واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
رویاهای دستنیافتنی عربستان در یمن مداخله نظامی در یمن به رهبری عربستان با وجود خطرات فراوانی که همراه دارد، منعکسکننده هراسی است که عربستان نسبت به منافع حیاتی خود احساس میکند.
عربستان سعودی بیست و ششم مارس حملات هوایی را به شهر صنعا آغاز کرد و متعهد شد 150 هزار پیاده نظام را برای حمایت از رئیس جمهور منصور هادی، روانه یمن کند. پیشتر عبدربه منصور هادی از دولت های عرب برای بازپس گیری اقتدار حکومتش کمک نظامی درخواست کرده بود. تنها عربستان و مصر نیروهای نظامی فراوانی را مشارکت داده اند و دیگر دولت های خلیج فارس همچون کویت، قطر و امارات برخی پشتیبانی های هوایی و تعداد کمی نیروهای ویژه را در اختیار قرار داده اند. در این گزارش محدودیت ها و نتایج این مداخله نظامی عربستان و مصر مورد واکاوی قرار خواهد گرفت. مهم ترین جنبه مداخله نظامی عربستان در یمن، تغییر در جنگ نیابتی با ایران به سمت و سوی رویارویی مستقیم تر است که این مهم، نتیجه افزایش تاثیر و موفقیت های ایران در لبنان، سوریه و اکنون در عراق است؛ جایی که نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کنار نیروهای نظامی شیعه عراقی قرار گرفته اند. کشورهای عربی خلیج فارس که حامیان تخاصمات سنی ـ شیعه هستند، اکنون مرکزی ترین منافع خود را که شامل امنیت تنگه باب المندب در جنوب دریای احمر است، در معرض تهدید قلمداد می کنند. احتمالا درگیری حامیان منطقه ای تخاصم شیعه ـ سنی در منطقه شدیدتر خواهد شد و به تبع آن امکان جنگ های مستقیم (و نه نیابتی) در چشم انداز سه تا پنج سال آینده بین رقبای منطقه ای دور از انتظار نخواهد بود. فشارها برای مداخله شاید عربستان خطرات و شکست ناشی از دخالت نظامی در یمن را کمتر از عدم دخالت ارزیابی کرده که به این اقدام دست زده است. مصر نیز به دلیل نیاز مالی به کمک های عربستان و امارات، به درخواست این کشورها برای اعزام سربازانش برای درگیری با حوثی ها پاسخ مثبت داده است. علاوه بر اینها، حمله به حوثی ها به ترسیم این تصویر که رئیس جمهور السیسی در مصر و خاندان آل سعود در عربستان، محافظان منافع اعراب و مسلمانان سنی هستند، کمک می کند. آن هم در زمانه ای که به دلیل حضور شبه نظامیان اسلامگرا در کشورهای متبوعشان، مشروعیت حکومت این دو کشور با چالش جدی روبه رو شده است. محدودیت های عربستان مداخله نظامی عربستان در یمن در نوامبر و دسامبر 2009 در برابر حوثی ها، برخی عملیات زمینی در مناطق مرزی را متوقف کرد و نتوانست جنبش حوثی ها را سرکوب کند؛ در مقابل حوثی ها قسمت هایی از مناطق تحت کنترل عربستان را به دست گرفتند. این موضوع باعث به حاشیه رفتن شاهزاده خالد بن سلطان، [معاون] وزیر دفاع اسبق عربستان شد. اگرچه گویا محاسبات عربستان متکی بر پیشرفت زمینی سریع از طریق مارب به سمت صنعاست، که منتج به خروج مبارزان حوثی از جنوب می شود، اما به این ترتیب باعث تعهد بی انتهای عربستان برای در قدرت نگه داشتن منصور هادی می شود که این خود خطر ادامه جنبش حوثی ها را برای عربستان در پی خواهد داشت. شکست دیگری که در اثر این مداخله ممکن است رخ دهد متوجه محمد بن سلطان، پسر پادشاه عربستان و وزیر دفاع کنونی این کشور است. کسی که در رسانه ها بسیار مرتبط با حمله های هوایی اخیر شناخته می شود و شکست حاصل از این اقدامات، به رویاهای وی که به دنبال ارتقای موقعیت جانشینی است، ضربه وارد خواهد کرد. همچنین سربازان عربستانی در زمینه جنگ، چندان باتجربه و آبدیده نیستند. به علاوه، چندان وفادار نیز نیستند و عناصری از آنها احتمالا به القاعده احساس تعلقی دارند که باعث ایجاد مسائل امنیتی داخلی در بازگشت این سربازان به وطنشان خواهد شد. به هر حال، درگیر شدن عربستان در این مداخله، با وجود خطرات ناشی از شکست آن و رویای رویارویی مستقیم با ایران شیعه، گویا به قیمت افزایش اعتبار داخلی و منطقه ای خاندان آل سعود می ارزد. موانع مداخله مصر ارتش مصر باوجود به کارگیری روش های شدید علیه جهادگران شبه جزیره سینا، نتوانسته آنها را سرکوب کند و آرامش را به آنجا برگرداند. علاوه بر آن، مصر نیازمند اندوخته ای راهبردی برای مداخله نظامی در لیبی است؛ جایی که داعش و دیگر گروه های مسلح مستقر هستند. همچنین از زمان مشارکت مشروط در جنگ اول خلیج فارس، مصر تجربه استقرار نیروهایش در خارج از کشور را نداشته است. دخالت نظامی مصر در یمن در دهه 1960 فاجعه آور بود، شکست متعاقب در جنگ شش روزه علیه اسرائیل در سال 1967 و بخش بندی کشور بعد از ناتوانی در شکست دادن امامت زیدیه که حوثی ها جانشینان آنها هستند، مجموعه ناتوانی های نظامی مصر در سال های اخیر بوده است. به نظر می رسد با وجود محدودیت های جغرافیایی، ایران حمایت های خود را از حوثی ها- البته تا حد معینی-افزایش خواهد داد. حریم هوایی یمن توسط عربستان بسته شده است و تنها گزینه ایران برای کمک به حوثی ها از طریق دریاست و این باعث افزایش خطر رهگیری کشتی های ایران توسط ناوهای ائتلاف و در نتیجه افزایش درگیری های احتمالی بین ناوهای اعراب و ایران خواهد شد. درگیری در یمن احتمالا موجب افزایش تاثیر ایران در منطقه خواهد شد که اکنون بیشتر در سه کشور عراق، سوریه و لبنان است. پیش بینی نه عربستان و نه مصر قادر به شکست حوثی ها و هم پیمانان آنها نخواهند بود، چرا که از مزیت آشنایی با منطقه کوهستانی برخوردار نیستند. به همین ترتیب، این مداخله، خطر تبدیل شدن به موضوعی پایان ناپذیر را دارد، زیرا احتمال می رود ارتش یمن تکه تکه شود و هیچ گونه رهبری سیاسی، بدون دخالت و حمایت نیروهای خارجی، قادر به برقراری نظم در کشور نخواهد بود. تلفات سنگین دو کشور مصر و عربستان در یمن موجب بروز ناآرامی در این دو کشور خواهد شد، در حالی که شکست آشکارشان در حذف حوثی ها از قدرت در صنعا باعث ثبات سیاسی در این دو کشور می شود. به علاوه، درگیری های مختصر احتمالی بین ناوهای ایران و باعث ایجاد اختلال عربستان یا مصر در سواحل یمن، شامل تنگه باب المندب، خسارت های ناخواسته ای به حمل و نقل دریایی وارد می کند و در مسیرهای راهبردی محموله های نفتی می شود که این موضوع می تواند تاثیرات مهمی در بازار نفت داشته باشد. حملات هوایی می تواند خطرات زیادی برای انبارها، نیروگاه ها، جاده ها و هواپیماها روی زمین داشته باشد. این حملات باعث خواهد شد حوثی ها تلاش کنند تا مارب و میدان های انرژی را به کنترل خود در بیاورند. همچنین خطر تهاجم حوثی ها به مناطق تحت کنترل سعودی ها در استان جازان افزایش خواهد یافت. جینس دیفنس / مترجم: امین پاکزاد
 
چهارشنبه 19 فروردین 1394 ساعت 03:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]