واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > فوتبال ملی - حالا قرارداد امضا شده و کارلوس کرش سرمربی تیم ملی ایران است. ساعت 11 صبح زمان ورود اوست اما به دلیل پرواز دیرهنگام و معطلی در فرودگاه، پژوی سفید رنگ با تاخیر به در ورودی می رسد. ماموران حراست مدام با بی سیم های خود ور می روند تا یکی از پرکارترین روزهای حضور در سازمان تربیت بدنی را سپری کنند. ماشین پشت ماشین و خبرنگار پشت خبرنگار. مقابل در ورودی سازمان ماموران برخی خبرنگاران را به داخل راه نمی دهند. در داخل سازمان، درست طبق چهارم پشت در اتاق رئیس سازمان دوربین های، خبرنگاران و عکاسان چمباتمه زده اند که خبر می رسد کارلوس کرش و دستیارانش بلوار داخل حیات سازمان را می پیمایند تا به در ورودی برسند. در چشم به هم زدنی پله های سازمان مملو از کسانی می شود که با سرعت تمام خود را به در ورودی ساختمانی می رسانند و ثانیه های بعد...صدای فلاش دوربین ها، فوکوس مداوم روی در پژو سفید رنگ به تمام کسانی که آن حول و حوش حضور دارند خبر از ورود کارلوس کرش می دهد مرد پرتغالی با خنده از اتومبیل پیاده می شود. کتش را روی دستش می گیرد و رو به خبرنگاران و عکاسان می گوید: «سلام.» ظاهرا این تنها کلمه فارسی است که او در طول مذاکرات و دومین سفر خود به تهران یاد گرفته است. کارلوس تنها نیست و همراه با او عباس ترابیان سرپرست کمیته بین الملل فدراسیون فوتبال، دانی گاسپارد و سیموئز دو دستیارش از ماشین پیاده می شوند. ساعت 11 و 20 دقیقه است که کرش سوار بر آسانسور به همراه آنها به پشت در اتاق علی سعیدلو می رسد. آنجا هم دوربین ها مرد پرتغالی را تنها نمی گذارند تا او برای رهایی از این وضعیت به اتاق علی سعیدلو رئیس سازمان پناه ببرد، به جایی که دقایقی بعد اولین خاطره همکاری با فوتبال ایران را در ذهنش شکل خواهد داد. عکاسان، خبرنگاران و دوربین های تلویزونی اجازه ورود نمی یابند تا جلسه در داخل حالتی رسمی به خود بگیرد. علی سعیدلو، علی کفاشیان، مهدی تاج و محمد مهدی نبی 4 نفری بودند که رودروی کارلوش کرش نشستند و با او گپ و گفتی خودمانی داشتند. پیش قرارداد امضا شده بود و در این جلسه دیگر نیازی نبود مذاکراتی صورت بگیرد.... ***لبخند رضایت بر روی چهره علی سعیدلو نشسته بود، چهره او هم بر قاب پنجره پشت سرش. رئیس ورزش که مانند فاتحان جنگ، از اتفاقات رخ داده بسیار خوشحال بود در بدو ورود کارلوس کرش با لبخند چنین جمله ای به زبان آورد: «ماشاا.. شما اینقدر خوش تیپی که اینهمه خبرنگار به خاطرت اینجا آمده اند. ما کلی جلسه در طول سال داریم اما اینطوری پوشش داده نمی شود اما شما که آمدی، خبرنگاران ریختند داخل ساختمان.» و کرش که بعد از ترجمه حرف های او، لبخندی زد. در واقع نشست کوتاه دیروز قبل از امضای قرارداد جولانگاه همین خندها و تکه ها بود. علی کفاشیان که بعد از سه سال کار در فدراسیون فوتبال پیش از انتخابات بهمن ماه امسال موفق شد یک حرکت بزرگ انجام دهد و کرش را به فوتبال ایران بیاورد، مدام لبخندی از سر رضایت می زد. سعیدلو در بخشی از این جلسه توضیحاتی درباره رشته های پر رونق فوتبال ایران داد: «ببینید ما در رشته فوتسال تیم چهارم دنیا هستیم. والیبال ما جهانی است. بسکتبال ما هم همینطور. حتی در آمریکا لژیونر داریم. رشته های تیمی ما خیلی پیشرفت کرده و بانوان ایرانی هم در مسابقات آسیایی عالی کار کردند. در این بازی ها مدال های زیادی گرفتیم و نشان دادیم در برخی رشته ها از آسیا بالاتر هستیم.» پایان حرف های او اما حرف دل خیلی ها بود، خیلی ها که فوتبال را یک چیز دیگر می دانند: «با اینکه ما این موفقیت ها را به دست آوردیم زیاد راضی نبودیم چون فوتبال ما ناکام ماند. سازمان به همه ورزش ها اهمیت می دهد ولی همانطور که خود شما هم می دانید فوتبال یک چیز دیگر است. امیدواریم با حضور شما بتوانیم دوباره در این رشته موفق باشیم.» او حتی به حضور ولاسکو یکی از بزرگترین مربیان والیبال دنیا در ایران اشاره کرد تا نشان دهد کم کم راه مربیان بزرگ رشته های مختلف به ایران باز می شود. ***دو امضا پای برگه های قرارداد خورد. کرش با لبخند امضاها زد و قرارداد آخر را بست. قراردادی که پیش از این ها منتظر عقد آن بودند. مرد پرتغالی از دیروز به صورت رسمی سرمربی ایران شد در حالی که پیراهن شماره 6 ایران را به دست گرفت و با آن عکس یادگاری گرفت، پیراهن جواد نکونام کاپیتان تیم ملی را. کرش سپس با رئیس سازمان و مسئولان فدراسیون فوتبال ایستاد و عکس یادگارس گرفت تا روز 15 فروردین 1390 به یکی از مهمترین روزهای تاریخ فوتبال ایران تبدیل شود. زمانی که شاید استارت پیشرفت فوتبال از آن زده شود. کرش بعد از عقد قرارداد خبرنگاران را دور زد و از در دیگر اتاق علی سعیدلو خارج شد اما مقابل در خروجی در دام آنها گیر افتاد. کرش که علاقه ای نداشت حرفی به زبان بیاورد تنها به گفتن چنین جمله ای بسنده کرد: «قرارداد من همانند تمام قراردادهای جهان با فدراسیون فوتبال ایران امضا شد. قرارداد به مدت 3.5 سال امضا شد و مانند تمام قراردادهای دنیا با شرط و شروطی همراه بود.» او دیگر پاسخی به سوالات نداد تا سازمان را ترک کند و برای نشست دوم با مسئولان فدراسیون راهی آکادمی فوتبال شود. 151 40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]