تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835845286
-گفت‌وگو با محمد الهیاری فومنی: ویترین کتاب کم داریم
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
بازار نشر گفت‌وگو با محمد الهیاری فومنی: ویترین کتاب کم داریم برخی کارشناسان، مشکل توزیع و کمبود ویترین کتاب در سراسر کشور را از مهم‌ترین مشکلات صنعت نشر و کتابخوانی در کشور بیان می‌کنند.
گفت وگو با محمد الهیاری فومنی، مدیر پیشین اداره کتاب که اکنون معاونت نهاد کتابخانه های عمومی کشور را برعهده دارد، با همین محور انجام شد که در ادامه می خوانید. آقای الهیاری گروهی از کارشناسان حوزه نشر در سال های گذشته یکی از مهم ترین مشکلات این حوزه را کمبود ویترین کتاب می دانند. شما تا چه حد با این موضوع موافق هستید؟ به نظر می رسد در حالت عادی نسبتی منطقی بین تعداد ناشران و تعداد کتابفروشان در یک جامعه برقرار باشد به گونه ای که تعداد کتابفروشان باید از تعداد ناشران بیشتر باشد، اما در ایران عکس این روند حاکم است. طبق آمار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نام بیش از 12 هزار ناشر در کشور ما به ثبت رسیده، ولی کمتر 3000 کتابفروشی در سراسر کشور داریم. هر چند تعداد ناشران فعال که دست کم در طول سال یک عنوان کتاب منتشر می کنند، حدود 3000 عنوان شده است. با همه اینها می بینیم در کشورمان مردم دسترسی عادلانه به کتاب ندارند؛ یعنی در همه نقاط کشور مردم به کتابفروشی دسترسی ندارند. تنها کتابفروشی ها را باید مصداق ویترین کتاب برشمرد یا می توان نمایشگاه ها و کتابخانه ها را که شما هم در آن مسئولیتی دارید در این حوزه به شمار آورد؟ کتابفروشی در نگاه سنتی به عنوان مکان سنتی عرضه کتاب و محل مراجعه مردم برای خرید کتاب تلقی می شود. در سال های گذشته دولت های مختلف با اطلاع از این که در کشور ما کمبود ویترین و مکان عرضه کتاب وجود دارد، سیاست برگزاری نمایشگاه ها را به عنوان سیاستی موقتی در پیش گرفتند. این نمایشگاه ها چه در سطح استانی و چه در سطح ملی به فروشگاه های عرضه کتاب تبدیل شدند تا نقصان توزیع کتاب در مراکز استان ها و تهران کاهش پیدا کند. کتابخانه ها و کتابخانه های عمومی نیز مکان دیگری است که می تواند دسترسی عادلانه تر کتاب را در پی داشته باشد و نقص توزیع کتاب در کشور را پوشش دهد. با وجود 3200 کتابخانه در سراسر کشور می توان به گستره توزیعی وسیع کتابخانه ها در کشور پی برد. این کتابخانه ها موقعیت مناسبی برای دسترسی مردم به کتاب فراهم می آورد. اگر فردی نمی تواند کتابی را که به خواندنش تمایل دارد خریداری کند، می تواند آن را در قرائت خانه مطالعه کرده یا به امانت ببرد. به هر حال می توان کتابخانه ها را جبران کننده مسأله کمبود ویترین کتاب در کشور دانست. آیا سیاست برگزاری نمایشگاه های کتاب برای توزیع کتاب در سراسر کشور می تواند در آینده نیز موفق باشد؟ متأسفانه در سال های گذشته دولت ها نتوانسته اند برای پر کردن خلأ نظام توزیع و دسترسی عادلانه به کتاب راه مناسبی را پیدا کنند. شاید برخی اظهار کنند که ایده برگزاری نمایشگاه ها در استان ها دیگر پاسخگو نیست و به جای متمرکز کردن این نمایشگاه ها در مراکز استان ها بهتر است در شهرهای بزرگ استان ها نیز شاهد برگزاری نمایشگاه ها باشیم. برخی استان های ما آنقدر گسترده و گاهی فاصله برخی شهرها تا مرکز استان چنان زیاد است که برای مردم آن شهرها امکان حضور در آن نمایشگاه ها وجود ندارد. عده ای نیز معتقدند برگزاری نمایشگاه در استان ها سبب تضعیف ناشران و کتابفروشان استانی می شود. هر چند این نظر در صورتی قابل توجه است که ناشران استانی بتوانند فضای نمایشگاه کتاب استانی را پر کنند. ایده دیگر آن است که اگر نمایشگاه برای رفع مشکل توزیع در کشور برگزار می شود، به جای حضور ناشران در این نمایشگاه ها، کتابفروشان و مراکز پخش در نمایشگاه ها حاضر شوند تا نمایشگاه به تقویت کتابفروشی ها و مراکز پخش کمک کند. یعنی ناشر کتابش را در اختیار این مراکز وکتابفروشی ها قرار دهد و خود دیگر درگیر فرآیند مستقیم فروش نباشد. شاید همین سبب شده که در نمایشگاه تهران ملغمه ای می بینیم از حضور ناشران، کتابفروشان و مراکز پخش و این نمایشگاه قد و قواره ای پیدا کرده که هر سال کار را برای مجریان و برگزارکنندگان آن سخت تر کرده است. یک نگاه جدی هم وجود دارد مبنی بر این که نمایشگاه ها می توانند به صورت تخصصی تر و توسط بدنه نشر و تشکل های صنفی برگزار شود و در این میان دولت بیشتر نقش نظارتی و حمایتی داشته باشد تا تصدیگری و به بخش خصوصی اعتماد کند تا مجری سرنوشت خود و برگزارکننده نمایشگاه باشد. نیازی نیست که در یک نمایشگاه به طور همزمان شاهد بخش های دانشگاهی، آموزشی، کودک و نوجوان و عمومی باشیم. هر یک از این بخش ها می تواند در طول سال نمایشگاه تخصصی تری شود و نمایشگاه کتاب تهران، نمایشگاه جمع و جورتری با کارکرد نمایشگاهی باشد. در سطح کشور مشاهده می شود کتابفروشی ها نمی توانند هزینه های جاری فروشگاه خود را با فروش کتاب تأمین کنند. آیا سایت های فروش اینترنتی کتاب می توانند با حذف هزینه های یک کتابفروشی در افزایش ویترین کتاب موثر باشند؟ شاید برخی در رقابت فضای مجازی با فضای واقعی، برتری را به فضای مجازی دهند، هر چند امکان رخ دادن چنین چیزی در آینده بعید نیست، اما بایدبه دنبال راه بینابینی در این میان بود. به نظرم فضای مجازی را می توان مکمل فضای کاغذی دانست. به هر حال، ما با سایت های فروش کتاب مواجهیم که به صورت آنلاین و اینترنتی سفارش می گیرند و نسخه فیزیکی کتاب بعد از تماس عوامل سایت با ناشر تهیه می شود و در مدت زمان مشخصی در اختیار مخاطب قرار می گیرد. از جهتی این امر می تواند مکان و هزینه های جاری کتابفروشی ها را جبران کند، اما هنوز بسترهای همه جانبه حضور در فضای مجازی برای همه مردم فراهم نشده و هنوز شاید آن اعتمادهای لازم در فضای مجازی به این فروشگاه های اینترنتی وجود ندارد. به نظرم این مسأله برای خریداران کتاب به صورت کامل جا نیفتاده است. هر چند برخی تجربه ها در فضای مجازی موفق بوده و با اعتمادسازی که دست اندرکاران سایت یا فروشگاه مجازی برای مخاطب به وجود آورده اند، خواننده ترجیح داده است کتابش را این گونه دریافت کند. به نظر شما برای افزایش ویترین کتاب در کشور چه راهکاری می تواند موثر باشد؟ مجموعه هایی که اکنون در پخش کتاب فعالند، همه کتاب ها را در چرخه توزیع وارد نمی کنند. یعنی با نگاه اقتصادی سعی می کنند آن دسته از کتاب هایی را پخش کنند که سودآوری بیشتری برای آنها داشته باشد و آثاری را از ناشر می گیرند که فکر می کنند در بازار فروش دارد. به این معنا برخی کتاب ها با سلیقه شرکت های پخش اصلا امکان توزیع و دیده شدن در سراسر کشور را پیدا نمی کنند. یکی از راه حل هایی که در این زمینه می تواند مطرح شود این است که شرکت های پخش ما به صورت منطقه ای عمل کنند. در کشوری با گستره جغرافیایی و تنوع اقلیمی و جمعیتی ایران لازم است که قطب بندی های جغرافیایی داشته باشیم. برای مثال هر پنچ شش استان یک قطب نشر یا توزیع داشته باشد و شبکه مویرگی توزیع کتاب از طریق این قطب ها و کانون های اصلی وارد عمل شوند. همچنین وظیفه دولت ها و شهرداری هاست که به افزوده شدن کتابفروشی ها و ویترین ها کمک کنند. آنها با فراهم آوردن معافیت مالیاتی برای مکان هایی که امکان عرضه کتاب را دارند، برای مثال مکان های مسکونی یا تجاری بر تعداد کتابفروشی ها و مکان های عرضه کتاب بیفزایند. این امر در شهر تهران به همت اتحادیه ناشران و کتابفروشان شهر تهران و شورای اسلامی شهر تهران حاصل شده است، اما برای کتابفروشی ها و ناشرانی که در سطح شهر تهران در حال فعالیت هستند. این لایحه کاربری فرهنگی و معافیت از پرداخت مالیات باید در استان ها نیز تسری پیدا کند. آن زمان ریسک تبدیل مکان مسکونی و تجاری برای علاقه مندان فعالیت در این عرصه کمتر خواهد بود.
شنبه 22 فروردین 1394 ساعت 03:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 138]
-
گوناگون
پربازدیدترینها