تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834701426
راه‌حل پایان اختلافات حوادث سال 88 چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: راه‌حل پایان اختلافات حوادث سال 88 چیست؟
مسعود پزشکیان نماینده اصلاح طلب مجلس راهکار پایان اختلاف نظرها در خصوص حوادث 88 را هم اندیشی بزرگان می داند و به نوعی معتقد است این مساله باید با یک ریش سفیدی پایان یابد./مردم می فهمند که چه کسی درست و چه کسی غلط حرف می زند. ما داعیه آزادی بیان را داریم و این غیرقابل باور است که فرزند شهید مطهری در مجلس برای یک سخنرانی هو شود. تصور می کنم راه حل اختلافات کشتن و حصر و زندان نیست.
آفتاب : دکتر مسعود پزشکیان نماینده اصلاح طلب مجلس شورای اسلامی در گفتگویی تفصیلی با خبرگزاری فارس معتقد است که دولت در سیاست داخلی منفعل عمل کرده و سیاست خارجی تمام برنامه های دولت را تحت الشعاع قرار داده است.
به گزارش آفتاب، خبرگزاری فارس در مقدمه گفت وگوی خود با این نماینده مجلس، نوشته است: مسعود پزشکیان متولد سال 1333 در مهاباد است. او دارای مدرک فوق تخصص جراحی قلب است و اگرچه مدت هاست وارد عرصه سیاست شده اما همچنان تیغ جراحی را کنار نگذاشته است. هرچند وی در دوران پیش از انقلاب و همچنان بعد از آن فعالیت های گسترده ای داشته است اما ورود آن به حوزه اجرایی کشور عملا از دولت هاشمی رفسنجانی آغاز شد. وی در سال 73، از طرف علیرضا مرندی، وزیر وقت بهداشت و درمان دولت هاشمی به ریاستِ دانشگاه علوم پزشکی تبریز منصوب شد. پس از آن نیز در دور دوم دولت خاتمی توانست به پست وزارت دست یابد.
پس از پایان دولت هشتم، پزشکیان به تبریز بازگشت و با رای مردم به مجلس هشتم راه یافت و هم اکنون در مجلس نهم نمایندگی مردم تبریز، آذرشهر و اسکو را برعهده دارد. هرچند خودش سعی دارد تا وابستگی به جناح خاصی را انکار کند اما فعالیت های مداوم وی در دولت های هاشمی و خاتمی و همچنین موضع گیری هایش عملا وی را در میانه جریان اصلاح طلبی قرار داده است.
در سال جدید و به بهانه شعار سال، موضوع مذاکرات و بررسی رابطه میان دولت یازدهم و مجلس نهم قرار مصاحبه ای را با ایشان ترتیب دادیم. اما در میانه مصاحبه، بحث به بررسی فتنه 88 کشیده شد و با توجه به اهمیت موضوع و نگاه خاص دکتر پزشکیان به این مساله مصاحبه را در همین زمینه ادامه دادیم.
پزشکیان در این مصاحبه راهکار پایان اختلاف نظرها در خصوص حوادث 88 را هم اندیشی بزرگان می داند و به نوعی معتقد است این مساله باید با یک ریش سفیدی پایان یابد.
مشروح این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید:
*تمجید از عملکرد سیاست خارجی دولت
جایگاه مجلس جایگاه نظارتی است.اجازه دهید بحث را با بررسی عملکرد یک ساله و نیم دولت آقای روحانی شروع کنیم.فکر می کنید مهمترین اقدام دولت آقای روحانی طی این مدت چه بوده است؟
پزشکیان: امروز اکثریت بر این نکته تاکید دارند که برجسته ترین کار دولت در رابطه با روابط خارجی و ارتباطات بین المللی بوده و خوشبختانه این دولت توانسته است وحدت رویه دشمنان علیه ایران را از بین ببرد. تیم سیاست خارجی دولت با پیگیری جدی مذاکره با 1+5 توانسته فضای رسانه ای علیه ایران را بشکند و امروز می بینیم که در خود آمریکا هم در خصوص مساله ایران چند دستگی وجود دارد و آنها دچار نوعی سردرگمی در برخورد و مواجه با مساله ایران شده اند و بین دولت و کنگره اختلاف نظرهای جدی به وجود آمده است؛ به نظرم این یک موفقیت بزرگ برای ماست.از سوی دیگر در منطقه نیز رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی هم دچار نوعی سردرگمی شده اند.
لذا دولت توانسته است در تغییر نگاه خارج به ایران نقش آفرین باشد و این تغییر نگاه تغییر در رفتار را هم در پی داشته است. تا پیش از روی کارآمدن دولت آقای روحانی روندی ضد ایرانی در دنیا ایجاد شده بود و دشمنان به راحتی و با اکثریت آرا هر قطعنامه ای که مدنظرشان بود در شورای امنیت تصویب می کردند و حتی کشورهایی مانند چین و روسیه که ادعای دوستی با ما را دارند نیز به این قطعنامه ها رای منفی ندادند در حالی که حتی می توانستند این قطعنامه ها را وتو کنند و مانع از آن شوند که کشور ما وارد این دور پرهزینه شود. البته این دو کشور به دنبال نفع خودشان بودند و بیشتر منفعت در زمان تحریم ها را هم همین دو کشور بردند.
البته بنده یکی دیگر از اقدامات مثبت و برجسته دولت طی مدت اخیر را نوعی قانون مندی در ارسال لایحه بودجه به مجلس ارزیابی می کنم که این مساله باعث شد یک نوع نظم در امور اجرایی کشور پدید آید و مجلس هم در یک وقت مناسب به ارزیابی بودجه بپردازد.
ارزیابی تان از مذاکرات اخیر به ویژه بیانیه لوزان چیست؟ برخی از منتقدان عنوان می کنند که این بیانیه به نوعی مغایر خطوط و چارچوب های مذاکرات هسته ای است؟
من در جریان جزئیات نیستم و کارشناس این موضوع نیستم اما طبق گزارشهایی که به دست ما رسید هماهنگی های لازم صورت گرفته است و این طور نیست که دولت خارج از دستور کار نظام عمل کند. خود آقای لاریجانی و همچنین رئیس جمهور از اعضای شورای عالی امنیت ملی هستند و حتما توافقات و هماهنگی ها صورت گرفته است.
فکر می کنید مجلس در موضوع پذیریش پروتکل الحاقی همراه دولت خواهد بود؟
ببینید نگاه مجلس به این امور واقعا کارشناسی نیست و بر اساس احساسات و برداشت های کلی خودش عمل می کند. به نظرم اگر برداشت مجلس این باشد که این توافق مورد پذیرش کلیت نظام است مجلس هم همراهی خواهد کرد.
به نظر می رسد در شرایط فعلی که مجلس برداشت مثبتی نسبت به این قضیه دارد؟
بله الان نگاه ها مثبت است.
در حوزه داخلی به نظر یکی از مهمترین دستاوردهای دولت را بتوان مساله تحول در نظام سلامت کشور ارزیابی کرد. ارزیابی تان در این خصوص چیست؟
بر اساس قانون هدفمندی 10 درصد از خالص درآمد هدفمندسازی باید به افشار آسیب پذیر ، درمان بیماری های صعب العلاج و ماندگاری پزشکان در مناطق محروم اختصاص یابد، ولی در دولت قبل به هیچ وجه این بخش از قانون اجرایی نشد. اما در دولت آقای روحانی این حق 10 درصدی پرداخت شد. همچنین ما در محلس طرحی را پیشنهاد دادیم که یک درصد از مالیات بر ارزش افزوده برای سلامت مناطق محروم افزوده شود و علی رغم اینکه این طرح به نوعی هم جهت با کلیات برنامه بودجه نبود هم در کمیسیون تلفیق و هم در صحن علنی مجلس با رای بالا مصوب شود و دولت هم آن را اجرایی کرد. این یک درصد بالغ بر 3 هزار میلیارد تومان و 10 درصد قانون هدفمندی 5 هزار میلیارد تومان را به بخش سلامت کشور تزریق کرد که واقعا مثل یک روح تازه در کالبد بهداشت و درمان کشور بود.
شما پیشتر در مصاحبه هایتان عنوان کرده بودید که طرح تحول در نظام سلامت از ریل خارج شده است. منظورتان در این زمینه چیست؟
حرف ما در این زمینه آن است که وزارت بهداشت و درمان در این طرح منطبق با قوانین عمل نکرده است و شاید الان به دلیل تزریق پول ما از وضعیت بیمارستانی رضایت داشته باشیم اما در آینده وزارت بهداشت دچار مشکل خواهد شد. در قانون هیچ پرداختی نباید خارج از نظام ارجاع و طرح پزشک خانواده صورت گیرد.
در سیاست های کلی هم تعرفه های خصوصی و دولتی نباید فرق داشته باشد، در قانون برنامه هم هست که پزشکان نباید در چندجا مشغول به خدمت باشند، در قانون اولویت بر پیشگیری است و نه درمان اما تقریبا در همه این موارد وزارت بهداشت و درمان خلاف قوانین عمل کرده است.
*انفعال دولت در عرصه سیاست داخلی/سیستم صنعت قفل شده است
به نظرتان تناسبی میان عملکرد دولت در سیاست خارجی و سیاست داخلی کشور وجود داشته است؟
من بیشتر در قسمت هایی صحبت کردم که تخصص دارم. اما در بخش های دیگری مانند اقتصاد، کشاورزی ، صنعت و تجارت و ... دولت دستاورد شاقی نداشته است و عملا سیستم صنعت ما امروز قفل کرده است. در عرصه کشاورزی و مصرف آب ما واقعا درگیر یک بحران هستیم. طبق آماری که به تازگی از مرکز تحقیقات به دست بنده رسیده چراگاه های کشور ما توانای تکافوی 25 میلیون راس دام را داراست اما ما 80 میلیون راس دام داریم و راه حل مشخص و مدونی هم در این زمینه ارائه نشده است. الان مدام اعلام می کنند آب تهران رو به وضعیت بحرانی است. خوب مشخصا نتیجه توسعه بدون در نظر گرفتن منابع مشخص چالش زاست.
قبول دارید رویکرد دولت در زمینه سیاست داخلی دچار نوعی انفعال است؟
بله این یک واقعیت است. سیاست خارجی تمام برنامه های دولت را تحت الشعاع قرار داده و انفعال هم دیده می شود. مثلا همین پست معاون سیاسی وزیر کشور برای مدت مدیدی خالی بود و به تازگی آقای مقیمی برای این بخش انتخاب شده اند.
اجازه دهید به مقوله رابطه دولت یازدهم و مجلس نهم بپردازیم. البته این رابطه به نسبت آن چیزی که در دوره قبل بود بهبود یافته، اما هر از چندگاهی برخی موارد عود می کند. جو حاکم بر مجلس در مواجهه با دولت چگونه است؟ مثلا در قضیه انتخاب وزیر علوم آقای فرهادی پس از معرفی میلی منفرد فرجی دانا، نیلی محمود آبادی و احمدی دانش آشتیانی به نوعی رای مثبت گرفت. این رفت و برگشت‌ها بین دولت و مجلس به چه علت بود؟
معتقدم تصمیم های که در این زمینه گرفته می شود بیشتر جنبه سیاسی داشته است.
از طرف مجلس و یا دولت؟
به نوعی بیشتر مجلس چون اختلاف سلیقه با دولت وجود دارد. من فکر می کنم مجلس نهم با دولت آقای احمدی نژاد هم سازتر و هماهنگ تر بود. شما اگر از نظر سوال و استیضاح و آمدن وزرا و نطق ها و تذکرات بررسی دقیقی داشته باشید متوجه خواهید شد مجلس الان خیلی بیشتر موضعگیری دارد.
در قضیه وزیر علوم هم خیلی نمود واضح بود. من معتقدم استیضاح برای زمانی است که یک افتضاحی رخ داده است. اما در زمان استیضاح فرجی دانا چنین افتضاحی رخ نداده بود. بلکه مجلس معتقد بود اگر این افراد باشند در آینده چنین و چنان خواهد شد. به نظر بیشتر بعد سیاسی داشت و دولت را به چالش کشید و دولت هم سعی داشت تا افرادی را روی کار بیاورد که هم نظر خودش باشد.
یکی از اظهار نظرهای رئیس جمهور که به نوعی سابقه آن در دوران آقای احمدی نژاد هم وجود داشت طرح موضوع وظیفه ریاست جمهور برای نظارت بر اجرای قانون اساسی است.موضوعی که بارها مورد مناقشه قرار گرفته است . برداشت شما از این مواضع رئیس جمهور چیست؟
در کشور ما ساز وکارهای نظارتی درستی وجود ندارد و همین عدم نظارت منجر به آن می شود که نتوان قضاوت درستی هم درباره عملکردها داشته باشیم.گاهی یک عده راجع به عملکرد فلان سازمان اعتقاد دارند که به بهترین نحوه ممکن است اما یک عده دیگر معتقدند همه چیز معیوب است و اتفاقا هر دو هم به نوعی بخشی از واقعیت را بازگو می کنند. چون ما سازوکار نظارتی جامعی نداریم، نمی توانیم همه جوانب را بسنجیم و همیشه جزءنگر می شویم. من معتقدم اینکه رئیس جمهور سعی در نظارت برای اجرای مفاد قانون اساسی داشته باشد مشکل ساز نیست البته سازوکارها باید وجود داشته باشد.
پس شما آن برداشت سیاسی از این قضیه را قبول ندارید؟
خوب دولتی که خودش به قانون عمل نمی کند چگونه می تواند ادعای نظارت داشته باشد. مجری‌ها خیلی وقت ها قافیه را عوضی می گیرند. چه طور رئیس یک دولت که مسئول اجرای قانون اساسی است صراحتا می گوید قانون را قبول ندارد؟
*اجرای قانون اولین لازمه تحقق شعار سال است
رهبری انقلاب سال 94 را سال دولت و ملت همدلی و همزبانی نام گذاشتند. به نظر می رسد که بخشی از نامگذاری به رابطه دو طرفه دولت و منقدانش که غالبا از اعضای مجلس هستند باز می گردد. فکر می کنید این رابطه در سال جدید بهبود می یابد؟
رمز موفقیت یک جامعه وحدت در آن جامعه است. قدرت یک جامعه به بمب اتم نیست بلکه به همدلی و همزبانی است. زمانی شوروی با آن همه عظمت از هم فروپاشید و شاه با آن قدرت و تسلیحاتی که در اختیار داشت مجبور به رفتن شد. شعاری هم که رهبری دادند نباید در حد شعار بماند و باید عملیاتی شود. به نظر من آنچیزی که می تواند وحدت را در بین ما ایجاد کند چارچوب قانون و برنامه است. تا زمانی که برنامه و قانون ننوشتیم در همه قسمت ها سلایق مختلف می توانند نظر بدهند اما وقتی قانون نوشته شد دیگر کسی نباید زیر آن بزند. وقتی مجری زیر قانون می زند چه طور می توانیم وحدت کنیم؟ اگر بتوانیم قانون را یک ملاک قرار دهیم و برنامه را بپذیریم اختلاف معنی ندارد اما وقتی مجری قانون می گوید قانون را قبول ندارد و نماینده می گوید حق استان من را ببیشتر بدهید دیگر مبنایی برای وحدت وجود ندارد.
برای مثال وقتی قانون گفته است خلاف نظام ارجاع نباید پرداخت صورت گیرد دولت با هیچ بهانه و توجیهی نباید خلاف قانون عمل کند. در چنین شرایطی وحدت معنا پیدا نمی کند. ما هنوز یاد نگرفته ایم در چارچوب قانون به اسم نماینده توقع داشته باشیم و در قالب قانون مجری و عمل کننده باشیم و بده بستان هم از همینجا ها آغاز می شود و دود آن در نهایت به چشم مردم می رود.وقتی در بالا انحراف باشد تسری آن در جامعه شایع تر خواهد بود.
*نباید به مطهری انگ ضدحکومت زد/ قطع نطق مطهری به دشمن بهانه داد
دی ماه سال گذشته جلسه مجلس پس از نطق آقای مطهری در خصوص پایان حصر دو تن از سران فتنه رو به تنش گذاشت و شما هم یکی از افرادی بودید که در آن اتفاق به نوعی حضور داشتید و بعدا آقای مطهری گفتند شما آن روز محافظ ایشان بوده‌اید. فکر می کنید آن سخنان در آن روز درست بود؟
حرف من در این زمینه خیلی روشن است. مجلس جای گفت وگو و اظهار نظر است. اگر یکی کسی هم حرف بی خود می زند ما که ادعا داریم جو آزاد داریم و حرف مخالف را می پذیریم نباید مانع از نطق 7 دقیقه ای یک نماینده شویم. مردم می فهمند که چه کسی درست و چه کسی غلط حرف می زند. ما داعیه آزادی بیان را داریم و این غیرقابل باور است که فرزند شهید مطهری در مجلس برای یک سخنرانی هو شود و به نظرم این کار واقعا درست نبود. مقام معظم رهبری به صراحت به نمایندگان تذکر دادند که دو دو نکنیدو این اتفاق به دست برخی ها آتو داد و یک عده ای را در داخل و یک عده را هم در خارج خوشحال کرد.
سوال بنده راجع به اصل سخنان آقای مطهری بود. فکر می کنید گفتن آن حرفها در آن شرایط درست بود؟ با توجه به اینکه حصر تصمیم شورای عالی امنیت ملی بوده است.
بله حصر آقایان موسوی و کروبی بر اساس مصوبه شورای عالی امنیت ملی بوده است اما آیا این حق یک نماینده نیست که بتواند درخواست بررسی دوباره یک مصوبه قانونی را داشته باشد؟ چرا باید فضا طوری شود که کسی جرئت حرف زدن نداشته باشد؟ کجای درخواست آقای مطهری خلاف امنیت ملی بوده است؟ اینکه تا یک چنین موضوعی مطرح می شود به دیگران انگ بزنیم و آنها را ضدامنیت و ضدحکومت مطرح کنیم درست نیست. به نظرم اگر این حرف ها از طریق مجاری قانونی پیگری نشود در دل می ماند و طور دیگری سرباز می کند. من می گویم منتقدان آقای مطهری این همه رسانه ها و صداوسیما و ... را در اختیار دارند. اجازه می دادید ایشان حرفهایش را می زد بعد شما هم در رسانه های متعددتان آن را نقد می کردید.
*موضوع 88 نیازمند تعامل بزرگان است/ حوادث 88 از قانون شکنی احمدی نژاد آغاز شد
به نظر می رسد موضوع فتنه 88 برای برخی از اصلاح طلبان هنوز حل نشده است و برخی نه تنها از اشتباهی که کرده اند پشیمان نیستند بلکه طلبکار نظام هم شده اند. شما فکر می کنید امیدی به حل و فصل این موضوع در سال جدید هست؟
من در جایگاهی نیستم که بخواهم در این زمینه راه حل بدهم. فقط فکر می کنم اگر قانون را از ابتدا اجرا می کردیم مشکل حل می شد. اگر من تخلف کردم باید در چارچوب تخلف با من برخورد کنند و به من حکم بدهند نه اینکه یک طرف بتواند هر تخلفی بکند اما طرف دیگر تخلف کرد سرکوبش کنیم. خیلی حرف ها را نمی شود زد و من نمی خواهم وارد جزئیات شوم. اما برای حلش بزرگان باید بنشیند و با هم کنار بیایند. ما بزرگانی داشته و داریم که طرفدارانی دارند. اینها می توانند تعامل کنند.... میشود برای ثبات چارچوب قانون را برای همه بپذیریم و فصل الخطاب باشد.
در این که این احتمال هست از طرف اصولگرایان هم در فتنه 88 برخی کاستی ها روی داده باشد شکی نیست اما آیا شما شورش خیابانی علیه نظام را با اشتباهات مثلا آقای احمدی نژاد در شب مناظره یکی می کنید؟
وقتی آقای احمدی نژاد گفت قانون برنامه چهارم توسعه را قبول ندارد انحراف از همانجا شروع شد. ایشان خلاف قانون عمل کرد اما کسی جلویش نایستاد و برخی هم برایش کف زدند. بعد وقتی قانون ندارید نمی توان به کسی گفت چرا قانون شکنی می کنی . در آن دوره قانون شکنی رسم شده بود.
من حق ندارم قوانین را زیر پا بگذارم. من حق ندارم هنجار شکنی کنم. اما کسی چیزی به آقای احمدی نگفت. امر به معروف و نهی از منکر این بود که در برابر این قانون شکنی ایستاد . در چارچوب قانون با دو طرف برخورد می شد. اگر از ابتدا با همه در چارچوب قانون برخورد می شد به اینجا نمی رسیدیم. قانون بد بهتر از بی قانونی است.اگر از اول در چارچوب قانون با آدمها چه با قوه قضائیه، چه مجریه ، چه مقننه و چه نیروهای مسلح که همه اینها انحرافات قانونی داشتند برخورد می شود اوضاع به اینجا کشیده نمی شد.
من هنوز پاسخ خودم را نگرفته ام. گاهی یک نفر به شما دروغ می گوید و گاهی قصد جان شما را می کند. هر دو این ها تخلف و قانون شکنی است اما آیا جرمشان به یک اندازه است؟
اگر جان بوده بگردید پیدا کنید. آن هم چارچوب قانونی دارد. در اروپا این همه شورش هست، اینها را می کشند یا زندانی می کنند می گویند شما ضد دولت هستید؟
آنها مجوز می گیرند نه اینکه همین طوری بریزند توی خیابان.
شما اصلا به کسی مجوز می دهید؟ نخیر نمی دهید. آیا قانونی حق دارید مجوز ندهید؟
بله؛ وقتی مغایر امنیت ملی باشد می توان مجوز نداد.
شما به من می توانید بگوئید امروز راهپیمایی نکن فردا راهپیمایی نکن اما بالاخره چی؟ من باید کجا بروم حرف بزنم؟ کجا اعتراض کنم؟ شما هیچ وقت مجوز نمی دهید و این باعث می شود اعتراض از جای دیگری سرباز کند. از این طرف یک عده ای می ریزند خانه کسی را از بین می برند می گویند خودجوش بوده اند. این طرفی ها این کار را می کنند می گویند خودجوش است اما آنطرفی ها اعتراض کنند خراب کار هستند. قانون را باید در تمام جوانب اجرا کرد. نباید استثنا قایل شد چه برای چب چه برای راست. اگر به این قانون عمل می شد خیلی از این مشکلات حل می شد.
*قوه قضاییه نمی تواند به محاکمه موسوی و کروبی بپردازد / قبل از اینکه کسی را به دادگاه ببرند پدرش را در میاورند!
یعنی اگر الان حکم قانونی سران فتنه که اعدام است اجرایی شود همه مشکلات حل و فصل می شود؟
اگر قانونی باشد! آن افرادی که باید حکم بدهند قبل از محاکمه نباید حکم صادر کنند و موضع داشته باشند. قوه قضائیه باید کاملا بی طرف باشد و بر اساس داده ها محاکمه کند و محاکمه علنی باشد.
برای این افراد که محاربه اظهر من الشمس است!
برای قوه قضائیه شما نمی توانید این حرف را بزنید. هیچ کس به قاضی نمی رود مگر آنکه 100 درصد حق را برای خود بداند. اما قاضی نباید موضع گیری داشته باشد بلکه باید بی طرف قضاوت کند. آن آدم حق ندارد نسبت به من و شما قضاوت کند. البته این نظر من است. مساله این است که قضاوت کار سختی است.
شما به این نکته توجه دارید که رئیس دستگاه قضا قاضی القضات نیست و قضات دستگاه قضا مستقلانه عمل می کنند؟ اگر رئیس قوه قضائیه نسبت به فتنه موضع داشته باشد ربطی به قاضی پرونده ندارد.
در آن داستان وقتی یک عده زیادی را بردند و رهبری هم اعتراض کرده بود حکمش را دادستان کل کشور داده بود. مگر می توانست چنین حکمی بدهد؟ شما حق دارید در چارچوب قانون به من سیلی بزنید. اما باید در حد جرم من مجازات شوم نه بیشتر. اما قبل از اینکه من به دادگاه بروم پدرم را در میاورند. کدام قانون و کدام شرع چنین قضاوت می کند؟ ما همه این خلاف ها را کردیم.
* برای مقابله با یک خلاف شرع صد خلاف شرع کردند/ تا دلت بخواهد در انتخابات تخلف می شود!
شما چرا این اتفاقات را به کل دستگاه قضا تعمیم می دهید؟ شاید در یک جا اشتباهی رخ داده باشد و عاملانش هم توبیخ شده باشند اما اینکه این مساله را به کل تعمیم دهیم درست نیست.
یکجا که نیست. واقعیت های جامعه ما چیز دیگری است. من تخلف کردم تو چرا تخلف کردی؟ من یک خلاف شرع کردم تو 100 تا خلاف شرع کردی تا جلوی من را بگیری. تو حق نداشتی خلاف شرع بکنی. تو بدتر از من خلاف شرع کردی. واقعیت های جامعه را نمی شود کتمان کرد. بر ای اینکه دیده را نمی شود گفت نبین. تمام حرف من این است که باید در چارچوب قانون عمل شود و از اول باید محکم گرفته شود چون مدام انحراف ها بیشتر می شود چون بی قانونی قاعده می شود. مثل اینکه الان زیرمیزی قاعده است. اگر پول ندهی مشکل داری. ما راحت اجازه می دهیم یک نفر در صداوسیما بیاید قانون را زیر سوال ببرد و بعد هم قوه قضائیه یقه این طرف را نمی گیرد . این بی قانونی است.
شما چرا فکر می کنید همه جامعه همین بدبینی را مثلا نسبت به دستگاه قضائیه دارند. هم عهدی و هم پیمانی مردم با نظام نشان می دهد اوضاع آنطور هم که شما می گوئید نیست.
من در انتخابات بودم و هستم. تا دلت بخواهد خلاف قانون می شود.
چند میلیون؟ با کدام سند؟
خطا خطاست حتی اگر به چشم نیاید. اما مثل اسب وحشی است. در کتاب داستان راستان شهید مطهری این مثل هست. رسول خدا لشگرش را در بیابان نگاه می دارد و به یاران می گوید بروید هیزم جمع کنید. یاران می گویند اینجا هیزم نیست کاملا رمل است. در آخر تلی از از هیزم ها جمع شد. می فرمایند خطاها مثل همین چیزهایی که نمی بینید. خطاها اسب وحشی است و کسی که سوار این اسب شود به آتش می رود. اندک اندک چیزی نبود اما وقتی کنار هم نگاه می کنی زیاد می شود. تنها قوه قضائیه نبود تنها دادگاه و راهپیمایی و .. نبود بلکه روی هم جمع شد.
در 88 بی قانونی قاعده شد
بنده هم ابتدا عرض کردم شاید در برخی از موارد برخی افرادی که در نهادها حضور داشتند اشتباهی کرده باشند اما مقصر اصلی این داستان کیست؟ چرا شما همه اشتباهات را برابر می بینید؟
من نمی توانم بگوئیم چون در جایگاه قضاوت نیستم. باید همه داده ها را بررسی کرد، بدون کتمان واقعیت .تا زمانی که شما کتمان می کنید و وقتی کسی می خواهد صحبت کند به وی انگ می زنید نمی شود قضاوت کرد. وقتی هوا غبار آلود است نمی توانید بگوئید حق چه چیزی است. وقتی هوا صاف باشد باید بی طرفانه بررسی کرد و آنگاه ببینید وزن تقصیر هر کسی چه قدر است. الان قضاوت ها شخصی است یا بخشی از واقعیت است. باید اول شفافیت ایجاد کرد. الان خیلی راحت انگ زده می شود به افراد و در این فضا نمی شود حق را پیدا کرد. باید محیط بدون ترس باشد.
بگذارید یک مقداری بازگردیم به قبل. اصلا شما قانون شکنی های جریان اصلاحات را قبول دارید یا تمام آن به اصولگرایان و نهادهای نظام باز می گردد؟
بله. قبول دارم. منتها باید در چارچوب قانون برخورد شود.
حد قانون شکنی چه قدر است؟
من قاضی نیستم. در آمریکا یک کلمه یک رئیس اجرایی دروغ گفت. پدرش را درآوردند. کدام مجری را می بینید بگوید قانون را اجرا نمی کند و در حکومت بماند.
شما که در مجلس بودید چرا آقای احمدی نژاد را استیضاح نکردید؟
چون مجلس به به و چه چه می گفت.
خوب شاید ارزیابی شما از رئیس جمهور جزئی بوده است.
تا زمانی که قانون نیست شما صد تا حرف می توانی بزنی ولی وقتی قانون هست نباید حرف دیگری زد. تا زمانی که ما تصمیم نگرفتیم نظر همه باید باشد. اما قانون که شد کسی نباید حرف بزند. نباید پیمان شکنی کرد. پیمان شکنی کردی و در حکومت ماندی. حضرت امام به بنی صدر می گفت تو غلط می کنی قانون را قبول نداری قانون تو را قبول ندارد. راه قانون را باید می رفتند. اما بی قانونی قاعده شد.
تندروهای اصلاحات نمی خواهند قبول کنند سال 88 اشتباه کردند،فکر می کنید در سال جدید امیدی هست که این مشکل حل و فصل شود؟
من از جزئیات خبر ندارم. بزرگان ما می توانند مساله را حل کنند. به هر حال بر می گردد به بزرگان.
قبول دارید هر کسی به میزان خطایی که کرده باید اشتباهش را قبول کند؟
بله. حتما. اگر نپذیرند درست نمی شود.
قبول دارید بخشی از اصلاح طلبان به هیچ وجه اشتباه خود را قبول ندارند و همین به نوعی عامل بن بست است؟
بله بخشی بله. عین همین موضوع هم در آن طرف وجود دارد. تندروهای دو طرف هستند که اجازه نمی دهد. بزرگان می توانند این کار را کنند. چون تندروها کاره ای نیستند.
اما به نظر مدیریت جریان اصلاحات دست تندروهاست؟
در حزئیات نیستم و روند کار را نمی دانم. تصور می کنم باید راهی پیدا کرد تا اختلافات تمام شود. تصور می کنم راه حل اختلافات کشتن و حصر و زندان نیست. حالا چه طوری می شود حل کرد و قانون را اجرایی کرد در حد من نیست رهنمودی بدهم.ولی واقعا سابقه تاریخ را نگاه کنید هیچ حاکمیتی با اختلاف به جایی نرسیده است .شعار رهبری کلیدی است اما اجرای آن به بزرگان مربوط است. باید راهکارهای موجود را پیدا کرد. البته راه حل هم وجود دارد . من باید خودم را با قانون تطبیق دهم. اگر ملاک و شاخص من باشد درست نمی شود.
ممنون از اینکه وقتتان را در اختیار ما قرار دادید.
پزشکیان: من هم ممنونم.
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردين ۱۳۹۴ - ۱۹:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]
-
گوناگون
پربازدیدترینها