واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > دیدگاه ها - حمزه شکیب آلودگی هوای تهران یک بخش انسانی دارد و یک بخش اقلیمی. شرایط اقلیمی تهران به گونه ای است که تهران آلوده شود. در بخش انسانی میتوان شرایطی را ایجاد کرد تا آلودگی تولید نکرد یا آن را کاهش داد تا شرایط به حالت طبیعی بازگردد. تعطیلی ادارات و مراکز آموزشی آخرین راهکار برای کاهش الودگی هوا است تعطیلی یک اقدام سلبی بوده و در این زمینه اصلی ترین مسئله نقش مردم در اداره امور جامعه است که باید این نقش پر رنگ تر از قبل دیده شود تا با ارائه آموزش ها و آگاهی های لازم، میزان مشارکت مردمی افزایش یابد. در این راستا باید دو اقدام جدی به انجام رسد، که یکی از آنها را می توان انجام برنامه ریزی های دقیق برای توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی عنوان کرد و دیگری نیز فرهنگ سازی مناسب در جامعه است. چنانچه کار فرهنگی در جامعه به طور مناسب صورت گیرد، به نحوی که وقتی اعلام می کنیم هوای شهر آلوده است مردم این هشدار را جدی بگیرند و از وسایل حمل ونقل عمومی استفاده کنند ، بسیاری از مشکلات فعلی مرتفع خواهد شد.با ایجاد رابطه منطقی میان مردم و مسئولان می توانیم میزان مشارکت مردمی را در مدیریت جامعه افزایش دهیم و به این ترتیب بسیاری از مشکلات جامعه به طور قطع مرتفع خواهد شد. البته آلودگی هوای تهران اولین بار نیست که اتفاق میافتد و آخرین بار هم نخواهد بود اما برای خارج شدن از این وضعیت و رسیدن به شرایطی که مردم بتوانند به راحتی کار و فعالیت کنند باید راهکارهای جدیدی اتخاذ شود. اما من معتقدم که مشکل آلودگی هوا فقط به دست مردم حل خواهد شد. متأسفانه بسیاری از مردم و حتی مسئولان برای کوچکترین کارهای خود از وسیله شخصی استفاده میکنند؛ و این امر به مرور زمان باعث ایجاد چنین شرایطی در تهران شده است بنابراین فکر میکنم رسیدن به چنین وضعیتی به دست خودمان بوده است. نیاز به فرهنگسازی در این زمینه احساس میشود هر چند که زمانبر است اما باید به صورت مقطعی قوانین و بخشنامههایی را در نظر گرفت و از رسانه ملی نیز درخواست کرد تا شرایط را به صورت جزئی برای مردم تشریح و اعلام کند. همانطور که می دانید دولت در سال 1379 تصمیم گرفت برنامهای با عنوان برنامه جامع آلودگی هوای تهران را به اجرا در آورد که بر اساس آن باید ظرف مدت 10 سال کیفیت هوای پایتخت به شرایط قابل تنفس و سالم میرسید. اما هنوز برای کاهش آلودگی هوا متولی خاصی در کشور مشخص نشده است. اکنون دوره 10 ساله اجرای این طرح تمام شده و هم اکنون زمان بازنگری است، چرا که مردم منتظر ارایه نتایج این طرح هستند و می خواهند بدانند مسوولان استان در این مدت چگونه نقش و وظیفه خود را انجام داده اند. تا آنجا که اطلاع دارم ،متاسفانه این برنامه هیچگاه مطابق درست پیش نرفت و حتی گزارش ها نشان می دهد وضعیت هوای تهران در آستانه پایان یافتن این برنامه بدتر از قبل نیز شده است. همزمان گزارش های دیگری حکایت از آن دارد که این برنامه حتی به صورت کامل نیز تدوین نشده و هنوز بندهایی از آن در انتظار تصویب دولت به سر می برد. بررسی ها نشان می دهد که سالانه 70 تن ذرات معلق گوگرد، 2 تن سرب، 3 هزار و560 تن منواکسیدکربن، یکهزار و260 تن ترکیبات آلی فرار غیرمتان، 285 تن اکسیدهای گوگرد و452 تن اکسیدهای ازت در هوای تهران منتشر می شود که با توجه به وضعیت اقلیمی و جغرافیایی تهران و پدیده وارونگی آلودگیهای یاد شده مدت زیادی در سطح زمین و فضای تنفسی انسانها باقی می ماند. در میان منابع گوناگون انتشار خودروها عامل انتشار75 درصد از ذرات معلق (مهمترین آلاینده های هوای تهران)،95 درصد منواکسید کربن و60 درصد اکسیدهای ازت هستند. در حالی که صنایع75 درصد از ترکیبات آلی،55 درصد از دی اکسید گوگرد و46 درصد از گازهای گلخانه ای را منتشر می سازند و اگر این موارد نشان از شکست فاحش طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران ندارد نشان دهنده چیست. در یکی از این بندها ی این طرح امده که با توجه به اثرات زیانبار خودروهای فرسوده در هوای شهر، دولت به جمع آوری این خودروها موظف شده است که البته تاکنون طبق برنامه پیش نرفته است. خروج خودروهای فرسوده کلیدی ترین بخش طرح جامع کاهش آلودگی هوا بوده است که در اجرا به شکست مواجه بوده است. چرا که تعداد خودروهای فرسوده ای که امسال از رده خارج شد تنها10 درصد برنامه را محقق کرده است. از طرفی عدم تطبیق برنامه جامع کاهش آلودگی هوا با برنامههای سوم و چهارم توسعه اقتصادی- اجتماعی از ایراداتی است که به برنامه وارد است . در کل امروز دیگر زیرساختها در بحث آلودگی هوا آماده است و نیاز به عزمی جدی در مدیران و دستگاههای دولتی دارد تا با بازنگری در این طرح بتوان به نتایج آن امیدوار بود اما باید گفت که در برخی بخشها در طرح جامع ناموفق بوده ایم اما در مجموع تلاشی رو به جلو محسوب می شود. به نظر من راه برونرفت از آلودگی هوای شهر تهران، توسعه ناوگان حملونقل عمومی بهخصوص متروست که در این زمینه دولت باید زمینههای لازم را با تخصیص اعتبارات لازم ایجاد کند. دکترای مهندسی زلزله و عضو شورای شهر تهران /134ص
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 623]