قطع شبكه‌هاي ايراني از ماهواره ها

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: قطع شبكه‌هاي ايراني از ماهواره ها
جام جم آنلاين: تصميم به توقف پخش برنامه هاي شبكه العالم ناشي از به اصطلاح سند رسانه اي عربي است كه بيش از يك سال و نيم پيش در نشست شوراي وزراي اطلاع رساني عرب با همكاري مصر و عربستان تصويب شد كه هدف آن محاصره رسانه ها در جهان عرب بود تا اين رسانه ها به ابزاري در دست دولت هاي عربي تبديل شوند.

پس از حدود تحولات جديد در ساختار نظام بين المللي و فروپاشي سيستم دو قطبي، تأثير رسانه در تحولات منطقه اي و جهاني داراي ژرفاي خيره كننده اي شده است.

نقش رسانه ها در جنگ هاي آمريكا در عراق (جنگ سي ان ان) و افغانستان و انقلاب هاي مخملين و به ويژه نقش آنها در انقلاب هاي عربي بر همين پايه نظري استوار است.

امروزه كشورهاي داراي ابزار رسانه اي قدرتمند تر با سهولت بيشتري قادر به تحصيل منويات ملي ، منطقه اي، بين المللي و حتي پيشبرد اهداف نظامي خود هستند كه نمونه بارز آن درجنگ آمريكا در عراق مبتلور شد. دليل آن اين است كه امروزه عبارت جديدي وارد قاموس نظام بين المللي شده و آن حاكميت اطلاعاتي است.

امروزه كشورهاي صاحب نفوذ رسانه اي با يورش به مرزهاي فرهنگي و اعتقادي كشور ها امكان اشاعه گرايشات هژمونيك در سطح گيتي را بيش از گذشته تسهيل كرده اند و موجب شكاف ديجيتال بين شمال و جنوب شده است.

در هر صورت امروزه در پرتو شبكه به هم پيوسته ارتباطات و شتاب نظام مبادله اطلاعات و اخبار در سطح جهان، معادلات جديدي در عرصه نظام بين الملل شكل گرفته است كه تاثير آن روي روابط منطقه اي و سيستمي كشورها اجتناب نا پذير است و هيچ كشوري بدون توجه به اين عامل نمي تواند از منافع و امنيت ملي خود در دنياي جديد كه به شدت رسانه اي شده به نحو شايسته صيانت كند.

اهميت بهره گيري از رسانه هاي بين المللي موجب گرديد كشورهاي توسعه يافته نيز در انديشه بهره مندي از رسانه هاي جهان گستر باشند.

ظهور شبكه «الحزيره» و سپس شبكه هايي همچون «العالم»، «پرس تي وي» و «العربيه» را مي توان در اين راستا ارزيابي كرد.

ظهور شبكه هاي جديد موجب گرديد پرسش هاي زير مطرح گردد:

آيا ظهور شبكه هاي جديد بين المللي با رويكردهاي جديد مي تواند شكافي در جريان يكسويه خبري غرب ايجاد كند؟ آيا ورود رسانه هاي ساختار شكن در جريان رسانه اي بين المللي پذيرفتني است؟ آيا جريان مسلط بر رسانه ها حاضر به خدشه وارد شدن به سلطه انحصاري خود بر رسانه هاي بين المللي مي شوند؟

فشارهاي زيادي براي جلو گيري تغيير رويكرد و همچنين جلو گيري از فعاليت شبكه هاي بين المللي كه رويكرد جديدي را در تقابل با روند هاي جريان بين المللي رسانه اي دنبال مي كردند، صورت گرفت.

قطع شبكه هاي بين المللي ايراني از روي ماهواره هاي «هاتبرد» و «عرب ست» و ايجاد مانع براي فعاليت رسانه اي آنها در بسياري از كشورها از جمله اين اقدامات مي باشد كه به دليل پرداختن به مباحث حقوقي در اين زمينه، از پزداختن بدان خود داري مي شود.

1) كليات حقوق بين المللي ارتباطات:

الف) نظريه آزادي اطلاعات

طبق اين نظريه هر شخص حق دارد به كليه اطلاعات دست يافته يا اطلاعاتي را براي ديگران ارسال كند. برخي معتقدند اين اصل دنباله همان اصل «آزادي مطبوعات» است كه در قرن 19 براي اولين بار مطرح شد.

اصل آزادي اطلاعات عموما پس از جنگ جهاني دوم و با آغاز عصر فضا مورد توجه مجامع بين المللي قرار گرفت و اگرچه اين موضوع در برخي كنوانسيون ها و پيمان هاي بين المللي نظير ماده 19 اعلاميه حقوق بشر 1948 و اعلاميه غير الزامي سال 1972يونسكو در مورد اصول راهنما در استفاده از پخش ماهواره اي و برخي كنوانسيون هاي منطقه اي مورد تاكيد قرار گرفت اما تاكنون هيچ كنوانسيون بين المللي در مورد آزادي اطلاعات منعقد نشده است.

ب) تهديد حق آزادي عقيده و بيان در پرتو ابزار نوين اطلاع رساني

اعمال حق آزادي بيان جز در برخورداري از فناوري لازم كه وسايل لازم جهت كسب اطلاع و نشر آن را در اختيار قرار مي دهد، ميسر نيست. كشورهايي كه از اين لحاظ فقير محسوب مي شوند و عملاً از دستيابي به اين وسايل محرومند، قادر به اعمال حق كسب آزادانه اطلاعات و نشر آن نيستند و به همين خاطر از اين حق محروم مانده اند.

به اين ترتيب، اين كشورها فقر فن آوري را به مثابه محق بودن در اعتراض به اعمال حق كسب و نشر آزادانه اطلاعات قلمداد مي‌كنند؛ زيرا اين اصل، در عمل ارزش هاي خاص جوامع غربي را با اتكا به فن آوري پيشرفته اين كشورها، در كشورهاي در حال توسعه، منتشر ساخته و موجوديت فرهنگ هاي بومي را در معرض تهديد قرار مي دهد. بنابراين اصل آزادي اطلاعات در پرتو فناوري، آزادي را به يكي اعطا و ديگري را از آن محروم مي سازد و حق طبيعي، الهي، فطري و... بشر جهت نشر آزادانه عقيده در پاي ابزار نشر آزادانه اطلاعات قرباني مي‌شود.

ج) آثار سلطه دول توسعه يافته بر فن آوري نوين اطلاع رساني در صلح و امنيت بين المللي

در گذشته، برتري هسته‌اي به عنوان شرط لازم براي رهبري ائتلاف هاي نظامي عليه كشورهاي سركش مطرح بود.

در عصر اطلاع رساني، برتري در اين عرصه است كه چنين نقشي را ايفا مي كند. كشورهاي توسعه يافته اكنون فن آوري خود را به شيوه هاي مختلف در جهت اخلال در صلح و امنيت بين المللي و با هدف تامين امنيت ملي يا منافع تجاري خود به كار مي گيرند.

آنها در عين حال كه فن آوري اطلاع رساني را جهت اخلال در صلح و امنيت بين المللي به كار مي گيرند و هر جا كه منافع تجاري شان اقتضا كند، ترديدي در اين راستا به خود راه نمي دهند ليكن هر زمان قادرند كه دول ديگر را به لحاظ اينكه نظام اطلاع رساني آنها صلح و امنيت بين المللي را دچار مخاطره كرده است در معرض ضمانت هاي اجرايي موضوع مواد 41 و 42 منشور قرار دهند.

د) قاعده استاپل و پخش مستقيم برنامه

استاپل در اصطلاح فارسي به معناي «منع تناقض گويي به زيان ديگري» يا «ممنوعيت اقامه دعوي به واسطه يك اقدام قبلي كه خود صاحب دعوي به عمل آورده است» ترجمه شده است.

بر اساس آن مي توان گفت: هرگاه شخصي با اظهار يا رفتار خود به عمد سبب باور شخص ديگر به وجود وضعيت معين شود و وي را وادار كند تا بر اساس آن باور عمل كند يا وضعيت خود را تغيير دهد، شخص اول از ادعاي وضعيتي متفاوت در همان زمان عليه شخص اخير ممنوع خواهد بود.

نكته مهم در اينجا آن است كه هر كدام از اين رفتارها ممكن است في نفسه مخالف موازين حقوقي نباشند و به طور انفرادي ضرر و زياني از آن ناشي نشود اما در مورد موضوعي واحد حاوي تناقض باشد كه اين تناقض موجب متضرر شدن طرفي شود كه به رفتار و مواضع قبلي طرف ماخوذ به استاپل اعتماد كرده است.

مثلا اگر پخش مستقيم برنامه هاي ماهواره اي براي مخاطبان ديگر كشورها طبق مقررات حقوق بين الملل ممنوع باشد طبيعي است چنانچه كشوري اقدام به پخش مستقيم ماهواره اي به منظور دريافت امواج آن دركشور يا كشورهاي ديگر كند، مستوجب مسئوليت بين المللي براي آن خواهد بود. لكن اگر كشوري كه قلمرو آن مورد هجوم امواج تلويزيوني ماهواره اي قرار گرفته است خود نيز قبلا به اقدام مشابهي دست زده باشد نمي تواند به اقدام آن كشور اعتراض كند.

بنابراين با توجه به اينكه امروزه بسياري از دولت ها خود رأسا مبادرت به پخش برنامه هاي تلويزيوني از طريق ماهواره ها به منظور مخاطب قرار دادن اتباع يا ساكنان كشورهاي جهان مي كنند يا به اشخاص حقيقي و حقوقي در قلمرو خود چنين اجازه اي داده اند بنابراين چنانچه از اين منظر به موضوع پرداخته شود، با توجه به قاعده استاپل، چنين كشورهايي نمي توانند به جمهوري اسلامي ايران براي پخش برنامه خود از طريق شبكه هاي بين المللي اعتراض كنند.

مضاف بر اين كه ايران نيز با توجه به پخش مستقيم برنامه هاي ماهواره اي به موجب قاعده استاپل مجاز به اعتراض عليه كشورها يا دارندگان شبكه هاي ماهواره اي بابت نفس پخش مستقيم ماهواره اي نخواهد بود.

2) جريان آزاد اخبارو اطلاعات، ويژگي دنياي ارتباطات

گ‍ذش‍ت‍ه ‌‌از بازتاب تازه هاي ت‍ك‍ن‍ول‍وژي‍ك ‌و رش‍د ص‍ن‍‍ع‍ت ‌رس‍‍ان‍ه ‌در ك‍ن‍ش‍گ‍ر‌ي ‌س‍ي‍‍اس‍‍ي ‌ش‍‍ه‍رون‍د‌ان و به رغم محذورات ايجاد شده از سوي نظام هاي خودكامه در جهت گردش آزاد اخبار و اطلاعات‌، عصر نو ارتباطي جهاني به خودي خود به روند جريان آزاد اطلاعات شتاب بخشيده و درعين حال دنيا به س‍و‌ي‌ ت‍ئ‍وري‍زه‌ ك‍ردن‌ م‍ب‍‍ان‍‍ي ‌ح‍ق‍وق‍‍ي اين مولفه در قالب انعقاد كنوانسيون ها و مقررات گ‍روي‍ده ‌‌اس‍ت.

في الواقع گردش آزاد اطلاعات و اخبار جزو حقوق بنيادين بشر محسوب مي شود و قوانين اساسي برخي كشورها و كنوانسيون هاي بين‌المللي نيز از آن حمايت مي‌كند.

اهميت دسترسي به اخبار و اطلاعات عاري از كنترل و نقش آن به عنوان زيربناي دموكراسي بحدي است كه برخي آن را به «اكسيژن دموكراسي» تعبير مي‌كنند لذا وجود مقررات ناظر به تضمين برخورداري بشر از چنين حق حياتي همواره مورد اهتمام جامعه جهاني بوده است كما اينكه پس از جنگ جهاني دوم اعلاميه حقوق بشر براي تحقق اين آرمان، تهيه و تدوين شد و وفق آن گسترش جريان آزاد اطلاعات وانتقال انديشه در سطح دنيا به عنوان عامل كمك به افزايش صلح و رفع سوء تفاهمها مورد تاكيد قرار گرفت.

3) جريان آزاد اطلاعات درحقوق و اسناد بين المللي

بسياري بر اين باورند كه دسترسي به اطلاعات يك حق بنيادي بشري است منشاء اين باور را مي توان در ابزارهاي بين المللي مدافع حقوق بشر يافت.

مهم ترين اين ابزارها اعلاميه جهاني حقوق بشر در سال 1948 و ماده 19 كنوانسيويون بين المللي مدني و سياسي است.

ماده 19 اعلاميه جهاني حقوق بشر مقرر مي‌دارد:«هركس حق آزادي عقيده و بيان دارد.اين حق شامل آزادي حفظ عقايد، مصون از تعرض و جستجو، كسب اظهار اطلاعات و انديشه‌ها از هر طريق و بدون توجه به مرزهاست».

در نشست وين (1986) سازمان امنيت و همكاري اروپا تأكيد شده است كه دولت ها مي توانند از هر فرصتي كه ابزارهاي مدرن ارتباطي مشتمل بر كابل وماهواره را فراهم سازند و در جهت اشاعه گسترده تر و آزاد تر همه نوع اطلاعات استفاده نمايند.

طي دهه 1990ميلادي، با رشد و توسعه فن‌آوري اطلاعات، موضوع دسترسي به جريان آزاد اطلاعات، شكل جديدي به خود گرفت و سرانجام در اولين اجلاس جهاني سران درباره جامعه اطلاعاتي كه در آذرماه سال 1382 در ژنو برگزار شد، سران كشورهاي جهان با امضاي بيانيه اصول، متعهد به ايجاد جامعه اطلاعاتي در هزاره جديد شدند.

در س‍ن‍د دب‍ي‍رخ‍‍ان‍ه ‌‌اج‍ر‌اي‍‍ي «‌اج‍لاس‌ ج‍‍ه‍‍ان‍‍ي ‌س‍ر‌ان‌ در ب‍‍اره‌ ج‍‍ام‍‍ع‍ه ‌‌اطلا‌ع‍‍ات‍‍ي‌»، روس‍‍ا‌ي‌ك‍ش‍ور‌ه‍‍ا‌ي‌ ج‍‍ه‍‍ان‌ در ‌ا‌ع‍لام‍ي‍ه‌ ‌آ‌غ‍‍از ‌ه‍ز‌اره ‌ج‍دي‍د ت‍‍ع‍‍ه‍د ك‍ردن‍د ك‍ه‌ ب‍ه ‌م‍ن‍ظور ‌اح‍ت‍ر‌ام‌ ب‍ه ‌ح‍ق‍وق‌ ب‍ش‍ر و ‌آز‌ادي ه‍‍ا‌ي‌ ب‍ن‍ي‍‍ادي‍ن ‌ش‍ن‍‍اخ‍ت‍ه ‌ش‍ده ‌در س‍طح‌ ب‍ي‍ن‌ال‍م‍ل‍ل‍‍ي ‌،دول‍ت ‌م‍ب‍ت‍ن‍‍ي ‌ب‍ر ح‍ق‍وق‌ ر‌ا ت‍ق‍وي‍ت‌ و ب‍ر‌ا‌ي‌رس‍‍ان‍ه‌ه‍‍ا ح‍ق‌ ‌اي‍ف‍‍ا‌ي ‌ن‍ق‍ش‌ ‌اس‍‍اس‍‍ي ‌ر‌ا ت‍‍ام‍ي‍ن ‌و ح‍ق‌‌ ه‍م‍گ‍‍ان ‌ب‍ر‌ا‌ي‌ب‍رخ‍ورد‌ار‌ي‌‌ از ‌اطلا‌ع‍‍ات‌ ر‌ا ت‍ض‍م‍ي‍ن ‌ك‍ن‍ن‍د.

ب‍ر‌اس‍‍اس‌ م‍ف‍‍اد ‌اي‍ن ‌س‍ن‍د، ت‍ك‍ن‍ول‍وژي ه‍‍ا‌ي ‌‌اطلا‌ع‍‍ات‌ و‌ارت‍ب‍‍اط‍ات‌ ك‍ه ‌‌ام‍ك‍‍ان‌م‍‍ي‌د‌ه‍ن‍د دس‍ت‍رس‍‍ي ‌ب‍ه ك‍‍ارك‍رد‌ه‍‍ا‌ي‌‌ع‍م‍وم‍‍ي ‌ب‍‍ه‍ب‍ود ي‍‍اب‍ن‍د و در م‍ي‍‍ان‌ رو‌اب‍ط ش‍‍ه‍رون‍د‌ان‌ رو‌اب‍ط ب‍‍ه‍ت‍ر‌ي‌ ب‍رق‍ر‌ار ش‍ود، م‍‍ي‌ت‍و‌ان‍ن‍د در‌ اي‍ج‍‍اد ‌ال‍گ‍و‌ه‍‍ا‌ي‌ م‍دي‍ري‍ت ‌ص‍ح‍ي‍ح‌ ن‍ق‍ش‌ ص‍ح‍ي‍ح‌‌ اي‍ف‍‍ا ك‍ن‍ن‍د و ‌از طري‍ق ‌‌اي‍ن ‌ت‍ك‍ن‍ول‍وژي ه‍‍اس‍ت ‌ك‍ه ‌ص‍د‌ا‌ه‍‍ا‌ي ت‍‍اك‍ن‍ون‌ح‍‍اش‍ي‍ه‌‌ا‌ي، خ‍و‌ا‌ه‍ن‍د ت‍و‌ان‍س‍ت خ‍و‌اس‍ت‍ه‌‌ه‍‍ا‌ي‌ خ‍ود ر‌ا ب‍ه گ‍وش‌ دي‍گ‍ر‌ان ‌ب‍رس‍‍ان‍ن‍د و ت‍وس‍‍ع‍ه ‌ت‍ك‍ن‍ول‍وژي‍ ه‍‍ا‌ي ‌م‍ذك‍ور، ق‍درت ه‍‍ا‌ي ‌‌ع‍م‍وم‍‍ي ‌ر‌ا ت‍ش‍وي‍ق‌ م‍‍ي‌ك‍ن‍ن‍د ك‍ه ‌ب‍ي‍ش‍ت‍ر ح‍س‍‍اب‌ پ‍س‌ ب‍د‌ه‍ن‍د و ش‍ف‍‍اف‍ي‍ت ‌ب‍ي‍ش‍ت‍ر‌ي‌ در‌ ام‍ور م‍م‍ل‍ك‍ت‍‍ي ‌پ‍دي‍د ‌آورن‍د.

كميسيون حقوق بشر سازمان ملل نيز در سال 1993 دستور تشكيل دفتر ويژه سازمان درباره آزادي عقيده و بيان را داد و گزارشگر ويژه اين سازمان در سال 1996 اعلام داشت حق جستجو يا دسترسي داشتن به اطلاعات يكي از اساسي ترين عناصر آزادي سخن و بيان است.

همچنين در بيانيه اجلاس عالي سران درباره جامعه اطلاعات در 12 دسامبر 2003 با تأكيد بر جامعه اطلاعاتي براي همه ، بر دسترسي همگان به اطلاعات تأكيد شده است.

4) جريان بين المللي ارتباطات آيا جريان آزاد اطلاعات است؟

شايد در برخي از كنوانسيونها و اعلاميه هاي جهاني به جريان آزاد اطلاعات تأكيد شده است ولي همچنان كه در پيش آمد جريان آزاد اطلاعات هنوز در واقعيت به وقوع نپيوسته است و گردش اطلاعات در سطح بين المللي هنوز تابع شرايط سياسي و منافع قدرت هاي بزرگ است و قطع شبكه هاي ايراني از ماهواره هاي «عرب ست» و «نايل ست» دليلي براي اين ادعاست.

در اواخر دهه 70 ميلادي در يونسكو و سازمان غير متحدها به دنبال ايجاد يك نظم نوين اطلاعاتي و ارتباطي بين المللي تلاش هايي انجام گرفت.

از جمله اين تلاش ها گزارش «شون مك براير» رييس يكي از كميسيون هاي يونسكو تحت عنوان يك جهان و چندين صدا بود كه بر اساس آن فراخواني صادر شد كه همه كشورها بتوانند به طور برابر به فضا و طيف هاي الكترو مغناطيسي دسترسي يابند و هم مردم بتوانند از ارتباط و دريافت اطلاعات به عنوان يك حق بهره مند شوند و مردم از يك سويه بودن جريان انتقال اطلاعات از غرب آگاه شوند اما اين اعلاميه يونسكو خيلي زود فراموش شده زيرا كشورهاي داراي فناوريهاي ارتباطي – اطلاعاتي هيچ گاه حاضر به عدول از انحصار طلبي در اين زمينه نشدند. از اين روي فشار به رسانه هايي كه به دنبال استقلال بوده اند به اين فرضيه قوت مي بخشد.

گفتني است كه گرايش به گردش آزاد اطلاعات صرفا بر پايه انگيزه هاي حقوقي و بشردوستانه محل اعراب ندارد بلكه ملاحظات حرفه اي ارتباطات نيز زمينه ساز ترويج آن است زيرا رسانه‌ها براي حفظ مخاطبان و جلب اعتماد آنها و براي موفقيت در عرصه رقابت فزاينده بين رسانه اي مجبورند اخبار خود را سريع، دقيق و كامل ارائه نمايند كه اين متغيير نيز خواه ناخواه به رشد جريان آزاد اطلاعات و اخبار كمك شاياني مي كند.

با توجه به موضوع بحث ما يعني قطع شبكه هاي ايراني از روي ماهورها بايد گفت كه گذشته از مباني حقوقي مصرح جريان آزاد اطلاعات و اخبار، قواعد ناظر به پخش برنامه هاي ماهواره اي نيز بر حقوق جامعه جهاني از حق استفاده از فضاي ماوراي جو دلالت دارد.

براساس اصول حاكم بر پخش برنامه هاي ماهواره اي كه در كنوانسيون ها و اسناد بين المللي تدوين شده است فضاي ماوراي جو بايد به طور مساوي و آزادانه قابل بهره برداري بوده و استفاده از آن تابع مقررات حقوق بين المللي باشد.

نكته بعدي اين است كه هيچ دولتي به استناد اصل آزادي ارتباطات و اطلاع رساني كه درحقوق بين الملل از اصول اساسي پذيرفته شده ملتهاست، حق ندارد حقوق يك كشور عضو كنوانسيون هاي مربوطه در استفاده از فضاي ماوراي جو را كه اصول استفاده صلح آميز از فضا مد نظر دارد، محدود كند.

5) تاسيس ماهواره مستقل ملي، امكاني براي مقابله با قطع شبكه هاي ايراني

در گذشته اگر تنها با محدوديت در خبررساني و ايجاد مانع بر سر راه خبرنگاران و تيم‌هاي خبري رسانه‌هاي ايراني سعي در بيرون راندن آنها از مدار رقابت رسانه اي مي‌كردند، اكنون اين اقدامات ابعاد گسترده تري يافته كه مانع اساسي براي اطلاع رساني كشورمان در عرصه بين‌المللي ايجاد خواهد نمود.

نكته آنكه اما پروژه‌اي كه هم اكنون مالكان فناوري اطلاعات در پي اجراي آن هستند، حذف رسانه‌هاي ايراني بر ماهواره‌هاست.

«عبدالهادي محفوظ» رييس شوراي عالي اطلاع رساني لبنان در اين زمينه قطع شبكه هاي ايراني مي گويد: توقف پخش برنامه هاي شبكه هاي ايراني توسط ماهواره هاي «عرب ست» و «نايل ست» غير قانوني است.

تصميم به توقف پخش برنامه هاي شبكه العالم ناشي از به اصطلاح سند رسانه اي عربي است كه بيش از يك سال و نيم پيش در نشست شوراي وزراي اطلاع رساني عرب با همكاري مصر و عربستان تصويب شد كه هدف آن محاصره رسانه ها در جهان عرب بود تا اين رسانه ها به ابزاري در دست دولت هاي عربي تبديل شوند.

وي تاكيد كرد: عجيب اين است كه در اين سند حق به موسسات خدماتي پخش ماهواره مانند «عرب ست» و «نايل ست» داده شده است تا خود پخش برنامه شبكه هاي تلويزيوني را متوقف كنند كه اين عمل اقدامي غير قانوني است.

رييس شوراي عالي اطلاع رساني لبنان همچنين اظهار داشت: وقت آن است كه جمهوري اسلامي ايران با قرار دادن يك ماهواره اختصاصي در مدار زمين در مقابل اين گونه توطئه ها بايستد.

از اين روي طرح ايجاد ماهواره مستقل ملي كه چند سالي است مطرح شده و با بي‌توجهي مسئولان روبه‌رو شده است، اكنون بيش از گذشته، ضرورت آن احساس مي‌شود، چرا كه بي‌توجهي به اين مسأله، مي‌تواند نتايج زيانباري را متوجه حضور فعال كشورمان در عرصه اطلاع‌رساني و بهره‌گيري از قدرت نرم وارد آورد. همچنين انتظار مي‌رود دستگاه ديپلماسي كشورمان نيز در قبال محدودسازي رسانه‌هاي ايراني فعالانه‌تر عمل كند.

البته ناگفته نماند كه اين موضوع از آن روي، اهميت مي‌يابد كه هم‌اكنون حجم عظيم تبليغاتي و جنگ رسانه اي عليه جمهوري اسلامي ايران آغاز شده و ناتواني در پاسخگويي، فرصت‌ها را به تهديد تبديل خواهد كرد و با توجه به شرايط ما در منطقه و تقويت رفتار خصمانه غرب به همراهي برخي از كشورهاي عرب با ايران اين امكان هست كه در مواقع لزوم، همه ماهواره‌ها به سوي ايران بسته شود و ما نتوانيم از حقانيت خود در افكار عمومي دفاع كنيم و يكه تاز ميدان اطلاع‌‌رساني منطقه و جهان با غرب وشبكه‌هاي وابسته به آن باشند؛ اين خطر بزرگي است كه ايران را در وابسته بودن به ماهواره‌هايي كه از خود اختياري ندارند تهديد مي‌كند.

خاطرنشان مي سازد، ايران از سال 1380 تا 1384 مراحل ساخت و آماده‌سازي پرتاب ماهواره «مصباح» به فضا را انجام داده است، اما به علت نامعلومي پرتاب اين ماهواره ـ كه امروز خدمات آن براي امنيت ملي ايران حياتي است ـ با تعلل روبه‌رو شده است البته بنا بر برنامه چهارم توسعه قرار بود پس از پرتاب ماهواره «مصباح» دو ماهواره ديگر هم ساخته و به فضا پرتاب شود تا سه مدار بين‌المللي 26، 34 و47درجه شرقي در اتحاديه بين‌المللي مخابرات (ITU) را پركنند و به ايران اين امكان را بدهند تا تمام كره زمين را از نظر ماهواره‌اي شبكه تلويزيوني و مخابراتي تحت پوشش داشته باشد؛ اما امروز اين تعلل به قيمت تهديد امنيت ملي مطرح شده است.

مركز امور بين الملل صدا و سيما

سه|ا|شنبه|ا|9|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 96]