واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
![مبانی فیزیوتراپی و توانبخشی در آسیب های ورزشی](http://rasekhoon.net/userfiles/Article/1389/06esfand/02/0014802.JPG)
مبانی فیزیوتراپی و توانبخشی در آسیب های ورزشی رخداد آسیب ها و صدمات در ورزش اجتناب ناپذیرند ، اما خوشبختانه این حوادث به ندرت تحدیه کننده ی حیات اند .هدف در باز توانی , بازگرداندن ورزشکار به شرایط انجام ورزش وشرکت در مسابقات است . روند کار توان بخشی در طب ورزش به صورت تهاجمی بوده که هدف نهایی آن بهبود هرچه سریعتر ورزشکار و توانای انجام فعالیتهای ورزشی به شرط سلامتی کامل فرد می باشد . اهداف کوتاه مدت در برنامه های توانبخشی عبارتند از : 1) انجام اقدامات و کمکهای اولیه پس از رخداد حادثه در جهت کاهش ویا جلوگیری از پیشرفت تورم . 2) جلوگیری ازایجاد یا تقلیل حس درد 3) بازگرداندن دامنه حرکات مفصلی (Range of motion) 4) بازگرداندن و یا تقویت قدرت ، تحمل و توانایی عضلانی 5) برقراری مجدد سیستم ارتباطی عصبی ، عضلانی تا حد امکان 6) پیشرفت در حفظ تعادل (Coordinanation) 7) حفظ تناسب ارتباط سیستمهای قلبی-ریوی 8) ایجاد اتحاد و تناسب بین عملکرد های متوالی و یا همزمان ورزشکار(پولیومتری) - کنترل تورم سریعا" پس از ایجاد آسیب شاید به تنهایی مهمترین جنبه در توانبخشی آسیبها در برنامه ی طب ورزش است .اگر تورم درمراحل ابتدایی و حاد آسیب کنترل شود ، زمان انجام دوره اقدامات درجهت توانبخشی فرد به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد . هدف از فیزیوتراپی و بازتوانی ورزشی باز گرداندن ورزشکار پس از اقدامات پزشکی به سطحی از آمادگی است که قبل از آسیب و صدمه ورزشی داشته است. این مسئله با دو رویکرد انجام میشود: 1- پیشگیری از کاهش آمادگی جسمی عمومی ورزشکار به نوعی که محل آسیب دیده فشاری وارد نشود. 2 - بازتوانی محل آسیب دیده تا از آتروفی و ضعف عضلانی، خشکی مفاصل، محدودیت حرکتی و آسیبهای ثانویه در مفصل و عضلات، پیشگیری شود و عضو آسیب دیده به حالت اولیه برگردد. انجام بازتوانی و رسیدن به اهداف فوق به کسب تشخیص دقیق توسط پزشک و برنامه ریزی و همکاری کامل پزشک و فیزیوتراپ نیازمند است. فراموش نشود بازتوانی عمومی ورزشکار و رساندن آمادگی جسمانی به حالت اولیه از مهمترین وظایف فیزیوتراپ ورزشی است. 1- برنامه بازتوانی، انحصاری و فردی باشد. 2- از وسایل تخصصی و گران قیمت بدون ضرورت استفاده نشود. 3- افزایش و بهبودی سیر درمان در هر جلسه ثبت شود. 4- بعد از افزایش قدرت به انعطاف پذیری، سرعت، توان و استقامت نیز تاکید شود. 5- الگوهای مهارتی خاص از تمرینات ساده به سمت تمرینات پیچیده باشد. 6- بعد از تقویت منفرد عضلات، تمای عضلات عضو آسیب دیده تقویت شود. 7- علاوه بر عضو آسیب دیده بر حفظ قدرت و توان عضو قرینه همت شود . 8- به نوع رشته ورزشی و استفادههای خاص ورزشکار از عضو آسیب دیده دقت بیشتری شود. منبع:http://sportsmedicine.persianblog.ir
#سرگرمی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 806]