تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805161850
غذاها و داروهايي که با هم تداخل دارند (2)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
غذاها و داروهايي که با هم تداخل دارند (2) نويسنده: لادن گياهي عموما تصور مي شود كه مصرف گياهان دارويي و غذاها خصوصا سبزيجات، ميوه جات و لبنيات بدان جهت كه طبيعي هستند به هنگام مصرف داروها مشكلي ايجاد نمي كنند و كاملا بي خطر هستند، اما در مقاله گذشته متوجه شديد كه اين تصور صحيح نيست و با دلايل اصلي تداخل غذا و دارو آشنا شديد. همچنين شما دريافتيد كه داروها چگونه مي توانند بر زيست دسترسي و عملكرد و ذخاير مواد مغذي در بدن تاثير بگذارند و مثال هاي مفيدي نيز در هر يك از موارد فوق ذكر گرديد. در اين قسمت نيز به ادامه مطلب قبل مي پردازيم: حدود نيمي از داروهايي كه به طور رايج در درمان بيماري ها استفاده مي شوند، با مواد مغذي تداخل دارند كه شايع ترين اين تداخل ها با كوآنزيم Q، فوليك اسيد، ويتامين B2 ويتامين B6، منيزيم و روي است. اين تداخل از طريق تاثير بر قدرت جذب، عملكرد مواد مغذي و افزايش دفع آنها مي باشد. در ميان موارد ذكر شده شايد شما كمتر با كوآنزيم Q10 آشنايي داشته باشيد. در حقيقت كوآنزيم Q10 يك آنتي اكسيدان قوي است كه در غشاي داخلي ميتوكندري تمام بافت ها يافت مي شوند و در انتقال زنجيره الكترون و در نتيجه توليد انرژي داخل سلول نقش حياتي دارد. اين ماده علاوه بر اينكه در سلول هاي بدن خصوصا در قلب، كبد، كليه و لوزلمعده به كمك گروهي از ويتامين هايCو B ساخته مي شود، در منابع غذايي نظير ماهي هاي چرب، مرغ، گوشت قرمز، دل وجگر، جوانه غلات سبوسدار، سويا، بادام زميني، آجيل، روغن کانولا و روغن سويا، تخم مرغ و سبزيجات به ويژه اسفناج و بروكلي نيز يافت مي شود. البته لازم به ذكر است كه توانايي بدن براي ساخت اين كو آنزيم با افزايش سن كاهش مي يابد. داروهاي کاهنده فشار خون نظير بتابلاکرها، پروپرانولول، داروهاي کاهنده کلسترول از خانواده استاتين ها و مشتقات اسيدفيبريک، داروهاي ضد افسردگي سه حلقه اي و امي تريپتين جزء داروهايي هستند که باعث کاهش سطح کوآنزيم Q مي شوند. بالا بودن سطح کوآنزيم Q در بدن براي پيشگيري از فشار خون بالا، حمله قلبي و آترواسکلروز لازم است و از آنجايي که مصرف کنندگان اين داروها عموما در معرض اين بيماري ها در زمان مصرف دارو قرار دارند، پس مصرف کوآنزيم Q همراه با دارو مي تواند کمک کننده باشد. مصرف کوآنزيم Q در کاهش عوارض ناشي از تداخل تيازيد ها و بتابلاکرها و همچنين تايمولول مفيد گزارش شده است، ضمن آنکه احتمالا مي تواند اثر بخشي داروهاي ضد فشارخون را نيز بالا ببرد. البته انجام مطالعات بيشتر در اين زمينه ضروري است. از طرف ديگر بايد توجه داشت که کوآنزيم Q اثربخشي داروهاي ضد انعقاد مانند وارفارين و پلاويکس را کاهش و نياز به دوز دارو را افزايش مي دهد، بنابراين مصرف توام آن با داروهايي نظير وارفارين بايد با نظر پزشک باشد. در ارتباط با تداخلات مربوط به اسيد فوليک لازم به ذکر است که مصرف طولاني مدت آنتي اسيدها، مهارکننده هاي اسيدهاي صفراوي، کاربامازپين، داروهاي ضد التهاب غيراستروئيدي، سولفاسالازين و ترآمترين دفع و در نتيجه نياز بدن به اسيدفوليک را افزايش مي دهند و غالبا مصرف اسيدفوليک به افرادي که از داروهاي ضد تشنج، داروهاي کاهنده کلسترول، ضد بارداري و متفورمين استفاده مي کنند توصيه مي شود، اما در صورتي که فرد ازآنتي بيوتيک هاي خانواده تتراساکلين استفاده مي کند، نبايد از اسيد فوليک و يا مولتي ويتامين حاوي اسيدفوليک به طور همزمان با دارو مصرف نمايد. نکته مهم ديگر در ارتباط با اسيدفوليک آن است که افرادي که از متوتروکسات براي درمان آرتريت روماتوييد و يا پسوريازيس استفاده مي کنند، به دوز بيشتر اسيدفوليک نياز دارند و مصرف توام اسيدفوليک به کاهش عوارض متوتروکسات نيز کمک مي کند، اما چنانچه متوتروکسات براي سرطان استفاده مي شود، مصرف اسيدفوليک حتما بايد با نظر پزشک معالج باشد، زيرا در اين مورد ممکن است باعث کاهش اثر درماني متوتروکسات بر سرطان شود. ويتامين B6 نيز جزء ويتامين هايي است که طيف وسيعي از داروها مانند داروهاي ضد بارداري، هيدرالازين، ايزونيازيد، پني سيلامين و نئومايسين ها مي توانند باعث کمبود آن شوند، اما مصرف مکمل ويتامينB6 به هنگام مصرف دارو بايد با مشورت پزشک باشد، زيرا مي تواند باعث کاهش اثر بخشي برخي داروها مانند فني توئين و فنوباربيتال شود و يا تشديد عوارض جانبي دارو نظير افزايش حساسيت به آفتاب را هنگام مصرف دارو به دنبال داشته باشد. ويتامين B2 به هنگام مصرف داروهاي آنتي کلينرژيک که در موارد کرامپ هاي شکمي، آسم، افسردگي و غيره استفاده مي شوند، به ميزان کمتري جذب مي شود. متوتروکسات، فني توئين، پروبنسيد و ديورتيک هاي تيازيد نيز باعث کاهش جذب ويتامينB2 و يا افزايش دفع ادراري آن مي شوند. ضد افسردگي هاي سه حلقه اي باعث کاهش سطح اين ويتامين مي شوند، اما بالا نگه داشتن سطح ويتامين B2 به هنگام مصرف اين داروها باعث بهبود اثربخشي آنها مي شود. ويتامين B2 نبايد همراه با تتراسايکلين ها مصرف شود. سطح عنصر روي توسط داروهاي پايين آورنده فشارخون و مهارکننده هاي استيل کولين استراز کاهش مي يابد. البته داروي مدر آميلورايد باعث بالا نگه داشتن آن در خون مي شود و مکمل روي همراه با داروي آميلورايد نبايد مصرف شود. داروهاي مدر تيازيدي باعث کاهش سطح روي مي شوند و ممکن است سطح روي در افراد مصرف کننده اين دارو توسط پزشک کنترل شود. از آنجايي که روي به عملکرد سيستم ايمني کمک مي کند، نبايد با داروهاي مهار کننده سيستم ايمني نظير کورتيکواستروئيدهايي چون پردنيزولون مصرف گردد. روي اثربخشي آنتي بيوتيک هاي تتراسايکلين و کوينولون ها مثل سيپروفلوکساسين و همچنين داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي را نيز کاهش مي دهد، سيس پلاتين که در شيمي درماني از آن استفاده مي شود و همچنين دفروکسامين که در بيماران مبتلا به تلاسمي مصرف مي شود، باعث افزايش دفع روي مي گردند، ولي مصرف مکمل همراه آنها توصيه نمي شود. منيزيم نيز به دنبال مصرف ديورتيک هاي حلقوي مانند فروزمايد، لازيکس و تيازيدها به مقدار زيادي دفع مي شود و گاه مکمل منيزيم توسط پزشک براي اين افراد تجويز مي شود، در حالي که بايد از مصرف مکمل هاي حاوي منيزيم و حتي داروهاي حاوي منيزيم مانند ملين ها و آنتي اسيدها همراه با لووتيروکسين، سيپروفلوکساسين، تتراسايکلين ها و همچنين آلندرونات که براي پوکي استخوان مصرف مي شود، خودداري نمود، زيرا مصرف آنها اثر بخشي داروها را کاهش مي دهد و بايد حداقل 2 ساعت فاصله بين مصرف هر يک لحاظ شود. همچنين مکمل ها و داروهاي حاوي منيزيم ممکن است عوارض جانبي داروهاي فشارخون و مهار کننده هاي کانال کلسيم را از قبيل حالت تهوع، سرگيجه و احتباس آب به ويژه در زنان باردار افزايش دهند. ديجوکسين يکي ديگراز داروهايي است که باعث کاهش سطح منيزيم مي شود. از طرفي وجود سطح کافي منيزيم براي اثر بخشي کافي اين دارو لازم است، بنابراين گاه سطح منيزيم خون بيماران مصرف کننده ديجوکسين کنترل مي شود. منبع: دنياي تغذيه 97
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3307]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها