نشان افتخار براي قاتل شهروندان ايراني-4 بغض 20 ساله خليج‌فارس از جنايت آمريكا روزي سر باز مي‌كند

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نشان افتخار براي قاتل شهروندان ايراني-4 بغض 20 ساله خليج‌فارس از جنايت آمريكا روزي سر باز مي‌كند
خبرگزاري فارس: خليج فارس 20 سال است كه خاطره روز غمگين 12تيرماه سال 1367 را در دل نگاه داشته است؛ روزي كه 290 شهروند بيگناه، قرباني سرمستي نظاميان آمريكايي از موشك‌هاي خود شدند تا اينكه روزي خليج هميشه فارس انتقام خود را از آنها بگيرد.

به گزارش خبرگزاري فارس، روز دوازدهم تير سال 1367 روز سياهي براي كارنامه ننگين ليبرال دمكراسي آمريكايي در تاريخ معاصر است، در اين روز هواپيماي مسافربري جمهوري اسلامي ايران بر اساس يك برنامه سري از قبل تدارك ديده شده كه به تاييد بالاترين مقامات رسمي آمريكا رسيده بود، هدف دو فروند موشك رزمناو آمريكايي وينسس مستقر در آب هاي خليج فارس قرار گرفت و همگي مسافران پرواز اين هواپيما از زنان و مردان و كودكان خردسال به شهادت رسيدند.
آنچه كه در اين حادثه بيشتر مايه تاسف و حيرت است آنكه فرمانده جاني اين ناو به دليل آنچه كه مقامات مسئول كاخ سفيد و پنتاگون آن را اقدام شجاعانه ناميدند، به دريافت مدال شجاعت از دست رئيس جمهور وقت آمريكا نائل گرديد.
موضوع تاسف آور ديگر در اين اقدام جنايت آميز و تروريستي آمريكا بي توجهي شوراي امنيت سازمان ملل بود، بطوريكه عدم عكس العمل مناسب شوراي امنيت در قبال اين حمله نظامي به يك هواپيماي مسافربري معمولي كه با وجود همه تلاش هاي مذبوحانه آمريكايي ها حتي يك نقطه انحرافي در مسير پرواز و ساير امور مربوط به پرواز در آن مشاهده نشد بطور قطع يك لكه سياه در تاريخچه اين شورا در تاريخ است.
هر چند جنايات هيئت حاكمه آمريكا در جنگ هاي عراق و افغانستان بحدي زياد و فراتر از تصور است كه ممكن است كشته شدن 290 مسافر هواپيماي ايرباس ايراني در برابر آنها چندان ديده نشود، ليكن يادآوري اقدامات ضد بشري آمريكاييها، رسالتي است كه همه ايرانيان در اقصي نقاط دنيا وظيفه دارند در دفاع از انسانيت و مخالفت با جنگ طلبان و تروريست ها به طرح آن بپردازند.
در تاريخ دوازدهم تيرماه سال شصت و هفت شمسي، يك ناوشكن جنگي آمريكايي با نام وينسنس، هواپيماي ايرباس ايراني را بر فراز خليج فارس، با دو فروند موشك مورد هدف قرار داد و موجب سقوط هواپيما و شهادت همه دويست و نود نفر مسافر اين هواپيما گرديد.
اين ماجراي غم انگيز تا مدت ها بعد نيز به شدت خشم جهانيان را برانگيخت و آمريكا را بار ديگر به عنوان يك قاتل وحشي مردم بي گناه معرفي نمود.
روز يكشنبه 12 تيرماه 1367 مطابق با 3 ژوئيه 1988، هواپيماي ايرباس جمهوري اسلامي ايران با 275 مسافر و 16 خدمه فرودگاه بندرعباس را به مقصد دوبي ترك گفت.
سطح پرواز اين هواپيما 14000 پا تعيين شده بود، در ساعت 10:15 دقيقه محلي و 06:45 دقيقه گرينويچ شروع به اوج گيري نمود و در ساعت 10:24 به وقت محلي، سطح پروازي 12000 پا را گزارش نمود و از آن لحظه به بعد ديگر تماسي از طرف خلبان گرفته نشد. در واقع از اين لحظه به بعد هواپيما مورد اصابت 2 فروند موشك سطح به هواي ناو وينسنس آمريكا قرار گرفته و در نزديكي جزيره ايراني «هنگام» منفجر و سقوط كرده بود. در اين فاجعه، تمامي سرنشينان هواپيما به شهادت رسيدند كه 66 كودك زير 12 سال، 52 زن و 46 تن تبعه كشورهاي يوگسلاوي، كويت، افغانستان، هندوستان، پاكستان، ايتاليا، شارجه و دوبي از جمله وابسته نظامي پاكستان در ايران و خانواده‌اش در ميان كشته شدگان بودند.
نكته بسيار جالب اين جنايت وحشتناك اين است كه خدمه ناو وينسنس بعدها در پاسخ به اين اقدام، ادعا كردند كه علايم ايرباس ايراني را با علايم راداري يك اف- 14 كه در حال فرود آمدن بر روي ناو هواپيمابر فورستال كه در حدود 160 كيلومتر دورتر از وينسنس بود اشتباه گرفته‌اند.
اين ادعا زماني مضحك به نظر مي‌رسد كه بدانيم، وينسنس مجهز به سيستم راداري «ايجيز» (Agies) بوده كه يكي از معروفترين و پيشرفته‌ترين سيستم‌هاي راداري در تمام جهان محسوب مي‌شود به نحوي كه برخي كارشناسان نظامي آن را متعلق به جنگ جهاني سوم مي‌دانند.
اين سيستم در واقع، سيستم تشخيص دشمن از دوست است تا در صورت انتشار امواج غيرقابل قبول از سوي مهاجم احتمالي، سيستم دفاع موشكي وارد عمل شود. ادعاي فرمانده ناو وينسنس در اشتباه پنداشتن ايرباس از اف- 14 به اين معني است كه مدرنترين سيستم جهان قادر به تشخيص يك هواپيماي مسافربري از هواپيماي جنگي نيست. در حالي كه گفته مي‌شود قدرت سيستم راداري ايجز به حدي است كه همزمان چند هدف را كشف و مورد رهگيري قرار مي‌دهد.
اظهارات ضد و نقيض مقامات آمريكايي در باره فاجعه ايرباس زماني رنگ باخت كه 4 سال بعد از اين حادثه روزنامه نيويورك تايمز در گزارشي نوشت كه ناو وينسنس در آب‌هاي فلات قاره ايران بوده است نه در آب‌هاي بين‌المللي! بعدها، ويليام كراو رئيس وقت ستاد مشترك نيروهاي مسلح آمريكا هم در گفت‌وگويي با بي‌بي‌سي تأكيد كرد كه ناو وينسنس بدون هيچ دليل روشني با وجود برخورداري از توپ‌ها و موشك‌هاي دور برد به كرانه آبهاي ايران رفته بود.

*شرح حادثه

يك سال پس از تجاوز رژيم عراق در سال 1360، حمله به كشتي هاي تجاري در خليج فارس شروع شد و با اعلام مين گذاري سواحل بندي امام خميني (ره) و حمله به دو كشتي تجاري ، در تاريخ 21/10/1360 امنيت خليج فارس توسط عراق مختل شد و به دنبال تحويل هواپيماهاي سوپراتاندارد و موشك هاي اگزوسه توسط فرانسه به عراق ، ابعاد اين حملات افزايش يافت. در برابر اين حملات كه عراق ، به صراحت مسئوليت آن را بر عهده مي گرفت، شوراي امنيت عكس العمل مناسبي نشان نداد، ولي در قبال انتساب چند حمله به ايران و شكايت شوراي همكاري خليج فارس، شوراي امنيت در تاريخ 11/3/1363 مطابق با اول ژوئن 1984، مبادرت به صدور قطعنامه 552 نمود و در آن خواستار توقف اين حملات شد. از آغاز جنگ تا 10 ژوئيه 1984، 112 كشتي در خليج فارس مورد حمله موشكي قرار گرفت. جمهوري اسلامي ايران در ژانويه 1985، به دبير كل وقت سازمان ملل اعلام داشت كه از هر گونه اقدامي براي تأمين آزادي و امنيت كشتيراني كه در خليج فارس صورت گيرد حمايت و استقبال خواهد كرد، اما حملات به كشتيها ادامه يافت. تا تير ماه 1366، حدود 5/8 ميليون تن كالا از محموله هاي كشتيها در خليج فارس ، به زير آب رفت. 41 كشتي كاملاً نابود، و به 34 تن محموله كالا آسيب وارد شد ، و بيش از 200 تن از ملوانان كشورهاي مختلف به قتل رسيدند و به همين تعداد نيز مجروح شدند.
بدين ترتيب عراق در هدف خود مبني بر بين المللي كردن جنگ خليج فارس تا اندازه زيادي موفق شد و قدرت هاي غربي و در رأس آنها آمريكا، حضور گسترده و تهديدآميزي در خليج فارس يافتند و بالاخره كشتيهاي نفتكش كويتي با پرچم آمريكا در خليج فارس حركت كردند و اسكورت نظامي نفتكش‌ها و كشتي‌هاي تجاري مورد نظر آمريكا در خليج فارس آغاز شد. در21 سپتامبر 1987 كشتي ايراني ( ايران اجر) مورد حمله نيروهاي نظامي آمريكا واقع شد. همچنين حملات نظامي آمريكا به سكوهاي نفتي ايران دخالت آشكار آن دولت در منطقه به نفع عراق و عليه جمهوري اسلام ايران را به وضوح نشان داد.
يكي از نتايج شوم اين همه تشنج آفريني رژيم صدام و دامن زدن ايالات متحده به ناامني در خليج فارس، حمله به هواپيماي مسافربري جمهوري اسلامي ايران بود كه در مورخه 12/4/1367 مطابق با 3 ژوئيه 1988، برفرازآب هاي سرزمين ايران و درآب هاي حوالي جزيره «هنگام»، توسط دو موشك از ناو آمريكايي وينسنس- كه خود به آب هاي سرزمين ايران تجاوز كرده و در آن مستقر بود- مورد حمله قرار گرفت و تمامي مسافران و خدمه هواپيما به وضع اسفناكي به شهادت رسيدند.
متعاقب اين تجاوز آشكار جمهوري اسلامي ايران در روز 14 تير 1367 طي نامه‌اي به رئيس شوراي امنيت، خواستار تشكيل جلسه فوري شورا براي رسيدگي به موضوع شد. 25 تير 1367 مطابق با 16 ژوئيه 1988 شورا تشكيل جلسه داد و از سوي جمهوري اسلامي ايران علي اكبر ولايتي وزير امور خارجه وقت و از جانب آمريكا بوش معاون وقت رئيس جمهوري در جلسه حضور داشتند.

*قطعنامه 616 شوراي امنيت (1988)

شوراي امنيت پس ازاستماع سخنان ولايتي و جورج بوش درجلسه شماره 2821 خود درتاريخ20 ژوئيه 1988
( 29/4/1367) طرح قطعنامه پيشنهادي را تصويب كرد. متن قطعنامه به شرح زير است:
« شوراي امنيت، با بررسي نامه مورخه 5 ژوئيه 1988 جانشين نماينده دائم جمهوري اسلامي ايران خطاب به رئيس شوراي امنيت و با استماع بيانات نماينده جمهوري اسلامي ايران، وزير امور خارجه ( علي اكبر ولايتي ) و سخنان نماينده ايالات متحده آمريكا ( معاون رئيس جمهوري جورج بوش ) ، با ابراز تاسف عميق از اين كه يك هواپيماي غيرنظامي « ايران اير »در پرواز برنامه ريزي شده بين المللي 655، در پرواز بر فراز تنگه هرمز به وسيله موشك شليك شده از ناو جنگي ايالات متحده آمريكا ( وينسنس) منهدم گرديد، با تاكيد بر ضرورت تبيين حقايق سانحه توسط بازرسي بي طرفانه، با اضطراب عميق از تشنج دائم التزايد در منطقه خليج فارس:
1- تأسف عميق خود را از ساقط ساختن هواپيماي غيرنظامي ايران به وسيله موشكي كه از يك ناو جنگي آمريكا شليك شده و تسليت عميق خود را به خاطر از دست رفتن غم انگيز جان انسانهاي بي گناه ابراز مي دارد.
2- همدردي صميمانه خود را به خانواده هاي قربانيان سانحه غم انگيز و دولت ها و كشورهاي آنان اعلام مي دارد.
3- از تصميم سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري در پاسخ به درخواست جمهوري اسلامي ايران مبني بر ايجاد گروه تحقيق براي بررسي تمام حقايق موجود همچنين از اعلام ايالات متحده آمريكا و جمهوري اسلامي ايران مبني بر تصميمشان براي همكاري با برسي سازمان هواپيمايي كشوري استقبال مي‌كند.
4- از تمامي اعضاي كنوانسيون 1944 شيكاگو ، درخواست مي‌كند كه در همه شرايط ، مقررات و رويه‌هاي سلامت هوانوردي كشوري به ويژه ضمائم آن كنوانسيون به منظور جلوگيري از چنين پيشامدهايي را دقيقاً مراعات نمايند.
5- لزوم اجراي فوري و كامل قطعنامه 598(1987) ، شورا را به عنوان تنها مبناي حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پايدار، منازعه ميان ايران و عراق ابراز و پشتيباني خود را از دبير كل براي اجراي اين قطعنامه اعلام و خود را ملتزم به همكاري با دبير كل براي تسريع در اجراي طرح اجرايي او مي نمايد.»
جمهوري اسلامي ايران علاوه بر شوراي امنيت و شوراي ايكائو ، شكايت خود را در ديوان بين المللي دادگستري لاهه نيز مطرح كرد. عنصر تخصصي سازمان ملل متحد يعني ايكائو (سازمان هواپيمايي كشوري بين المللي) نيز از مسائل سياسي به دورنمانده و به جاي بررسي فني و ارائه طريق به شوراي امنيت، تنها به ابراز تاسف و تسليت به بازماندگان سانحه پرداخت.

* گزارش از مهدي اللهياري
انتهاي پيام/
سه شنبه 11 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 256]