واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ازدواج بدون نون اضافه
خواستگار من شرایط خوبی داره. از نظر اقتصادی استقلال لازم رو داره. تحصیلات دانشگاهی بالایی داره. خانواده اش کم جمعیتند و اهل دخالت در کارهای دیگران ندارند و خلاصه از خیلی جهات شرایطی رو که یک دختر با ملاک های من از همسر آینده اش می خواد داره. اما یک نقاط ضعفی هم در او هست که حتماً بعد از ازدواج می تونم اونها رو تغییر بدم. پدر و مادرم میگن اینها رفتارهایی است که تو می تونی پس از ازدواج تغییرشون بدهی. وقتی زن و شوهر همدیگر رو دوست داشته باشن سعی می کنند مثل هم بشن... همه اینها درست اما آیا هیچ فکر کرده اید که این تغییرات مورد دلخواه شما به چه ارزشی قرار است اتفاق بیفتد؟ وقتی عروس و داماد به یکدیگر «بله» می گویند یعنی متعهد می شوند که به تعبیر قرآن لباس و پوشاننده عیوب یکدیگر باشند. یعنی دیگری را با همان وضعیت و خصوصیات می پذیرند. یعنی به همانی که دیگری هست بله می گویند، بدون قید و شرط اضافه. زمانی که شما به انتظار تغییرات فراوان و دگرگونی همسر به صورت مورد دلخواه خود، تن به ازدواج می دهید مطمئن باشید که هیچ گاه او، آنی نخواهد شد که شما می خواهید. لذا امید به تغییرات همسر پس از ازدواج یعنی زمینه سازی برای یک نبرد بی امان و بی نتیجه. یعنی هر روز با آهنگ چراها و بکن نکن ها از خواب بیدار شدن. یعنی عادت به سرکوبی اخلاقی همسر و اعتراض هایی که هزاران توجیه و دلیل و بهانه در پشت سر او خوابیده است. همان طور که خودمان صددرصد مورد دلخواه دیگران نیستیم نباید انتظار داشته باشیم که همسرمان هم تمام رفتارهایش را مطابق میل ما تغییر دهد. بدون قید و شرط او را بپذیریم و به او عشق بورزیم. دیگر پس از ازدواج یادتان می رود که روزی به او با همین شرایط موجود پاسخ مثبت داده اید و انگار جای خود را به عنوان همسر با یک یک پدر یا مادر سخت گیر و معترض عوض کرده اید. تصمیم گیری های مکرر به جای همسر و آموزش ادب و خوش تیپی و اجتماعی بودن و ... هر روز و هر روز تکرار می شود و همسری که می بیند به جای مورد عشق قرار گرفتن هیچ گاه مورد تأیید شما نیز نیست به مقاومت های مداوم می پردازد و برای اثبات خویش ممکن است حتی ذره ای از مواضع خود کوتاه نیاید.
غافل از آنکه برای تغییر، فرد به دوست داشتنی بودن و مورد تأیید بودن نیاز دارد. زمانی که شخص بداند برای دیگری مقبول و پسندیده است سعی می کند خواسته های او را جامه عمل بپوشاند و به علاقه های او نزدیک شود. اینگونه دیگری سدی برای تغییر ایجاد نمی کند و با اعتماد به نفسی که برای او ایجاد شده ،خود علاقمند است تا به بهترین ها شبیه شود. دختر و پسر باید یاد بگیرند که پیش از ازدواج همسر آینده خود را آنگونه که هست بپذیرند. به این صورت دیگر هر تغییر کوچک را پس از ازدواج شیرین و دوست داشتنی می دانند و قدردان آن خواهند بود و پی می برند که همسرشان به دلیل علاقه به آنها تمام تلاش خود را برای تحول دارد و با سرزنش های سرکوب گرانه خود عزت نفس و شخصیت او را پایمال نخواهند کرد. برای تغییر، فرد به دوست داشتنی بودن و مورد تأیید بودن نیاز داردبه دلیل آنکه هیچ وقت خواسته های شما به طور کامل تحقق نمی یابد امید به تغییر دادن باعث می شود شما را همیشه بدون رضایت از همسرتان نگه دارد و هیچ گاه زندگی بر وفق مراد نگذرد. بنابراین دختران و پسران به خود آموزش دهند که ازدواج ادامه عادات و منش های گذشته نیست. ازدواج رشد است. و یادگیری این مطلب که کسی را دوست بداریم که قرار است با وجود احتمالی نقاط ضعف خود، در کنارمان نقاط قوت بسیاری را در ما ارتقاء دهد و باعث معرفت بیشتر ما به خود شود و به ما مهارت های بسیاری را آموزش دهد تا در چالش ها و شرایط نامقبول به سازگاری و تلاش های سازنده بپردازیم و به جای تغییر دیگری خود را تحول و دگرگونی ببخشیم. مگر نه این است که در هنگام تحویل سال ازخدا خواسته ایم که قلب ها را دگرگون کند پس پذیرای این تغییر نگرش ها باشیم. همان طور که خودمان صددرصد مورد دلخواه دیگران نیستیم نباید انتظار داشته باشیم که همسرمان هم تمام رفتارهایش را مطابق میل ما تغییر دهد. بدون قید و شرط او را بپذیریم و به او عشق بورزیم. فهیمه کهتری/ خانواده و زندگیسئوالات خود را در این زمینه با مشاورین سایت در میان بگذارید. و در جهت افزایش اطلاعات نیز می توانید کتاب " مشاوره قبل از ازدواج " را مطالعه نمایید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 197]