واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > محیط زیست - مروری بر وبلاگهای محیط زیست (ژاله فتوره چی - وبلاگ گربه ایرانی) آیا می دانید جانوران گیاهخوار، گیاهان سمی را نمی خورند؟ آیا می دانید، داروی درد خود را می شناسند و آن را پیدا کرده و می خورند؟ آیا می دانید پاره ای از جانوران، خطرهای آینده را پیش بینی می کنند و خود را از آنها محفوظ می دارند؟ آیا می دانید که دشمنان خود را می شناسند با آنکه دشمن را هیچوقت ندیده اند و کسی برای آنها، دشمن را معرفی نکرده است؟ گیاهان سمی را هم کسی به آنها نشان نداده است، گیاهان شفابخش را هم نزد آموزگاری نیاموخته اند، نشانه های خطرهای آینده را هم در کتابی نخوانده اند. بشر که عقل دارد، از این داشته ها محروم است. جانوران به وسیله غریزه از این سودها بهره میبرند و از آن زیانها می گریزند. آیا غریزه چیست که تشخیص سود از زیان میدهد؟ آیا این غریزه را چه کسی بدانها داده است و چرا داده است؟ برای بقای آنها تا کمبود آنها را از نظر عقل جبران کند. آری او است که عقل را به بشر داد و غریزه را به حیوان. او است که عدالت را در تکوین قرار داد. گروهی از جانداران (از جمله انسان با عقل و شعور) در طبیعت آزاد برای سیر کردن شکم و زنده ماندن دست به کشتن جاندار دیگری میزنند (بگذریم از اینکه انسان بدون کشتار جانداران دیگر نیز میتواند با تغذیه گیاهان زنده بماند). گروه دیگری از جانداران (از قبیل انسان و گربه خانگی) گاهی برای تفریح و گذران وقت دست به کشتن جاندار دیگری میزنند (انسان با شکار مخلوقات دیگر و گربه با شکار موش و سوسک و پرندگان ...). در گربه خانگی که شکمش سیر است این نوع شکار از روی غریزه انجام میشود، با اینحال انسانی که برای تفریح و با ملقب کردن خود به عنوان طبیعت مرد دست به کشتار دیگر جانداران میزند، غریزه حیوانات را نادیده میگیرد و به دلخواه خود میخواهد با آن مبارزه کرده یا آنرا تغییر دهد. هفته قبل پسر جوان سرایدار شرکت ٢ بچه گربه ٣ ماهه که پدرش از آنها روی پشت بام نگهداری میکرد را به جرم در آوردن یک ماهی از آکواریوم بشدت کتک زده و از روی پشت بام به پائین پرتاب کرد. جالب است بدانید که تفریح مورد علاقه این پسر در تعطیلات رفتن به رودخانه سد کرج و ماهیگیری است که همیشه با افتخار از آن صحبت میکند! http://gorbeh-irani.persianblog.ir بنگاه واگذاری اراضی ملی (عباس محمدی - وبلاگ دیدهبان کوهستان) یک بار در مقاله ای نوشته بودم که سازمان جنگل ها و مراتع ایران را بهتر است « بنگاه واگذاری اراضی ملی » بنامیم . شوربختانه، هر روز دلیل های محکم تری برای درست بودن این نام گذاری می یابم . چون این سازمان در نگاه دولت، تشکیلاتی است که می توان از آن برای هر طرحی زمین گرفت ؛ مدیران پروژه های جاده سازی، شهرک سازی، شهر سازی، سد سازی و کسانی که به هر دلیل دیگر و به هر عنوانی زمین بخواهند هیچ یک ، « نه » از این سازمان نمی شنوند . این سخن نه به این معنا است که مجموعه ی سازمان یا کارشناسان آن موافق چنین رفتاری با منابع طبیعی کشور هستند، بلکه منظور این است که مردان سیاسی که سکان قوه ی اجرایی کشور را به دست می گیرند ، به جای آن که در مقام امانت داران ثروت ملی کمر به حفظ این منابع ببندند به سازمان تحت امر خود فرمان می دهند که پای مخرب ترین طرح های واگذاری امضا بگذارند . اگر استثنائا یکی از مدیران ارشد آن سازمان هم مخالفتی کند ، معمولا وادار به استعفا یا جابجایی می شود. همچنین بخش های دیگری از حکومت ، و یا در مواردی نمایندگان مجلس هم شریک در این ماجرا می شوند . اما در میان انواع واگذاری ها، از همه تراژیک تر این که از منابع طبیعی به قشرهای خاصی در « مرغوب» ترین عرصه ها ، زمین برای ارضای حس بیمارگونه ی ویلا داری واگذار می شود. در فضای اقتصادی بیماری که زمین خواری، پول ساز ترین راه کسب درآمد است روشن است که رانت خواران و صاحبان نفوذ در دستگاه های مختلف به دنبال خلق راه هایی جهت تبدیل طبیعت کشور به املاک شخصی - البته با ظاهرسازی های فریب کارانه- خواهند بود . « طرح افزایش بهره وری بخش کشاورزی » که گویا چندی است در مجلس در دست بررسی است یا طرح « باغ شهر » که به شیوه ی چراغ خاموش در حال اجرا است ، تازه ترین نمونه از این فریب کاری های خوش عنوان مخرب است . http://mountainwatch.persianblog.ir بحران آب در حهان (فاطمه متینفر- وبلاگ چشم های همیشه بیدار) بیش از یک میلیاردنفر از ساکنان کره زمین امکان دستیابی به آب سالم وبهداشتی بی بهره اند.بسیاری از صاحبنظران نیزبراین باورندکه منابع آب درجهان آینده ، توان پاسخگویی به نیازهای روزافزون آدمی رانخواهندداشت. درکشورمانیزناهمگونی میان عرضه محدود و تقاضای روزافزون آب برای مصارف گوناگون، نگرانی های بسیاری را در سطوح مختلف تصمیم گیری و معیشتی کشور به وجود آورده است به گونه ای که به اعتقاد بسیاری صاحبنظران ادامه چنین روندی، تامین مطمئن و پایدارآب برای مصارف گوناگون درآینده را باعدم قطعیت فراوان والزامات مشروط بسیاری همراه خواهدساخت. نکته پنهان در ورای این هشدارها ، نگرشی است که براساس آن ظرفیت منابع محدودوحجم نیازها ،روزافزون تلقی شده است .البته شکی نیست که براساس پیشینه روندروزافزون مصرف آب ، انتظاری جز افزایش شکاف میان ذخایر موجود و افق نیازهادر آینده نمی رود. اماچنین بینشی که بر پایه روند ارتباطی میان عرضه و تقاضای آب از گذشته تاکنون بنا نهاده شده است، همواره سعی در پیش بینی آینده بر پایه روند مصارف پیشین داشته و چاره را در کاهش مصرف وی یافتن راهی برای افزایش منابع آب تجدیدشونده یافته است. http://matinfar20.persianblog.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1197]