محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845309340
در پی یک زندگی ایده ال
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: روزمان را با ارتباط شروع می کنیم; صحبت با دیگری. تصور جهانی بدون ارتباطات انسانی، اندام واره ای مکانیکی و ناخوشایند است. دیگری مادری است که هر صبح برایمان چای می ریزد، خواهری که صبح بخیر می گوید، همسری که بچه ها را راهی مدرسه می کند. دیگری صدای زنانه ای از رادیو است که وضعیت ترافیک را گزارش می دهد. زنان نیمی از هر جامعه هستند، دیگری هایی که زندگیشان مستقیم و غیرمستقیم بر زندگیمان تاثیر دارد. سلامت زنان، اشتغال آنها، شادکامی و رضایت از زندگیشان متاثر از شرایط اجتماعی جامعه است و موثر بر آن. مولفه های فوق مفهوم کیفیت زندگی زن را میسازند. بالا بودن کیفیت زندگی در هر کشور نشانه توسعه پایدار و همه جانبه در آن جامعه است و در نظر گرفتن زنان در برنامه های توسعه و تلاش برای بهبود وضعیت زندگی آنها مساله ای است که برای رسیدن به پیشرفت همه جانبه نباید آن را نادیده گرفت. کاربرد مفهوم کیفیت زندگی در ادبیات توسعه نتیجه شکست پارادایم هایی است که در آنها توسعه همان رشد اقتصادی بود و جبران عقب ماندگی ها تنها در گرو افزایش تولید ناخالص داخلی فرض می شد. فرض ابتدایی در نظریه های رشد اقتصادی پدیده نشت به پایین است. بر اساس این فرض پیامد مثبت افزایش درآمد به مرور زمان به گروه های آسیب دیده و در حاشیه نیز خواهد رسید و بنابراین توزیع عادلانه امکانات در میان طبقات مختلف جامعه ممکن می شود. این رویکرد ناکارآمدی خود را زمانی آشکار کرد که جنبش های اجتماعی مثل جنبش اقلیتهای قومی و نژادی و ... به حق خواهی برخاستند. از طرف دیگر جنبش های طرفدار محیط زیست شکل گرفتند که تاثیرات منفی صنعتی شدن سریع جوامع برای رسیدن به سود مادی بشتر بر اکوسیستم طبیعی را یادآور شدند. فعالیت این جنبش ها نشان داد که رشد اقتصادی بی طرفانه نیست و در بسیاری مواقع نه تنها به نفع گروه های حاشیه ای نیست که حقوق آنها را تضییع می کند. نسخه چنین رویکردهای برای کشورهای در حال توسعه نظریه هایی تک بعدی مثل نظریه نوسازی بود که رسیدن به پیشرفت را تنها با در نظر گرفتن یک عامل و با تکیه بر رشد اقتصادی ممکن می دانست. عدم کارآیی دیدگاه اقتصادی توسعه، ابعاد اجتماعی، فرهنگی و انسانی توسعه را مطرح کرد و توسعه پایدار به واژه ای کلیدی در نظریات توسعه تبدیل شد. توسعه پایدار اساس بهبود وضعیت و رفع کاستی های اجتماعی و فرهنگی جوامع پیشرفته است و باید موتور محرکه پیشرفت متعادل، متناسب و هماهنگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تمامی جوامع و به ویژه کشورهای در حال توسعه باشد. توسعه پایدار، سعی دارد به پنج نیاز اساسی تلفیق حفاظت و توسعه، تامین نیازهای اولیه زیستی انسان، دستیابی به عدالت اجتماعی، خود مختاری و تنوع فرهنگی و حفظ یگانگی اکولوژیکی پاسخ گوید. بر همین اساس دهه ۹۰ سرآغاز بحث از کیفیت زندگی اجتماعی افراد با تاکید بر مولفه هایی فراتر از مولفه های مادی شد. در اوایل دهه ۹۰ میلادی سازمان ملل گزارش توسعه را با رویکرد به توسعه انسانی منتشر کرد و از اواسط این دهه در اهداف توسعه تغییراتی حاصل و بهزیستی اجتماعی و کیفیت زندگی، مساله اساسی توسعه شد. شاخص های کمی مثل محاسبه ارزش پولی کالاها و خدماتی که در داخل کشور تولید می شوند، کنار گذاشته شد و شاخص های کیفی برای برآورد وضعیت توسعه در کشورها طراحی شد و مورد استفاده قرار گرفت. یکی از این شاخص ها HDI است که هر ساله از طریق یک شاخص مرکب دستاورد کشورها را در توسعه انسانی می سنجد و بر اساس آن کشورها را درجه بندی می کند. بنیان نظری این شاخص اعلامیه جهانی حقوق بشر است که توسط سازمان ملل تنظیم شده است. این شاخص از ترکیب سه فاکتور امید به زندگی، استاندارد زندگی مناسب و دانایی تشکیل شده است. یکی از مولفه هایی که در سال ۲۰۰۲ در این شاخص گنجانده شد کسب برابری برای همه زنان و مردان، توسعه جنسیتی، توانمند سازی جنسیتی، رفع نابرابری جنسیتی در آموزش و پرورش، رفع نابرابری جنسیتی در فعالیت اقتصادی و مشارکت سیاسی زنان بوده است. مفهوم کیفیت زندگی مفهومی پیچیده و مبهم است که تعریف آن را مشکل می کند. کیفیت زندگی متاثر از زمان و مکان و ارزش های فردی و اجتماعی است. کیفیت زندگی را می توان در ابعاد فردی و جمعی و ذهنی و عینی مورد بررسی قرار داد. کیفیت زندگی فردی در بعد عینی تامین نیازهای اساسی و برخورداری از منابع مادی جهت برآوردن خواست های اجتماعی شهروندان است. در بعد ذهنی به داشتن استقلال عمل در افزایش رفاه ذهنی شامل لذت جویی، رضایتمندی، هدفداری در زندگی و رشد شخصی، رشد و شکوفایی در مسیر سعادت و دگر خواهی اجتماعی و مشارکت گسترده در فعالیت های اجتماعی اشاره می کند. در بعد جمعی هم ثبات و پایداری محیط فیزیکی و اجتماعی، منابع اجتماعی درون گروه ها و جوامعی که در آن زندگی می کنند مثل انسجام مدنی، یکپارچگی، روابط شبکه ای گسترده و پیوندهای موقت در تمامی سطوح جامعه، هنجارها، اعتماد، نوع دوستی و رفتار دگر خواهانه، انصاف، عدالت اجتماعی و برابری طلبی را در تعریف آن لحاظ می کنند. اما برای سنجش کیفیت زندگی در شهرها و کشورها و همچنین در بین قشرهای مختلف یک جامعه از شاخص های قابل اندازه گیری استفاده می شود که دارای سنجه های عینی هستند. برخورداری از نیازهای اساسی مثل آموزش و بهداشت و اشتغال، نشاط و شادکامی، رضایت از زندگی، رسیدن به اهداف مورد نظر فردی و ارتقا و تقویت استعدادهای انسانها از مهمترین این سنجه ها هستند. بر اساس گزارش های بین المللی، تهران به عنوان پایتخت و بزرگترین شهر ایران با جمعیتی بیش از۹ میلیون نفر و دارا بودن ۷۰ درصد از امکانات کل کشور از کیفیت زندگی چندانی برخوردار نیست. گزارش موسسه بین المللی منابع انسانی مرسر در سال ۲۰۰۹ از کیفیت زندگی در ۲۱۵ شهر جهان، تهران را در رتبه ۱۷۸ نشان می دهد. تهران همچنین در منطقه رتبه هفتم را کسب کرده است. گزارش مرسر بر پایه فاکتورهایی چون فاکتورهای زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، بهداشت، امنیت شخصی، آموزش و پرورش، حمل و نقل، مسکن و دیگر خدمات شهری مثل مراکز تفریحی، سالن های سینما، تئاتر و... تهیه می شود. در این گزارش شهر وین اتریش به عنوان بهترین و شهر بغداد به عنوان بدترین مکان برای زندگی معرفی شده اند. پایین بودن کیفیت زندگی در ایران نشانه عدم سیاست گزاری صحیح در برنامه های توسعه ایران برای ارتقای این عامل است. بعلاوه بنابر آمارهای موجود در ایران کیفیت زندگی زنان ایرانی به مراتب در سطح پایین تری از مردان قرار دارد. برای مقایسه بین سطح کیفیت زندگی زنان و مردان ایرانی می توان به آخرین سرشماری رسمی که در سال ۱۳۸۵ انجام گرفت، مراجعه کرد. همانطور که گفته شد آموزش یکی از سنجه های وضعیت کیفیت زندگی است. بر اساس طرح آمارگیری سال ۸۵ میزان رشد باسوادی مردان در سال های ۷۶ تا ۸۵ برابر با ۵/۲۶ درصد و برای زنان ۷/۸ درصد بوده است که رشد قابل ملاحظه ای را نشان می دهد. در تمام سطوح تحصیلی شاهد پیشی گرفتن زنان بر مردان هستیم. سهم دختران از دانش آموزان مقطع ابتدایی با ۱/۷۸درصد رشد از/۱۲ ۴۷ درصد در سال ۱۳۷۶ به ۴۸ درصد در سال ۱۳۸۵ رسیده است. سهم دختران از دانش آموزان مقطع متوسطه با ۲/۶ درصد رشد از ۴۷/۸ درصد در سال ۱۳۷۶ به ۴۹/۰۷ درصد در سال ۱۳۸۵ رسیده است. سهم دختران از دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی با میزان رشد ۱۴/۸ درصد از ۵۴/۵۳ درصد در سال ۱۳۷۶ به ۶۲/۶ درصد در سال ۱۳۸۵ رسیده است. سهم دختران از دانشجویان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی در سال های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵ در همه گروه های عمده رشته تحصیلی افزایش داشته است. اما در زمینه اشتغال نه تنها شاهد رشد نیستیم که آمارهای موجود خبر از یک معضل اجتماعی می دهد. بر اساس این طرح رشد اشتغال مردان در سال های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵ برابر با ۴/۱۴ درصد و میزان رشد اشتغال زنان در این دوره ۰/۲ درصد بوده است. در واقع بسیاری از زنانی که توانسته اند در این دوره به سطوح بالای تحصیلی برسند بیکار هستند. زهرا فروزنده، کارشناس ارشد مطالعات زنان در این باره تحقیقی انجام داده است که در آن تصریح می کند: وضعیت بازار کار زنان در ایران در سال های مختلف نوساناتی داشته و آمار و ارقام بیانگر آن است که طی این سالها بر میزان مشارکت زنان در عرصه های اقتصادی افزوده شده و به تبع آن نرخ بیکاری نیز در حال افزایش است. وی می افزاید: نرخ بیکاری زنان در سال ۴۵ برابر با ۲ درصد بوده و در سال ۱۳۷۵ ، ۳/۱۳درصد و در سال ۸۰ به ۳/۱۸ درصد افزایش یافته است. به گفته وی، بدیهی است که یکی از دلایل مهم افزایش نرخ بیکاری زنان، افزایش میزان مشارکت آنان در مقابل ناکافی بودن فرصتهای شغلی برای زنان جویای کار به ویژه در سال های اخیر بوده است. به عبارت دیگر افزایش عرضه نیروی کار به خصوص زنان متخصص، منجر به فزونی تعداد زنان در جستجوی کار شده که نهایتا نرخ مشارکت آنان را تحت تاثیر قرار داده است و چون زنان در کسب فرصت های شغلی توفیق چندانی نداشته اند، نرخ بیکاری آنان نیز روند صعودی را طی کرده است. بیکاری علاوه بر اینکه نشان از عدم تامین نیازهای اساسی افراد است تبعات دیگری نیز دارد. این موضوع بر رضایت افراد از زندگی هم تاثیر مستقیم دارد به طوری که افراد تحصیلکرده بدون شغل با مقایسه انتظاراتشان از خود و موقعیت واقعیشان فاصله پر نشدنی را احساس می کنند، در نتیجه ارزیابی فرد از زندگی خودش ارزیابی مثبتی نخواهد بود. این عامل یکی از مهمترین عوامل ذهنی کیفیت زندگی است و بر بعد روانشناختی آن تاکید دارد. احساس فرد از چگونگی زندگی اش گرچه به سادگی قابل بررسی نیست اما تابع عوامل مختلفی است که نداشتن نقش موثر در جامعه یکی از تاثیرگذارترین آنهاست. این در حالی است که در ماده شش مصوبه ۲۸۸ شورای عالی انقلاب فرهنگی با عنوان سیاستهای اشتغال زنان در جمهوری اسلامی بر تشویق بانوان تحصیلکرده و متخصص باتجربه به احراز سمت های مدیریت ومشاغل ستادی، به منظور امکان استفاده از کارایی آنها درسطوح عالی اجرایی تاکید شده است. همچنین در ماده هشت همین مصوبه آمده است: با توجه به اینکه نیروهای متخصص و تحصیلکرده در هر جامعه ای ارزشمندترین سرمایه های آن به شمار میآیند و برای آموزش و تربیت علمی آنان سرمایه گذاری هنگفت صورت گرفته است باید اولا انتخاب صحیح و تحصیل در رشته های متناسب با اشتغال بانوان هرچه کاملتر امکان پذیر شود. ثانیا تسهیلات لازم برای استفاده از تواناییهای زنان کارشناس، متخصص و تحصیلکرده فراهم آید به گونه ای که اهتمام آنان به ایفای نقش خود درخانواده و شرایط زندگی، منجر به کناره گیری از فعالیت اجتماعی نشود. وضعیت بهداشت و سلامت نیز یکی دیگر از سنجه های قابل بررسی در وضعیت کیفیت زندگی زنان است. به گفته محمد اسماعیل اکبری، معاون اسبق سلامت وزارت بهداشت، هر سال ۷ هزار زن در ایران به سرطان سینه مبتلا می شوند و با توجه به اینکه ۷۰ درصد این بیماران بالای ۵ سال عمر می کنند اکنون حدود ۷۰ هزار زن مبتلا به این بیماری در کشور داریم .وی می افزاید: این بیماران در مراحل مختلفی از این بیماری هستند بعضی از آنها بیماران جدید هستند، بعضی در مرحله عود بیماری هستند و برخی از آنها هم کاملا درمان شده اند اما مسئله مهم درباره این بیماری در ایران این است که در حال حاضر متوسط سن ابتلا به این بیماری در ایران ۵ سال پایین تر از دنیاست در حالی که قبلا سن این بیماری حدود ۱۰ سال جوانتر از دنیا بود. در زمان حاضر به طور متوسط سن ابتلا به این بیماری در ایران بین ۴۵ تا ۵۵ سال است در حالی که این سن در کشورهای غربی بین ۵۰ تا ۶۰ سال است. درمان موفقیت آمیز این سرطان بستگی به تشخیص اولیه و مراقبت های پزشکی دارد. غربالگری به روش ماموگرافی منجر به کاهش حدود ۳۰ درصد مرگ و میر ناشی از سرطان پستان در زنان ۵۰ تا ۶۹ سال می شود. این رقم برای زنان ۴۰ تا ۵۰ ساله حدود ۱۷ درصد است .تست ماموگرافی برای سنین زیر ۵۰ سال از حساسیت کمتری برخوردار است ولی برای سنین بالای ۵۰ سال به عنوان معتبرترین و حساس ترین تست شناخته می شود، در حالی که عمده بیماران کشور ما در سنین زیر ۵۰ سال بروز بیماری را نشان داده اند. در تمام نظامهای ارایه خدمات غربالگری سرطان پستان در دنیا ماموگرافی به عنوان یک تست کلیدی وجود دارد. گرچه بررسی امکانات موجود حاکی از عدم تکافوی دستگاه های ماموگرافی موجود در کشور برای انجام غربالگری به روش ماموگرافی است . براساس نتایج آخرین تحقیقاتی که در کشوردرخصوص سرطان های شایع زنان ایرانی انجام شده است بعد از سرطان پستان، سرطان دستگاه تناسلی، مهمترین علت مرگ و میر زنان بر اثر سرطان است. سرطان های شایع زنان در ایران شامل سرطان های دهانه رحم، جسم رحم و تخمدان است. بهداشت و سلامت از جمله مواردی هستند که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز بر آنها تاکید شده است. اصل ۲۹ قانون اساسی، تامین دسترسی عادلانه به خدمات سلامت را از وظایف دولت بر شمرده است: برخورداری از تامین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، از کار افتادگی، بی سرپرستی، در راه ماندگی، حوادث و سوانح و نیاز به خدمات بهداشتی درمانی و مراقبت های پزشکی به صورت بیمه و غیره حقی است همگانی; دولت مکلف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم خدمات و حمایت های مالی فوق را برای یک به یک افراد کشور تامین کند. در اصل ۴۳ قانون اساسی هم تامین نیازهای اساسی مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان و آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده و در بند ۱۲ اصل ۳ برطرف ساختن هر نوع محدودیت در زمینه های تغذیه، مسکن، کار و بهداشت مورد تاکید قرار گرفته است. حمایت از مادران به خصوص در دوران بارداری و حضانت فرزند و حمایت از کودکان بی سرپرست در اصل ۲۱ قانون اساسی یادآوری شده است. سلامتی همچنین از بعد روانی بسیار حائز اهمیت است; شادکامی علاوه بر اینکه نشان از سلامت روان دارد از جمله سنجه های کیفیت زندگی است. برای سنجش شادکامی زنان ایرانی می توان نقطه مقابل آن یعنی میزان شیوع افسردگی را در آنان بررسی کرد. افسردگی در مراحل پیشرفته به اقدام جهت خودکشی منجر می شود. سید مهدی حسن زاده، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران می گوید: آمار خودکشی در میان زنان ایرانی نسبت به مردان رو به افزایش است و پیش بینی می شود در آینده زنان ایرانی در این امر نسبت به مردان پیشی گیرند. وی می افزاید: اقدام به خودکشی در میان زنان دنیا و ایران سه برابر مردان است، در عین حال خودکشی موفق در مردان سه برابر زنان است. حسن زاده عمده علت اقدام به خودکشی را بیماری های روانی و در راس آن افسردگی می داند و می گوید: ۶۰ تا ۷۰ درصد افراد دارای اختلالات افسردگی فکر خودکشی در سر دارند که ۵۰ درصد این افراد در اروپا اقدام به خودکشی می کنند اما افراد افسرده ایرانی که افکار خودکشی دارند زمانی که پای اقدام می رسند، افکار مذهبی و اعتقادی آنها مانع از خودکشی شان می شود. پیش از دوران بلوغ، اختلافی در میزان بروز افسردگی در بین دختران و پسران دیده نمی شود اما بین سنین ۱۱ و ۱۳ سال میزان رشد افسردگی در دختران افزایش می یابد تا سن ۱۵ سالگی که دختران ۲ برابر بیشتر نسبت به مردان دوره افسردگی را تجربه می کنند. رویدادهای باروری زنان شامل سیکل های قاعدگی، حاملگی، دوره بعد از حاملگی، نازایی و یائسگی نوساناتی را درخلق و خوی زنان به وجود میآورد که در بعضی از زنان این نوسانات شامل افسردگی هم می شود اما افسردگی مرضی نتیجه فشارها و عوامل اجتماعی است. بنابر نظر دورکیم، جامعه شناس، خودکشی تابعی از آنومی و نابسامانی است. بر اساس تحقیق مشهور او با عنوان خودکشی، ثابت شد که در گروه هایی که از همبستگی و انسجام اجتماعی بالایی برخوردار هستند تعدد خودکشی کم و برعکس زمانی که همبستگی اجتماعی از بین برود نرخ خودکشی بالا می رود. پیشتر گفته شد که بهبود کیفیت زندگی در بعد اجتماعی آن به بالا بودن انسجام اجتماعی بستگی دارد. پس خودکشی در یک جامعه علاوه بر اینکه در سطح فردی شاخص سلامت روان و رضایت از زندگی را دچار نوسان می کند به لحاظ اجتماعی از وضعیت نا مطلوب برای زیست حکایت دارد که متاسفانه طبق آمار باز هم این شاخص در بین زنان ایرانی بیش از مردان است. در مورد کیفیت زندگی دو دیدگاه عمده وجود دارد، یک دیدگاه عاملیت گرا که در آن کنشگری فرد در مرکز بحث پیرامون کیفیت زندگی قرار دارد یعنی بیشتر ناظر بر ذهنیات، قابلیت ها و توانمندی های افراد است تا شرایط ساختاری اجتماعی یا محیط پیرامونی. دیدگاه دوم رویکرد ساختار گرا است، که نسبت به دیدگاه اول دو فرق عمده دارد اول آنکه مفهومی کامل و فراگیر از کیفیت زندگی ارائه می دهد که تمامی حوزه هایی که در بهبود کیفیت زندگی موثر است را در بر می گیرد و دوم آنکه بر جامعه به عنوان یک کلیت تمرکز دارد. در واقع این دیدگاه می گوید کیفیت زندگی در معنای واقعی آن نمی تواند مستقل از مناسبات، روابط و پیوندهای مشترک اجتماعی و وابستگی متقابل در زمینه عدالت توزیعی که امنیت شخصی و اقتصادی، حمایت شهروندی و حقوق انسانی را تضمین می کند، مفهوم سازی شود. با دیدگاهی ساختار گرا می توان گفت تغییر کیفیت زندگی از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب نیازمند سیاست گزاری در برنامه های توسعه کشور است. از بررسی برنامه های توسعه ایران قبل و بعد از انقلاب به این نتیجه می رسیم که مفهوم کیفیت زندگی در این برنامه ها وجود داشته است اما در اجرای آن همواره کوتاهی شده است. این مفهوم برای اولین بار در برنامه عمرانی پنجم قبل از انقلاب (۵۶ ۱۳۵۲) در متن برنامه آورده شد. در این برنامه بیشتر ابعاد کیفیت زندگی فردی مورد توجه بوده است که دلیل عمده آن تسلط رویکرد اقتصاد محور بر برنامه ها بود. در برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بعد از انقلاب (۸۸ ۱۳۸۴) نیز کیفیت زندگی در سه قلمرو نیازهای حمایتی، نیازهای محیطی و نیازهای اساسی مورد توجه قرار گرفته است. با این حال همواره به مسایل اجتماعی از منظری اقتصادی نگریسته شده و بنابراین برای آنها راه حل های اقتصادی جستجو شده است. بر اساس ماده ۹۸ برنامه چهارم توسعه بعد از انقلاب نیز تدوین طرح جامع توانمند سازی و حمایت از حقوق زنان در دستور کار برنامه قرار گرفته است اما آنچه از شواهد بر میآید حرف دیگری می زند. دیگری که زن نام دارد زندگی ایدهآلی ندارد; لازمه زیست اجتماعی ارتباط است، ارتباط کامل، یک فرستنده و یک گیرنده دارد و بستری که ارتباط در آن اتفاق می افتد برای ارتباط با دیگری چه نقش گیرنده را داشته باشد و چه نقش فرستنده باید بستری سالم فراهم کرد. روزنامه مردم سالاری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 680]
-
گوناگون
پربازدیدترینها