واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > ادبیات - ما به ویروس خودسانسوری مبتلا شدهایم، همه در واقع چیزی هستیم که نیستیم. نمیتوانیم باشیم چون به تجربه فهمیدهایم اگر همانی را که هستیم به نمایش بگذاریم، چه عواقبی برایمان به وجود خواهد آمد و چه تبعاتی را باید تحمل کنیم. برای همین تظاهر به راستگویی میکنیم، در صورتی که طرف مقابلمان هم میداند که دارد دروغ میشنود. به خیلی چیزها اعتقاد نداریم اما مدعی اعتقاد به آن میشویم تا منافعی را از دست ندهیم. علی موذنی، نویسنده برجسته کشورمان در گفتگو با خبرآنلاین با اشاره به فضای ممیزی در کشور گفت: درباره ممیزی باید بگویم که هیچ قاعده و قانونی در کشور وجود ندارد، چون مدام بر اساس سلیقه هر وزیری که میآید، تغییر میکند. پیش آمده که با بعضی از وزرا صحبت کنم و پیشنهاد دادهام که یک مدتی ممیزی را حذف کنید و برخورد با نویسنده را بگذارید برای بعد از چاپ، ببینید چه اتفاقی میافتد! تقریبا با پوزخند هر دو جناح اصلاحطلب و اصولگرا رو به رو شدهام. وی اضافه کرد: وزرای هر دو جناح نگران فضایی بودهاند که ممکن است چاپ یک کتاب مسئلهدار بهانهای به دست معاندان بدهد برای به زیر کشیدن آنها و همین عامل که ناشی از سیاستزدگی جامعه ماست، باعث شده وزرای محترم حتی برخلاف میلشان دست به کارهایی بزنند که مشکلی برایشان پیش نیاید. به نظر من حق هم دارند. تا از سیاست زدگی رها نشویم، این مشکلات وجود دارند و روز به روز هم آزار دهندهتر میشوند. نویسنده «ملاقات در شب آفتابی» تصریح کرد: واقعیت این است که آنچه در این بیست و چند سال نوشتن، مرا بیشتر از «ممیزی» آزرده کرده، بیماری خود سانسوری است که ممیزی ارشاد در مقابل آن «هیچ» است البته تنها من نیستم که به این بیماری مبتلا شدهام؛ همه مبتلاییم و گاه با دریغ و درد از خیر مسیری که مطمئن بودهام اثرم را بسیار متفاوت خواهد کرد و سطح کیفی آن را بسیار بالاتر خواهد برد، گذشتهام چون ترسی که فقط یک بخشش مربوط به ممیزی کتاب میشود، مانع از آن شده که مسیر دلخواهم را بروم. بسیاری صحنهها به دلیل همین ترسها حذف میشوند، پیش از آن که کتاب به ناشر تحویل داده شود. موذنی همچنین تاکید کرد: ما به ویروس خودسانسوری مبتلا شدهایم، همه در واقع چیزی هستیم که نیستیم. نمیتوانیم باشیم چون به تجربه فهمیدهایم اگر همانی را که هستیم به نمایش بگذاریم، چه عواقبی برایمان به وجود خواهد آمد و چه تبعاتی را باید تحمل کنیم. برای همین تظاهر به راستگویی میکنیم، در صورتی که طرف مقابلمان هم میداند که دارد دروغ میشنود. به خیلی چیزها اعتقاد نداریم اما مدعی اعتقاد به آن میشویم تا منافعی را از دست ندهیم. شبیه به همین چیزها در نوشتن هم رخ میدهد. متن کامل این گفتگو را اینجـــا بخوانید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 386]