واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: آموختن خصوصيات اشيا»: يادگيري زبان به فرايند يادگيري کودک کمک مي کند که او بفهمد اشيا» داراي خصوصيات و ويژگي هاي مخصوص خود هستند. نام گذاري اشيا» نيز اين کيفيت را تسهيل مي نمايد. ميز و صندلي ممکن است هر دو يک رنگ و از يک جنس باشند ولي چون يکي را ميز و ديگري را صندلي مي خوانيم تفاوت گذاري ميان آن دو آسان مي شود. يا مثلاهنگامي که لغات قرمز و صورتي را ياد گرفت بهتر مي تواند بين اين دو رنگ تفاوت گذارد.تفاوت گذاري ميان محرک ها و نام گذاري آنها با الفاظ، مهمترين خصوصيت دوران کودکي مي باشد. ادراک اجزا» در برابر کل: به محرک بطور کلي پاسخ مي دهد و به اجزا» سازنده آن توجهي ندارد. اين خصوصيت در مورد محرک هاي نا آشنا بيشتر قابل ملاحظه است. هاينز ورنر فرضيه مهمي در اين مورد دارد. طبق اين نظريه تفکر و زبان کودک مانند الگوهاي ادراکي او در ابتدا مبهم و گنگ بوده ولي تدريجا به بخش هاي مشخص منتهي مي گردند که ميان آنها هماهنگي و همبستگي وجود دارد. ادراک فضايي: معمولا اطفال خردسال نمي توانند توجيه فضايي اشکال وتصاوير را درک کنند و زماني که نوشتن را آغاز مي نمايند حروف را بجاي يکديگر مي نويسند. اگر براي تشخيص حروف از يکديگر پاداش گيرند بسرعت مي توانند توجيه فضايي را فرا گيرند. بتدريج که طفل بزرگ تر مي شود توجيه فضايي اشيا» را بعنوان يک بعد مورد پذيرش قرار مي دهد. يادگيري جهات چهار گانه نيز به اين کيفيت کمک مي کند. به همين ترتيب هر قدر سن بالاتر رود براي اينکه کودک اشيا» آشنا را تشخيص دهد نيازمند برگه هاي علامتي کمتري خواهد بود. ج) رشد حرکتي حدود سه سالگي، قدرت به کار گرفتن موثر اشيا» به وجود مي آيد. در اين هنگام، قدرت تجسم و تخيل کودک بيشتر مي شود و ديگر در موقع بازي کردن با مکعب هاي چوبي، مانند دو سالگي آنها را بي هدف به اين طرف و آن طرف نمي اندازد، بلکه اين قطعات را به شکل هاي مختلف روي هم چيده و از آنها خانه و برج مي سازد يا با پشت سر هم قرار دادن آنها، قطار درست مي کند. کودک در اين سن بسيار فعال و پر جنب و جوش است و از فعاليت لذت مي برد. بدن او بسيار انعطاف پذير و براي بازي و فعاليت آماده است. در اين دوره نيز فراهم کردن فرصت هاي مناسب براي جنب و جوش، فعاليت و بازي اهميت خاصي دارد، ولي اين حرکات بايد زير نظر بزرگسالان انجام شود و کودک ساعت ها به حال خود واگذار نشود. کودکان در اين سن نياز به غذا يا استراحت را تشخيص نمي دهند و به علت تمايل به حداکثر فعاليت، در هر بازي به دوره هاي متعدد استراحت نياز دارند. بنابر اين بايد قبل از اينکه کاملا خسته و بهانه گير شوند، موقعيت هايي براي استراحت و غذا خوردن آنها فراهم کرد يا اينکه بعد از فعاليت هاي شديد، براي آنها فعاليت هاي آرام در نظر گرفت. اگر چه پسرهاي اين گروه سني از نظر جثه کمي بزرگتر از دخترهاي همسن خود هستند، دخترها در فعاليت هاي حرکتي ظريف از پسرها جلوترند و بهتر مي توانند با وسايل بازي ظريف و کوچک کار کنند. فعاليتهاي حرکتي ظريف در سالهاي پيش دبستاني به سرعت رشد مي کنند، از جمله: مهارتهاي خودياري. کودکان در لباس پوشيدن و تغذيه، به تدريج خودکفا مي شوند. شايد دشوارترين مهارت خودياري اوايل کودکي، بستن بند کفش باشد که کودک در حدود 6 سالگي بر آن تسلط مي يابد. موفقيت در اين کار مستلزم فراخناي توجه بيشتر، حافظه حرکات ظريف دست و چيره دستي در انجام دادن آنهاست. بستن بند کفش، ارتباط نزديک رشد حرکتي و شناختي را نشان مي دهد. نقاشي کردن و نوشتن. وقتي که توانايي کودکان در بازنمايي دنيا گسترش مي يابد، خطهاي روي کاغذ، معني پيدا مي کنند. در رشد بازنماييهاي ماهرانه کودکان، عوامل متعددي با کنترل حرکتي ظريف ترکيب مي شوند. از جمله اين عوامل، پيشرفتهاي شناختي، مانند افزايش مهارتهاي برنامه ريزي و درک فضايي، و مواجه شدن با نقشهاي گوناگون در محيط هستند. از خط خطي کردن تا تصوير. در 3 سالگي، خط خطي کردن کودکان به تصاوير تبديل مي شوند. رويداد مهم در نقاشي کودکان زماني ديده مي شود که آنها براي نشان دادن مرزهاي اشيا، از خطوط استفاده مي کنند. اين به آنها امکان مي دهد در 3 يا 4 سالگي، اولين تصوير انسان را بکشند. کودکان برخلاف بزرگسالان، توقع ندارند که نقاشي واقع گرايانه باشد. اما وقتي که آنها بزرگتر مي شوند و کنترل حرکتي ظريف شان بهبود مي يابد، ياد مي گيرند بيشتر واقع گرا باشند. کودکان در پايان سالهاي پيش دبستاني مي توانند عمق را در نقاشيهاي خود نشان دهند. د) رشد گويايي رشد گويايي در دوره دوم کودکي بسيار سريع است، يک کودک دو ساله حدود 200 کلمه در سه سالگي حدود 800 تا 1000 کلمه ، در چهار سالگي 1500 کلمه ، در پنچ سالگي حدود 2000 کلمه و در شش سالگي 2500 کلمه را مي داند و مي فهمد.اگر کودک به کودکستان برود، خزانه لغات او از اين هم غني تر مي شود. بطور کلي کودکاني که امکان صحبت با کودکان بزرگتر از خود داشته باشند يا بتوانند از راديو و تلويزيون استفاده کنند يا امکان بيشتري براي گفتگو با بزرگسالان دارند، دامنه لغات وسيع تري پيدا مي کنند. الگوي رشد زبان در بيشتر کودکان يکسان و شامل مراحل زير است : الف)مرحله تکلم ابتدايي: تکلم در يک سال اول زندگي. ب)مرحله تکلم واقعي: از يک سالگي تا پنج سالگي. nonahal.org پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4212]