چي بازي مي‌كني تا بگويم كي هستي!

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: چي بازي مي‌كني تا بگويم كي هستي!
جامعه‌شناسي- انتخاب نوع سرگرمي‌ها منعكس كننده نحوه عملكرد جامعه است. سرگرمي‌هاي مبتذل يك جامعه نشان‌دهنده ضعف و اضمحلال بالقوه فرهنگ آن جامعه است.

مدير طرح: شبنم چهره
همكاران: سيامك كفايي،‌ زهرا ادريس‌آبادي،‌ فريده درفشي،‌ ميترا زاغي، مصطفي كوچكي و سميه گايگاني

پيشگفتار
امروزه در كشور ما و بسياري از كشور‌هاي جهان سطح فعاليت‌هاي بدني در ميان كودكان به‌طور شگفت‌آوري پايين است. بسياري از كودكان و نوجوانان به ندرت فعاليت‌هاي بدني برنامه‌ ريزي شده و مداوم را تجربه مي‌كنند. تحقيقات نشان مي‌دهد، "نيمي از دختران و يك سوم پسران 11 تا 16 سال حتي از ده دقيقه پياده روي در هفته نيز بي‌بهره‌اند." البته پسران فعال‌تر از دختران هستند؛‌ در كشور ما فعاليت بدني دختران به زنگ ورزش محدود مي‌شود و ميزان فعاليت آنان هنگامي كه دبيرستان را پشت سر‌مي‌گذارند رو به وخامت مي‌گذارد. "بازي" را مي توان مهمترين عامل افزايش سطح تحرك بدني در ميان كودكان و نوجوانان دانست.

اگر يادگيري جنبه تفريح و بازي به خود بگيرد، كيفيت آن نيز بالاتر مي‌رود. بازي باعث مي‌شود كه نتوان در مقابل يادگيري مقاومت كرد. امروزه به نقش بازي در آموزش توجه بسيار مي‌شود.‌ "بازي درماني" تخصصي است كه پزشكان عمومي‌، مراقبان بهداشت و مددكاران اجتماعي بواسطه آن كودكاني را كه دچار مشكلات رشد و ناهنجاري‌هاي رفتاري هستند، در اكتساب مهارت‌هاي بدني، كلامي و اجتماعي كمك كنند.‌

درحال حاضر آموزش تعاليم ديني در قالب بازي‌هاي كودكانه و با نرمي لازم، صورت مي‌پذيرد. اين كار براي كودكان دافعه ندارد و پايدار هم خواهد ماند. به طور مسلم آنچه را كودك با حلاوت و در حين بازي مي‌آموزد بهتر در ذهن مي سپارد. نهادهاي آموزشي به طور بالقوه داراي بزرگ‌ترين منبع تسهيلات براي بازي و تفريح كودكان هستند،‌ ولي خارج از برنامه درس، تنها در مواردي بسيار اندك از اين منبع بزرگ بهره گرفته مي‌شود. قوانين آموزشي جديد فضايي را ايجاد كرده‌اند كه مي‌توانند تغييري در نقش آموزش فيزيكي، بازي و ورزش در مدرسه ايجاد كنند.

از ديدگاه جامعه‌شناسان "بازي" پديده‌اي اجتماعي است و همبازي تمايل دارند براي هميشه حتي پس از پايان بازي به صورت دسته‌بندي‌هاي اجتماعي باقي بمانند. نمونه بارز اين موضوع را مي توان در باشگاه‌ها، انجمن‌ها و تيم ها و امثال آنها مشاهده كرد. اين نوع گروه‌ها اغلب روابطي بسيار نزديك و گاه بسته دارند و معتقد اند كه اين «گروه ماست نه ديگران». در داخل اين حلقه جادويي قوانين و رسومي وجود دارد كه قواعد روزمره زندگي را به حالت تعليق درمي‌آورد. در بسياري از موارد مي‌توان گفت گروه‌هاي بازي بيش از والدين و مربيان مي‌توانند در يادگيري كودكان ايفاي نقش كنند.

"روژه كايوا" جامعه‌شناس فرانسوي در كتاب «انسان، بازي و سرگرمي‌ها» تعريف بازي را موشكافانه تحليل مي كند و نظريه‌اي اجتماعي- فرهنگي درباره "بازي" ارائه مي‌دهد. "كايوا" بازي را «به منزله فعاليتي آزاد، مجزا،‌ غيرقابل پيش‌بيني،‌ غير مولد و تحت تاثير قواعد يا خيالي، از نو تعريف مي‌كند. بر اساس نماد شناسي منحصر به فردي كه كايوا از سرگرمي‌‌هاي شاخص يك جامعه به‌وجود آورد، سرگرمي‌ها را راهنماي فرهنگي جوامع برشمرد. به نظر او سرگرمي‌ها به روشن شدن ويژگي، الگو و ارزش‌هاي فرهنگ جامعه كمك مي‌كنند. مضمون‌هاي اساسي كه از مطالعه بازي و سرگرمي‌هاي يك فرهنگ استنباط مي‌شود، نبايد كمتر از مضمون‌هاي مطالعه شده از سازمان‌هاي اقتصادي، سياسي، مذهبي يا خانوادگي آن فرهنگ به حساب آيد. او اظهار مي‌كند، سرنوشت فرهنگ‌ها را در سرگرمي‌هايي كه انتخاب مي‌كنند مي‌توان خواند: «به من بگو چه بازي مي‌كني تا بگويم كيستي!» 1

به اعتقاد كايوا و گروهي از جامعه‌شناسان، انتخاب نوع سرگرمي‌ها منعكس كننده نحوه عملكرد جامعه است. سرگرمي‌هاي مبتذل يك جامعه نشان‌دهنده ضعف و اضمحلال بالقوه فرهنگ آن جامعه است.

از نقطه نظر روانشناسي بازي فعاليتي است كه انرژي مازادي را كه در انسان به‌ويژه در كودكان وجود دارد، براي تبديل به فعاليت‌هاي سازمان يافته، به‌ كار مي‌گيرد. روانشناسان معتقدند؛ بازي تبلور احساسات آدمي است. شادي و نشاطي كه بچه‌ها در كنار همبازي‌هاي خود به‌دست مي‌آورند نقش بسزايي در آرامش رواني و تخليه روحي آنان دارد. كودك در حين بازي، بخصوص بازي‌هاي پرتحرك به تخليه احساسات سركوفته و انباشته‌شده خود مي‌پردازد. در اين ميان اگر كودك در ارتباط با مسائل پيرامون خود، با مقاومتي روبرو شود، سعي مي‌كند اين تنش را به خوبي ابراز كند. جلوگيري از بازي‌هاي كودكانه مايه عقده‌هاي دروني مي‌شود و در بزرگ‌سالي آثار سوئي به دنبال دارد.

انزواي تحميلي كه امروزه كودكان در آن ‌به سر مي‌برند، تنها محدود‌كننده آزادي آنان نيست بلكه فرصت رشد الگوهاي دوستي و مهارت‌هاي اجتماعي شدن را از آنان سلب مي‌كند. در چنين وضعيتي راه‌هاي اجتماعي شدن كودكان مسدود مي‌شود. در حال حاضر بسياري از والدين از روحيه انزوا طلبي و غير اجتماعي كودكان خود اظهار نارضايتي مي‌كنند. مطالعه بازي به مديران و برنامه‌ريزان فراغت مي‌آموزد كه آنچه مهم است _چه درباره كودكان و چه درباره بزرگسالان_ اين است كه تا مي‌توانيم توان تصميم‌گيري را به فرد ببخشيم تا شاهد خلاقيت و اعتلاي جامعه باشيم.
مساله تحقيق
بازي داراي ابعاد مختلف اجتماعي، فرهنگي، روانشناسي، اقتصادي و سلامتي است. در اين تحقيق جنبه‌هاي اجتماعي، سلامتي، آموزش و فرهنگي بازي را مورد بررسي قرار مي‌دهيم:

1. در مورد جنبه‌هاي اجتماعي بازي مي‌توان به مشاركت گروهي در بازي‌ها اشاره كرد. تا بيست سال پيش بيشتر بازي‌ها به‌صورت گروهي و با تحرك بسيار بالاي بدني رايج بود. نوع و شكل اين بازي‌ها افراد زياد و فضاهاي باز و بزرگ را طلب مي‌كرد. در چنين شرايطي آشنايي‌ها و دوستي‌هاي محكمي ايجاد مي‌شد. رفتارهاي جمعي نسبت به سليقه ها و نظرات فردي ارجحيت داشت. به اين ترتيب كودكان در فرآيند بازي بگونه اي با همبازي هاي خود رفتار مي كردند كه همبستگي گروهي شكل مي‌گرفت. كودك در حين انجام بازي‌هاي گروهي به شناخت افراد مختلف با روحيات متفاوت دست مي‌يافت. كودكاني كه به درك رفتار در گروه و دروني كردن ارزش هاي گروهي مي توانستنتد محكم تر از ديگران گام بر‌دارند.

2. از مهم‌ترين جنبه‌هاي فرهنگي بازي مي‌توان به كاركرد آن به عنوان يكي از تاثيرگذارترين ‌ابزارهاي انتقال فرهنگ گذشتگان به نسل آينده اشاره كرد. كاركرد مهم ديگر بازي مي‌تواند مصون‌سازي كودكان و نسل آينده در برابر تهاجم فرهنگي باشد.

3. سلامت؛ بازي‌هايي كه قبلا انجام مي‌شد بيشتر بازي‌هاي گروهي و بدني بود، با توجه به اين‌كه بازي‌هاي گروهي با جست و خيز‌ كودكان همراه است اين بازي‌ها عاملي براي كسب انرژي‌هاي مثبت و موثر براي سلامتي جسمي آنان است.

كليات تحقيق
در اين گزارش با به كارگيري نظرسنجي تلفني و بدست آوردن آمارها، پردازش و تحليل علمي آنها، سعي مي‌شود به نظر پاسخگويان در مورد تاثير بازي‌هاي گروهي بر جامعه‌پذيري كودكان دست يابيم. اين گزارش حاصل جمع‌آوري پاسخ 1177 نفر از مردم تهران به پرسشنامه تهيه شده توسط واحد نظرسنجي تلفني مركز مطالعات و تحقيقات رسانه‌اي موسسه همشهري است. اين افراد به صورت تصادفي و بر اساس مراجعه به فهرست شماره تلفن‌ها (از 22000000 الي 88999999) انتخاب شدند. در اين گزارش نظر كساني كه تمايل به پاسخگويي به تمام پرسش هاي تحقيق را داشته‌اند، منعكس شده است.

اهداف تحقيق
مهم‌ترين هدف اين نظرسنجي دستيابي به نظر پاسخگويان درمورد تاثير بازي‌هاي پرتحرك و گروهي كه كودكان در گذشته انجام مي‌دادند بر آموزش، سلامتي و ‌جامعه‌پذيري آنان است.

روش گردآوري اطلاعات
در اين پژوهش، با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي، نظرات شهروندان تهراني به صورت تلفني (نظرسنجي تلفني) اخذ شده است. عددهاي داخل جدول گرد شده است.

جامعه نمونه
در اين تحقيق نمونه آماري شامل 1177 نفر از مردم تهران است. گفتني است كه از اين تعداد 40 درصد مرد و 60 درصد زن هستند.

زمان اجراي نظرسنجي
اين نظرسنجي از تاريخ 12 تا 15 مرداد ماه 1387 توسط گروه نظرسنجي مركز مطالعات و تحقيقات رسانه اي روزنامه همشهري انجام شده است.

پرسشنامه نظرسنجي
1. جنس؟
2. سن؟
3. تحصيلات؟
4. يكي از جنبه‌هاي بازي آموزش است به نظر شما مي‌شه كه در موقع بازي چيزي رو به بچه‌ها ياد داد؟
5. چه چيزهايي رو مي‌شه به بچه‌ها آموزش داد؟
6. به نظر شما بازي‌هايي كه بچه‌ها در قديم انجام مي‌دادند چه تاثيري روي كودكان مي‌گذاشت؟
7. به نظر شما بازي‌هايي كه بچه‌ها الان انجام مي‌دهند چه تاثيري روي كودكان دارد؟
8. به نظر شما بازي‌هايي كه بچه‌ها در قديم انجام مي‌دادند چه تاثيري روي سلامتي‌شون داشت؟
9. بازي‌هاي گروهي تاثيري چه تاثيري در ارتباط دوستي‌هاي بچه‌ها دارد؟
10. آيا مي‌شه با رواج بازي‌هاي قديمي بچه‌ها رو با سنت‌هاي ايراني بيشتر آشنا كرد؟
11. براي رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان نقش كدام يك از نهادهايي كه نام مي‌برم مهم‌تر است؟
12. چه كارهايي مي‌تونه انجام دهد؟

چكيده:
طرح نظرسنجي حاضر، ‌به منظور تاثير و نقش بازي‌هاي پرتحرك و گروهي بر سلامتي، آموزش و جامعه‌پذيري كودكان از نظر پاسخگويان، به اجرا درآمده است. يافته‌هاي اين طرح به قرار زير است:
-60 درصد از پاسخگويان زن و 40 درصد مرد هستند.
- 32 درصد پاسخگويان در گروه سني 30-21 سال قرار دارند.
- 40 درصد از پاسخگويان داراي مدرك تحصيلي ديپلم هستند.
- 85 درصد از پاسخگويان، آموزش كودكان در حين بازي را موثر مي‌دانند.
- 52 درصد از پاسخگويان معتقدند كه در حين بازي مي‌توان آداب اجتماعي را بهتر به كودكان مي‌شود آموزش داد.
- 41 درصد از پاسخگويان عنوان كردند، اجتماعي شدن، از تاثيرات بازي‌هايي است كه بچه‌ها در گذشته انجام مي‌دادند.
- 27 درصد از پاسخگويان عنوان كردند، ابتلا به عوارض جسمي و چاقي از تاثيرات بازي‌هايي است كه بچه‌ها در حال حاضر انجام مي‌دهند.
- به اعتقاد 48 درصد از پاسخگويان بازي‌هايي كه بچه‌ها در گذشته انجام مي‌دادند به دليل برخورداري از فعاليت‌ بدني و تحرك بسيار، تاثير مثبتي بر سلامتي جسمي آنان داشت.
- 54 درصد از پاسخگويان بازي‌هاي گروهي را در افزايش صميميت و تحكيم دوستي‌هاي بچه‌ها موثر مي‌دانند.
- 76 درصد پاسخگويان معتقدند كه رواج بازي‌هاي قديمي در آشنايي بيشتر بچه‌ها با سنت‌هاي ايراني موثر است.
- به نظر 42 درصد پاسخگويان براي رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان نقش خانواده مهمتر از ساير نهاد‌ها است.
- از جمله اقداماتي كه به نظر 36 درصد از پاسخگويان براي رواج بازي‌هاي قديمي را در ميان كودكان مي‌توان نام برد، آموزش از طريق خانواده و تهيه برنامه‌هاي آموزشي از طريق مدرسه و تلويزيون است.

جنس پاسخگويان
بر اساس جدول شماره 1، از ميان 1177 نفر پاسخگو 60 درصد زن و 40 درصد مرد هستند.

جدول شماره 1- توزيع پاسخگويان بر اساس جنس

جنس

تعداد

درصد

زن

710

60

مرد

467

40

جمع

1177

100

نمودار شماره 1- پراكندگي پاسخگويان بر اساس جنس

سن پاسخگويان
جدول شماره 2، نشان دهنده توزيع جامعه آماري اين تحقيق است. همان طور كه مشاهده مي‌شود بزرگ‌ترين گروه سني در 1177 نفر پاسخگوي اين تحقيق را گروه سني 21 تا 30 سال (32 درصد) و كوچك ترين گروه سني را افراد 71 سال به بالا ( 4 درصد) تشكيل مي‌دهند.

جدول شماره 2- توزيع پاسخگويان بر اساس سن

سن

تعداد

درصد

21 تا 30 سال

377

32

31 تا 40 سال

264

22

41 تا 50 سال

200

17

51 تا 60 سال

121

10

15 تا 20 سال

120

10

61 تا 70 سال

54

5

71سال به بالا

41

4

جمع

1177

100

نمودار شماره 2- پراكندگي پاسخگويان بر اساس سن

سطح تحصيلات پاسخگويان
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 3، از ميان 1177 نفر پاسخگو 39 درصد ديپلم و 4 درصد بي‌سواد هستند.

جدول شماره 3- توزيع پاسخگويان بر اساس ميزان تحصيلات

تحصيلات

تعداد

درصد

ديپلم

475

40

زير ديپلم

302

26

كارشناسي

162

14

دانشجو و فوق ديپلم

125

11

بي‌سواد

90

7

كارشناسي ارشد

23

2

جمع

1177

100

نمودار شماره 3- پراكندگي پاسخگويان بر اساس ميزان تحصيلات

امكان آموزش به كودكان در حين بازي از نظر پاسخگويان
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 4، از ميان 1177 نفر پاسخگو 85 درصد آموزش در حين بازي را موثر مي‌دانند.

جدول شماره 4- توزيع پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص امكان آموزش به كودكان در حين بازي

امكان آموزش به كودكان در حين بازي از نظر پاسخگويان

تعداد

درصد

بله

994

85

خير

183

15

جمع

1177

100

نمودار شماره 4- پراكندگي پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص امكان آموزش به كودكان در حين بازي

موارد قابل آموزش در حين بازي از نظر پاسخگويان

بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 5، از ميان 994 نفر پاسخگويي كه آموزش كودكان در حين بازي را موثر مي‌دانند، 52 درصد معتقدند كه آداب اجتماعي را مي‌توان در حين بازي به كودكان آموزش داد.

جدول شماره 5- توزيع پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص موارد قابل آموزش در حين بازي

مواردي كه مي‌توان در حين بازي به كودكان آموزش داد

تعداد

درصد

آداب اجتماعي

514

52

موارد آموزشي ساده

222

22

خصائل اخلاقي

105

11

همه موارد

87

9

كسب مهارت‌هاي بدني

66

6

جمع

994

100

نمودار شماره 5- پراكندگي پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص موارد قابل آموزش در حين بازي

به نظر پاسخگويان بازي‌هايي كه كودكان در گذشته انجام مي‌دادند چه تاثيري روي آنان داشته است؟
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره6، 41 درصد از پاسخگويان اجتماعي شدن را از تاثيرات بازي‌هايي كه كودكان در گذشته انجام مي‌دادند، مي دانند.

جدول شماره 6 – توزيع پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص تاثير بازي‌هاي قديمي بر كودكان

تاثير بازي‌هاي قديمي بر روي كودكان از نظر پاسخگويان

تعداد

درصد

اجتماعي شدن

485

41

سلامتي

412

35

مستقل شدن

93

8

سرگرمي

71

6

شجاعت

59

5

بد‌آموزي (ياد گرفتن كلمات نامناسب)

57

5

جمع

1177

100

نمودار شماره 6- پراكندگي پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص تاثير بازي‌هاي قديمي بر كودكان

از نظر پاسخگويان بازي‌هاي جديد چه تاثيري بر كودكان دارد؟
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 7، 27 درصد پاسخگويان معتقدند كه بازي‌هاي جديد موجب چاقي بيش از حد و تشديد عوارض جسماني در كودكان مي‌شود.

جدول شماره 7 – توزيع پاسخگويان بر اساس نظر آنان درخصوص تاثير بازي‌هاي جديد بر كودكان

تاثير بازي‌هاي جديد بر كودكان از نظر پاسخگويان

تعداد

درصد

چاقي بيش از حد و تشديد عوارض جسماني

317

27

افزايش خشونت

311

26

بالا رفتن دقت و تمركز

282

24

بالا رفتن هوش

152

13

انزوا و روياپردازي

117

10

جمع

1177

100

نمودار شماره 7– پراكندگي پاسخگويان بر اساس نظر آنان درخصوص تاثير بازي‌هاي جديد بر كودكان

تاثير بازي‌هايي كه در گذشته انجام مي‌شد بر سلامتي كودكان از نظر پاسخگويان

بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 8، 48 درصد پاسخگويان معتقدند تحرك و فعاليت بدني بالايي كه در بازي‌هاي قديمي وجود داشت تاثير مثبتي بر سلامتي كودكان دارد.

جدول شماره 8 – توزيع پاسخگويان بر اساس نظر آنان درخصوص تاثير بازي‌هاي قديمي بر سلامتي كودكان

تاثير بازي‌هاي قديمي بر سلامتي كودكان از نظر پاسخگويان

تعداد

درصد

افزايش تحرك و فعاليت بدني

564

48

ايجاد نشاط و هيجان مثبت

413

35

تخليه روحي در فضاي باز

152

13

تاثيري نداشت

48

4

جمع

1177

100

نمودار شماره 8– پراكندگي پاسخگويان بر اساس نظر آنان درخصوص تاثير بازي‌هاي قديمي بر سلامتي كودكان

تاثير بازي‌هاي گروهي بر ارتباط و دوستي‌هاي بچه‌ها از نظر پاسخگويان
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 9، 54 درصد از پاسخگويان معتقدند كه بازي‌هاي گروهي موجب تحكيم دوستي‌ها و افزايش صميمت ميان كودكان مي‌شود.

جدول شماره 9 – توزيع پاسخگويان بر اساس نظر آنان درخصوص تاثير بازي‌هاي گروهي بر دوستي‌هاي بچه‌ها

تاثير بازي‌هاي گروهي بر دوستي‌هاي بچه‌ها از نظر پاسخگويان

تعداد

درصد

تحكيم دوستي‌ها و صميمت

640

54

قدرت شناخت

268

23

ايجاد روحيه جمعي و دوري از خود محوري

183

16

آزادي عمل

86

7

جمع

1177

100

نمودار شماره 9– پراكندگي پاسخگويان بر اساس نظر آنان درخصوص تاثير بازي‌هاي گروهي بر دوستي‌هاي بچه‌ها

تاثير رواج بازي‌هاي قديمي بر آشنايي كودكان با سنت‌هاي ايراني از نظر پاسخگويان
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 10، 76 درصد از پاسخگويان معتقدند كه رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان بر آشنايي آنان با سنت‌هاي ايراني موثر است.

جدول شماره 10 – توزيع پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص تاثير رواج بازي‌هاي قديمي بر آشنايي كودكان با سنت‌هاي ايراني

تاثير رواج بازي‌هاي قديمي بر آشنايي كودكان با سنت‌هاي ايراني از نظر پاسخگويان

تعداد

درصد

بله

896

76

خير

281

24

جمع

1177

100

نمودار شماره 10- پراكندگي پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص تاثير رواج بازي‌هاي قديمي بر آشنايي كودكان با سنت‌هاي ايراني

به نظر پاسخگويان كدام نهاد نقش مهمتري براي رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان دارد؟
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره11، براي رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان، 42 درصد از پاسخگويان نقش خانواده را نسبت به ساير نهادها مهمتر مي‌دانند.

جدول شماره 11 – توزيع پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص نهاد موثر بر رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان

نهاد موثر بر رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان از نظر پاسخگويان

تعداد

درصد

خانواده

491

42

مدرسه

260

22

تلويزيون

239

20

فرهنگسراها

187

16

جمع

1177

100

نمودار شماره 11- پراكندگي پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص نهاد موثر بر رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان

به نظر پاسخگويان براي رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان چه اقداماتي بايد انجام شود؟
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره12، به نظر 36 درصد از پاسخگويان با آموزش از طريق خانواده و تهيه برنامه‌هاي آموزشي از طريق مدرسه و تلويزيون مي‌توان بازي‌هاي قديمي را در ميان كودكان رواج داد.

جدول شماره 12– توزيع پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص اقدامات رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان

اقداماتي كه براي رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان انجام شود از نظر پاسخگويان

تعداد

درصد

آموزش از طريق خانواده

422

36

دادن اختيارات و آزادي عمل بيشتر به كودكان

293

25

اهميت بيشتر به بازي و تهيه برنامه‌هاي آموزشي در مدرسه

210

18

برگزاري و تدارك بازي‌هاي قديمي در قالب مسابقات ميان محله‌ها

177

15

فرهنگ‌سازي

40

3

اطلاع‌رساني و تبليغات از طريق رسانه‌ها به خصوص تلويزيون

35

3

جمع

1177

100

نمودار شماره 12- پراكندگي پاسخگويان بر اساس نظر آنان در خصوص اقدامات رواج بازي‌هاي قديمي در ميان كودكان

--------------------------------

1- اوقات فراغت و نيازهاي مردم، جورج توركيلدسن، ترجمه: دكتر عباس اردكانيان- عباس حسني، فصل دوم: بازي، كودكان و اجتماع، صفحه30
پنجشنبه 16 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 270]