرده است و وزارت صنایع رقم 7.5 درصد را به عنوان رشد بخش صنعت اعلام می کند. در زمنیه نقدینگی هم باید گفت واقعیت این است که پولها را برده اند، نطام بانکی ما حدود 52 هزارمیلیارد تومان مطالبات معوق دارد یعنی گرفتن و بازپرداخت نکرده اند وام با نرخ 10 درصد به عنوان وامهای زود بازده پرداخت شده ولی به سیتم بانکی بر نگشته است و این رقم هم توسط خود بانک مرکزی اعلام شده و من از خودم در نیاورده ام این خودش یکی از بحران ها است که کسی وام گرفته برای اجرای یک طرح به کسادی خورده و یا نتوانسته طرح را اجرایی کند ویا اینکه در یافت کننده وام برده به جای کار تولید در بخش ساختمان به کار انداخته است و کسی هم نظارت نکرده است؛ نتیجه این شرایط آن است که سیستم بانکی دیگر نقدینگی در اختیار نداشته باشد و به عبارتی سیستم بانکی به بن بست رسیده است. الان هم بخاطر اینکه پول نیست وبه خاطر رکودی که دارم تورم کاهش پیدا می کند، در اقتصاد آن تورمی درست است که در رونق اقتصادی شکل بگیرد ولی می گویند رکود نیست. نرخ رشد 2.3 یعنی رکود وقتی صنایع با 40 درصد ظرفیت خود کار می کنند یعنی رکود حالا این را قبول ندارند. من سئوال می کنم اگر در شرایط رکود اقتصادی قیمت پایین بیاید و قیمت ها صفر بشه یعنی موفقیت؟ این کاهش تورم بر اساس برنامه باید در زمان رشد 8 درصدی اتفاق بیافتد وبر اساس برنامه به رقم 9 درصد برسد یعنی کاهش و این به معنی مهار تورم در شرایط رونق اقتصادی است. بنابراین اینکه امروز که می گویند تورم پایین است مردم آنرا به شکل دیگر حس می کنند. ذکر این نکته هم لازم است که معمولا بازتاب تورم ناشی از سیاستهای اقتصادی در سال بعد نمود پیدا می کند و به نظر من این تورم 10 درصدی هم پایدار نخواهد بود. کاری که در حال حاضر انجام می شود طفره رفتن از بحث حول شاخصهای واقعی اقتصاد است در حالی که اگر روی رشد اقتصادی و تورم 10 درصدی بحث شود نشان می دهد این تورم واقعی نیست.در حال حاضر دولت 70 میلیارد دلار در اختیار دارد ولی برای پرداخت حقوق کارمکنان خودش ریال در اختیار ندارد بنابراین حاضر است به هر قیمت دلار را بدهد مثلا برنج ، کفش و... وارد کنند و به دلیل همین واردات انبوهی که انجام شده است تمام متغیرهای اساسی اقتصاد هم تحت تاثیر قرار گرفته و تولید و اشتغال با رکود مواجه شده است. می گویند نه این رکود نیست؛ بروند به بازار سر بزنند، نگاهی به بخش های پیمانکاری بیندازند؛ می گویند این قبول نیست و آمارهای رسمی لازم است؛ نرخ رشد 2.3 درصد بانک مرکزی یعنی رکود.حالا که نمی خواهند این آمارها را باور کنند در سال آخر برنامه چهارم دیگر درمورد آمریکایی بودن برنامه حرفی نمی زنند، عنوان می کنند به دلیل رکود اقتصاد جهانی دچار مشکل شده ایم، این چیزی بود که سخنگوی اقتصادی دولت در هقته پیش اعلام کرد. - بحث خشکسالی هم به عنوان یکی از دلایل رکود اقتصادی توسط سخنگو مطرح شد. زمانی که بحران جهانی آغاز شد رئیس جمهور اعلام کرد ما مستقل هستیم و از بحران جهانی تاثیر نخواهیم گرفت و این حرف به این معنا است که وصل بودن کشورهای جهان را به هم قبول نداشتند؛ اما حالا سئوال این است که چرا عنوان می شود چون آنها دچار بحران شدندن ما هم دچار بحران شدیم؟ در جای دیگر می گویند 44 کشور از این بحران دچار رشد منفی اقتصادی شدند؛ باید دوستان جواب بدهند چرا باید از بین 186 کشور در حال گذار جهانی ما باید با 44 کشوری که رشتشان منفی شده مورد مقایسه قرار بگیریم؟ چین با تمام مبادلاتی که با اقتصاد جهانی دارد تنها یک درصد کاهش رشد داشت و از 10 درصد به 9 درصد رسید وسال بعدش دوباره روند رشد این کشور مثبت شد، هندوستان 1.4 درصد کاهش داشت وبلافاصله نرخ رشدش مثبت شد این دو اقتصاد بزرگ در حال گذار جهان هستند. حال سئوال این است که رئیس جمهور می گوید ما مستقل هستیم از این آتش که به خانه همسایه افتادهآسیب نمی بینیم وبعد در سال 88 می گویند ما در اثر همین بحران اسیب دیده ایم و جزء 44 کشور آسیب دیده بوده ایم و رشد ما منفی شده است. یعنی 140 کشور را ول کرده اند چسبیده اند به این 44 کشور. یا اینکه در جای دیگه همانطور که شما اشاره کردید خشکسالی را بهانه کرده اند؛ من یک مثال برای شما می آورم؛ کل سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی ایران 17 درصداست؛ اصلا عدد را رند کنیم معادل 20 درصد سهم دارد. در چنین شرایطی اگر فرض کنیم تمام بخش کشاورزی کشور در اثر خشکسالی نابود شده است، اگر رشد اقتصادی کشور معادل 8 درصد باشد با این اتفاق میزان کاهش رشد اقتصادی کشور حداکثر 1.6 درصد است یعنی رشد اقتصادی از 8 درصد به 6.4 درصد می رسد. در هفته گذشته در رادیو پیام شنیدم به نقل از وزیر کشاورزی اعلام کردند ما از برنامه چهارم جلوتر هستیم و استدلال کردند بر اساس برنامه چهارم قرار بوده است میزان تولیدات باغی و زراعی ما به 85 میلیون تن برسد در حال حاضر میزان تولیدات ما به 106 میلیون تن رسیده است. بر همین مبنا استدلال مطرح شده در مورد خشکسالی معنی ندارد. کاهش شدید رشد اقتصادی ایران ناشی از بحران اقتصاد جهانی و خشکسالی و مسائلی از این دست نیست بلکه به دلیل بی انضباطی مالی و برهم زدن قواعد کشور است.من بر این قواعد تاکید دارم، زمانی که انقلاب شد ما قواعد حاکم بر نظام قبل برهم زدیم تا آمدیم قواعد جیدی را جایگزین کنیم جنگ شروع شد و فضا بیشتر بهم خورد وبعد از جنگ با هزینه های بسیار زیادی قواعدی تعریف و حاکم شد طی 16 سال که مال خاتمی وهاشمی نیست بلکه برای دولت و ملت است. در سال 82 به رغم کاستی های زیاد تازه این احساس شکل گرفته بود که مسیر حرکت مشخص شده است و این احساس در مردم به وجود امده بود که می توانند برای چند سال آینده خود برنامه ریزی کنند. اما وقتی شما می ایید و همه قواعد را برهم می زنید دو باره فضا مبهم می شود. الان یک نفر یک میلیارد تومان سرمایه هم داشته باشد نمی داند با آن سرمایه چه کاری می تواند انجام دهد. همه افق ها برهم خورده است بازار سرمایه، بازار پول، بخش خصوصی، بخش تولید و... همه وهمه آشفته شده است. اقتصاد یک درس به ما می دهد که نتیجه بر هم خوردن قواعد رشد منفی، بیکاری ، رکود و در واقع فقر بیشتر است حتی اگر در آن اقتصاد 330 میلیارد دلار هزینه شود و این تاکیدی است بر این نکته که توسعه با پول شروع نمی شود با نظم وانضباط وبرنامه و رفتار قاعده مند آغاز می شود. اگر این تحلیل را که حرف من هم نیست قبول ندارند به این سئوال جواب بدهند اگر برنامه چهارم که به نظر شما امریکایی است اصلاح نکردید و یا برنامه دیگری جایگزین آن نکردید؟ البته باید در پاسخ گفت که این بهانه تنها برای توجیه قانون گریزی بود و اثبات انهم عدم تعهد دولت به بودجه ای است که خودش تدوین می کند وتصویب انرا از مجلس می گیرد. در جمع بندی من می توانم بگویم ما در حال حاضر در یک هرج و مرج فکر واقتصادی قرار گفته ایم و در جایی که هرج و مرج حاکم است نیازی به برنامه وقانون بودجه نیست، آقایان می خواهند پول را بگیرند و هرجور تصمیم گرفتند هزینه بکنند. - قبل از اینکه از موضوع برنامه چهارم خارج بشویم سئوال یکی از خوانندگان را هم مطرح کنیم که عنوان کرده: « در نقد برنامه چهارم انرا ضد عدالت می دانند به نظر شما این انتقاد به برنامه چهارم وارد است یا خیر؟» در جواب این خواننده محترم باید بگویم که در اقتصاد با بحث عدالت به دو شکل برخورد می شود، اول انکه برویم به دنبال تولید بیشتر و رشد اقتصادی بالاتر امکان ایجاد اشتغال بیشتر و درآمد بیشتر برای مردم را فراهم می کند و عدالت به دنبال ان ایجاد می شود، اگر این نگاه حاکم باشد می گویند عدالت در پایین دست رشد است، برنامه چهارم در فصل اول رشد محور است اما رشدی که منتهی شود به عدالت ولی در فصول هفت و هشت برنامه چهارم رویکرد عدالت محور دیده می شود به این شکل که اگر کشور بخواهد به رشد پایدار برشد باید رفاه جامعه تامین شود، باید نظام جامع تامین اجتماعی شکل بگیرد. در این فصول برای سال اول اجرای برنامه چهارم توسعه دولت مکلف شده است سه دهک اول را که زیر خط فقر قراردارند را کمک کند تا به حد فقر برسند با ایجاد درآمد مستقیم، آموزش، بهداشت و اشتغال. در واقع دو فصل کامل برنامه چهارم به بحث عدالت اختصاص دارد. درواقع در برنامه چهارم توسعه تلاش شده به گونه ای عمل شود که تضادی بین رشد وعدالت وجود نداشته باشد واین تفکر هم بر برنامه حاکم است که اگر به دنبال تامین اجتماعی هستیم نباید پول به مردم بدهیم تا بخورند بلکه باید توانمندی مردم را برای کسب رفاه بالا ببریم. - قبل از وارد شدن به مبحث تامین اجتماعی به یک انتقاد دیگری که به دولت خاتمی وارد می کنند بپردازیم که عنوان می کنند آن دولت نتوانست قیمت ها را اصلاح کند، در این زمینه هم لطفا توضیح بدهید. یادمان نرود برنامه برای یک نفر یا دو نفر نیست بلکه حاصل فعالیت کل حاکمیت است، اما ما یاد گرفته این دوران ها را به نام روسا یاد کنیم. در برنامه سوم که تهیه شد دولت دو رویکرد اصلی داشت یکی اصلاح نظام یارانه ها بود، بحث قیمت ارز مطرح بود. دولت آقای خاتمی برنامه را در غالب لایحه به مجلس پنجم ارایه داد، مهندس باهنر و طیف همراه ایشان که درآن مجلس اکثریت را در اختیارداشتند عنوان کردند که این برنامه را قبول نداریم و در واقع بنیانهای برنامه سوم را حذف کردند؛ گفتند نرخ ارز همان هفت تومان باشد و قیمت انرژی هم تغییر نکند. البته در هشت سال فعالیت دولتی که با نام آقای خاتمی از آن یاد می کنیم این برنامه گام به گام اصلاح شد بطوریکه این دولت بنزین را با قیمت هر لیترسی تومان تحویل گرفت و با قیمت هر لیتر هشتاد تومان تحویل داد. یعنی دولت در لایحه اش اصلاح قیمت ها را به مجلس برد ولی مجلس پنجم با مخالفت های مهندس باهنر این موضوع را ازلایحه حذف کرد و در واقع چون دولت به قانون متعهد بود ولی این قانون وجود نداشت نمی توانست آنرا اجرا کند. اما در برنامه به شکلی ریز و مفصل بحث شد در مواد 2 و3 قانون برنامه بحث شد که ما بنزین و انرژی را به قیمت خلیج فارس نرخ گذاری بکنیم «یارانه»نیست بلکه «یک فرصت» است. یعنی اگر این فرصت را به شکل دیگری است توزیع کنیم زمینه رشد را فراهم می کند. قرار شد مبنا قیمت فوب خلیج فارس باشد و پنجاه درصد از درآمد حاصل صرف نظام جامع تامین اجتماعی شود که در فصول هفت وهشت برنامه ذکر شده است.مابقی هم صرف توسعه زیر ساخت ها و بخش تولید شود. در واقع مبنای این ادبیاتی که به عنوان هدفمند سازی مطرح می کنند، همان ادبیاتی است که در برنامه چهارم مورد استفاده قرار گرفته است؛ ولی انگار خجالت کشیدن عنوان کنند این ادبیات را از کجا آورده اند. چرا که اگر به ان اشاره کنند مورد سئوال قرار می گیرند که چرا برنامه را اجرا نکرده اید. در واقع برنامه چهارم در جریانی افتاد که در آن تمامی مبانی ور رویکردهای مربوط به اصلاح قیمتها ، توزیع مجدد ، رشد و عدالت در ان دیده شده بود. یا به عبارتی دولت نهم بر خلاف دولت آقای خاتمی قانون هم داشت ولی اجرا نکرد. اما هرکس که روی صندلی حاکمیت می نشیند متوجه می شود که ما در تراز انرژی مشکل داریم و آقایان به رغم همه مخالفتهای که با برنامه چهارم کردند متوجه شدند باید برای این مشکل فکری بکنند و بحث هدفمند سازی یارانه ها را مطرح کردند. اما به هر شکل اگر بخواهیم منصفانه برخورد بکنیم باید گفت که در زمان آقای خاتمی با مخالفتهایی که صورت گرفت، برای اصلاح قیمت ها در عمل دیر شده بود حتی در زمان آقای هاشمی هم دیر شده بود ما هم باید مانند ترکیه که در سالهایی که ایران درگیر جنگ تحمیلی بود به اصلاح قیمت حاملها پرداختندو به دستاوردهای خوبی هم رسید.این جراحی عذاب داردو باید قبول بکنیم و اصلاح قیمت ها در بسیاری از نقاط جهان با فشار بر اقشار آسیب پذیر صورت گرفته است ولی آنها یک فرق عمده با ما داشته اند در آن کشورها دولت ها پول نداشتند ولی دولت ما پول و درامدهای نفتی را در اختیاردارد پس ایران می تواند این کار را با هزینه های انسانی و اجتماعی به انجام برساند. ادامه دارد...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 626]
-
گوناگون
پربازدیدترینها