محبوبترینها
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854413893
قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهري
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: -------------------------------------------------------------------------------- شک نيست، اگر روابط بينالمللي متعارف شود، فرداي آنروز شرکتهاي بزرگ چند مليتي دارويي کارخانه‌هاي داروسازي ايران را با نگرش استراتژيک و به‌دليل دستيابي به بازار بزرگ دارويي در يک چشم به‌هم زدن به ثمن بخس خواهند خريد. هدف آنها تغيير سياست‌ها، تغيير ساختار، مهندسي مجدد، آموزش نيروي انساني، نوسازي سريع، انتقال دانش فني و عرضه داروهاي جديد، به‌خصوص برندهاي مشهور خودشان خواهد بود. آنروز ديگر بازار دارويي ايران سالانه دو ميليارد دلار نخواهد بود و رقم قابل تصور بالاتر از 5 ميليارد دلار است. هرچند که دگرگوني صنايع ملي و ارتقاي کيفي صنعت داخلي حتي در دست خارجي‌ها نيز مبارک است، ولي قابل درک نيست چرا تا فرصت باقي است مسوولان در صنعت داروسازي با نگرش مثبت تصميمات استراتژيک نمي‌گيرند.... بي‌ترديد هنوز صنايع داروسازي ما در منطقه سرآمد است. داروهاي توليدي حسب مقررات در قالب استانداردهاي معتبر USP و BP توليد مي‌شود. اگر مواردي از نزول کيفيت مشاهده شود، اغلب خارج از کنترل بوده و به دور از چشم نظارتي مسوولان ذي‌ربط مي‌باشد. مگر نه اين است که سال‌ها ميليون‌ها بيمار در اين مرز و بوم با داروهاي داخلي درمان شده‌اند. براي اطمينان از کيفيت داروهاي توليد داخلي واحد تضمين کيفيت با بهره‌گيري از لايق‌ترين مديران و دانش روز در بيشتر شرکتهاي داروسازي کشورمان نهادينه شده است. اين واحد مسوولانه و موظف، کليه شکايات مشتري از اقصي نقاط را دريافت و در چهار چوب فرآيندهاي پاسخگويي به مشتري به آن رسيدگي و نتايج حاصله را گزارش و مستندسازي مي‌کند. اين فرآيند براي پاسخگويي، رفع مشکل و لاجرم ارتقاي کيفي پيوسته است. معترضان به داروهاي توليد داخلي ياران واقعي صنعت داروسازي هستند، حتي اگر اين اعتراض‌ها مصنوعي و به برکت زحمات سرشار بازارياب‌ها، کمپاني‌هاي خارجي و به لطف شرکت در کنگره‌ها و يا صرف بودجه‌هاي هنگفت تبليغاتي شکل گرفته باشد. متاسفانه چالش اصلي صنايع داروسازي کشور ناشي از نبود يک استراتژي مدون و در نهايت عزم ملي منسجم براي راهبرد آن است. سوال اصلي اين است که چه کسي مسوول اين عزم ملي است و فرآيند تدوين استراتژي دارويي کشور به عهده کدام نهاد يا وزارتخانه و سازمان است. اگر در سال 1383 از سوي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي سياست‌هاي ملي دارويي تدوين شده است. اين سياست‌ها با چه مکانيسمي اجرايي شده و چگونه مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. زمان هرگز به‌دليل حرکت کند ما متوقف نمي‌شود و در يک چشم بر هم زدن سال‌ها سپري شده و جمعيت کشور پيوسته رشد خواهد داشت. در چنين شرايطي ارقام اقتصادي دگرگون، رقم مصارف دارويي با افزايش پزشکان، مراکز درماني و بيماران افزايش پيدا کرده و هزينه‌هاي دارويي متحول و آيندگان بالاجبار بهاي کم‌کاري ما را خواهند پرداخت. متصديان و مسوولان دارويي روزگار ما نه تنها پاسخگوي کمبودها و نبودهاي دارويي روز هستند، بلکه با نگرش استراتژيک مسووليت فردا و فرداها نيز بر عهده آنهاست. مديريت صنايع داروسازي مديريت صنايع داروسازي از انسجام لازم برخوردار نيست. اغلب مديران صنايع خصوصي براي اعمال مديريت استقلال لازم و اختيار تصميم گيري در همه موارد را ندارند، زيرا کنترل منابع خريد مطابق مقررات دارويي است، تعيين نرخ‌ها مطابق راي کميسيون قانوني است، تصميم گيري درباره اجازه ساخت و ورود حتي اضافه شدن داروهاي جديد به قهرست به‌هيچ‌وجه درکنترل مدير نبوده و تنها يک نفر از طريق سنديکاي صنايع دارويي در يک کميسيون شرکت دارد. اگر واقعاً صنعت مستقل و توانمند مي‌خواهيم بايستي مکانيسم نظرخواهي واختيار اظهارنظر را به شکل منطقي و سازگار با سيستم برقرار سازيم. صنايع دولتي هر چند محدود هستند ولي صنايع خصولتي (خصوصي ـ دولتي) تحت تاثير تغييرات دولت‌ها هستند. مي‌گويند هيئت مديره شرکت‌ها در قالب قانون تجارت اختيار عمل دارند، ولي مسوولان هلدينگ‌ها و سازمان‌هاي ستادي به طرق متعدد و با بخشنامه‌ها هرچند با فاصله ولي به طور موثر اختيار عمل مديران را محدود و گاهي تنگ نظري را حاکم مي‌سازند. در بحث حقوق و مزايا با يک جمله «ما تابع دولت هستيم»، ديگر راهي براي انگيزش باقي نمي‌ماند. هرچند که مديران ارشد سال‌هاست با شرايط کنار آمده‌اند ولي تنها مساله موضوع مديران اجرايي ارشد نيست که مي‌تواند تاثيرگذار باشد، بلکه به تبع آن حفظ و نگهداري و تعيين حقوق و مزاياي مديران اجرايي تحت تاثير بوده و جابه‌جايي‌ها هزينه‌هاي آموزش و کسب تجربه را خنثي مي‌کند. تغييرات مديران ارشد در سال‌هاي اخير هلدينگ‌هاي دارويي را متاثر ساخته و فقدان ثبات و پايداري تفکر استراتژيک را در هاله‌اي از ابهام فرو برده است. يک مدير ارشد شرکت داروسازي نه تنها ترجيحاً بايد داروسازي بداند، بلکه تسلط به علم مديريت، به‌خصوص مديريت استراتژيک، حسابداري و اقتصاد، فن آوري اطلاعات، بازرگاني داخلي و خارجي، بازاريابي و فروش و زبان خارجي الزامي‌است. اداره صنعت داروسازي کاملاً پيچيده بوده واز عهده هر مديري بر نمي‌آيد بنابراين جابه‌جايي افراد لايق و با تجربه و جايگزيني آنها با نسل جديد بايد بسيار دقيق و سنجيده باشد. يکي از اصلي ترين دغدغه‌هاي هر سازمان و صنعت پرورش مديران جايگزين بوده و غفلت در اين زمينه شايسته نيست. متاسفانه در صنعت داروسازي براي پرورش مديران جوان و جايگزين، زياده از حد غفلت شده است. ساختار صنايع داروسازي در سال‌هاي اخير با ادغام شرکتهاي بزرگ داروسازي غول‌هاي دارويي پديد آمده‌اند که نقش آنها بسيار تعيين کننده است. در حال حاضر ده شرکت اول دنيا بيش از 50 درصد داروهاي مورد نياز جامعه بشري را توليد مي‌کنند. متاسفانه در يک چنين دنيايي شرکتهاي داروسازي کشور، به‌جاي ادغام، مرتب از نظر اندازه کوچک و کوچک‌تر مي‌شوند. پر واضح است که اين ساختارها از نظر سرمايه و نيروي انساني ناتوان بوده و قدرت رشد کيفي و رقابت را ندارند. اگر مديران ارشد هلدينگ‌ها جلوي رقابت‌هاي ناسالم را نگيرند بي‌شک بزرگترها با توان فروش، قدرت مالي و بازاريابي، شرکتهاي کوچک را از بين برده و يا با نزول کيفيت حرمت داروهاي داخلي خدشه‌دار خواهد شد. براي حفظ سرمايه‌هاي ملي تدوين سياست‌هاي ملي دارويي و رهبري سيستم به‌سوي ادغام از جمله الزامات پيش روست که بايد به آن همت گماشت. نگرش استراتژيک ساختن دارو در مجموعه‌هاي صنعتي با توجه به استانداردهاي بينالمللي در کلام بسيار ساده، ولي در عمل فوق العاده پيچيده است. کوته نظري و فقدان شناخت موجب جاري شدن انديشه‌هاي کوتاه مدت و سازگار با کوچک سازي و در نهايت ضرر و زيان در آينده مي‌شود. کشورهايي مانند روسيه با حمايت و سرمايه دولت براي ايجاد صنايع دارويي روزآمد حتي براي چند سال به واردات رو آورده و صنايع دارويي را با استفاده از کارشناسان و شرکتهاي سازنده بزرگ بينالمللي نوسازي کردند. صنايع جديد طوري طراحي شده که به راحتي استانداردهاي جديد جاري و معتبر سازي‌ها و تهيه مدارک ميسر باشد. امروزه صنعت داروسازي کشور ما نياز به الگو دارد. الگويي داخلي که با حمايت دولت و با عزم ملي پديد آيد و نمونه‌اي باشد براي يادگيري و الگوبرداري براي ساير صنايع. دادن شعار صادرات آسان است. صادرات دارو مانند صادرات ساير کالاها نيست. اگر شرکتي نتواند داروهاي خود را در کشورهاي پيشرفته ثبت کند، صحبت از صادرات بي‌فايده خواهد بود. ثبت دارو مستلزم بازديدهاي کارشناسان کشورهاي غربي از سايت توليد و لاجرم تاييد GMP است. اگر الگويي درست با بودجه دولت در سال‌هاي گذشته براي راهنمايي ساير شرکت‌ها، راه‌اندازي مي‌شد، امروز امکان‌پذير بود که داروهاي توليدي ما در بازارهاي اروپا و آسيا خريدار داشته باشند. مطرح کردن موضوع ضرورت تغييرات اساسي در سخت‌افزار و نرم‌افزار توليد در کشور و نياز مبرم به سرمايه‌گذاري‌هاي کلان در اين زمينه مي‌تواند موجب آگاهي بيشتر شود و مانع از شعارهاي روزافزون و ساده نگري باشد. بايد نگرش در صنعت داروسازي به شيوه استراتژيک سال‌هاي آينده را نشانه گيرد. خوشبختانه رشد چشم‌گير صنايع داروسازي هند و چين در سال‌هاي اخير الگوي خوبي است که مي‌تواند نقشه راه باشد. داروهاي توليدي آنها در درجه اول براي صادرات بوده، زيرا چنانچه مشتريان خارجي توليدات را بپذيرند ديگر نگراني از مصرف کننده داخلي بي‌مورد خواهد بود. بازاريابي دارويي اقتصاد متمرکز و عرضه کمتر از تقاضا سال‌هاست به‌فراموشي سپرده شده و پيش از هر توليدي شايسته است بازار محصول شناسايي شود. به زبان ساده به‌جاي توليد انبوه براي بازار ناشناخته بايد اول تدبير و شناخت لازم از بازار مصرف حاصل شود و سپس براي آن بازار توليد داشته باشيم وگرنه بي‌برنامگي و آشفتگي گردابي است که همه را غرق خواهد کرد. هر دارويي بازار بالقوه‌اي دارد که بازارياب‌ها آن‌را به صورت بالفعل در مي‌آورند و هر شرکتي از اين بازار بالفعل سهمي‌دارد که افزايش اين سهم موجب کاهش بازار ديگران خواهد بود. راه چاره گسترش بازار با شناساندن محصول بوده و در اين زمينه سال‌هاست که نقش بازاريابي فعال شناسايي شده است. با بازي قيمت مي‌توان امروز را فردا کرد، ولي وقتي رقيب آگاه شد مکانيسم رقابت ناسالم وارد صحنه شده و بازيگران ناشي داروهاي تاريخ نزديک را به حراج مي‌گذارند. در سيستم قيمت‌گذاري بايد مولفه بازاريابي به وضوح ديده شود و بديهي‌ترين بخش ساختار قيمت دارو تعيين مارژين و هزينه‌هاي بازاريابي است. بودجه بازاريابي در کشور ما حداقل بايد بين دو تا پنج درصد بسته به نوع دارو باشد زيرا شناساندن داروهاي جديد و ايجاد بازار مناسب حتماً هزينه‌هاي بيشتري دارد. غفلت از نهادينه کردن بودجه‌هاي بازاريابي و عدم ايجاد ساختار مناسب و آموزش ندادن نمايندگان علمي و غيرفعال ساختن سيستم بازاريابي تبعات منفي و هزينه گزافي دارد که نهايتا به شکل پنهان از جيب مصرف کننده اين هزينه صورت مي‌گيرد. شناساندن هر دارو و مصرف صحيح آن مي‌تواند از مراجعات، عوارض و درد و رنج بيماران بکاهد. اگر ساير هزينه‌ها از کار افتادگي تا تاثيرات رواني و هزينه‌هايي ماند حمل و نقل، موضوع را مورد محاسبه قرار دهيم آن‌موقع تازه درک خواهيم کرد که سيستم‌هاي علمي بازاريابي و هزينه‌هاي سنگين آن بي‌دليل نيست. در اين زمينه نيز بايد نگاه ما استراتژيک باشد، رشد و پويايي و افزايش تدريجي بودجه‌ها و فعاليت‌هاي علمي‌صحيح براي مصالح دارويي است. بايد بازاريابي دارويي را جدي بگيريم. بايد نگاهمان را تصحيح کرد. حداقل از شرکتهاي بزرگ الگوبرداريم. سعي نکنيم با دانش ناقص خود نهادهاي ناسالم تاسيس و سرمايه‌هاي ملي را هدر دهيم. اگر امروز پزشک دلسوز به ما پشت کرده قصد عناد ندارد و نمي‌خواهد با توليد ملي مخالفت کند. در مقايسه با شرکتهاي چند مليتي ما بسيار کم کار کرده و غافل بوده‌ايم. به‌جاي رقابت ناسالم با داروهاي وارداتي شيوه‌هاي صحيح بازاريابي آنها را الگوسازي کنيم. با تلاش و فعاليت و سرمايه‌گذاري بي ترديد بازار دارويي در خدمت توليد ملي خواهد بود. رشد و بالندگي صنايع داروسازي صنايع داروسازي از جمله صنايع استراتژيک هر کشور است. محصول توليدي، درمان بيماران را نشانه رفته و هزينه‌هاي دارويي با توجه به تعداد بالاي مصرف کننده موجب نگراني مسوولان اقتصادي است. زواياي اقتصاد دارو را درست تجزيه و تحليل کرده و نقاط ضعف و قدرت صنعت ملي داروسازي را درست به مسوولان منتقل کنيم. هر چند که 28 ميليارد واحد دارو در سال در دسترس همگان قرار مي‌گيرد و تعداد نسخ زياد، ساده انديشان را از تورم مي‌ترساند ولي به واقع اثر تورمي‌افزايش قيمت دارو با توجه به جايگاه کمتر از يک درصدي آن در سبد خانوار قابل مقايسه با ساير اقلام نيست. گسترش دانش داروسازي با نگاه استراتژيک مي‌تواند جنبه‌هاي موثر فراواني داشته باشد. از يک طرف بيمار با دادن بهاي دارو و دسترسي به درمان درکوتاه مدت هزينه‌هاي زيادي را صرفه‌جويي مي‌کند. اين هزينه شامل شناخت صحيح پزشکان درمورد تجويز داروها، تاثيرگذاري دارو، کاهش روزهاي بيماري و مراجعات متعدد و لاجرم منافع بيمار در آن نهفته است. از طرف ديگر خودکفايي در داروسازي و صادرات آن و گسترش علم توليد داروهاي پيچيده و هنر مديريت کردن به صنايع پيشرفته منافع ملي زيادي را به‌دنبال دارد که ريز آن مطالب در اين مقوله نمي‌گنجد، بنابراين بازي برد برد با افزايش نرخ داروهاي توليد داخلي و استفاده از منافع ناشي از آن در گسترش صنايع داروسازي است.بديهي است اگر سود حاصل از افزايش قيمت دارو به ثروت جاري براي سهامداران تبديل شود و از گردونه خارج شود بعضي حساسيت‌ها پذيرفتني است، ولي اگر راهکار منطقي تقسيم سود حد بيشتر 50 درصد در صنايع نهادينه شود، همانند صنايع داروسازي بزرگ دنيا که هرگز تقسيم سود بيشتر از 50 درصد نيست باقي‌مانده براي گسترش و نوسازي صنايع هزينه مي‌شود و موجبات بالندگي و رشد صنعت ملي را رقم خواهد زد. صنايع رشد يافته مي‌توانند شرايط مناسب با استانداردهاي کيفي توليد داروها با ارزش درماني سرشار را فراهم سازند. بنابراين اگر راه استفاده از سود را درست تنظيم کنيم شايد تنگ‌نظري‌ها کاهش يابد و سقف قيمت داروهاي توليد داخل افزايش يابد. پيشنهاد مي‌کنم سازماني مسوول در دل نهادهاي دارويي متشکل از مقامات عالي رتبه قبول زحمت کرده و هدايت و رهبري درازمدت دارويي کشور را عهده دار و پاسخگويي به آيندگان را در دستور کار خود داشته باشند. سازمان غذا و دارو دارو با درمان مردم ارتباط تنگاتنگ دارد. با نظارت قوي از کيفيت مطلوب حمايت و دست اندرکاران را تشويق کنيم. ضوابط ومقررات جهاني داروسازي پيوسته دگرگون شده و هرگز ايستايي ندارد. با درک صحيح و راهکار مناسب، ارتباط بينالمللي را حفظ و دسترسي به منابع و اطلاعات روزآمد را ميسر سازيم. نظارت بررامور داروهاي توليدي و وارداتي از استانداردهاي بديهي است. امر نظارت را جدي گرفته و با استخدام، آموزش و حفظ نيروهاي فني و با تجربه نهاد نظارتي را تقويت و ساز و کار لازم را براي تشويق، حمايت و تامين آنها مداوم سازيم. اين نهاد در کشورهاي مترقي سازماني مستقل به نام سازمان غذا و دارو است که با بودجه کافي، ضوابط دقيق و روشهاي اجرايي انعطاف پذير قدرت هدايت و رهبري را در جوهره خود حفظ کرده است. همه مسوولان به‌خوبي از ضرورت و سازماندهي اين نهاد آگاهي دارند و قانون آن مدون شده است. بايد با درک صحيح از معضلات دارويي پيش رو تصويب قانون مذکور را تسريع کرده و راهکارهاي اجرايي آن را در دستور کار قرار دهيم. متاسفانه پاک کردن صورت مساله و پشت گوش انداختن موضوعات جديد به روش متداول تبديل شده است. بايد با پيش بيني هزينه‌هاي مترتب بر نظام درمان کشور در آينده موضوعات زيربنايي را اولويت داده و براي حفظ و ارتقاي نظام داروسازي کشور کوشا باشيم. آيندگان زماني به عملکرد پدرانشان نمره قبولي مي‌دهند که به واقع نگرش و درک درستي از اتفاقات آينده در دستور کار قرار گيرد. با توجه به بالندگي صنايع دارويي جهان با مديريت استراتژيک فرصت‌ها را غنيمت شمرده و تهديد را به فرصت تبديل کنيم. انشاا...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5623]
-
گوناگون
پربازدیدترینها