واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > دیپلماسی - علی بیگدلی مذاکرات ایران و گروه 1+5 بی تردید در ترکیه برگزار نخواهد شد چراکه ایران خود در این خصوص با ترکیه توافق کرده اما دلیلی وجود ندارد که طرف های غربی موافق برگزاری این دور از مذاکرات در ترکیه باشند. اگر ترکیه بدنبال توافق با ایران و جلب نظر تهران برای برگزاری این مذاکرات در کشور خود است از این جهت است که دولت اردوغان تلاش دارد هر چه سریعتر به عضویت اتحادیه اروپا بپویندد و میزبانی مذاکرات ایران و 1+5 به طور قطع امتیازی برای ترک ها در این مسیر خواهد بود. اما به طور قطع اتحادیه اروپا این اجلاس را در ترکیه برگزار نمی کند که امتیاز شاخصی حاصل ترک ها شود. از سوی دیگر ایران تلاش دارد این مذاکرات در ترکیه برگزار شود تا هزینه هایی که برای اجلاس تهران و بیانیه تهران صرف شد به نتیجه برسد. در عین حال باید توجه داشت که ایران از سال قبل تاکنون و پس از مسکوت ماندن بحث تبادل سوخت و تامین سوخت راکتور تهران، غنی سازی را با سرعت بیشتری ادامه داد و حالا اروپا و امریکا به نسبت افزایش سرعت کار سانترفیوژها انتظار دارند که تهران میزان بیشتری از اورانیوم کمتر غنی شده را برای عملی شدن مبادله سوخت از کشور خارج کند. این یعنی که اروپا با بروز کردن پیشنهاد سابق خود شرط جدیدی را برای مذاکره با ایران تعیین کرده است. تغییرات ایجاد شده در امریکا نیز در این خصوص موثر است؛ برتری جمهوری خواهان در کنگره امریکا چندان به نفع موقعیت ایران در صحنه بین المللی نیست. بر همین اساس به نظر می رسد که 1+5 نیز چندان علاقمند به برگزاری مذاکرات تا گشایش کنگره امریکا در تاریخ 18 نوامبر نیست. سفر آقای اوباما به شرق آسیا نیز باید به پایان برسد تا رئیس جمهور امریکا با دست پر در سخنرانی کنگره حاضر شود. به این ترتیب تصور نمی شود تا 18 نوامبر یعنی روز بازگشایی کنگره امریکا مذاکرات ایران و 1+5 برگزار شود چراکه اکثریت جمهوری خواه در کنگره نه تنها وضعیت داخلی آمریکا را متحول می کند بلکه به طور قطع بر تصمیمات اروپا نیز تاثیر خواهد داشت. به بیان دیگر هم زمان مذاکراتی که قریب الوقوع به نظر می رسید به تاخیر می افتد و هم محتویات مذاکرات دستخوش تغییر خواهد شد. تصور می شود با جابه جایی قدرت در امریکا، خانم اشتون در اتحادیه اروپا قصد دارد از موضع قدرت و با اعمال فشار بیشتر بر ایران پیگیر مذاکرات شود. با توجه به جزییات اظهارات مقام های غربی در مورد مذاکرات آتی می تواتن به این نتیجه رسید که اروپا چندان به مانند قبل انتظار مذاکره با تهران را نمی کشند. اروپا چشم انتظار تاثیر تحولات در صحنه قدرت امریکاست و این مساله 1+5 را بر آن داشته تا از موقعیت پیش آمده استفاده کرده و فشار بر ایران را افزایش دهد. به این ترتیب حتی احتمال انجام نشدن مذاکرات ایران و 1+5 صورت نگیرد. در این صورت ایران بر نقطه صفر خود باقی می ماند و اتحادیه اروپا نیز علاقه ای به ادامه مذاکرات با ایران نشان نمی دهد. حال نکته اینجاست که ایران و غرب در صورت به تاخیر افتادن مذاکرات چه مسیری را دنبال می کنند؟ ایران بسیاری از طرح هایش متوقف شده و درآمد نفت را برای مردم هزینه می کند. این در حالی است که با قدرت گرفتن جمهوری خواهان در کنگره امریکا تحریم نفتی ایران چندان دور از ذهن به نظر نمی رسد. استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 586]