واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: کاهش مهاجرت به تهران آخرین خبر استاندار تهران بود تا در کنار دیگر داده های رسیده باور شود زندگی در پایتخت به سخت ترین شرایط خود رسیده است. یادآوری خبر وزیر مسکن در آخرین روزهای سال گذشته مبنی بر افزایش قیمت مسکن در ماه های پیش رو و طفره رفتن وزارت رفاه از اعلام خط فقر در سال جدید و محاسبه تعداد ایرانیان سقوط کرده به زیر این خط، تاکید بر گرانی و تورم و پذیرش آن حتی از سوی دولت، تکه های پازلی را تشکیل می دهند که کنار هم گذاشتن آنها برای نمایان شدن تصور نهایی چندان جذاب و زیبا نیست، اما این پازل خبر های دیگری را هم برای تکمیل خود دارد. افزایش سهم ۱۰ درصدی مردم در پرداخت هزینه های درمان شاید خبر مهمی بود که بسیاری به سادگی از کنار آن گذشتند. درست در شرایطی که به نظر می رسید پس از گذشت سال ها آزمون و خطا در مبحث درمان و سلامت در کنار دستگاه های متولی و حضور جدی وزارت رفاه در تقسیم عدالت و رفاه می توان این معضل را تا حدودی در ایران برطرف ساخت، دولت در سهم و نقش خود در بحث سلامت عقب نشینی کرده و سهم مردم را در این مقوله زیربنایی افزایش داد. اما سازمان های بیمه یی و خدماتی نیز در این روند کم دچار خسارت نشدند. از دیگر سو کاهش سن بازنشستگی اگر چه می تواند برای بسیاری از کارمندان دولت خبر خوشحال کننده یی باشد اما دولت پذیرفته است در کنار بار مالی سنگینی که متحمل می شود و به پشتوانه پول نفت، خود را در کاهش نرخ بیکاری موفق تر جلوه دهد. با کنار هم گذاشتن قطعات این پازل، آرام آرام تصویر جدیدی نمایان می شود که به طور حتم خیلی دوست داشتنی نیست. تغییرات در حال وقوع اگر در بسیاری موارد شکلی تکراری به خود گرفته است اما از هم اکنون تاثیرات خود را بر بسترهای زیرین جامعه و روابط انسانی و اجتماعی آغاز کرده است. سالی که گذشت نگرانی بسیاری از جامعه شناسان را برای افزایش طلاق های توافقی به همراه داشت که به تعبیر بعضی بسیاری از این دگرگونی های اجتماعی بی تاثیر از تحولات اقتصادی موجود نیست. اما نگرانی آنها زمانی جدی تر می شود که اعلام می کنند این تغییرات متاثر از تغییرات اقتصادی حتی با اصلاح ساختار اقتصادی و بهسازی به سادگی قابل برگشت نیست و زمانی به مراتب طولانی تر را برای بازگشت به نقطه صفر می طلبد. افزایش ناهنجاری های اجتماعی و خرده فرهنگ هایی که همیشه هم مورد پذیرش اعضای جامعه نیست دستاوردهای دیگری است که کمتر در تحلیل تصویر نهایی پازل مورد نظر، مورد نقد و بررسی قرار می گیرد. اکنون استاندار تهران از کاهش آمار مهاجرت به شهرهای بزرگ خبر می دهد، اما اینکه این کاهش مهاجرت متاثر از اختلاف درآمد و هزینه های زندگی است یا سایر شهرهای کشور موفق شده اند تا حدودی امکانات و خواسته های مورد نظر ساکنان خود را تامین کنند پرسشی بی پاسخ است. اما این در نهایت به معنای افزایش فاصله زیستن است؛ خواسته یی که شاید نسبت دادن آن به دولت چندان برای مدیران آن خوشایند نباشد. اما این فشار اقتصادی که آرام آرام ریشه خانواده را در کلان جامعه تحت الشعاع قرار می دهد نه با پول نفتی قابل ترمیم و بازگشت است و نه با طرح و برنامه یی ضربتی. افزایش فاصله طبقاتی در کلانشهرهای ایران، در کنار دیگر شهرهایی که به این فاصله طبقاتی کلانشهرها دندان قروچه می کشند یک فقر فرهنگی و اجتماعی شهری را پدید آورده که در موقعیت های تاریخی گوناگون به وجود می آیند و ریشه دار می شوند؛ فقری که بیشتر روابط انسانی، اجتماعی و فرهنگی را به چالش می کشد. وجود سازمان های اجتماعی مورد نیاز برای انجام امور و حل مشکلات مردم و مهم تر اینکه این سازمان ها را خود مردم به وجود آورده باشند یا دولت بر آنها گمارده باشد شاید بتواند در تکمیل پازل نهایی خلل وارد کند یا در بهترین حالت ممکن، مجال و فرصتی را فراهم آورد تا تصویر نهایی دوست نداشتنی دیرتر رویت شود. سیما آبگینه نقد: روزنامه اعتماد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 537]