تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834826487
گرد و خاک دادکان در برنامه نود
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: گرد و خاک دادکان در برنامه نود
شب دوشنبه محمد دادکان رییس اسبق فدراسیون فوتبال میمهان عادل فردوسی پور در برنامه نود بود.عادل فردوسی پور اینقدر روی دعوت او به برنامه پر بیننده اش اصرار کرد که سرانجام رئیس سابق فدراسیون فوتبال پذیرفت به استودیو 90 رفت و از همه چیز سخن بگوید.رئیس پیشین فدراسیون فوتبال در تازه ترین صحبت ها به مسائل و اتفاقاتی اشاره کرد که در زمان ریاست محمد علی آبادی و پس از جام جهانی 2006 آلمان باعث برکناری او از فدراسیون فوتبال شد. وی تاکید کرد یکی از افتخاراتش برکناری توسط علی آبادی بوده است! محمد دادکان که پس از سه سال و نیم جدایی اش از فوتبال برای نخستین بار به برنامه تلویزیونی نود دعوت شده بود، در این برنامه ضمن ارائه گزارشی از اتفاقاتی که باعث جدایی اش از فوتبال شد، تاکید کرد دیگر حاضر نیست با شرایط فعلی به فوتبال برگردد. دادکان همچنین تاکید کرد به خاطر رفتاری که با او شد هیچوقت عاملان این رفتار را نخواهد بخشید.رییس اسبق فدراسیون فوتبال اظهار كرد: بنده چهار سال و اندی رییس فدراسیون فوتبال بودم و در این مدت همواره بر استقلال فدراسیون تلاش كرده‌ام و آن زمان همه اذعان داشتند كه در این راه موفق بودیم. همواره سعی داشتیم قوانین بین‌المللی را حفظ كنیم و تحت هیچ شرایطی اجازه نداده‌ام كسی در كار فدراسیون دخالت كند. حتی تهدید هم شدم، به دادگاه و كلانتری هم رفتم اما، خوشحالم كه در آن زمان هیچ معامله‌ای با هیچ كس انجام نداده و استقلال فدراسیون را حفظ كردم. دادکان با پذیرش برخوردهایی که بین او و مسئولان سازمان تربیت بدنی در اواخر دوره ریاستش بر فدراسیون فوتبال به وجود آمده بود، گفت: در آخرین مجمع فدراسیون فوتبال اعلام کردم، پس از جام جهانی دیگر در فدراسیون نخواهم ماند و فوتبال برای من تمام شده است. رئیس وقت سازمان تربیت بدنی پس از این مجمع در یک برنامه زنده تلویزیونی گفت:"دادکان برود ما نیروی جوانتر را به جای او منصوب خواهیم کرد و جز چهار تیم برتر دنیا خواهیم شد!"دعوا بر سر رییس شدن بود. علی آبادی می‌خواست رییس شود و كاندید شد. او اگر طمعی به این پست نداشت اصلا ثبت نام نمیكرد و نمیدانم چرا با داشتن جایگاه ریاست سازمان به دنبال جایگاه پایین‌تر هم بود. آن زمان او قول حضور تیم ایران در میان یكی از چهار تیم دنیا را به مردم داد. الان با پس‌رفت‌هایی كه داشتیم باز هم قول سوم المپیك آسیایی را می‌دهند و فكر می‌كنم اگر تا شروع بازی‌ها به همین روند ادامه دهیم، به جایگاه دهم برسیم. این مسوولان سازمان تربیت بدنی در دولت دهم بودند كه مشكلاتی را بین تعامل فدراسیون با سازمان ایجاد كردند. داوری را محروم می‌كردیم اما، آنها دستور به بخشش او می‌دادند. حتی آرم ستاره‌های پارسی را برای درج در روی پیراهن تیم ملی انتخاب كردیم كه در وزارت علوم تایید شد و به یكی دیگر از وزارتخانه‌ها هم رفت. این موضوع را به فیفا هم اعلام كرده بودیم اما، 10 روز مانده به مسابقات سازمان از ما می‌خواست كه این آرم باید تغییر كند. یا اینكه به شركت ایرانول، حامی وقت تیم‌های ملی گفتند كه پول ما را ندهند. ما آن زمان یكی از وظایف اصلی فدراسیون را به دفع حاشیه‌های ایجاد شده توسط سازمان تربیت بدنی اختصاص داده بودیم و آنها مدام برای فوتبال كشور حاشیه درست می‌كردند. آنها حتی پیش از رفتن ما به جام جهانی همكارانمان را در جایگاههایشان راه ندادند. رفتن من مهم نبود اما، ما تلاش می‌كردیم كه شانیت و جایگاه تیم ملی از دست نرود. دادكان ادامه داد: آن زمان هیچ تعاملی بین فدراسیون و سازمان تربیت بدنی وجود نداشت و این عدم تعامل از جانب سازمانی‌ها شروع می‌شد. من برای آنها همواره احترام قائل بودم اما، آنها می‌خواستند در فدراسیون فوتبال رییس شوند. من نمیدانم نزول جایگاه به چه معناست و چرا رییس سازمان دوست دارد رییس فدراسیون فوتبال هم باشد؟ علیآبادی خودش تلاش كرد رییس شود كه فیفا با آن مخالفت كرد و در نهایت كفاشیان را روانه‌ی میدان ساخت كه البته او هم خودش بود. چرا كه كاملا وی را در اختیار داشت. آنها می‌خواستند فدراسیون فوتبال را بگیرند و وضعیت فوتبال مملكت را به اینجا برسانند. هدف‌شان تخریب بود اما، سابقه‌ی من روشن است و همه می‌دانند قبل از انقلاب هم با همین شرایط اجتماعی و اخلاقی زندگی كرده‌ام.
دادكان با اشاره به حضور ایران در مسابقات جام جهانی 2006 گفت: فكر می‌كنم تیم ملی در آن مسابقات بازی‌های خوبی انجام داد. ما در هر سه بازی تا دقیقه‌ی 67 با حریف مساوی بودیم اما، یك كارشناس نیامد كه واقعیت‌ها را بگوید. متاسفانه ناكارشناس‌هایی به برنامه‌های تلویزیونی می‌آمدند و تخریب می‌كردند. آنها انتظار داشتند ایران تیم پرتغال را ببرد. مگر می‌شد ما چنین كاری كنیم؟ پس چرا حالا نمی‌آیند و بگویند كه چرا به بحرین، كویت، قطر، اردن و ... می‌بازیم. آن زمان شرافت ملی زیر سوال رفت كه پرتغال باختیم اما، حال كه به تیم‌های درجه‌ی دوی آسیا می‌بازیم، شرافت ملی زیر سوال نمی‌رود؟ در آن زمان هم من تاكید داشتم كه رییس سازمان تربیت بدنی حق ندارد بگوید تیم ملی باید ببرد چرا كه حیطه‌ی وظایف او مسایل كلان ورزش و هدایت آن است. اما، من رییس فدراسیون بودم و می‌توانستم انتظارات را هم بالا ببرم. هر تیم ملی برای موفقیت نیاز به حمایت دارد اما، آن زمان هیچ كس از ما حمایت نكرد و تنها فدراسیون بود كه درصدد ایجاد همبستگی در كار می‌شد. دادكان در پاسخ به این سوال كه دلیل این همه كشمكش‌ها به طور شفاف چه بود، تصریح كرد: دعوا بر سر رییس شدن بود. علی آبادی می‌خواست رییس شود و كاندید شد. او اگر طمعی به این پست نداشت اصلا ثبت نام نمیكرد و نمیدانم چرا با داشتن جایگاه ریاست سازمان به دنبال جایگاه پایین‌تر هم بود. واقعا می‌خواهم بگویم اگر می‌خواهیم به جایی برسیم و پستی را دریافت كنیم، باید برایش زحمت بكشیم و از دل آن كار بیرون آمده باشیم. كار اگر در دست اهلش باشد، به سرانجام می‌رسد مگرنه به همین وضعیت كنونی می‌رسیم. رییس اسبق فدراسیون در پاسخ به این سوال كه آیا در آن زمان برای تیم‌های پایه نیز كاری كردید، گفت: زمانی كه كیومرث هاشمی سرپرست فدراسیون بود، طی نامه‌ای به او تبریك گفتم و دو چیز را برایش یادآور شدم؛ اول حفظ استقلال فدراسیون و دوم از او خواستم برای تیم‌های پایه كه زحمت كشیده شده، همچنان این كار ادامه یابد. می‌خواهم بپرسم آیا تیم‌های پایه در زمان كفاشیان درست شد؟ ما برای این تیم‌ها در آن زمان زحمات زیادی كشیدیم كه اكنون هم ثمره‌هایش در فوتبال ما بعضا دیده می‌شود. من این اخراج را جزو افتخاراتم می‌دانم و همواره به خانواده‌ام می‌گویم سه افتخار در زندگی‌ام وجود دارد كه همواره به آن می‌بالم. نخست دریافت نشان لیاقت در دوره‌ی آقای خاتمی، دوم رفتن تیم ملی به جام جهانی 2006 و سوم اخراج در دوره‌ی علیآبادی. دادكان كه در برنامه 90 صحبت می‌كرد، درباره‌ی شفافیت حساب و كتاب‌های مالی فدراسیونش تصریح كرد: زمانی كه فدراسیون فوتبال را شسته و رفته به مدیر بعدی تحویل دادیم رقمی بیش از 6 میلیارد تومان در حساب این فدراسیون بود. ما در آن دوره از جوراب تا کلاه بازیکنان پول در می آوردیم اما امروز چطور؟! ما برای تیم ملی و فدراسیون فوتبال برنامه اقتصادی داشتیم، اینها هم بروند برای فدراسیون کمک بیاورند ما در بخش اقتصادی برنامه داشتیم و البته آدم‌های عاشق را هم پیدا می‌كردیم كه می‌خواستند به فوتبال كمك كنند. در دوره‌ی كنونی هم اگر مشكلی هست، می‌توانند چنین آدم‌هایی را پیدا كنند. اگر به زعم برخی ورود كمك‌های مردمی به بخش‌های اقتصادی فدراسیون كاری نیمه سازمان یافته بوده است، اكنون كه اصلا سازمانی نداریم و 10 میلیارد بدهی داریم. در دوره‌ی من تیم ملی نه تنها توانست به مسابقات جام جهانی راه یابد بلكه در بازی‌های آسیایی پوسان كره جنوبی هم قهرمان آسیا شدیم. در جام ملت‌ها تیم قوی‌ای داشتیم كه بدون باخت سوم شد و موفقیت‌های دیگری نیز كسب كردیم. برای دو تیم مطرح پرسپولیس و استقلال دو ساختمان گرفتیم و ساختمان كنونی فدراسیون فوتبال كه اكنون بیش از 10 میلیارد قیمت دارد را هم خریدیم. 10 هزار متر زمین در منطقه‌ی آبسرد دماوند برای ایجاد اردوگاه خریداری شد و چیزهای دیگری هم خریدیم كه جزو سرمایه‌های فدراسیون باشد و نمیدانم الان چه وضعی دارند. حال با این زحمت‌ها بعد از جام جهانی آلمان بلافاصله خبر اخراج من كه از قبل انجام شده بود، منتشر شد و در همان كشور بدانیم كه دیگر هیچ مسوولیتی در فدراسیون نداریم. 15 كیلو از وزنم كم شد و موهایم را در چهار سال زحمتی كه برای فدراسیون كشیدم، سفید كردم. اكنون نیز هیچ جایگاه اجرایی را نپذیرفته و نخواهم پذیرفت. اگر روزی به من بگویند به فوتبال كمك كن، حاضرم به پیشكسوتان خدمت كنم. چرا كه معتقدم جایگاه پیشكسوتان در ورزش ما تعریف نشده است.
دادكان با اشاره به قرارداد دومی كه فدراسیون فوتبال با برانكو ایوانكوویچ در آن زمان بست، گفت: این قرارداد را پیش از دیدارمان با مهرعلیزاده رییس وقت سازمان تربیت بدنی امضا كردیم و روزهای قبل از آن هم كه با برانكو توافق نهایی را كرده بودیم، آن را اعلام نكردیم چرا كه ممكن بود او مبلغ بیشتری را از ما بخواهد. توافقات با برانكو از طریق غمخوار در اتریش انجام شده بود و اگر مدتی طول كشید به خاطر اعلام مبلغ بالا از سوی برانكو بود اما، آن زمان ضعیف‌ترین مربیان به رییس جمهور نامه می‌نوشتند تا در تیم ملی مشغول به كار شوند. آن زمان فشار رسانه‌ها و دخالت‌ها وجود داشت. كما اینكه صفایی فراهانی هم می‌گفت كه در زمان من این فشارها بود و در نهایت اقدام به بركناری ایوویچ گرفتم اما، مطمئن هستم دادكان بر تصمیمش مصمم است. خوشحالم كه در دوره‌ی من فدراسیون خود تصمیم گیرنده‌ی همه‌ی كارها بود اما، اكنون سرمربی تیم ملی را رییس فدراسیون انتخاب نمی‌كند و در ادامه او هم عذرش را نمی‌خواهد و انگار اصلا ربطی به رییس فدراسیون ندارد. آن زمان نظم و انضباط را در دستور كار فدراسیون قرار داده بودیم اما، اكنون اصلا جایگاهی برای نظم در این فدراسیون تعریف نشده است. وقتی تیم ملی قصد رفتن به یك سفر را دارد هر كدام از دست اندركاران فدراسیون یك چیز می‌گوید و كسی از كسی تبعیت نمی‌كند. اصلا كمیته‌های فدراسیون فوتبال اجازه‌ی مصاحبه ندارند چرا كه حاشیه‌ها زیاد شده و رییس دیگر نمی‌تواند آنها را جمع كند. من مدیری بودم كه در كار زیر مجموعه‌هایم دخالت می‌كردم و اگر مسوولی از فدراسیون صحبت می‌كرد، حتما با من هماهنگ بود. اما، قبل از رفتن‌مان به جام جهانی شخصیت‌ها داشت زیر سوال می‌رفت كه در نهایت منجربه اخراج من شد. من این اخراج را جزو افتخاراتم می‌دانم و همواره به خانواده‌ام می‌گویم سه افتخار در زندگی‌ام وجود دارد كه همواره به آن می‌بالم. نخست دریافت نشان لیاقت در دوره‌ی آقای خاتمی، دوم رفتن تیم ملی به جام جهانی 2006 و سوم اخراج در دوره‌ی علیآبادی. پول مهمترین عامل ناپاكی فوتبال ما شده است. بازیكنی كه دستمزد چندانی نداشته به یكباره 400 میلیون تومان می‌گیرد. اما، یك معلم با 25 سال سابقه در این مدت 25 میلیون تومان نگرفته است. یا اینكه به برخی مربیان 300 میلیون تومان پول می‌دهند كه شاید خودش هم قبول داشته باشد 40 میلیون تومان بیشتر نمی‌ارزدرییس اسبق فدراسیون فوتبال گفت: مسوولان پیشین ورزش كشور در آن زمان به دلیل عدم راهیابی تیم ملی به مرحله‌ی بعدی جام جهانی از مردم عذرخواهی كردند اما، امروز كه به بحرین، قطر، كویت و اردن می‌بازیم باید هر روز اینجا باشند و از مردم پوزش بخواهند. آیا شكست برابر این تیم‌ها فاجعه نیست؟ پس چرا عذری نمی‌خواهند؟ چرا فوتبالی كه سالانه در آن 400 میلیارد تومان هزینه می‌شود، هیچ خروجی‌ای ندارد. این پول بیت‌المال است و پول آن منطقه‌ی محروم در سیستان و بلوچستانی است كه گرفته می‌شود و بدون هدف و برنامه در فوتبال تزریق می‌شود. مردم همه چیز را می‌دانند. آن زمان هم می‌دانستند. ناركارشناس‌ها از تیم ملی انتقاد می‌كردند و سازمان تربیت بدنی هم شرایطی فراهم می‌كرد تا رسانه‌ها از فدراسیون انتقاد كنند. حتی جوانی كه در سازمان بود و مدام علیه ما موضع می‌گفت، چند وقت پیش طی مصاحبه‌ای گفته است كه دستور داشتم دادكان را بكوبم، چرا؟ من برای وطنم كار می‌كنم و سرباز اینجا هستم و نوكری امام حسین(ع) را می‌كنم. چرا آنها چنین كردند و می‌كنند؟ وی درباره‌ی انتخاب سرمربی تیم ملی تاكید كرد: شخصیت قطبی برایم قابل احترام است اما آیا او را به خاطر توانایی‌هایش آوردیم؟ ما قطبی را آوردیم كه محبوبیتش تمام شود و سپس به خارج از كشور برگردد. قطبی دیگر محبوبیتی در میان مردم ندارد. آنها دنبال این هستند كه صبح به قطبی بگویند برو و دیگرتو را نمی‌خواهیم. زمانی علی دایی را آوردند كه زود بود. به دایی گفتم كه آنها تو را دوست ندارند و قطعا در برابر ناكامی‌ها تو را سپر قرار خواهند داد كه پس از بركناری‌اش به من زنگ زد و صحبت‌هایم را تایید می‌كرد. همچنین این برنامه را برای قلعه‌نویی داشتند. به او نیز گفتم آنها می‌خواهند حمایت طرفداران استقلال را برای تیم ملی جلب كنند كه آن هم شد و او هم كه برای حضور در تیم ملی زود بود، بركنار شد. در باشگاه‌هایمان هم هیچ فوتبال زیبایی وجود ندارد و تنها دو تیم اصفهانی هستند كه در حال حاضر صدرنشین جدول‌اند كه اولی به دلیل خلاقیت‌های فردی و تاكتیكی و دومی به دلیل تاكتیك خوب كه البته هر دو با سرمایه‌های زیادی بسته شده‌اند، كار می‌كنند. نیم فصل لیگ تمام شده و 12 مربی از 18 مربی تغییر كردند. آیا این فوتبال است؟ زمانی از جمعیت یك میلیونی تهران 30 هزار نفر به استادیوم می‌آمد اما، اكنون از میان 16 میلیون 10 هزار نفر هم برای دیدن بازی‌های تیم ملی نمی‌آیند. با وجود آنكه مسوولان فدراسیون با اتحاد همدیگر همه را به حضور در استادیوم تشویق می‌كنند اما، 300 نفر یك بازی تیم ملی را در استادیوم تماشا می‌كنند و آن وقت جوان‌هایی كه به استادیوم نیامدند، به خیابان‌ها می‌روند. ما باید دلمان برای این جوان‌ها بسوزد. اما، فوتبالی نداریم كه آنها به آن دلخوش باشند.
دادكان درباره‌ی احتمال قبول مسوولیتش در پست‌های ورزشی گفت: زمانی كه حضورم در پرسپولیس را شایعه كردند، هیچ نقشی در پرسپولیس نداشتم و اكنون هم ندارم و در آینده هم علاقه‌ای به این كار ندارم. شایعه‌ای بیش نبود و تنها برای این تیم كه با استقلال برایم فرقی نمی‌كند،آرزوی موفقیت می‌كنم. زمانی در سازمان از من خواستند در فدراسیون كار كنم اما، دیگر نمی‌توانم فعالیت اجرایی داشته باشم. وی درباره‌ی نبود پاكی در فوتبال كشور و دلایلش توضیح داد: پول مهمترین عامل ناپاكی فوتبال ما شده است. بازیكنی كه دستمزد چندانی نداشته به یكباره 400 میلیون تومان می‌گیرد. اما، یك معلم با 25 سال سابقه در این مدت 25 میلیون تومان نگرفته است. یا اینكه به برخی مربیان 300 میلیون تومان پول می‌دهند كه شاید خودش هم قبول داشته باشد 40 میلیون تومان بیشتر نمی‌ارزد. این چه پول‌هایی است كه به مربیان می‌دهیم و 12 نفر را در یك نیم فصل بركنار می‌كنیم. این پول بیت‌المال است و مردم صاحب آن هستند. در دوره‌ی من حسین فركی 13 میلیون تومان گرفت. قرارداد مایلی‌كهن 12 میلیون تومان بود. چرا اكنون این قدر دستمزد می‌دهیم و در فوتبال‌مان اثری از هیچ برنامه و تاكتیكی وجود ندارد. مخارج فوتبال ما حرفه‌ای است اما، نشانی از حرفه‌ای بودن در فوتبال‌مان نمی‌بینیم. اكنون كه 15 میلیارد تومان به فدراسیون فوتبال می‌دهند تا آنجا اداره شود، در دوره‌های قبل چنین نمی‌كردند.متاسفانه بازنشسته‌هایی از ارتش، سپاه و وزارتخانه‌های صنعتی و ادارات دولتی را كه هیچ شناختی از ورزش ندارند، در راس مدیریت آن می‌آورند اما، مدیران توانمند و آشنا به كار خانه‌نشین می‌شوند. وقتی هم كه مرد می‌دوند زیر تابوتش تا عكس‌های یادگاری بگیرند.در دوره‌ی من ایستادگی كردم تا تیمی مثل صنعت نفت غیر قانونی به لیگ برتر راه پیدا نكند اما، پس از من داریوش مصطفوی در كمیته‌ی انتقالی نفت را به لیگ برتر آورد و همه دیدند پس از هزینه‌های میلیاردی دوباره به لیگ دسته یك سقوط كرد. این پول چه كسی است كه شما بیجا و بی‌هدف به فوتبال تزریق می‌كنید. آیا این در جهت پیشرفت ورزش است؟ متاسفانه تیم پرسپولیس طی یك سال یك میلیارد تومان به سه مربی یعنی آری‌هان، وینگادا و قطبی داده است. اما، اكنون یك زمین چمن ندارد. آن وقت مدیرانش به خود می‌نازد. مدیرعامل استقلال كه اكنون كه از سازمان تربیت بدنی بیرون آمده می‌گوید سازمان بخش كارشناسی ندارد، باید پرسید كه آیا شما تخصصی در این كار دارید كه چنین صحبتی می‌كنید. مگر شما باید این را بگویید. متاسفانه بازنشسته‌هایی از ارتش، سپاه و وزارتخانه‌های صنعتی و ادارات دولتی را كه هیچ شناختی از ورزش ندارند، در راس مدیریت آن می‌آورند اما، مدیران توانمند و آشنا به كار خانه‌نشین می‌شوند. وقتی هم كه مرد می‌دوند زیر تابوتش تا عكس‌های یادگاری بگیرند. وقتی مریض می‌شود، او را مشاور می‌كنند و وقتی سكته كرد، به وی حقوق می‌دهند. پس چرا او زنده است برای او كاری نمی‌كنید. من اكنون دلم برای جوانان كشور می‌تپد و می‌سوزد. ما باید تلاش كنیم تا آنها رشد كنند اما، نمیدانم چرا اكنون روی پیشرفت آنها دست می‌گذاریم. تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 312]
-
گوناگون
پربازدیدترینها