تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819653896
بیش‌فعالی متفاوت از شیطنت کودکان است
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۱:۱۸
مسئول حوزه امور اجتماعی بهزیستی شهرستان یزد با بیان این که بی دقتی و بی توجهی از مهمترین دسته علائم بیش فعالی کودکان است، تاکید کرد: البته نباید بیش‌فعالی را با شیطنت در کودکان اشتباه گرفت، ضمن این که اقتضای سن کودکی نیز شیطنت کردن است. "عباس متولی‌پور" در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه یزد، در مورد علائم بیش‌فعالی در کودکان گفت: بچه‌های بیش‌فعال سه دسته علائم را در خور دارند که مهمترین دسته علائم و اولین آنها، بی‌دقتی و بی‌توجهی است. وی افزود: دسته بعدی علائم این قبیل کودکان در رابطه با جنب و جوش و تحرک زیاد آنهاست و دسته بعدی علائم تکانش‌گری‌شان است به عبارتی حرف‌ها و کارهایی را بدون توجه به عواقب آن انجام میدهند. این مسئول درمان این عارضه را حتماً منوط به تشخیص صحیح مشکل دانست و تصریح کرد: البته تشخیص این عارضه نیز حتماً باید توسط یک روانشناس کودک انجام شود و نمیتوان این مهم را از یک روانپزشک یا پزشک عمومی یا روانشناسی که گرایش دیگری دارد، خواستار شد. وی اولین نکته پس از تشخیص صحیح این عارضه، را توجه به توصیههای دارویی پزشک از سوی والدین و در وهله بعد نیز رفتاردرمانی خواند که در مورد اخیر، درمان به صورت مستقیم با خود کودک و به صورت غیرمستقیم یا به صورت بالینی در رابطه با والدین، اعمال می‌شود. وی اقدامات درمانی دیگری مانند رژیم‌درمانی با توصیه به رعایت یک رژیم غذایی ویژه، حرکت درمانی یا تمرینات حرکتی و در مواردی استفاده از دستگاه‌های نوروفیدبک و بیوفیدک را نیز در کنترل و رفع این عارضه در کودکان موثر دانست. متولی‌پور پیرامون نوع رفتار مربیان با کودکان بیش‌فعال نیز گفت: یک مربی پیش‌دبستانی نیاز دارد که مراحل رشد کودک را بداند و به ویژگی‌های رفتاری کودک در هر مرحله کاملاً مسلط باشد چرا که خیلی از اوقات در مهدها و پیش‌دبستانی‌ها بچه‌های عادی هم رفتارهایی دقیقاً شبیه به رفتار کودکان بیش‌فعال را انجام میدهند. وی ادامه داد: به عبارتی اقتضای رشد و ویژگی‌های زیست‌شناسی کودکان در این مقطع سنی به این گونه است که به خاطر ناپختگی سیستم اعصاب مرکزی و قرار گرفتن در حالت رشد و نمو، برخی رفتارهای شبیه به بچه‌های بیش‌فعال را انجام میدهند و در واقع نمیتوان این کودکان ار نیز دچار مشکل بیش فعالی دانست. متولی پور همچنین با تاکید بر این که نباید به کودکان دچار بیش‌فعالی به هیچ عنوان برچسب بیش‌فعالی زد، اظهار کرد: چرا که تشخیص این عارضه در صلاحیت مربی نیست و در وهله بعد نیز مربی وظیفه دارد در موارد مشکوک، کودک را به روانشناس متخصص ارجاع دهد. وی با تاکید مجدد بر این که نباید بیش‌فعالی را با شیطنت در کودکان اشتباه گرفت، بیان کرد: از طرفی باید به اصل اغماض نیز توجه داشت به عبارتی باید پذیرفت که انجام برخی از شیطنتها از سوی این گروه سنی امری طبیعی است و باید والدین و مربی برای بالا بردن آستانه تحمل خود در برابر این رفتارها تلاش کنند. وی توجه مربیان کودک به موضوع رفتار درمانی را نیز مهم خواند و گفت: مربی باید با یک‌سری از تکنیک‌های رفتاردرمانی مانند تکنیک تربیت مثبت، تکنیک نظام ژتونی، تکنیک time out یا محرومیت، تکنیک جریمه کردن، تکنیک رفتارهای ناهم‌ساز و غیره آشنا باشد و آنها را در تربیت کودکان به کار بندد. متولی‌پور خاطرنشان کرد: نکته حائز اهمیت دیگر ارتباط خوب و سازنده بین مربی و والدین در راستای درمان کودک با گزارش‌دهی مناسب، راهنمایی والدین برای درمان و مواردی مشابه است. مسئول حوزه امور اجتماعی بهزیستی یزد در پایان متذکر شد: البته با توجه به ماهیت مهدکودک و پیش‌دبستانی‌ها، نباید انتظار کار بیشتری از یک مربی برای یک کودک بیش‌فعال نیز داشت و بیشترین انتظار از مربیان در این موارد کاربرد اصول تغییر رفتار در کلاس براساس مورد، نوع و شدت مشکل چنین کودکانی است که می‌تواند متفاوت باشد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 78]
-
گوناگون
پربازدیدترینها