محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845178215
هپاتيت c و روش انتقال بيماري
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: هپاتيت C توسط ويروس هپاتيت C که در سلولهاي كبد زندگي كرده و سبب بيماري كبدي ميشود، ايجاد ميگردد. روش انتقال و سرايت بيماري: • ورود خون آلوده به خون شما سبب انتقال بيماري ميشود. • تماس‌هاي معمولي مانند در آغوش گرفتن، بوسيدن، عطسه و سرفه كردن و يا استفاده از آب و غذاي ديگران سبب بيمار شدن نمي‌شوند. • در معتادان تزريقي كه از سوزن‌هاي تزريق مشترك استفاده مي‌كنند، بالاترين ميزان ابتلا به هپاتيت C وجود دارد. • قبلاً انتقال اين ويروس از طريق خون‌ها و اعضاي اهدايي آلوده صورت مي‌گرفت اما در حال حاضر تمام خون‌ها و اعضاي اهدا شده از نظر آلودگي با ويروس هپاتيت C آزمايش ميشوند. • احتمال انتقال بيماري از طريق رابطه جنسي كم است خصوصاً اگر شما تنها با يك نفر و براي مدت طولاني رابطه داشته باشيد. در هر حال شما مي توانيد از کاندوم استفاده کنيد. • در موارد نادري، هپاتيت C از طريق مادر آلوده به نوزاد منتقل مي شود. احتمال انتقال ويروس از مادر باردار به جنين حدود 5% مي‌باشد و در زمان زايمان منتقل مي شود و راهي براي كاهش خطر آن وجود ندارد. • شيردهي سبب انتقال ويروس نمي‌شود و در صورتي كه نوك پستان مادر زخم يا خونريزي داشته باشد، احتمال انتقال بيماري وجود دارد. • اگر با فرد مبتلا به هپاتيت C زندگي مي‌كنيد نگران نباشيد تنها وسائلي مانند تيغ اصلاح، مسواك، ناخن‌گير كه با خون تماس دارند را به صورت مشترك استفاده ننمائيد. علي‌رغم احتمال پايين انتقال هپاتيت C ، همسر و شريك جنسي، و اعضاي خانواده بايد از نظر ابتلا به هپاتيت C آزمايش شوند و در صورت نياز تحت درمان قرار گيرند هپاتيت C واكسن ندارد اما مي‌توان با اقداماتي از آن پيشگيري نمود. • از سوزن تزريق مشترك با ديگران استفاده نكنيد. • اگر در مراكز بهداشتي درماني شاغل مي‌باشيد براي تماس با خون بيماران، سوزن و وسايل برنده آلوده، حتماً از دستكش پلاستيكي استفاده نمائيد. • در صورت تمايل به تاتو كردن، درمان با طب سوزني و يا هر عملي كه توسط فرو رفتن ابزار تيز و برنده در بدن صورت مي‌گيرد، حتماً از تميز بودن آنها اطمينان داشته باشيد. اگر آزمايش شما از نظر آلودگي به هپاتيت C مثبت است جهت جلوگيري از انتقال اين ويروس به نكات زير دقت كنيد: 1. تيغ اصلاح، مسواك و ناخن‌گير و هر وسيله‌اي كه ممكن است به خون شما آغشته شده باشد را در دسترس ديگران نگذاريد و با آب و صابون آنها را تميز نگهداريد. 2. زخم‌ها و خراش‌ها و تاول‌هاي پوستي خود را بپوشانيد. 3. حتماً مراقب تامپونها، دستمال‌هاي بهداشتي و باندهايي كه با خون شما تماس دارند باشيد. 4. از سرنگ مشترك با ديگران استفاده ننمائيد. 5. از اهدا خون و اعضا به ديگران اجتناب نمائيد. 6. مي‌توانيد به كودك خود شير دهيد اما بايد دقت داشته باشيد كه نوك پستان‌هاي شما زخم و خراشي نداشته باشد. بعد از اينكه ويروس به بدن شما وارد ميشود ممكن است دچار هپاتيت C حاد شويد كه بيشتر افراد مبتلا به هپاتيت C حاد مشكل كبدي نداشته و بهبود مي‌يابند. بيش از 85% از افرادي كه به ويروس هپاتيت C دچار شده‌اند فرم مزمن بيماري در آنها ايجاد ميشود. هپاتيت C مزمن به مرور باعث ايجاد آسيبهاي كوچك كبدي ميشود كه در صورتيكه ميزان اين آسيبها زياد شود در عملكرد كبد شما تاثير خواهد داشت و حدود 25% از افراد مبتلا به هپاتيت C مزمن طي 20 سال و يا بيشتر دچار مشكلات جدي كبدي مانند سيروز و هپاتوسلولار کارسينوما ميشوند. عوامل زير مي‌توانند احتمال ابتلاء شما به آسيب شديد كبدي افزايش دهند: 1. ميزان آسيب کبدي در زمان تشخيص بيماري 2. سن بالاي 40 سال 3. مصرف الکل 4. مرد بودن 5. چاقي 6. ديابت 7. ابتلا به HIV يا ساير بيماريهاي سيستم ايمني با وجود اين كه اغلب افراد مبتلابه هپاتيت C مزمن، در اثر اين بيماري فوت نمي‌كنند، %5 - 1 از افراد مبتلا به آسيب جدي و شديد كبد ناشي از هپاتيت C جان خود را از دست مي دهند. در مطالعات زيادي كه انجام شده مشخص گشته كه بطور متوسط زمان ابتلا به هپاتوسلولار کارسينوما 28 سال پس از آلوده شدن با ويروس هپاتيت C مي‌باشد. هپاتوسلولار کارسينوما 10-8 سال پس از ابتلاي بيمار به سيروز، رخ مي‌دهد. افراد مبتلا به هپاتيت C در صورت بروز سيروز، داشتن سن بالا، مرد بودن و بالا بودن آلفافيتوپروتئين (AFP)، استفاده از الكل و ابتلا همزمان به هپاتيت B، احتمال بيشتري دارد كه به هپاتوسلولار کارسينوما دچار شوند. سيروز احتمال ابتلا به هپاتوسلولار کارسينوما را بالا مي‌برد. اما برخي ازمبتلايان به هپاتوسلولار کارسينوما، سيروز ندارند. هپاتيت C هميشه نياز به درمان ندارد. درمان بستگي به نوع بيماري، نوع ويروس، ميزان تخريب کبدي و وضعيت عمومي سلامت شما دارد. دارو هايي که بکار مي رود گران قيمت و داراي عوارض جانبي هستند و براي همه مفيد نمي باشند. درمان و مراقبت در منزل: روشهاي زير وضعيت روحي و جسمي شما را بهبود بخشد: 1. كم كردن تحرك: كاهش فعاليت‌ها و استراحت بيشتر در رفع خستگي شما كمك كننده است با كمك ديگران برنامه كاري خود را سبك‌تر و قابل انعطاف‌تر نمائيد. 2. ورزش: ورزش مي تواند انرژي شما را افزايش داده و افسردگي را کاهش دهد. ورزش آئروبيک بسيار مناسب است. فرداي روز مصرف پگ اينترفرون از ورزش هايسنگين خود داري کنيد. 3. برنامه غذايي مرتب و مقوي: بي‌اشتهايي و حالت تهوع در هپاتيت C رخ مي‌دهد در اين صورت بايد تعداد وعده‌ها بيشتر شده و مقدار غذا در هر وعده كم شود. اگر بعدازظهرها دچار حالت تهوع مي‌شويد وعده غذايي مقوي و كاملي را صبح استفاده كنيد. رژيم غذايي مناسب عبارت است از استفاده زياد از سبزيجات و ميوه‌ها و محدود كردن قندها و چربي‌ها. اگر سيروز داريد مصرف نمك و پروتئين زياد، خوب نيست. 4. اجتناب از الكل و داروها: الكل و برخي داروها سبب آسيب رساندن به كبد ميشوند اجتناب از آنها در صورت ابتلا به هپاتيت C امري ضروري است. در مورد الكل و داروهاي مورد استفاده خود با پزشك صادق باشيد و اگر تصميم به ترك اعتياد خود به اين مواد را داريد با پزشك خود مشورت كنيد. در مورد تمام داروهاي نسخه شده و حتي گياهي نيز با پزشك خود مشورت نمائيد. 5. كنترل خارش بدن: در صورت ابتلا به خارش بدن حتماً با پزشك خود مشورت نمائيد تا داروي مناسب براي شما تجويز شود. به دستورات درج شده روي بسته دارو عمل كرده و در صورت بروز هرگونه عارضه مصرف دارو را قطع نمائيد. 6. كمك گرفتن براي رفع افسردگي: افسردگي در تمام بيماريهاي مزمن و طولاني مدت ممكن است رخ دهد و يا افسردگي مي‌تواند يكي از عوارض داروهاي ضدويروسي استفاده شده در درمان هپاتيت C باشد. حتماً در مورد دريافت داروهاي ضدافسردگي و يا مشاوره رواني با پزشك خود مشورت نمائيد. 7. كسب اطلاعات در مورد بيماري: داشتن اطلاعات بيشتر در مورد هپاتيت C شما را در كنترل بيشتر بيماري كمك مي‌كند. اطلاعات بيشتر در تصميم‌گيري بهتر براي درمان و تغييرات در نحوه زندگي (چه از نظر جسمي و چه از نظر عاطفي و رواني) كمك كننده خواهد بود. درمان دارويي: هدف از درمان هپاتيت C محدود كردن و بازداشتن ويروس از آسيب رساندن جدي و بيشتر به كبد مي‌باشد. درمان مقدماتي هپاتيت C بستگي به اين دارد كه به فرم حاد يا مزمن آن دچار شده باشيد. درمان هپاتيت C حاد و كوتاه مدت: بدليل عدم اطلاع از بيماري و بدون علامت بودن آن، درمان صورت نمي‌گيرد. در صورت اطلاع درمان در پيشگيري از بيماري طولاني مدت نقش خواهد داشت. البته هنوز بر سر اين كه چه زماني درمان آغاز شود و نيز طول مدت درمان بحث وجود دارد. درمان هپاتيت C مزمن و طولاني مدت: اگر آزمايشات خون و بيوپسي كبد شما، مطرح كنندة بيماري مزمن باشند، اما كبدتان سالم باشد ممكن است نيازي به درمان نداشته باشيد. در حاليكه كبدتان آسيب ديده باشد نياز به درمان تركيبي داريد. درمان ضدويروسي در موارد زير پيشنهاد نمي‌شود: 1. معتادان تزريقي و الكليها (مصرف كنندگان متادون مي‌توانند از اين داروها استفاده كنند) 2. مبتلايان به سيروز پيشرفته 3. ابتلا به افسردگي شديد و ديگر اختلالات رواني 4. حاملگي و يا تمايل به باردار شدن: در صورتيكه از داروهاي ضد ويروسي استفاده كرده‌ايد تا 6 ماه پس از قطع دارو بايد از 2 روش پيشگيري از بارداري استفاده نمائيد. (اين داروها روي جنين اثر مي‌گذارند) 5. ابتلا به يك بيماري خودايمني مثل لوپوس، سوريازيس، روماتوئيد آرتريت و يا بيماري‌هايي مانند ديابت، بيماري قلبي و تشنج. داروهاي ضدويروسي در افراد 18 سال به بالا كه در خونشان ويروس وجود داشته و بيوپسي كبد نشان دهنده آسيب كبدي مي‌باشد، توصيه مي شود. در مورد درمان ضدويروسي در كودكان 17 – 3 ساله اطلاعات كمي وجود دارد اما متخصصان معتقدند كه كارآيي اين داروها در اطفال مانند بالغين است و درمان تركيبي با ريباويرين و اينترفرون در اطفال تائيد شده است. درمانهاي دارويي ضدويروسي عبارتند از: 1. پگ اينترفرون و بقية انواع اينترفرونها كه شبيه پروتئيني در بدن هستند كه براي مبارزه با عفونت ايجاد ميشود. 2. تركيب اينترفرونها با ريباويرين كه شانس بهبودي را افزايش دهد. تركيب پگ اينترفرون و ريباويرين موثرتر از تركيب ساير اينترفرون ها و ريباويرين مي‌باشد. مصرف پگ اينترفرون بصورت تزريق هفتگي و طريقه مصرف ريباويرين 2 قرص روزانه مي‌باشد. طول مدت درمان بستگي به نوع ويروس از نظر ژنتيكي دارد و از 6 ماه تا 1 سال طول مي‌كشد. اگر پس از 3 ماه بهبودي در كبد حاصل نشود مصرف دارو قطع خواهد شد. درمان تركيبي پگ اينترفرون و ريباويرين در 50 تا 80% موارد باعث درمان يا کنترل بيماري مي شود. گاهي اوقات درمان باعث كاهش تعداد ويروسها در خون نمي شود ولي با اين حال برخي از مطالعات نشان داده كه درمان باز هم مي‌تواند از آسيب كبدي ممانعت كرده و احتمال سيروز و سرطان كبد را كاهش دهد. داروهاي درماني هپاتيت C گران قيمت بوده و داراي عوارضي از جمله خستگي، سردرد، تب، حالت تهوع، افسردگي، کم خوني، اختلالات تيروئيد و مشكلات ديگري ميشوند. بايد منافع درمان ضد ويروسي نسبت به مضار آن سنجيده شود. در تصميم گيري براي دريافت درمان عجله نكنيد زيرا هپاتيت C به آرامي پيشرفت مي‌كند. حتماً در اين زمينه با پزشك خود مشورت كنيد. اگر تمايل به دريافت داروي ضدويروسي نداشته باشيد، پزشك شما را تحت بررسي دقيق و دوره‌اي قرار مي‌دهد و هر 5 - 4 سال يكبار از شما بيوپسي كبد به عمل مي‌آورد تا ميزان آسيب كبدي شما را كنترل نمايد. درمان عدم پاسخ به دارو هاي ضد ويروسي: گاهي اوقات با وجود ناموفق بودن اولين دوره درمان مي شود دوره ديگري را امتحان کرد. اين موضوع بستگي به آن دارد که چقدر خوب دوره اول را تحمل کرده باشيد، چقدر درمان اوليه موثر بوده باشد، تفاوت دوز دارو با دوره اول چقدر باشد و نوع ويروس هپاتيت C چه باشد. درمان جراحي: در صورتيكه هپاتيت C سبب آسيب كبدي و نارسايي و از كار افتادن كبد شود، جهت افزايش طول عمر بيمار، پيوند كبد انجام ميشود. كه البته پيوند كبد عملي متداول و معمولي نمي‌باشد. پيوند كبد عملي گران قيمت با خطر بالا بوده و پيدا كردن كبد اهدا شده نيز مشكل است. تنها افرادي كه از سلامتي كامل برخورداند ( غير از نارسايي كبد ) براي اين عمل در نظر گرفته ميشوند. پيوند كبد براي معتادان تزريقي، الكليها، مبتلايان به افسردگي شديد و يا اختلالات رواني مناسب نيست. اگر پيوند كبد دريافت كرديد تا آخر عمر بايد تحت نظر متخصص بوده و جهت جلوگيري از پس زدن پيوند نياز به مصرف داروهاي سركوب كننده ايمني داريد. هپاتيت C ممكن است سبب درگير كردن كبد جديد شما نيز شود و مي‌تواند مشكل اساسي ايجاد كرده و سبب از كار افتادن كبد پيوندي شود. با اين حال اكثر بيماران پس از دريافت پيوند كبد از حال عمومي خوبي برخوردارند و مي‌توانند به زندگي طبيعي خود بازگردند کارشناس تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6697]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها