واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازرگانی - گفتوگو با عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران پویا دبیری مهر: تغییر و تحول و کم و زیاد شدن نرخ ارز همواره جزو یکی از مهمترین دغدغه های صادرکنندگان کشور بوده است و به دلیل نقش دولت در تثبیت یا عدم تثبیت آن،مجموعه دولت،خاصه وزارت بازرگانی نقش تعیین کننده ای در شکل دهی به وضع صادرات در این بخش داشته است.نرخ ارز در ایران چند سالی است که رنگ تغییر به خود ندیده است و دچار ثباتی شده است که برای صادرکنندگان نگران کننده و مضر است.چه آنکه با وجود افزایش تورم در ایران و ثابت ماندن نرخ ارز تولید کنندگانی که کالای صادراتی تولید می کنند دچار ضرر و زیان در تولید می شوند و مابه التفاوت تولید و صادرات میزان ناچیزی سود را عاید صادرکنندگان می کند. در دولت نهم سیاست تثبیت نرخ ارز به کار گرفته شد و با وجود اعتراض های جسته و گریخته صادرکنندگان به دستور العمل تثبیت نرخ ارز این روال ادامه پیدا کرد تا نوبت به دولت دهم برسد،شاید با روی کار آمدن مجموعه ای جدید در وزارت بازرگانی به عنوان سیاستگذار امر صادرات،تجارت خارجی کشور در موضوع نرخ ارز شاهد تغییر و تحول جدیدی باشد.اما هنوز تغییر خاصی در این حوزه صورت نگرفته است و بر اساس گفته های وزیر بازرگانی قرار نیست نرخ ارز تغییر کند. توفیق مجد پور،عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و از صادرکنندگان نمونه کشور در گفت و گو «خبرآنلاین» می گوید:«ارز در ایران یک کالایی است که دولت آنرا می فروشد و از فروش آن عوایدی حاصل می شود،به همین دلیل است که سیاست تغییر را هم در پیش نمی گیرد.» جناب مجد پور! وزیر بازرگانی در اظهار نظری جدید اعلام کرده است که دولت در تعیین نرخ ارز تصمیم عجولانه نخواهد گرفت،چرا که این موضوع یک شمشیر دو لبه است.به نظر جنابعالی دولت در مواجهه با نرخ ارز باید چه سیاستی در بگیرد. اقتصاد ایران دستخوش روابط سیاسی است و سیاست نقش تعیین کننده ای در فرآیندهای اقتصادی کشور دارد.روابط تجاری و بازرگانی ایران هم به همین گونه است.به ویژه اینکه صادرات در سال های گذشته دستخوش فراز و نشیب های بسیاری شده است.در خصوص نرخ ارز باید به این نکته اشاره کرد که دولت به ارز در ایران یک نگاه تجاری دارد،به این مفهوم که ارز در ایران یک کالا است که دولت آنرا می فروشد به صادرکنندگان. با عدم افزایش نرخ ارز و ادامه سیاست تثبیت،در شرایطی که قیمت مواد اولیه گران می شود و متناسب با نرخ تورم افزایش پیدا می کند،صادرات دیگر برای صادرکنندگان مقرون به صرفه نخواهد بود و به نظر می رسد دولت باید زودتر از اینها نرخ ارز را افزایش دهد. با این وجود می توان مدعی شد که یکی از دلایل کاهش صادرات ایران در سال جاری نسبت به سال گذشته،عدم افزایش نرخ ارز باشد؟ با نگاهی که دولت به ارز دارد باید گفت که ارز یک کالاست و با توجه به نوسانات اقتصادی باید تغیییر کند.اگر نرخ تورم افزایش پیدا می کند بر اساس تئوری های اقتصادی نرخ ارز هم باید افزایش پیدا کند و در صورت عدم افزایش این صادرکنندگان هستند که متضرر می شوند و جوایز صادراتی هم کاری به پیش نخواهد برد.پاسخ سوال شما را می توان اینگونه داد که تثبیت نرخ ارز یکی از چند عامل کاهش صادرات است. آیا مورد خاصی در ذهن دارید که به دلیل عدم افزایش نرخ ارز کالایی مزیت صادراتی خود را از دست داده باشد؟ کارخانجات کوچکی را می شناسم که در کار تولید نخ هستند.به دلیل تثبیت نرخ ارز دیگر تولید نخ از مواد اولیه برای این کارخانجات سودی ندارد،یه همین دلیل به جای تولید نخ از مواد اولیه،خود نخ را وارد می کنند و با تغییر بسته بندی آنرا صادر می کنند.در این روش هم هزینه تولیدی روی دست سرمایه گذار نمی ماند،هم صادرات آن سهل تر است. اما نام این را که نمی توان صادرات گذاشت؟پس شعار تولید برای صادرات چه می شود؟ صادرکنندگان به دنبال سود مادی خود هستند،وقتی شرایط برای صادرکنندگان به دلیل تثبیت نرخ ارز وخیم است و چه کار باید کرد؟اینها روش هایی است که به قول شما نمی توان نام آنرا صادرات گذاشت،اما یک حاشیه سودی را برای صادرکنندگان باقی می گذارد. تجارت خارجی در اکثر کشورهای دنیا با یورو انجام می شود،اما در ایران هنوز صادرکنندگان بر اساس نرخ پایه دلار به تجارت می پردازند.این چه آسیب هایی به صادرات ایران می زند؟ البته قسمت اعظمی از کار با یورو انجام می شود.با ین ژاپن هم تجارت انجام می شود.آنچه قابل توجه است اینست که ما نرخ ارز را چه دلار چه یورو،ثابت نگاه داشته ایم،در حالی که ارزهای دیگر همواره دچار تغییر هستند.اینکه پایه تجارت ایران بر اساس دلار باشد یا یورو مهم نیست،مهم اینست که نرخ پایه ارز دچار تغییر و تحول شود.صادرکنندگان در حال حاضر هزینه های تبدیل دلار به یورو را صادرکنندگان پرداخت می کنند و این برای صادرات ایران معقول نیست.در ایران همه چیز شناور است جز نرخ ارز.یعنی تورم به صورت شناور افزایش پیدا می کند،هزینه های تولید به صورت شناور بالا می رود،اما نرخ ارز بالا نمی رود. وزی بازرگانی در اظهار نظری جدید اعلام کرده است که اگر قیمت ارز افزایش یابد و هزینه واردات بالا برود بسیاری از مواد اولیه و ماشین آلات هم مشمول افزایش قیمت میشوند. همچنین صادرکنندگانی که موفق به صادرات شدهاند میتوانند دلار درآمدی خود را با قیمت بالاتری به فروش برسانند و ریال بیشتری دریافت کنند پس نباید منتظر بود که در یک تصمیم عجولانه و با دستکاری نرخ ارز سیستم اقتصادی را مختل کنیم. نظرتان در این خصوص چیست؟ در اینکه با تغییر در نرخ ارز هزینه واردات بالا می رود شکی نیست،اما باید به این موضوع با نگاه هزینه به فایده تصمیم گیری کرد.باید دید که میزان خساراتی که صادرکنندگان از عدم افزایش نرخ ارز متحمل می شوند چقدر است و میزان خسارات احتمالی که به دلیل تغییر نرخ ارز ایجاد می شود چقدر است.به طور قطع آنقدر که تثبیت نرخ ارز به زیان صادرکنندگان است،افزایش آن نیست. اگر قرار باشد همه چیز تغییر کند به جز نرخ ارز،در نهایت به این منتج خواهد شد که قدرت اقتصادی و توان صادراتی ما در مقابل کشورهای رقیب مثل تایوان و هنگ کنگ پائین بیاید و در آمد ما این اجازه را به ما نخواهد داد که تولیداتمان را به خارج از کشور صادر کنیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 583]